Temat interpretacji

Opodatkowanie świadczonych usług w zakresie doradztwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 9 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w zakresie doradztwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w zakresie doradztwa. Wniosek uzupełniono w dniu 9 listopada 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do 30 czerwca 2020 r. Wnioskodawca pracował na umowę o pracę na stanowisku Prezesa spółki. W związku z rezygnacją i w następstwie odwołaniem Wnioskodawcy z zajmowanego stanowiska, Wnioskodawca otrzymał propozycję świadczenia usług na rzecz jego byłej firmy w zakresie:

• doradztwa technicznego i technologicznego dotyczącego procesów produkcji, jej organizacji oraz optymalizacji,
• doradztwa handlowego w zakresie umów i negocjacji z dostawcami towarów i usług na rzecz Spółki,
• doradztwa w zakresie stosunków handlowych z odbiorcami towarów Spółki oraz w zakresie prowadzenia negocjacji umownych,
• doradztwa w zakresie promocji produktów Spółki wdrażania nowych rozwiązań w tym zakresie,
• doradztwa personalnego w zakresie zatrudniania nowego personelu Spółki oraz doradztwa w zakresie przydzielania zadań zatrudnionym pracownikom w celu optymalnego wykorzystania zasobów osobowych Spółki.

Umowa została zawarta 4 sierpnia 2020 r. Umowę tą Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach działalności gospodarczej rozpoczętej z dniem 3 sierpnia 2020 r. Na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca będzie wystawiał faktury za zrealizowane usługi ze stawką 23%.

Prawdopodobnie Wnioskodawca nie będzie świadczył usług na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

W piśmie z dnia 2 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca podał następujące informacje:

Ad 1.

Wnioskodawca jest aktualnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym od dnia 7 sierpnia 2020 r.

Ad 2.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności wskazane, zdaniem Wnioskodawcy, w art. 113 ust. 13 punkt 2 lit. b ustawy, czyli wyłączające prawo do zwolnienia. Są to następujące czynności:

• doradztwa technicznego i technologicznego dotyczącego procesów produkcji, jej organizacji oraz optymalizacji,
• doradztwa handlowego w zakresie umów i negocjacji z dostawcami towarów i usług na rzecz Spółki,
• doradztwa w zakresie stosunków handlowych z odbiorcami towarów Spółki oraz w zakresie prowadzenia negocjacji umownych,
• doradztwa w zakresie promocji produktów Spółki wdrażania nowych rozwiązań w tym zakresie,
• doradztwa personalnego w zakresie zatrudniania nowego personelu Spółki oraz doradztwa w zakresie przydzielania zadań zatrudnionym pracownikom w celu optymalnego wykorzystania zasobów osobowych Spółki.

Ad 3.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności polegają na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Oczywiście wymienione wyżej czynności wymagają od Wnioskodawcy zapoznania się z projektami umów, proponowanymi oraz koniecznymi zmianami w procesie produkcji, zapoznania się z dokumentacją techniczną i technologiczną nowych wyrobów. Wiedza Wnioskodawcy zdobyta w trakcie wieloletniej pracy na stanowisku Prezesa Zarządu Spółki pozwala na przekazanie własnych opinii na temat proponowanych rozwiązań oraz wskazanie właściwych, zdaniem Wnioskodawcy, sposobów rozwiązania trudnych kwestii technicznych i organizacyjnych. Oczywiście, aktualny Zarząd Spółki może z tych doświadczeń skorzystać, jak również przyjąć inne rozwiązania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 2 listopada 2020 r.)

Czy usługi objęte powyższą umową podlegają pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług? Jeżeli nie, to czy zasadne jest zastosowanie zwolnienia od tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług wg. stawki 23% i tym samym nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1, art. 113 ust. 9, art. 113 ust. 13 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.

W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca do dnia 30 czerwca 2020 r. pracował na umowę o pracę na stanowisku Prezesa spółki. W związku z rezygnacją i w następstwie odwołaniem Wnioskodawcy z zajmowanego stanowiska, Wnioskodawca otrzymał propozycję świadczenia usług na rzecz jego byłej firmy w zakresie:

• doradztwa technicznego i technologicznego dotyczącego procesów produkcji, jej organizacji oraz optymalizacji,
• doradztwa handlowego w zakresie umów i negocjacji z dostawcami towarów i usług na rzecz Spółki,
• doradztwa w zakresie stosunków handlowych z odbiorcami towarów Spółki oraz w zakresie prowadzenia negocjacji umownych,
• doradztwa w zakresie promocji produktów Spółki wdrażania nowych rozwiązań w tym zakresie,
• doradztwa personalnego w zakresie zatrudniania nowego personelu Spółki oraz doradztwa w zakresie przydzielania zadań zatrudnionym pracownikom w celu optymalnego wykorzystania zasobów osobowych Spółki.

Umowa została zawarta 4 sierpnia 2020 r. Umowę tą Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach działalności gospodarczej rozpoczętej z dniem 3 sierpnia 2020 r. Na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca będzie wystawiał faktury za zrealizowane usługi ze stawką 23%. Prawdopodobnie Wnioskodawca nie będzie świadczył usług na rzecz innych podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca jest aktualnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym od dnia 7 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności wskazane w art. 113 ust. 13 punkt 2 lit. b ustawy, czyli wyłączające prawo do zwolnienia. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności polegają na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Wymienione wyżej czynności wymagają od Wnioskodawcy zapoznania się z projektami umów, proponowanymi oraz koniecznymi zmianami w procesie produkcji, zapoznania się z dokumentacją techniczną i technologiczną nowych wyrobów. Wiedza Wnioskodawcy zdobyta w trakcie wieloletniej pracy na stanowisku Prezesa Zarządu Spółki pozwala na przekazanie własnych opinii na temat proponowanych rozwiązań oraz wskazanie właściwych sposobów rozwiązania trudnych kwestii technicznych i organizacyjnych. Oczywiście, aktualny Zarząd Spółki może z tych doświadczeń skorzystać, jak również przyjąć inne rozwiązania.

Z okoliczności sprawy wynika, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług doradczych może on korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy wobec braku w ustawie definicji doradztwa posłużyć się znaczeniem językowym.

W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane przez niego w ramach prowadzonej działalności polegają na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Przedmiotowe usługi, które Wnioskodawca zamierza świadczyć dotyczą:

• doradztwa technicznego i technologicznego dotyczącego procesów produkcji, jej organizacji oraz optymalizacji,
• doradztwa handlowego w zakresie umów i negocjacji z dostawcami towarów i usług na rzecz Spółki,
• doradztwa w zakresie stosunków handlowych z odbiorcami towarów Spółki oraz w zakresie prowadzenia negocjacji umownych,
• doradztwa w zakresie promocji produktów Spółki wdrażania nowych rozwiązań w tym zakresie,
• doradztwa personalnego w zakresie zatrudniania nowego personelu Spółki oraz doradztwa w zakresie przydzielania zadań zatrudnionym pracownikom w celu optymalnego wykorzystania zasobów osobowych Spółki.

Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywać jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy (w tym usługi doradztwa), nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego do podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z uwagi na świadczenie w ramach prowadzenia działalności gospodarczej usług doradztwa wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej