Temat interpretacji
Zwolnienie z VAT opłaty eksploatacyjnej za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie zwolnienia z VAT opłaty eksploatacyjnej za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z VAT opłaty eksploatacyjnej za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) posiada w swoim zasobie mieszkaniowym garaże podziemne wielostanowiskowe. Spółdzielnia z tytułu utrzymania tych miejsc pobiera co miesiąc opłatę eksploatacyjną, do której dolicza podatek VAT w wysokości 23%. Właściciele miejsc postojowych weszli w ich posiadanie na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub uzyskania odrębnej własności prawa do lokalu. Członkowie Spółdzielni i właściciele stoją na stanowisku, (potwierdzonym orzecznictwem sądów administracyjnych), że garaże znajdujące się pod budynkiem mieszkalnym służą zaspokajaniu potrzeb mieszkalnych a co za tym idzie opłaty za miejsca postojowe powinny być zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazuje się bowiem, jak szerzej Wnioskodawca przedstawi w lit. „i” niniejszego wniosku, że działanie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie ogranicza się wyłącznie do opłat naliczonych z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych. W związku z powyższym Spółdzielnia powzięła wątpliwość, czy prawidłowo do opłat eksploatacyjnych uzyskiwanych w związku z użytkowaniem miejsc postojowych przez ich właścicieli dolicza 23% VAT.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie:
Czy opłata eksploatacyjna za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego – jest zwolniona z podatku VAT?
Pytanie
Czy opłata eksploatacyjna za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego – jest zwolniona z podatku VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółdzielnia z tytułu utrzymania miejsc postojowych pobiera co miesiąc opłatę eksploatacyjną do której dolicza podatek VAT w wysokości 23%. W ocenie Spółdzielni takie działanie może być niepoprawne.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni mieszkaniowych, będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które pobierane są opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Zakresem przywołanego przepisu objęte są również opłaty wnoszone na pokrycie kosztów utrzymania miejsc postojowych w garażach podziemnych (opłaty eksploatacyjne) przez podmioty wskazane w tych przepisach. Kryteria, których wystąpienie jest konieczne dla zastosowania zwolnienia przepisem art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług to: opłata ma być ponoszona za czynności związane z miejscem postojowym i mieścić się w kategorii opłat wymienionych w art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz ma być ponoszona przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie ogranicza się wyłącznie do opłat naliczanych z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych. Kryterium kwalifikacji do zwolnienia nie jest bowiem lokal mieszkalny (przedmiot zwolnienia) lecz podmiot posiadający prawo do lokalu mieszkalnego (podmiot spełniający określone warunki). Przepis ten określa podmioty ponoszące opłaty wymienione w art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i warunkuje zwolnienie opłat ponoszonych przez podmioty posiadające prawo do lokalu mieszkalnego. Tylko opłaty ponoszone przez podmioty posiadające prawo do lokalu mieszkalnego są zwolnione z podatku. A contrario, opłaty ponoszone przez podmioty posiadające prawo do lokalu innego niż mieszkalny nie są zwolnione od podatku. Opłata eksploatacyjna zatem za miejsce postojowe w garażu podziemnym przydzielonym na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub odrębnej własności – przy równoczesnym posiadaniu przez członka spółdzielni spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub jego odrębnej własności – powinno być zwolnione z VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
Towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
Sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).
Należy jednak podkreślić, że zarówno odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, jak również odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli są wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
W tym miejscu zauważyć należy, że kwestie zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Podkreślić przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują zasad zawierania między stronami umów oraz rozliczania płatności z tego tytułu, tym bardziej, że po stronie organów podatkowych brak jest uprawnień do ingerencji w ww. umowy, gdyż stanowiłoby to naruszenie zasad swobody umów. Jednakże, zgodnie z poglądami, które obowiązują w doktrynie i orzecznictwie sądowo-administracyjnym, normy prawa cywilnego nie mogą służyć do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 201 r. sygn. akt I FSK 983/09).
Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że działalność Spółdzielni polegająca na wykonywaniu czynności, za które uiszczane są opłaty m.in. przez podmioty posiadające spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych lub garaży niewątpliwie wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Realizowane przez Spółdzielnię czynności, z racji otrzymywanej odpłatności (opłata za eksploatację garażu stanowi swego rodzaju cenę za świadczoną usługę), stanowią świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy, podlegające – w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu tym podatkiem.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy:
Zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1465 i 2127 oraz z 2021 r. poz. 11).
Natomiast w myśl § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem zwalnia się od podatku:
Czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1465).
Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (Dz. U. z 2021 r. poz. 648 ze zm.) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1208).
W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.
Stosownie do treści art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.
Natomiast art. 1 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:
statut spółdzielni określa, którą działalność spośród wymienionych w ust. 2 i 3, prowadzi spółdzielnia.
Art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, iż:
1. Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.
2. Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.
4. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.
5. Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.
Stąd też, zwolnienie od podatku wynikające z cytowanego wyżej w tej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi.
Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048):
Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.
W świetle art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:
Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.
Stosownie natomiast do ust. 4 artykułu ustawy o własności lokali:
Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".
Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2012 r. poz. 1225 ze zm.) w § 3 pkt 14 określa, że ilekroć mówimy o:
Pomieszczeniu gospodarczym - należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.
W myśl § 18 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:
1. Zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
2. Liczbę stanowisk postojowych i sposób urządzenia parkingów należy dostosować do wymagań ustalonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby stanowisk, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
Przy czym należy zauważyć, że zgodnie z § 18 ust. 1 tego rozporządzenia zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że garaże wielostanowiskowe usytuowane w budynku mieszkalnym czy miejsca postojowe zlokalizowane przy budynkach mieszkalnych nie stanowią lokali mieszkalnych, nie są również pomieszczeniami technicznymi czy gospodarczymi, zatem stanowią lokale użytkowe.
Ponadto, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Mają Państwo wątpliwości czy możecie stosować zwolnienie z VAT opłaty eksploatacyjnej za miejsce postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym – w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub odrębnej własności lokalu mieszkalnego.
Z powołanych przepisów wynika, że zwolnienie od podatku odnosi się do czynności wykonywanych zarówno na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni, będących właścicielami lokali mieszkalnych lub posiadających spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych. Natomiast wszystkie rodzaje opłat wymienione w art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych są pobierane przez Spółdzielnię od ww. podmiotów.
Zatem należy stwierdzić, że świadcząc usługę na rzecz
mieszkańców posiadających określony tytuł prawny do lokali innych niż
mieszkalne, tj. garaży znajdujących się w zasobach mieszkaniowych
Spółdzielni, opłaty ponoszone przez mieszkańców zobowiązanych do ich uiszczenia
z tytułu użytkowania tych lokali niemieszkalnych, stanowią podstawę
opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu
VAT.
Zatem zwolnienia, o których mowa w powołanych wyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. są związane z czynnościami, za które Spółdzielnia pobiera opłaty, a które dotyczą właścicieli lokali mieszkalnych lub podmiotów posiadających spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi, w tym garażami. Fakt równoczesnego posiadania lokalu mieszkalnego nie ma wpływu na korzystanie z powyższego zwolnienia.
Zatem udostępnianie przez Państwa członkom spółdzielni miejsc postojowych w garażu podziemnym wielostanowiskowym nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.
Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).