Temat interpretacji

Brak obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z Włoch

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 18 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2020.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 24 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z Włoch - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2020.2.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 24 lutego 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z Włoch.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

(dalej: Spółka) jest podmiotem prawa włoskiego mającym swoją siedzibę na terytorium Włoch, gdzie jest rezydentem dla celów podatkowych.

Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej we Włoszech.

Spółka jest spółką-matką innego podmiotu mającego siedzibę we Włoszech tj. (dalej: Spółka-córka).

Spółka-córka zajmowała się dystrybucją luksusowych włoskich towarów, np. obuwia, odzieży, galanterii (dalej: Towary).

W ramach prowadzonej działalności Spółka-córka dokonywała sprzedaży na odległość Towarów w całej Europie, w tym również w Polsce.

Sprzedaż Towarów dokonywana była wyłącznie do klientów indywidualnych, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Odbiorca).

Sprzedaż Towarów dokonywana była w następujących etapach:

• Towary są zamawiane i kupowane za pośrednictwem Internetu, na dedykowanej stronie internetowej Spółki-córki (serwer obsługujący tę stronę internetową znajduje się poza Polską);

• Płatność za Towary jest dokonywana kartą kredytową przez Odbiorcę w momencie zakupu;

• Towary są wysyłane przez Spółkę-córkę z Włoch do Odbiorcy w Polsce przesyłką kurierską lub pocztową;

• Spółka-córka wystawia faktury sprzedaży Towarów na rzecz Odbiorcy.

Opisana powyżej sprzedaż Towarów dokonywana przez Spółkę-córkę na rzecz polskich Odbiorców stanowi na gruncie ustawy o VAT sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju.

Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu VAT w Polsce (miejscem świadczenia jest Polska) wyłącznie w przypadku przekroczenia progu wartości Towarów wysłanych do Odbiorców w Polsce, o którym mowa w art. 24 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (dalej: Próg).

W konsekwencji:

• do momentu przekroczenia Progu, sprzedaż Towarów wysłanych przez Spółkę-córkę do Odbiorców w Polsce nie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce (Spółka-córka rozliczyła podatek VAT z tego tytułu we Włoszech);

• od momentu przekroczenia Progu sprzedaż Towarów wysłanych przez Spółkę-córkę do Odbiorców w Polsce podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

W związku z przekroczeniem Progu Spółka-córka zarejestrowała się dla potrzeb podatku VAT w Polsce. Jako podatnik VAT czynny, Spółka-córka wystawiała faktury, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, dokumentujące sprzedaż wysyłkową Towarów do Obiorców w Polsce.

W dniu 17 stycznia 2018 r. Spółka-córka otrzymała pozytywną interpretację indywidualną (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.2.2018.1.MT z dnia 15 stycznia 2018 r.), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż Spółka-córka nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z Włoch na terytorium Polski.

W grudniu 2019 r. Spółka dokonała fuzji ze Spółką-córką przez przejęcie całości jej aktywów, pasywów, wszelkich praw oraz obowiązków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki-córki.

Od 1 stycznia 2020 r. Spółka jako następca prawny Spółki-córki prowadzi działalność gospodarczą w ramach takiego samego modelu biznesowego jak Spółka-córka tj. Spółka dokonuje sprzedaży Towarów na rzecz polskich Odbiorców (sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju).

Od 1 stycznia 2020 r. Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Polsce oraz wystawia faktury dokumentujące sprzedaż wysyłkową Towarów do Obiorców w Polsce (zgodnie z przepisami ustawy o VAT).

W związku z brakiem jakiegokolwiek zaplecza technicznego i osobowego w Polsce, Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż wysyłkowa z Włoch na terytorium Polski dokonywana przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podlega obowiązkowi ewidencji za pośrednictwem kasy rejestrującej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż wysyłkowa z Włoch na terytorium Polski dokonywana przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie podlega obowiązkowi ewidencji za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz.U. z 2020 r. poz. 106 j. t.; dalej: Ustawa o VAT) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z powyższym przepisem, aby dana transakcja podlegała obowiązkowi ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. transakcja ta stanowi sprzedaż w rozumieniu ustawy o VAT,
2. sprzedaży dokonuje podatnik,
3. sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze treść powyższych przepisów należy stwierdzić, że ustawodawca nie ogranicza się w definiowaniu podatnika na gruncie ustawy o VAT tylko do podmiotów polskich. Co oznacza, że również podmiot zagraniczny może być podatnikiem, o którym mowa w polskich przepisach.

W opisanym stanie faktycznym:

• Spółka jako następca prawny Spółki-córki zajmuje się produkcją oraz dystrybucją Towarów np. obuwia, ubrań itp.

• Spółka sprzedaje Towary za pośrednictwem własnych platform internetowych do innych krajów Europy, w tym do Polski (Towary są wysyłane z Włoch do Polski),

• nabywcami tych Towarów są osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej.

Wnioski:

Spółka prowadzi działalność handlową, tj. działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Tym samym Spółka spełnia przesłanki dla uznania jej za podatnika podatku VAT. Jako, że w opisanym stanie faktycznym Spółka dokonuje sprzedaży Towarów na rzecz osób fizycznych, aby ustalić czy sprzedaż ta podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy zweryfikować czy stanowi ona sprzedaż w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się cyt.: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Powyższa definicja zawiera zamknięty katalog czynności uznawanych za sprzedaż w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, tj.:

1. odpłatną dostawę towarów

Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dostawa taka może zostać uznana za dokonaną w Polsce wyłącznie w przypadku, gdy miejscem jej świadczenia jest Polska.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jako że w opisanym stanie faktycznym Towary będą wysyłane przez Spółkę z Włoch, miejscem dostawy tych Towarów są Włochy. Tym samym nie może ona stanowić odpłatnej dostawy Towarów w Polsce.

1. odpłatne świadczenie usług

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jako że przedmiotem transakcji dokonywanej przez Spółkę są Towary, transakcja ta nie stanowi świadczenia usług.

1. eksport towarów

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

Jako, że w opisanym stanie faktycznym Towary nie są transportowane poza terytorium Unii Europejskiej, dokonywana przez Spółkę transakcja nie stanowi eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

1. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium Polski w wykonaniu czynności dostawy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (art. 13 ust. 1 ustawy VAT).

Jako że w opisanym stanie faktycznym nie dochodzi do wywozu Towarów z Polski lecz do ich przywozu do Polski, dokonywana przez Spółkę transakcja nie spełnia przesłanek do uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniosek:

Dokonywana przez Spółkę transakcja nie stanowi sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT transakcje, w ramach których towar jest wysyłany przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego towaru, należy klasyfikować jako sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT). Dostawę taką uznaje się za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

1. podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT.

W opisanym stanie faktycznym:

• Spółka posiada swoją siedzibę na terytorium Włoch i jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej we Włoszech,

• Spółka sprzedaje Towary Odbiorcom - osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i mającym miejsce zamieszkania w Polsce,

• Towary są wysyłane przez Spółkę z Włoch do Polski,

• Polska jest krajem przeznaczenia Towarów (w Polsce znajduje się adres dostawy = przeznaczenia towarów),

- należy zatem uznać, że opisana w stanie faktycznym transakcja realizowana przez Spółkę stanowi sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju, o której mowa w przepisach art. 2 pkt 24 ustawy o VAT.

Tego typu transakcja nie mieści się w definicji sprzedaży wskazanej w przepisach art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Wniosek:

Dokonywana przez Spółkę sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju, jako transakcja niemieszcząca się w definicji sprzedaży, o której mowa w przepisach art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, nie podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ponadto, dokonując sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju Spółka ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą tę transakcję. Zgodnie bowiem z przepisem art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle powyższych przepisów Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury w stosunku do każdej sprzedaży wysyłkowej dokonanej z Włoch do Polski. W takim przypadku nałożenie na nią obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży również za pośrednictwem kasy rejestrującej prowadziłoby do podwójnego dokumentowania tej samej transakcji. Powyższe potwierdza, że sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Spółkę z Włoch na terytorium Polski nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Powyższe stanowisko w zakresie uznania, że sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega obowiązki ewidencji za pośrednictwem kasy rejestrującej potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.652.2018.2.MN, cyt.:

(...) w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju sprzedaż ta w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Natomiast przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej z założenia dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. Tym samym w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jeśli ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawienia faktur do każdej sprzedaży bez względu na to, kto jest nabywcą (tj. podatnik podatku od wartości dodanej niemający obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też inny podmiot niebędący tym podatnikiem) ewidencja sprzedaży jest prowadzona.

Zatem, skoro Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej zawsze będzie zobowiązany wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej będzie posiadał dokumentację, która pozwala na sprawdzenie czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.281.2018.2.MŁ, cyt.:

(...) sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Wnioskodawcę z terytorium Polski na rzecz osoby fizycznej mającej zamieszkanie w innym kraju UE nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania, drukowania, a także wydawania paragonów fiskalnych tym klientom.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.330.2018.1.ISK, cyt.:

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju na rzecz nabywców (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej obowiązany jest udokumentować tą sprzedaż poprzez wystawienie faktury, przy czym sprzedaż ta nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.764.2018.1.AJ, cyt.:

Zatem, skoro Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej zawsze będzie zobowiązany wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 listopada 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.769.2017.1.JSO, cyt.:

celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. (...)

Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej (...) podmiot dokonujący dostawy będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury () sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Wnioskodawcę z terytorium kraju na rzecz nabywców z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.58.2017.1.MT, cyt.:

(...) należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie będzie On zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży wysyłkowej z Niemiec do Polski dokonywanej na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej, jednakże wynika to z samej istoty sprzedaży wysyłkowej określonej w ustawie o VAT

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPP2.4512.53.2017.1.DG, cyt.:

Wnioskodawca, w przedstawionej we wniosku sytuacji, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez niego sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej. Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem braku obowiązku ewidencjonowania dokonywanych dostaw towarów za pomocą kasy rejestrującej jest przepis art. 111 ust. 3a ustawy.

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. 1462-IPPP2.4512.745.2016.2.AO, cyt.:

Definicja sprzedaży uregulowana w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług nie obejmuje swoim zakresem sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, gdyż dokonywane przez Spółkę dostawy nie będą stanowiły odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, ponieważ towary te Wnioskodawczym będzie transportowała każdorazowo z terytorium innego państwa UE niż Polska (...) nie będzie miała obowiązku ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez nią sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej

Dodatkowym potwierdzeniem, że Spółka nie będzie zobowiązana do rejestracji dokonywanych transakcji za pośrednictwem kasy rejestrującej jest brak możliwości spełnienia przez Spółkę warunków formalnych dot. jej instalacji i utrzymania (w tym rejestracji kasy i jej przeglądów technicznych).

Zgodnie bowiem z przepisem art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, cyt.:

111. 3a. Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
2. dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
3. udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
4. poddawać kasy rejestrujące w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 4 obowiązkowemu przeglądowi technicznemu przez właściwy podmiot prowadzący serwis kas rejestrujących;
5. (uchylony);
6. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.);
7. stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;
8. dokonywać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej;
9. prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1;
10. (uchylony);
11. poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji;
12. zapewnić połączenie umożliwiające przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3;
13. zakończyć używanie kas rejestrujących w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy kas rejestrujących, zapewniając zabezpieczenie danych z kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie powyższego przepisu należy uznać, że czynności te mogą zostać wykonane wyłącznie w przypadku, gdy kasa rejestrująca znajduje się na terytorium kraju. Natomiast, w opisanym stanie faktycznym:

• Spółka nie posiada w Polsce siedziby,

• Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności dla potrzeb VAT w Polsce,

• Spółka nie ma żadnej fizycznej obecności w Polsce,

• dostawy Towarów są dokonywane z Włoch na terytorium kraju

- co skutecznie uniemożliwia spełnienie przez Spółkę obowiązków wskazanych w powyższych przepisach i tym samym potwierdza brak obowiązku rejestrowania przez Spółkę sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Mając na uwadze powołane powyższej przepisy ustawy o VAT oraz stanowisko organów podatkowych, w opisanym stanie faktycznym:

• dokonywana przez Spółkę sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju, jako transakcja niemieszcząca się w definicji sprzedaży o której mowa w przepisach art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, nie podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej,

• Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury w stosunku do każdej sprzedaży wysyłkowej dokonanej z Włoch do Polski. Powyższe również potwierdza, że sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Spółkę z Włoch na terytorium Polski nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. W przeciwnym przypadku Spółka byłaby zobowiązana do podwójnego ewidencjonowania tej samej transakcji.

• Z uwagi na siedzibę Spółki poza Polską, Spółka nie ma możliwości spełnienia warunków formalnych dot. instalacji i utrzymania kasy rejestrującej (w tym rejestracji kasy i jej przeglądów technicznych). Powyższe potwierdza brak obowiązku jej posiadania, a tym samym ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym, w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej