Temat interpretacji
brak prawa do odzyskania lub odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z
późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że
stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2020 r.
(data wpływu 29 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2020
r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów
prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
braku prawa do odzyskania lub odliczenia podatku naliczonego w związku
z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 maja
2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa
podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku
prawa do odzyskania lub odliczenia podatku naliczonego w związku z
realizacją projektu pn. .
W przedmiotowym
wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina Ł. wspólnie z powiatem, Gminą K., Gminą D., Gminą N.,
Gminą O., Gminą P., Gminą T. przystępuje do realizacji projektu
partnerskiego pn. . Projekt związany jest z budową ciągów pieszo
rowerowych i parkingów B.
Zakres uczestnictwa
Gminy w projekcie i ponoszenia kosztów w projekcie dotyczyć będzie
budowy ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ciągu komunikacyjnego Gminy, na
odcinku od m. B. przez m. M. do Ł. Ścieżki zlokalizowane będą w pasach
drogowych.
Oprócz tego Gmina ponosić będzie w
części koszty zarządzania i promocji oraz wypłaty odszkodowań za
przejęte zgodne z decyzją ZRID nieruchomości. Ponoszone koszty będą
wydatkami inwestycyjnymi. Partnerem wiodącym w tym projekcie będzie
powiat, który upoważniony jest do zawarcia umowy o dofinansowanie
projektu z Instytucja Zarządzająca RPO () 2014-2020 w przypadku
uzyskania dofinansowania na realizacje projektu.
Gmina, jako partner w projekcie, zobowiązana będzie do
udziału w kosztach jego realizacji w formie przekazywania na rzecz
powiatu - partnera wiodącego dotacji celowej na podstawie zawartego
porozumienia.
Zadanie realizowane w ramach
projektu przez Gminę będzie zdaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust.
2 i art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz.
446 ze zm.).
Wszystkie towary i usługi
nabywane na potrzeby realizacji projektu będą udokumentowane fakturami
VAT i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności
opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę.
Efekt planowanej inwestycji nie będzie służył do
wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Wybudowana infrastruktura pieszo-rowerowa w Gminie służyć będzie
mieszkańcom - rowerzystom i pieszym, zapewniając im bezpieczeństwo w
poruszaniu się na drogach.
Przedmiotowy
projekt pn.: , w którym Gmina jest partnerem, przewidziany jest do
realizacji przy współfinansowaniu ze środków UE w ramach Osi
Priorytetowej III Gospodarka niskoemisyjna Regionalnego Programu
Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Poddziałanie 03.01.02 -
Strategie niskoemisyjne ().
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Gmina w odniesieniu do realizacji
planowanego przedsięwzięcia opisanego w punkcie G poz. 74 ma możliwość
odzyskania lub odliczenia podatku VAT?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie
z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U.
z 2016 r. poz. 710 & tekst jedn. ze zm.) - art. 5, art. 15,
art. 86 i art. 88, Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT
oraz nabyte w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane
do wykonywania czynności opodatkowanych.
Wobec powyższego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do
odzyskania lub odliczenia podatku VAT w związku z planowanym do
realizacji zadaniem.
W świetle
obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze
zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art.
15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art.
120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z
art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego
stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez
podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota
podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie
rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do
obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub
do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady
dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika
określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione
określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od
towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek
został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn.
takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem
możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle
wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich
wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz
niepodlegających temu podatkowi.
Ustawodawca
stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod
warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych,
wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek
negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę
wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku
należnego o kwotę podatku naliczonego.
Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z
prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z
dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien
spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za
podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 15
ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby
prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby
fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której
mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku
od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką
działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów
pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób
wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w
szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub
wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów
zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ww.
ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz
urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań
nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały
one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie
zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych
czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te
podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze
cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku
od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i
świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu
działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym,
niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych
potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W
szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg,
ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1
pkt 2 ww. ustawy).
Według art. 8 ust. 2a ww.
ustawy, Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz
zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z
tymi jednostkami samorządu terytorialnego.
W
oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu
wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także
zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami
pozarządowymi.
W myśl art. 10 ust. 1 cyt.
wyżej ustawy, wykonywanie zadań publicznych może być realizowane w
drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego. W
świetle art. 10 ust. 2 ww. ustawy, gminy, związki międzygminne oraz
stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego mogą sobie wzajemnie
bądź innym jednostkom samorządu terytorialnego udzielać pomocy, w tym
pomocy finansowej.
Z informacji zawartych we
wniosku wynika, że Gmina przystępuje do realizacji projektu
partnerskiego pn. . Projekt związany jest z budową ciągów pieszo
rowerowych i parkingów B. Zakres ponoszenia kosztów i uczestnictwa
Gminy w projekcie dotyczyć będzie budowy ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż
ciągu komunikacyjnego Gminy, na odcinku od m. B. przez m. M. do Ł.
Oprócz tego Gmina ponosić będzie w części koszty zarządzania i promocji
oraz wypłaty odszkodowań za przejęte zgodne z decyzją ZRID
nieruchomości. Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby
realizacji projektu będą udokumentowane fakturami VAT i nie będą miały
żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT
przez Wnioskodawcę. Efekt planowanej inwestycji nie będzie służył do
wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Wybudowana infrastruktura pieszo-rowerowa w Gminie służyć będzie
mieszkańcom & rowerzystom i pieszym, zapewniając im
bezpieczeństwo w poruszaniu się na drogach.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą
wskazania, czy Gmina w odniesieniu do realizacji planowanego
przedsięwzięcia ma możliwość odzyskania lub odliczenia podatku VAT.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy
prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie
podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy
uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane
przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach
działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych
podatkiem od towarów i usług.
Realizacja ww.
projektu odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina
wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji
publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze
władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być
uznana za podatnika, gdyż będzie realizować ona w tym zakresie zadania
własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie
należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest
związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do
dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek
należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisanego
zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że Gmina będzie realizowała opisany
projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie
gminnym. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła
wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu
art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary bądź usługi nie
będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej
sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. W
konsekwencji, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało
również prawo do zwrotu różnicy podatku o której mowa w art. 87 ust. 1
ustawy.
W zakresie przedmiotowych wydatków
Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu
podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług
oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia
(importu) towarów lub usług (Dz. U.z 2019 r., poz. 714 z późn. zm.).
Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi
warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych
ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł
określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków
pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o
dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie
spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot
podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane
przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina realizując projekt
partnerski pn. , nie będzie miała możliwości odzyskania ani odliczenia
podatku VAT poniesionego w ramach wskazanej inwestycji. Powyższe wynika
z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art.
86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku
naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki
związane z realizacją ww. przedsięwzięcia nie będą służyły do
wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3
ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest
ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem
zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z
ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu
stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna
wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan
faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie
ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez
Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku
zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy,
wydana interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art.
14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do
utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub
objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać
łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje
intertemporalne.
Interpretacja dotyczy
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą
interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z
prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za
pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe
prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww.
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art.
47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora
Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres
Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na
platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie
trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie
albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu
elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W
przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia
epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt
z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa
podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i
odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na
zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu
wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa
materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej