Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 1 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 marca 2022 r. (data wpływu), o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Od roku 2008 osobiście prowadzi Pan gospodarstwo rolne, które obecnie ma powierzchnię całkowitą 1,68 hektara i jest w całości w klasie gruntów IV i V. Gospodarstwo składa się z następujących działek: 1, 2 oraz 3, 4, 5, 6, 7 (powstałych na skutek przekształcenia na Pana wniosek działki o numerze 8) położonych w A (gmina B) oraz działki nr 9 C (gmina D).

Od roku 2008 jest Pan płatnikiem podatku rolnego. Od maja 2008 roku posiada Pan numer identyfikacji w krajowym systemie ewidencji producentów oraz gospodarstw rolnych (…), również od roku 2008 otrzymuje Pan płatności obszarowe oraz płatności z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. Od marca 2016 roku do dnia dzisiejszego podlega Pan nieprzerwalnie ubezpieczeniu społecznemu rolników (wypadkowemu, chorobowemu, macierzyńskiemu oraz emerytalno-rentowemu).

Ze względów osobistych (zawarcie małżeństwa w roku 2019) zdecydował się Pan na zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej oraz na sprzedaż części działek wchodzących w skład Pana gospodarstwa. Jedną z działek, na której prowadzi Pan nieprzerwanie działalność rolniczą od roku 2008 jest działka nr 8 w A, którą ze względu na jej niekorzystny kształt (wąski prostokąt o powierzchni 61 arów) oraz położenie (dłuższy bok działki znajduje się wzdłuż drogi gminnej) postanowił Pan w sierpniu 2020 roku podzielić na pięć mniejszych, bardziej kwadratowych działek (obecnie działki nr 3, 4, 5, 6, 7 o powierzchni od 10 do 13,5 arów), w celu przede wszystkim uzyskania wyższej ceny sprzedaży, ale także w celu wyodrębnienia działki nr 3 na własne cele rekreacyjne, w tym postawienie tam pasieki. W roku 2016 wnioskował Pan o przekwalifikowanie działki nr 8 z terenów rolnych na działkę pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i rekreacyjne. Decyzję pozytywną w tej sprawie otrzymał Pan w roku 2018. Sprzedaż działek 4, 5, 6, 7 planuje Pan rozpocząć w roku 2022, a zakończyć w roku 2024. Obecnie wszystkie działki wchodzące w skład Pana gospodarstwa są niezabudowane, bez ogrodzenia i mediów, nie ponosił Pan żadnych nakładów na ich uzbrojenie. Każda z działek posiada bezpośredni, naturalny dostęp do drogi publicznej jednak nie posiada wyznaczonego wjazdu na działkę.

Nie poczynił Pan i nie zamierza poczynić jakichkolwiek dodatkowych działań zwiększających ich wartość typu: urządzenia i przyłącza do sieci wod-kan czy elektrycznej, jak również nie ma potrzeby wydzielania dróg wewnętrznych. Nie zamierza Pan także przy ich sprzedaży podejmować działań marketingowych oprócz zwykłego wystawienia jednego ogłoszenia dla każdej z działek o sprzedaży nieruchomości na jednym portalu z ogłoszeniami. Nie będzie Pan korzystać z biur pośrednictwa nieruchomościami – zamierza Pan sprzedać działki bezpośrednio nabywcy. Nie zawarł Pan ani nie zamierza zawrzeć z nabywcą umowy przedwstępnej sprzedaży działki/działek. Nie udzielił Pan i nie udzieli przyszłemu nabywcy działki/działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działki/działek. Podział działki nr 8 na mniejsze jest pierwszą i dotychczas jedyną taką inicjatywą w Pana życiu. Nie zamierza Pan w przyszłości dokonywać podziałów innych działek wchodzących w skład Pana gospodarstwa na mniejsze. Pozostałe działki wchodzące w skład Pana gospodarstwa (1, 2, 9) planuje Pan sprzedać w późniejszym okresie w całości, prawdopodobnie na emeryturze, a działkę nr 3 planuje Pan pozostawić na własne cele rekreacyjne. Jednak nie może Pan wykluczyć, że na skutek znaczącej zmiany Pana sytuacji ekonomicznej tej działki nigdy Pan nie sprzeda. Trudno też Panu ocenić, czy kupujący będzie na tych działkach prowadził działalność rolniczą. Należy raczej przypuszczać, że grunty te na skutek sprzedaży utracą charakter rolny, a na działkach, w szczególności nr 3, 4, 5, 6, 7, powstaną budynki mieszkalne lub rekreacyjne.

Nie jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie był Pan i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Z wszystkich ww. działek nie były/nie są/nie będą dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomości te nie były oddane do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze. Osobiście nie wykorzystywał Pan tych gruntów na cele działalności gospodarczej ani rolniczej - były to łąki utrzymywane przez cały czas w dobrej kulturze (regularne koszenie) aby korzystać z dopłat bezpośrednich.

Pytania

Czy w Pana przypadku sprzedaż części gruntu z majątku prywatnego nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, w szczególności w zakresie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w polskiej sprawie w wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie w połączonych sprawach sygn. C-180/10 i C-181/10) i tym samym czy sprzedaż ww. działek, w szczególności wydzielonych z działki nr 8 wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w Pana przypadku sprzedaż gruntu z majątku prywatnego nie ma znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym sprzedaż części lub całości działek wchodzących w skład Pana gospodarstwa rolnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wprawdzie sama nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (i tym samym co do zasady sprzedaż gruntów niezabudowanych winna być opodatkowana podatkiem VAT), jednak należy podkreślić, że nie zawsze tak jest. Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie obciążona podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustawie o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, czego nie można powiedzieć o jednorazowej czynności sprzedaży części lub całości gospodarstwa rolnego, nawet w przypadku podziału jednej działki na mniejsze.

Wg. orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej który w polskiej sprawie w wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie w połączonych sprawach sygn. C-180/10 i C-181/10) uznał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Również sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobiste. W świetle powyższego orzeczenia okoliczność, że przed sprzedażą dokonano podziału gruntu na działki sama z siebie także nie jest decydująca. Decydującego charakteru nie ma też długość okresu, w jakim te transakcje następowały ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Wszystkie te elementy mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Wszystkie nieruchomości wchodzące w skład Pana gospodarstwa rolnego nie były przez Pana oddane do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze. Osobiście nie wykorzystywał Pan tych gruntów na cele działalności gospodarczej, ani rolniczej. Nie jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, nie ponosił Pan żadnych nakładów na uzbrojenie tych działek i nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, dlatego uważa Pan, że jednorazowa czynność polegająca na sprzedaży części lub wszystkich działek wchodzących w skład Pana gospodarstwa rolnego zgodnie z informacjami przedstawionymi w pkt. 74, tj. działek 1, 2 oraz 3, 4, 5, 6, 7 (powstałych na skutek przekształcenia na Pana wniosek działki o numerze 8) położonych w A (gmina B) oraz działki nr 9 C (gmina D) stanowią działanie w sferze prywatnej i nie mają znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważenia wymaga, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych wyżej przepisów, w pierwszej kolejności ustalenia wymaga, czy sprzedając działki gruntu wchodzące w skład Pana gospodarstwa rolnego, będzie Pan działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W opisanej sprawie nie występują przesłanki, które pozwalają uznać, że dokonując dostawy działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z wcześniejszymi wyjaśnieniami, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest również określenie podmiotu dokonującego tej dostawy za występującego w związku ze sprzedażą, jako podatnika podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie takie przesłanki nie występują. W omawianej sytuacji, Pana działanie nie świadczy o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że od roku 2008 osobiście prowadzi Pan gospodarstwo rolne, które składa się z działek: 1, 2,9 oraz 3, 4, 5, 6, 7 (powstałych na skutek przekształcenia na Pana wniosek działki o numerze 8). Działkę nr 8 postanowił Pan w sierpniu 2020 roku podzielić na pięć mniejszych (obecnie działki nr 3, 4, 5, 6, 7), w celu przede wszystkim uzyskania wyższej ceny sprzedaży, ale także w celu wyodrębnienia działki nr 3 na własne cele rekreacyjne. W roku 2016 wnioskował Pan o przekwalifikowanie działki nr 8 z terenów rolnych na działkę pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i rekreacyjne. Decyzję pozytywną w tej sprawie otrzymał Pan w roku 2018. Obecnie wszystkie działki wchodzące w skład Pana gospodarstwa są niezabudowane, bez ogrodzenia i mediów, nie ponosił Pan żadnych nakładów na ich uzbrojenie. Nie poczynił Pan i nie zamierza poczynić jakichkolwiek dodatkowych działań zwiększających ich wartość typu: urządzenia i przyłącza do sieci wod-kan czy elektrycznej, jak również nie ma potrzeby wydzielania dróg wewnętrznych. Nie zamierza Pan także przy ich sprzedaży podejmować działań marketingowych oprócz zwykłego wystawienia jednego ogłoszenia dla każdej z działek o sprzedaży nieruchomości na jednym portalu z ogłoszeniami. Nie zawarł Pan ani nie zamierza zawrzeć z nabywcą umowy przedwstępnej sprzedaży działki/działek. Nie udzielił Pan i nie udzieli przyszłemu nabywcy działki/działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działki/działek. Z wszystkich ww. działek nie były/nie są/nie będą dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomości te nie były oddane do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze. Osobiście nie wykorzystywał Pan tych gruntów na cele działalności gospodarczej ani rolniczej.

Zatem, z tytułu sprzedaży działek gruntu wchodzących w skład Pana gospodarstwa rolnego nie będzie Pana działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działek gruntu wchodzących w skład Pana gospodarstwa rolnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).