Temat interpretacji
w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży Oddziału w X. oraz otrzymanego zadatku na podstawie umowy przedwstępnej.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 16 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 3 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży Oddziału w C. oraz otrzymanego zadatku na podstawie umowy przedwstępnej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży Oddziału w C. oraz otrzymanego zadatku na podstawie umowy przedwstępnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 27 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.23.2020.1.MD.
W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 3 lutego 2020 r. przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług motoryzacyjnych takich jak: naprawy pojazdów mechanicznych, ich przeglądy techniczne, diagnostyka itp. Wnioskodawca poza wykonywaniem ww. usług w swojej siedzibie wykonuje je również w oddziałach w X. i w Y. ponadto w lokalu wynajmowanym od innego podmiotu w B. także prowadzi działalność w zakresie usług motoryzacyjnych, m.in. wymiana opon w pojazdach mechanicznych.
W siedzibie Wnioskodawcy poza środkami trwałymi, w tym bezpośrednio wykorzystywanymi do świadczonych usług, znajduje się jego Zarząd, prowadzone są księgi, kadry i płace, odbywają się posiedzenia rady nadzorczej.
Jednocześnie w każdym z oddziałów, także w oddziale w C., którego dotyczy niniejszy wniosek, jest baza materialna i niematerialna, przy czym baza materialna obejmuje budynek i prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony, a także zespół maszyn i urządzeń niezbędnych do świadczenia usług na rzecz klientów. Budynek składa się z części administracyjno-biurowej, w której m.in. znajduje się biuro obsługi klienta oraz części usługowej stanowiącej stację diagnostyczną, gdzie wykonuje się usługi motoryzacyjnej jak w całej Spółdzielni: przeglądy techniczne, naprawy, diagnostykę itp. Ponadto oddział w C. posiada załogę pracowniczą w tym znaczeniu, że dla kilku pracowników miejscem pracy jest ten oddział i pracę świadczą wyłącznie w tym miejscu oraz na rzecz tego oddziału. Oddział posiada także swoje kierownictwo, a księgowość Spółdzielni jest prowadzona w taki sposób, że przychody osiągane przez oddział i ponoszone przez niego koszty są wyodrębnione (od analogicznych danych innych jednostek wewnętrznych Spółdzielni). Ponadto oddział posiada własną kasę rejestrującą. Zasoby oddziału, materialne i niematerialne, pozwalają mu funkcjonować samodzielnie. Należy jeszcze dodać, że budynek użytkowany przez Wnioskodawcę jest jego własnością, Wnioskodawca użytkuje go przez kilkadziesiąt lat, a w ciągu ostatnich 5 lat nie przeprowadzono w celu jego zmodernizowania nabycia towarów i usług opodatkowanych VAT, których kwota wynosiłaby 30% lub więcej wartości początkowej. Spółdzielnia zamierza dokonać zbycia (sprzedaży) oddziału w C. osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która również jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Osoba ta nie jest powiązana kapitałowo ani osobowo z Wnioskodawcą jak i jego władzami (czy to z osobami z Zarządu czy rady nadzorczej). Planowane zbycie zostało poprzedzone umową przedwstępną i pobraniem przez Wnioskodawcę zadatku. Jako przedmiot umowy przedwstępnej wskazano opisany oddział jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa dokonując jego krótkiego opisu w tej umowie, w związku z czym od zadatku Wnioskodawca nie rozliczył podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w uzupełnieniu powyżej opisanych okoliczności stanu faktycznego podkreśla, że celem sprzedaży oddziału jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest poprawienie sytuacji finansowej Wnioskodawcy jako całości jego przedsiębiorstwa prowadzonego w formie Spółdzielni, co ma uzasadnienie w tym, że wyniki finansowe ww. oddziału są lepsze niż Wnioskodawcy jako całości, co z jednej strony potencjalnie umożliwia sprzedaż, a z drugiej środki uzyskane z planowanej sprzedaży pozwolą na spłatę wielu zobowiązań, w tym także publicznoprawnych, czyli poprawią sytuację finansową Wnioskodawcy. Oczywiście dla potencjalnego nabywcy lepszy jest zakup całego oddziału niż poszczególnych środków trwałych, gdyż cały oddział pozwoli mu na bardziej optymalne wykorzystanie przedmiotu nabycia.
Podkreślenia wymaga także okoliczność, że Wnioskodawca ma zamiar zbyć ww. oddział nabywcy nie tylko w zakresie ogółu opisanych składników majątkowych, ale także wraz z personelem, przy czym nie zdecydował jeszcze czy będzie to dotychczasowy ogół pracowników włącznie z kierownictwem czy też jedynie część tej kadry pracowniczej.
Wskazać jednocześnie trzeba, że Wnioskodawca nie będzie w przedmiocie planowanego zbycia przenosił na nabywcę zobowiązań dotyczących tego przedmiotu.
W uzupełnieniu do wniosku udzielono następujących wyjaśnień.
Na pytanie Organu nr 1 Czy mający być przedmiotem planowanej sprzedaży oddział w C. jest w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wyodrębniony organizacyjnie? Proszę wskazać jak to wyodrębnienia się przejawia np. statut, regulamin lub inny, proszę opisać sposób. Wnioskodawca wskazał, że mający być przedmiotem planowanej sprzedaży oddział w C. jest w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony organizacyjnie, pomimo, że bezpośrednio statut nie odnosi się do tej kwestii. Wyodrębnienie organizacyjne wynika z takich przesłanek jak:
- ww. oddział posiada swojego kierownika, któremu bezpośrednio podlegają pracownicy wykonujący prace w tym oddziale,
- pracownicy wykonujący pracę w ww. oddziale jako miejsce pracy mają określony adres tego oddziału,
- stacja diagnostyczna wraz z maszynami i urządzeniami a także budynkiem obejmującym również pomieszczenia administracyjne i socjalne pozwalają na to, by ww. oddział bez powiązania technicznego z siedzibą Wnioskodawcy i innymi oddziałami mógł samodzielnie wykonywać usługi motoryzacyjne wskazane we wniosku,
- ww. oddział posiada odrębną kasę rejestrującą ze względu na to, że stanowi bezpośrednie miejsce wykonywania usług motoryzacyjnych i przyjmuje płatności za nie,
- ww. oddział dysponuje posiadanymi środkami pieniężnymi,
- ww. oddział posiada swoich wieloletnich klientów,
- w księgach Wnioskodawcy wyodrębnione są osiągane przez ww. oddział przychody i ponoszone koszty, a także dotyczące oddziału środki trwałe, co pozwala na ustalanie na bieżąco zarówno wyniku finansowego jak i stany majątkowego ww. oddziału. Mający być przedmiotem planowanej sprzedaży ww. oddział jest w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony organizacyjnie, gdyż co prawda statut Wnioskodawcy wprost nie stanowi o możliwości tworzenia oddziałów, ale w stanie prawnym nie obejmującym zakazu ich tworzenia decydują o takiej możliwości elementy stanu faktycznego. W przypadku mającego być przedmiotem planowanej sprzedaży oddziału w C. elementy stanu faktycznego (wskazane wyżej), dotyczące zasobów ludzkich oraz bazy materialnej decydują o wyodrębnieniu organizacyjnym.
Będący przedmiotem planowanej sprzedaży oddział w C. stanowi obiektywnie zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych mogący na dzień dokonania operacji opisanej we wniosku jako sprzedaż oddziału funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, gdyż ww. oddział ma potencjał zarówno osobowy jak i materialny, co uzasadniono w pkt 1.
Pomimo wyłączenia z transakcji przedmiotu sprzedaży niektórych pracowników zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przy czym kontynuacja taka według Wnioskodawcy dotyczyć będzie zarówno przedmiotu sprzedaży jak i działalności gospodarczej Wnioskodawcy ogółem po zbyciu tego przedmiotu. O kontynuacji działalności zarówno ww. oddziału przez jego nabywcę jak i samego Wnioskodawcy po zbyciu ww. oddziału świadczy odrębność tego oddziału zarówno materialna jak i niematerialna.
Przedsiębiorstwo mające stanowić przedmiot transakcji po wyłączeniu części załogi pracowniczej będzie zdaniem Wnioskodawcy posiadało zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot, aczkolwiek ze względu na zmniejszenie załogi obsługującej przedmiot transakcji po jego zbyciu nie można wykluczyć zmniejszenia ilości świadczonych usług motoryzacyjnych, co jednak nie wyklucza zdolności ww. oddziału do niezależnego działania gospodarczego w charakterze samodzielnego podmiotu.
Zdaniem Wnioskodawcy na bazie nabytego od niego zespołu składników nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez zespół składników znajdujący się w oddziale C., gdyż Wnioskodawcy trudno sobie wyobrazić inne przeznaczenie np. stacji diagnostycznej lub pozbycie się wieloletnich klientów przyzwyczajonych do korzystania z określonego rodzaju usług (konkretnie motoryzacyjnych) pod adresem ww. oddziału ze względu na ewentualną zmianę przeznaczenia przez nabywcę bazy nabytej od Wnioskodawcy. Wnioskodawca jednak nie ma tak naprawdę wpływu na to jak wykorzystywać będzie przedmiot sprzedaży w postaci ww. oddziału jego nabywca. Wynika to z faktu, że nabywca nie jest powiązany z Wnioskodawcą ani kapitałowo, ani osobowo ani rodzinnie ani w jakikolwiek inny sposób. Taki brak wpływu powoduje, że Wnioskodawca może jedynie zakładać, że ze względu na specyfikę przedmiotu sprzedaży jego kontrahent będzie kontynuować rodzaj działalności dotychczas prowadzonej przez niego w ww. oddziale.
W przekonaniu Wnioskodawcy istnieje obiektywna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji nawet bez konieczności zawierania nowych umów cywilnoprawnych czy jakichkolwiek innych poza wskazanymi w wezwaniu umowami z dostawcami mediów. Funkcjonalność tych składników oraz ich wzajemne powiązanie między sobą (także w aspekcie niematerialnym) pozwalają na taką kontynuację.
Na nabywcę zostanie przeniesione coś więcej niż minimum środków pozwalających na kontynuację realizowanej uprzednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, gdyż de facto zostanie na niego przeniesione wszystko co stanowi ww. oddział, włącznie z personelem a przynajmniej znacząca częścią tego personelu. W oczywisty sposób umożliwi to wskazaną w wezwaniu kontynuację. Co prawda nabywca jako inny od Wnioskodawca podatnik VAT zmuszony będzie nabyć i zainstalować nową kasą rejestrującą, ale ze względu na to, że wynika to z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa w tym zakresie, natomiast w żaden sposób nie wpływa na potencjał ww. oddziału jako umożliwiającego kontynuację realizowanej uprzednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Zbycie ww. oddziału będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę zgodnie i na podstawie art. 231 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy, to jest pracownicy ww. oddziału, którzy przejdą personalnie do nabywcy ww. oddziału będą kontynuować stosunek pracy na dotychczasowych zasadach (identyczne prawa i obowiązki). Dodać należy, że oczywiście ze względu na fakt, iż nabywca ww. oddziału jest płatnikiem składek ZUS różnym od Wnioskodawcy konieczne będzie w ZUS ich przerejestrowanie, co jednak nie zmienia faktu, że przeniesieni zostaną do nabywcy zgodnie z art. 231 ust. 1 kp.
Poza ww. okolicznościami Wnioskodawca oświadcza, że podtrzymuje wszystkie twierdzenia, tezy i wnioski zawarte w złożonym wniosku.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, dalej jako ZCP, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT i czy w związku z tym jego zbycie (sprzedaż) podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Wnioskodawca twierdzi, że przedmiot planowanej sprzedaży, tj. oddziału w C., stanowi w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT ZCP a co za tym idzie jego sprzedaż powinna zostać wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy. Otrzymany zadatek jako przedmiotowo nierozerwalny z planowaną sprzedażą ww. oddziału miał prawo skorzystać z powyższego wyłączenia z opodatkowania. Z kolei zbycie oddziału z jedynie częścią załogi pracowniczej nie zmieni charakteru tego zbycia jako ZCP, gdyż nie będzie to sprzeczne z celem zbycia w charakterze ZCP w sytuacji możliwości prowadzenia przedsiębiorstwa przez nabywcę przy pomocy tylko niektórych dotychczasowych pracowników Wnioskodawcy.
Przechodząc do ww. stanowiska Wnioskodawcy zawierającego jego ocenę prawną przedstawionego zdarzenia przyszłego (i zaistniałego stanu faktycznego w postaci otrzymania zadatku) poprzez jego subsumpcję, tj. przyporządkowanie tego zdarzenia i stanu faktycznego do norm prawnych, Wnioskodawca stanowisko to uzasadnia następująco:
Należy wyjść od definicji ZCP zawartej w ustawie VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 27e tej ustawy przez ZCP rozumie się: organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników w istniejącym przedsiębiorstwie, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Odnosząc opisany stan faktyczny do zacytowanej wyżej normy Wnioskodawca twierdzi, że oddział w C. mający stanowić przedmiot zbycia jest organizacyjnie wyodrębniony, gdyż w jego zakres wchodzi budynek (wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, na którym jest posadowiony), w którym obsługuje się klientów, załatwia sprawy administracyjne (bez konieczności angażowania w to innych placówek Wnioskodawcy) oraz będzie można załatwiać sprawy księgowe, kadrowe itp. po oddzieleniu się od Wnioskodawcy, i taki zespół maszyn i urządzeń, który umożliwia wykonywanie całej gamy usług motoryzacyjnych: napraw, przeglądów, diagnostyki itd. również bez konieczności pomocy czy współpracy z placówką stanowiącą obecnie siedzibę Wnioskodawcy jak i innymi jego placówkami. Oddział ten posiada również zasoby ludzkie konieczne dla samoistnego działania (tj. poza strukturą organizacyjną Wnioskodawcy), to jest załogę pracowniczą i kierownictwo. Co prawda oddział nie ma swojego Zarządu ani rady nadzorczej, ale po pierwsze jest to sprawa czysto formalna, gdyż Wnioskodawca jako osoba prawna może mieć tylko jeden Zarząd i jedną radę nadzorczą, a po drugie dla samoistnego działania oddziału jako wydzielonego przedsiębiorstwa organy te nie są konieczne, zwłaszcza, że forma prawna przyszłego właściciela (nabywcy oddziału) nie przewiduje takich organów, ponieważ prowadzi on działalność gospodarczą w formie przedsiębiorstwa jednoosobowego.
Z powyższego wynika, że oddział w C. jest organizacyjnie wyodrębniony w strukturach Wnioskodawcy tak pod względem składników materialnych (budynek, prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz zespół maszyn i urządzeń) jak i niematerialnych (pracownicy, kierownictwo), zatem w tym zakresie wypełnia dyspozycję art. 2 pkt 27e ustawy VAT.
Kolejne kryterium ZCP według powyższego przepisu to wyodrębnienie finansowe w istniejącym przedsiębiorstwie. Takie wyodrębnienie również istnieje, chociaż co prawda oddział w C. nie posiada odrębnego od Wnioskodawcy rachunku bankowego. O wyodrębnieniu finansowym świadczy prowadzenie w pełnych księgach rachunkowych (Wnioskodawca jest osobą prawną) przychodów, kosztów oraz rozarchunków itd. dotyczących tylko ww. oddziału, co pozwala np. ustalić w każdym przypadku wynik finansowy tylko dla tego oddziału. Ponadto oddział ma własną kasę rejestrującą oraz odbywają się w nim przepływy gotówkowe. Nie ma zatem żadnego problemu by uznać oddział w C. za wyodrębniony finansowo w ramach struktur Wnioskodawcy. Co prawda nabywca tego oddziału będzie musiał wprowadzić nową kasę rejestrującą, ale to wynika wyłącznie z faktu, że jest innym podatnikiem i musi stosować przepisy o kasach rejestrujących, a nie dlatego, że kasa w oddziale nie znajduje się we właściwym miejscu. Podkreślić trzeba zwłaszcza okoliczność, że prowadzenie w księgach Wnioskodawcy kont właściwych tylko dla oddziału C. umożliw a określenie dla niego wyniku finansowego lepszego niż globalny dla Wnioskodawcy, a w konsekwencji większą szansę zbycia oddziału niż całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
Z powyższego wynika, że także pod względem wyodrębnienia finansowego ww. oddział wskazanego w art. 2 pkt 27e ustawy VAT jako element niezbędny do ZCP Wnioskodawca spełnia ten warunek, gdyż ustalane są właściwe tylko dla niego przychody, koszty, rozrachunki itp. jak również dokonuje on przepływów gotówkowych oraz posiada zainstalowaną kasę rejestrującą. Kolejne kryterium ZCP według art. 2 pkt 27e ustawy VAT to możliwość realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo składników materialnych i niematerialnych. Jak wskazano w opisie zdarzenia planowanego (zbycie oddziału w C.) to mająca stanowić przedmiot transakcji jednostka Wnioskodawcy praktycznie samodzielnie realizuje wykonywanie usług motoryzacyjnych, takich jak: naprawy pojazdów mechanicznych, ich przeglądy techniczne, diagnostykę etc. Warunek by określony zespół składników materialnych i niematerialnych realizował określone zadania gospodarcze jest więc bezsprzecznie zachowany, gdyż oddział w C. stale zadania takie realizuje. Ostatnią przesłanką określenia ZCP zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT jest możność stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego ww. zadania. W ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do oddziału w C. taka możność (potencjał) jak najbardziej występuje. Może on bowiem w oparciu o przypisane do niego składniki materialne opisane wyżej i niematerialne (głównie zasoby ludzkie) samodzielnie przyjmować zlecenia, następnie je realizować i finansowo rozliczać, bez innych struktur Wnioskodawcy. Nie jest też żadną przeszkodą w powyższym aktualny brak odrębnego rachunku bankowego, jak i to, że organy Wnioskodawcy mieszczą się poza wskazanym oddziałem. Te elementy nie stanowią o samodzielności placówki w C., gdyż jej już faktyczne wyodrębnienie prawne sprawiałoby konieczność założenia rachunku bankowego, z czym oczywiście nie byłoby żadnego problemu, a także ustanowienie władz względnie w przypadku niektórych form prawnych wyodrębnionej jednostki władze istniałyby z mocy prawa (działalność jednoosobowa, spółki osobowe).
Reasumując: subsumpcja stanu faktycznego do normy art. 2 pkt 27e ustawy VAT, uprawnia Wnioskodawcę do twierdzenia, iż planowane zbycie oddziału w C. dotyczy ZCP, gdyż oddział ten w strukturach Wnioskodawcy stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony w tych strukturach organizacyjnie i finansowo, że może realizować określone zadania gospodarcze (działalność zarobkowa w zakresie usług motoryzacyjnych) jako niezależne przedsiębiorstwo.
Z uwagi na powyższe planowane zbycie oddziału w C. jako zbycie ZCP ma prawo zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT zostać wyłączone z opodatkowania VAT, jako wyłączone z ogólnej zasady opodatkowania dostaw na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 tej ustawy.
Jeżeli chodzi o wyłączenie z opodatkowania VAT otrzymanego już zadatku, to co prawda co do zasady zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy VAT otrzymanie zadatku powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania zadatku, ale tego rodzaju płatność (podobnie jak i zaliczki, przedpłaty, raty itp.) należy wiązać z czynnością, której płatność dotyczy, a w konkretnym przypadku stanowiącym przedmiot niniejszego wniosku czynnością tą jest zbycie ZCP, zatem zadatek na poczet zbycia ZCP należy zakwalifikować prawnie do zasady wskazanej w art. 6 pkt 1 ustawy VAT. Tym samym w przekonaniu Wnioskodawcy nie rozliczenie przez niego VAT od zadatku otrzymanego na poczet zbycia oddziału w C. było prawidłowe.
Jeżeli chodzi o kwestię kwalifikacji oddziału w C. jako ZCP w przypadku jego zbycia tylko z częścią pracowników, to zdaniem, Wnioskodawcy status ZCP zostanie w takim przypadku, o ile nadal zostaną zachowane warunki z art. 2 ust. 27e ustawy VAT, czyli nadal mimo przeniesienia nie wszystkich pracowników do nabywcy jednostka będzie wyodrębniona organizacyjnie i finansowo w sposób umożliwiający realizację określonych zadań gospodarczych niezależnie od przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Termin transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zatem daną transakcję można uznać za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, jeżeli na moment jej przeprowadzenia spełnione są łącznie następujące kryteria:
- przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę wystarczający do prowadzenia tej działalności
- nabywca w ramach swojej działalności ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.
Dla przesądzenia analizowanego kryterium należy ocenić czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:
- angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub
- podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.
W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstw lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.
Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług motoryzacyjnych. Wnioskodawca poza wykonywaniem ww. usług w swojej siedzibie wykonuje je również w oddziałach w C. i w Ż. oraz w lokalu wynajmowanym w B. Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia (sprzedaży) oddziału w C. osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która również jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wyłączenia z opodatkowania planowanej sprzedaży opisanego we wniosku oddziału w C. jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania otrzymanego zadatku na podstawie umowy przedwstępnej.
Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych tj. oddział w C. cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.
Jak wskazał Wnioskodawca mający być przedmiotem planowanej sprzedaży oddział w C. jest w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony organizacyjnie, pomimo, że bezpośrednio statut nie odnosi się do tej kwestii. Wyodrębnienie organizacyjne uwidacznia się w sposób zdecydowany, bowiem ww. oddział posiada swojego kierownika, któremu bezpośrednio podlegają pracownicy wykonujący prace w tym oddziale. Ponadto oddział ten posiada załogę pracowniczą wykonujący pracę w tym oddziale. Stacja diagnostyczna wraz z maszynami i urządzeniami, a także budynkiem obejmującym również pomieszczenia administracyjne i socjalne pozwalają na to, by ww. oddział bez powiązania technicznego z siedzibą Wnioskodawcy i innymi oddziałami mógł samodzielnie wykonywać usługi motoryzacyjne wskazane we wniosku. Oddział posiada odrębną kasę rejestrującą, dysponuje posiadanymi środkami pieniężnymi, posiada swoich wieloletnich klientów. Zbycie ww. oddziału będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę zgodnie i na podstawie art. 231 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy, to jest pracownicy ww. oddziału, którzy przejdą personalnie do nabywcy ww. oddziału będą kontynuować stosunek pracy na dotychczasowych zasadach (identyczne prawa i obowiązki).
Wydzielony w ramach Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych związany z Oddziałem w C. jest również wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie. O wyodrębnieniu tym świadczy fakt, że księgowość Wnioskodawcy jest prowadzona w taki sposób, że przychody osiągane przez oddział i ponoszone przez niego koszty są wyodrębnione od analogicznych danych innych jednostek wewnętrznych Spółdzielni. W księgach Wnioskodawcy wyodrębnione są osiągane przez ww. oddział przychody i ponoszone koszty, a także dotyczące oddziału środki trwałe, co pozwala na ustalanie na bieżąco zarówno wyniku finansowego jak i stanu majątkowego ww. oddziału.
Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego zespół składników jest również wyodrębniony funkcjonalnie. Jak wynika bowiem z treści wniosku w oddziale w C. jest baza materialna i niematerialna, baza materialna obejmuje budynek i prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony, a także zespół maszyn i urządzeń niezbędnych do świadczenia usług na rzecz klientów. Ponadto zasoby oddziału, materialne i niematerialne, pozwalają mu funkcjonować samodzielnie. Jak wskazał Wnioskodawca będący przedmiotem planowanej sprzedaży oddział w C. stanowi obiektywnie zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych mogący na dzień dokonania transakcji funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo.
Co istotne jak podał Wnioskodawca pomimo wyłączenia z transakcji przedmiotu sprzedaży niektórych pracowników zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo mające stanowić przedmiot transakcji po wyłączeniu części załogi pracowniczej będzie posiadało zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot, aczkolwiek ze względu na zmniejszenie załogi obsługującej przedmiot transakcji po jego zbyciu nie można wykluczyć zmniejszenia ilości świadczonych usług motoryzacyjnych, co jednak nie wyklucza zdolności ww. oddziału do niezależnego działania gospodarczego w charakterze samodzielnego podmiotu.
W przekonaniu Wnioskodawcy istnieje obiektywna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji nawet bez konieczności zawierania nowych umów cywilnoprawnych.
Na nabywcę zostanie przeniesione coś więcej niż minimum środków pozwalających na kontynuację realizowanej uprzednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, gdyż de facto zostanie na niego przeniesione wszystko co stanowi ww. oddział, włącznie z personelem a przynajmniej znacząca częścią tego personelu. W oczywisty sposób umożliwi to wskazaną w wezwaniu kontynuację. Co prawda nabywca jako inny od Wnioskodawca podatnik VAT zmuszony będzie nabyć i zainstalować nową kasą rejestrującą, ale ze względu na to, że wynika to z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa w tym zakresie, natomiast w żaden sposób nie wpływa na potencjał ww. oddziału jako umożliwiającego kontynuację realizowanej uprzednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Jak wskazał Wnioskodawca, jego zdaniem na bazie nabytego od niego zespołu składników nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez zespół składników znajdujący się w oddziale C. Wnioskodawca jednak nie ma tak naprawdę wpływu na to jak wykorzystywać będzie przedmiot sprzedaży w postaci ww. oddziału jego nabywca. Wnioskodawca może jedynie zakładać, że ze względu na specyfikę przedmiotu sprzedaży jego kontrahent będzie kontynuować rodzaj działalności dotychczas prowadzonej przez niego w ww. oddziale.
Biorąc pod uwagę zaprezentowany opisu sprawy, przywołane regulacje prawne oraz orzecznictwa TSUE, należy dojść do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych służącego oddziału w C. do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług motoryzacyjnych będącego przedmiotem sprzedaży, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Wnioskodawca wprawdzie przedstawiając opis planowanego zdarzenia przyszłego wskazał, że ma zamiar zbyć ww. oddział nabywcy wraz z personelem, a zbycie ww. oddziału będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę zgodnie i na podstawie art. 231 ust. 1 ustawy kodeks pracy, przy czym nie zdecydował jeszcze czy będzie to dotychczasowy ogół pracowników włącznie z kierownictwem czy też jedynie część tej kadry pracowniczej, jednakże pomimo wyłączenia z transakcji przedmiotu sprzedaży niektórych pracowników zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie działalności gospodarczej.
Analizując jednakże całokształt przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy w kontekście powalonych przepisów prawa oraz wyroków TSUS, stwierdzić należy, że wyłączenie z transakcji przedmiotu sprzedaży niektórych pracowników realizujących swoje zadania w oddziale w C. pozostaje bez wpływu dla oceny tego oddziału jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Opisany we wniosku oddział w C. stanowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i potencjalnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania gospodarcze.
W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, w przypadku gdy przedmiotem transakcji sprzedaży będzie opisany we wniosku wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo zespół składników majątkowych i niemajątkowych oddział w C. uznać należy, że przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym przedmiotowa transakcja, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.
Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przyjęcia zadatku na podstawie umowy przedwstępnej należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.
Kwota zadatku pozostaje zatem w bezpośrednim związku z przyszłą sprzedażą opisanego we wniosku oddziału C., którego planowane zbycie na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT, a więc kwota zadatku również będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawno-podatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .. za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).
Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.
Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej