Temat interpretacji

w zakresie zastosowanie stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8%

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 1 lipca 2020 r. (data wpływu 6 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowanie stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowanie stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8%.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 lipca 2020 r. (data wpływu 6 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.351. 2020.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w czerwcu 2017 roku jako generalny wykonawca rozpoczął realizację robót budowlanych polegających na przebudowie, remoncie i termomodernizacji zespołu klasztornego w ramach zadania: . Budynek Zespołu Klasztornego został zaklasyfikowany w X kategorii obiektów budowlanych - w tej kategorii mieszczą się między innymi klasztory. Roboty budowlane wykonane przez Wnioskodawcę w ramach tego zadania dotyczyły wszystkich branż budowlanych w obrębie (konstrukcji - dot. powierzchni zabudowy) budynku. Roboty budowlane zostały zakończone w lipcu 2019 r. i prawidłowo odebrane.

Wnioskodawca przy zadaniu jak wyżej wykonał roboty budowlane polegające na: remoncie i przebudowie budynku zespołu klasztornego (przebudowa układu pomieszczeń, przebudowa klatek schodowych, zabudowa dźwigu osobowego, dobudowa dodatkowych pięter w ramach istniejącej kubatury budynku), wykonaniu instalacji sanitarnych (kotłownia wraz z pompami ciepła i kotłami, instalacja grzewcza, wodno-kanalizacyjna, instalacja ppoż., wentylacji), instalacja elektryczna silnoprądowa, instalacja elektryczna słaboprądowa, prace konserwatorskie.

Przystępując do realizacji robót budowlanych Wnioskodawca zgodnie z treścią art. 146a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) przyjął, że obowiązującą stawką podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 313, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosić będzie 23%. W trakcie realizacji robót następowały odbiory częściowe, w rezultacie których powstawały protokoły z obioru tych robót stanowiące podstawę do wystawienia przez wykonawcę faktur częściowych, w których ten stosował stawkę podatku VAT - 23%, a Inwestor te faktury zapłacił. W wyniku realizacji przez Wnioskodawcę wszystkich robót budowanych okazało się, że powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych oraz do nich przynależnych w jakich wykonywano roboty przekracza znacząco ogólny bilans powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń w Zespole Klasztornym. W tym momencie u Wnioskodawcy powstała wątpliwość, co do prawidłowo przyjętej i stosowanej w trakcie realizacji robót budowlanych w Zespole Klasztornym stawki podatku VAT - 23%.

Pismem z 26 czerwca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Symbol PKOB dla budynku Zespołu Klasztornego to 113 - budynki zbiorowego zamieszkania.
2. Budynek Zespołu Klasztornego jest obiektem budowlanym objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Powierzchnia użytkowa budynku zgodnie z inwentaryzacją powykonawczą - 2900,56 m².
3. Wnioskodawca podpisał jedną umowę o wykonanie robót budowlanych, których zakres obejmował termomodernizację, przebudowę wraz remont budynku Zespołu Klasztornego . jako całości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zastosowanie stawki VAT 8% będzie prawidłowe dla rozliczeń pomiędzy stronami kontraktu budowlanego (wykonawca/inwestor) w sytuacji, w której wykonawca na jego podstawie zrealizował roboty budowlane polegające na remoncie, przebudowie oraz termomodernizacji budynku Zespołu Klasztornego, a roboty te były wykonywane poza lokalami użytkowymi, także w pomieszczeniach mieszkalnych i pomocniczych oraz technicznych i gospodarczych, gdzie suma powierzchni użytkowych lokali mieszkalnych i pomocniczych oraz technicznych i gospodarczych stanowi ponad 50% ogólnej powierzchni użytkowej budynku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1. W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi na podstawie umowy o roboty budowlane, polegające na remoncie, przebudowie oraz termomodernizacji budynku Zespołu Klasztornego powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.

Ad 2. Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego wykazanego na wystawionej fakturze do stawki 8%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Budynek Zespołu Klasztornego . składa się między innymi z pomieszczeń, których definicję zawiera § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakie powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, a mianowicie:

• mieszkalnych i pomocniczych: pokoje mieszkalne, sypialnie, pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi, komunikacja wewnętrzna, sanitariaty, kuchnie, pomieszczenia do przechowywania ubrań, przedmiotów, żywności,
• technicznych: służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku np. pomieszczeń kotłowni, pomieszczeń rozdzielni elektrycznych.
• gospodarczych: które znajdują się poza pomieszczeniami mieszkalnymi i służą do przechowywania przedmiotów lub/i produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub/i sprzętu związanego z obsługą budynku, działalnością refektarza, magazynowaniem opalu lub odpadów stałych.

W budynku Zespołu Klasztornego, w którym Wnioskodawca realizował od 2017 r. roboty budowlane, suma powierzchni użytkowych lokali przeznaczonych na cele mieszkalne (pomieszczenia mieszkalne i pomocnicze oraz techniczne i gospodarcze), przekracza 50% całkowitej powierzchni użytkowej budynku Zespołu Klasztornego.

Budynek Zespołu Klasztornego . przeznaczonego na pobyt stały zakonników jest obiektem budownictwa mieszkaniowego - zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług - sklasyfikowanym w PKOB - 113 jako budynek zbiorowego zamieszkania i konsekwencji powyższego roboty budowlane polegające na remoncie, przebudowie i termomodernizacji wykonywane, w takim budynku podlegają opodatkowaniu stawką VAT 8%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1; natomiast w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 I art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018r.:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Roboty budowlane wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą remontu, przebudowy i termomodernizacji budynku.

Według art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Do budynków tych zalicza się:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkanlowe (PKOB 112);
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie budynki, lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W opinii Wnioskodawcy oba warunki zostały spełnione i Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę VAT 8% dla robot budowlanych polegających na remoncie, przebudowie i termomodernizacji budynku Zespołu Klasztornego, który jak wykazano wyżej jest budynkiem zbiorowego zamieszkania i jako taki objęty został społecznym programem mieszkaniowym.

Konsekwencją przyjęcia takiego wniosku jak wyżej jest konieczność dokonania korekty wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT, ponieważ Wnioskodawca wystawiając Inwestorowi faktury za roboty budowlane polegające na remoncie, przebudowie i termomodernizacji Zespołu Klasztornego dokonał zawyżenia stawki VAT na fakturach, co doprowadziło do sytuacji, w której jako sprzedawca odprowadził podatek w większej wysokości, niż to wynika z obowiązujących przepisów. Zgodnie bowiem z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Oznacza to, że jeżeli podatnik wystawił fakturę ze stawką wyższą od obowiązującej na dany towar lub usługę, to niezależnie od tego, że podatek ten zawyżył, ma obowiązek odprowadzenia go do budżetu w takiej wysokości, jaka została wykazana na wystawionej fakturze.

W konsekwencji zastosowania błędnej stawki VAT dla danego towaru bądź usługi, sprzedawca musi ten błąd skorygować poprzez wystawienie faktury korygującej. Zobowiązuje do tego art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w stawce, podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Wskazania bowiem wymaga, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowlanego do właściwego PKOB nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a).

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepis art. 41 ust. 12b ustawy będzie miał zastosowanie wyłącznie do budynków jednorodzinnych lub pojedynczych lokali mieszkalnych, natomiast w przypadku innych niż ww. budynki/lokale nie będzie miał on zastosowania.

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

1. Budynki mieszkalne jednorodzinne 111,
2. Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe 112,
3. Budynki zbiorowego zamieszkania 113.

Grupa PKOB 113 klasa 1130 obejmuje:

• budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.;
• budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych;
• budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Powyższa klasa nie obejmuje:

• szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264);
• zabudowań koszarowych (1274).

Należy zauważyć, że rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie remontu i budowy, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (). Natomiast budować to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Przebudowa zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie montaż odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Pojęcie modernizacja według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja i przebudowa powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, aby mogły korzystać z preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z przedstawionego Wnioskodawca w czerwcu 2017 r. jako generalny wykonawca rozpoczął realizację robót budowlanych polegających na przebudowie, remoncie i termomodernizacji zespołu klasztornego. Roboty budowlane zostały zakończone w lipcu 2019 r. i prawidłowo odebrane. Wnioskodawca przy zadaniu wykonał roboty budowlane polegające na: remoncie i przebudowie budynku zespołu klasztornego (przebudowa układu pomieszczeń, przebudowa klatek schodowych, zabudowa dźwigu osobowego, dobudowa dodatkowych pięter w ramach istniejącej kubatury budynku), wykonaniu instalacji sanitarnych (kotłownia wraz z pompami ciepła i kotłami, instalacja grzewcza, wodno-kanalizacyjna, instalacja ppoż., wentylacji), instalacja elektryczna silnoprądowa, instalacja elektryczna słaboprądowa, prace konserwatorskie.

Wnioskodawca wskazał, że symbol PKOB dla budynku Zespołu Klasztornego to 113 - budynki zbiorowego zamieszkania. Budynek Zespołu Klasztornego jest obiektem budowlanym objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podpisał jedną umowę o wykonanie robót budowlanych, których zakres obejmował termomodernizację, przebudowę wraz remont budynku Zespołu Klasztornego.

U Wnioskodawcy powstała wątpliwość, co do prawidłowo przyjętej i stosowanej w trakcie realizacji robót budowlanych w Zespole Klasztornym stawki podatku VAT - 23%.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wyłącznie dla robót budowlanych wykonywanych w obiekcie budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego do symbolu PKOB 113, tj. w budynku Zespołu Klasztornego i niewykraczających poza bryłę tego budynku, ma zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 8%. Przepis art. 41 ust. 12b ustawy nie ma w tym przypadku zastosowania, bowiem roboty budowlane nie są wykonywane ani w budynku jednorodzinnym, ani w pojedynczych lokalach mieszkalnych, lecz w budynku zbiorowego zamieszkania. Zatem, do całej powierzchni budynku, który będzie posiadał symbol PKOB 113, stanowiący obiekt budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, w odniesieniu do świadczonych usług robót budowlanych należy zastosować 8% stawkę podatku VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z powołanych przepisów dotyczących korygowania faktur wynika, że dopuszczalne jest korygowanie pomyłek w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przystępując do realizacji robót budowlanych przyjął, że obowiązująca stawka podatku wynosić będzie 23%. W trakcie realizacji robót następowały odbiory częściowe, w rezultacie których powstawały protokoły z obioru tych robót stanowiące podstawę do wystawienia przez wykonawcę faktur częściowych, w których ten stosował stawkę podatku VAT - 23%, a Inwestor te faktury zapłacił.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z zastosowaniem błędnej stawki podatku VAT w wysokości 23% zamiast 8% na wykonane roboty budowlane powinien wystawić faktury korygujące do faktur w których zastosował tą błędną stawkę podatku VAT, na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej