i)czy ulepszony budynek był wykorzystywany przez Panią wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

odpowiedziała Pani, że:

1.Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Nr działki, na której posadowiony jest budynek 1, obręb ...., gmina ..., powiat ....

3.Nieruchomość Pani nabyła od syndyka i nie została wystawiona żadna faktura. Sprzedający w zakresie czynności objętej sprzedażą ww. Nieruchomości nie jest podatnikiem podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z treścią aktu notarialnego. U notariusza zapłaciła Pani podatek PCC.

4.Nie przysługiwało Pani prawo do odliczeń podatku VAT naliczonego.

5.Zakupiony budynek nie jest i nie będzie, nie był przez Panią wykorzystywany w żaden sposób, ponieważ jak się okazało, zbyt duże nakłady trzeba ponieść, żeby w nim zamieszkać i normalnie funkcjonować.

6.Budynek nie jest i nie był udostępniany osobom trzecim, nie jest wynajmowany, dzierżawiony ani użyczany.

7.W myśl ustawy Prawo budowlane w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., budynek przy ulicy ... jest budynkiem.

8.Symbol PKOB 1-11-111-1110 budynek mieszkalny jednorodzinny.

9.Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 2008 roku przez poprzednich właścicieli, zamieszkała w nim cała rodzina.

10.Zajęcie do używania ww. budynku nastąpiło w 2008 roku.

11.Zasiedlenie nastąpiło przez pierwszego właściciela na skutek zamieszkania w 2008 roku całej rodziny.

12.Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a dostawą minęło więcej niż dwa lata.

13.Budynek był niezamieszkały, nieużywany na żadną działalność wymagającą płacenia podatku VAT. Stoi pusty, niewykorzystany do żadnej działalności.

14.Nie ponosiła Pani kosztów na ulepszenie budynku przekraczających 30 % wartości początkowej domu.

Ponadto wskazała Pani, że kupiła Pani na cele mieszkaniowe. W jaki sposób szukać będzie Pani nabywcy: uważa Pani, że nie ma takiej potrzeby. Jest duże zainteresowanie osób, które tamtędy przechodzą, pytają czy dom jest na sprzedaż, ponieważ widać, że jest niezamieszkały. Zgłosił się też sąsiad, który jest zainteresowany zakupem. Nakłady, jakie Pani ponosiła, były niewielkie, ponieważ dom był zamieszkały od wielu lat, posiadał wyposażoną kuchnię, łazienki w glazurze, ogrodzenie. Jedyne nakłady, jakie Pani poniosła, były to nakłady związane z odświeżaniem. Malowanie wykonała Pani osobiście i z pomocą męża.

Pytanie

Czy od sprzedaży opisanej nieruchomości ma Pani zapłacić podatek VAT? Jeśli dojdzie do sprzedaży nieruchomości.

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, sprzedaż tego udziału będzie korzystała ze zwolnienia z VAT, ponieważ do I zasiedlenia doszło w 2008 roku. Poza tym, kupując nieruchomość nie przysługiwało Pani odliczenie VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu,

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Zgodnie z art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.) mówi:

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało podleganie opodatkowaniu danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w  rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w  ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a  czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu 28.09.2021 roku kupiła Pani od syndyka ½ udziałów w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiony budynek nie jest i nie będzie, nie był przez Panią wykorzystywany w żaden sposób, ponieważ jak się okazało zbyt duże nakłady trzeba ponieść, żeby w nim zamieszkać i normalnie funkcjonować. Budynek nie jest i nie był udostępniany osobom trzecim, nie jest wynajmowany, dzierżawiony ani użyczany. Budynek był niezamieszkały, nieużywany przez Panią na żadną działalność wymagającą płacenia podatku VAT. Stoi pusty, niewykorzystany do żadnej działalności. Nie ponosiła Pani kosztów na ulepszenie budynku przekraczających 30 % wartości początkowej domu. Udział w nieruchomości kupiła Pani na cele mieszkaniowe. Jest duże zainteresowanie osób, które tamtędy przechodzą, pytają czy dom jest na sprzedaż, ponieważ widać, że jest niezamieszkały. Zgłosił się też sąsiad, który jest zainteresowany zakupem. Jedyne nakłady, jakie Pani poniosła były to nakłady związane z odświeżaniem (malowanie).

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pani wątpliwości, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie działała Pani w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziałów w prawie własności zabudowanej działki nr 1 wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż udziału w prawie własności ww. działki można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Udział w ww. nieruchomości zakupiła Pani na cele mieszkaniowe. Zakupiony budynek nie był, nie jest i nie będzie, przez Panią wykorzystywany w żaden sposób. Z okoliczności sprawy nie wynika, że przed sprzedażą ww. udziału w nieruchomości zabudowanej będzie Pani podejmowała aktywne działania angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Dokonując dostawy udziału w ww. Nieruchomości, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pani przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi Pani w roli podatnika podatku od towarów i usług. Planowana transakcja zbycia udziału w prawie własności zabudowanej działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, przy sprzedaży udziału w ww. nieruchomości, tj. zabudowanej działki budynkiem mieszkalnym, nie będzie Pani występowała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Pani stanowisko, z którego wynika, że sprzedaż tego udziału będzie korzystała ze zwolnienia z VAT, należało uznać jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Pani. Niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla współwłaściciela nieruchomości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).