Prawo do odliczenia pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nabycia 8 autobusów niskoemisyjnych, które będą przedmiotem umowy najmu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nabycia 8 autobusów niskoemisyjnych, które będą przedmiotem umowy najmu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 listopada 2022 r. (wpływ 24 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Gmina na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 z późn. zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując wskazane zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i jako podatnik VAT na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym (stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT). Jednym z zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, są w szczególności zadania zaspokojenia potrzeb wspólnoty obejmujące m.in. lokalny transport zbiorowy. Gmina ma osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Gmina jest beneficjentem Projektu „(...)” (dalej: „Projekt”) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020.

Głównym celem projektu jest zwiększenie udziału niskoemisyjnego transportu publicznego na obszarze Gminy (...) oraz podniesienie dostępności i jakości usług transportu publicznego wraz z ograniczeniem jego negatywnego wpływu na środowisko.

Projekt ten zakłada :

‒ochronę środowiska naturalnego poprzez redukcję emisji spalin, hałasu oraz wibracji generowanych przez tabor autobusowy,

‒skrócenie czasu podróży i podniesienie komfortu podróży komunikacją miejską,

‒zapewnienie pasażerom bieżącej informacji dotyczącej czasu przejazdu autobusów,

‒zwiększenie bezpieczeństwa ruchu drogowego,

‒zmniejszenie natężenia ruchu drogowego.

W związku z tym planuje się:

‒zakup 8 szt. autobusów taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej o pojemności 640 pasażerów,

‒zrealizowanie 5 obiektów ”...” o 75 stanowiskach postojowych,

‒wdrożenie Systemu Informacji Pasażerskiej,

‒budowę 2,4 km ścieżek rowerowych,

‒wyznaczenie 2,0 km buspasów.

W efekcie przyniesie to redukcję emisji CO₂ o 670 ton w skali rocznej.

W związku z realizacją przez Gminę Projektu, w efekcie którego nastąpi rozwój sieci komunikacyjnej na terenie Gminy, podjęła ona decyzję o zmianie organizacji transportu zbiorowego na jej terenie. W tym celu została powołana nowa spółka o nazwie (...) sp. z o. o. (dalej: „A”), której Gmina jest udziałowcem w 100%.

A został powołany w celu realizacji zadań własnych Gminy w zakresie transportu zbiorowego. Gmina podpisała w tym celu z A umowy wykonawcze o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego (wraz z aneksami).

Umowy wykonawcze ze spółką A zostały zawarte na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1343) oraz Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70.

Działalność A w opisanym powyżej zakresie wykonywana będzie od 1 kwietnia 2023 roku.

Niezależnie od powołanej spółki A, Gmina obecnie jak i w przyszłości również będzie realizowała zadania zbiorowego transportu publicznego poprzez istniejącą spółkę D sp. z o.o.

W nowym modelu organizacyjnym Gmina zlecać będzie obu Spółkom organizację i realizację usług przewozu zgodnie z określonymi parametrami. Co istotne, w nowym modelu usługi przewozu realizowane będą w imieniu i na rzecz Gminy. W związku z realizacją ww. usług D i A zobowiązane będą m.in. do zapewnienia właściwej jakości świadczonych usług, wykupienia ubezpieczenia OC z tytułu prowadzonej działalności, realizacji usług przewozowych za pośrednictwem personelu posiadającego odpowiednie kwalifikacje, dokonywania przeglądów, konserwacji oraz napraw bieżących autobusów, zapewnienia bezpieczeństwa pasażerów i mienia przez nich przewożonego, zapewnienia punktualności kursowania itp. Szczegółowy zakres obowiązków będzie różnił się w zależności od Spółki i każdorazowo wynikał będzie z zapisów Umowy wykonawczej (i zawartych do niej aneksów).

Powierzone zadanie A będzie realizował przy wykorzystaniu zakupionych zgodnie z projektem przez Gminę 8 sztuk autobusów, które zostaną przekazane spółce na podstawie zawartej umowy najmu.

VAT z zakupu autobusów będzie wydatkiem niekwalifikowanym realizowanym z budżetu własnego Gminy.

Z tytułu najmu Gmina będzie zgodnie z zawartą umową najmu wystawiać spółce A faktury VAT z wykazanym podatkiem należnym.

Gmina świadcząc na rzecz zainteresowanych osób (pasażerów) odpłatne usługi transportu zbiorowego, będzie występować w charakterze podatnika VAT, tym samym usługi te będą stanowić usługi podlegające opodatkowaniu, niekorzystające ze zwolnienia z tego podatku.

Równocześnie, w zamian za realizację przez spółkę A na rzecz Gminy opisanych powyżej usług w zakresie organizacji przewozów, Gmina będzie wypłacać A rekompensatę, która zgodnie z treścią Umowy wykonawczej zawartej z A stanowi środki pieniężne i inne korzyści majątkowe przekazane w związku ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Z tytułu świadczenia ww. usług, Spółki będą wystawiały faktury VAT na Gminę z wykazywanym podatkiem VAT należnym.

Rekompensata wyliczona jest na zasadach określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70, zgodnie z metodologią przedstawioną szczegółowo w Umowach wykonawczych, jako iloczyn wykonywanych wozokilometrów i obowiązującej w danym roku stawki jednostkowej za 1 wozokilometr. Odpłatność ta ustalana jest odrębnie dla każdego miesiąca. Po zakończeniu roku Spółki zobowiązane są do przedłożenia rozliczenia wysokości całkowitego wynagrodzenia otrzymanego w poprzednim roku, celem weryfikacji łącznej kwoty rekompensaty. Stwierdzenie przyznania rekompensaty w kwocie nadmiernej (tj. gdy kwota przekazanej w trakcie roku rekompensaty jest wyższa niż wyliczona zgodnie z Rozporządzeniem) stanowi podstawę do korekty wzajemnych rozliczeń pomiędzy Gminą i Spółką.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W odniesieniu do kwestii dotyczącej okresu najmu przyjęto, iż w związku z faktem udostępnienia spółce A majątku wyłącznie w celu realizacji zadania własnego Gminy okres najmu:

‒   będzie odpowiadał okresowi powierzenia w ramach obecnie zawartej umowy wykonawczej, w związku z czym przyjęto okres najmu z terminem od momentu przekazania majątku do końca obowiązywania przedmiotowej umowy wykonawczej w ramach stosunku powierzenia, tj. do 31 maja 2030 r., jednocześnie okres naliczania czynszu najmu jest adekwatny do okresu świadczenia usługi powierzonej realizowanej z wykorzystaniem majątku przekazanego w ramach rzeczonego najmu, tj. w efekcie okres dotyczący płatności czynszów najmu wyniesie 86 miesięcy (od 1 kwietnia 2023 r. do 31 maja 2030 r.);

‒   jest dłuższy od min. okresu pełnego umorzenia w formie amortyzacji określonej przepisami bilansowymi i podatkowymi wg przyjętej wg KŚT stawki amortyzacji (tj. min. 5 lat – przy czym stawka amortyzacji nie może być wyższa, natomiast może być niższa a okres jej odpowiadający odpowiednio dłuższy, jeżeli wynika to z uwarunkowań ekonomicznych dotyczących użytkowania przedmiotu objętego przedmiotowym najmem, np. w zakresie zakładanego okresu dłuższego, niż okres formalnego umorzenia wg stawki bazowej – w tym przypadku adekwatny i ekonomicznie uzasadniony okres obejmuje okres świadczenia usługi publicznego transportu zbiorowego powierzonej przez gminę - pełniącą rolę Organizatora PTZ - spółce - pełniącej rolę Operatora PTZ – w ramach ww. umowy wykonawczej).

Odnośnie kwestii przedłużenia okresu najmu umowa zawarta jest na czas określony i nie przewiduje bezpośrednio takiego rozwiązania, natomiast możliwe jest skrócenie okresu bazowego w przypadku:

‒    utraty, nienaprawialnego uszkodzenia lub zniszczenia autobusu stanowiącego część przedmiotu najmu, niniejsza umowa wygasa w części dotyczącej tego pojazdu z dniem zaistnienia zdarzenia powodującego trwałe wyłączenie autobusu z eksploatacji;

‒   zaistnienia istotnej zmiany okoliczności powodującej, że wykonanie umowy nie leży w interesie publicznym, czego nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy, Gmina może odstąpić od umowy w terminie 30 dni od powzięcia wiadomości o tych okolicznościach;

‒   gdy w stosunku do Operatora zostanie złożony wniosek w przedmiocie ogłoszenia upadłości lub stanie się on podmiotem postępowania naprawczego, bądź zostanie postawiony w stan likwidacji, Gmina jest uprawniona do odstąpienia od Umowy w terminie 90 dni od dnia powzięcia wiadomości o tych okolicznościach;

‒   z innych przyczyn niż wymienione wyżej, przedterminowe zakończenie umowy najmu jest możliwe jedynie z ważnych przyczyn na mocy porozumienia Stron.

Niezależnie od powyższego obowiązek zwrotu przedmiotu najmu nie występuje w przypadku zawarcia przez Strony bezpośrednio po wygaśnięciu lub rozwiązaniu aktualnie obowiązującej umowy najmu kolejnej umowy najmu lub umowy dzierżawy albo innej umowy, na mocy której Gmina przekaże lub udostępni Operatorowi ruchomości będące przedmiotem aktualnie obowiązującej umowy najmu.

Miesięczna kwota czynszu wyniesie wg założeń dla umowy najmu łącznie 45.308,16 zł netto i będzie powiększona o wartość podatku VAT wg obowiązującej stawki (aktualnie 23%).

Miesięczny czynsz najmu zawiera w szczególności koszty użytkowania pojazdów wraz z automatami biletowymi i kasownikami oraz pozostałym wyposażeniem dodatkowym pojazdów i wyposażeniem Dyspozytorni w okresie miesięcznym oraz koszty oprogramowania obsługującego wyposażenie eksploatacyjne pojazdów wraz z opłatami licencyjnymi.

Czynsz najmu za każdy odebrany protokolarnie autobus naliczany będzie począwszy od dnia rozpoczęcia świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego z wykorzystaniem tych autobusów, który został ustalony przez Strony na dzień 1 kwietnia 2023 r.

W szczególności na wartość czynszu najmu wpływa wartość amortyzacji opartej o ekonomicznie uzasadniony okres użytkowania majątku stanowiącego przedmiot najmu, tożsamy z okresem wykonywania usługi publicznego transportu zbiorowego w ramach stosunku powierzenia na mocy umowy wykonawczej zawartej ze spółką A.

Pozostałe koszty dotyczące użytkowania i ubezpieczenia majątku stanowiącego przedmiot najmu będą obciążać na mocy umowy bezpośrednio Operatora.

Sposób kalkulowania stawki czynszu najmu uwzględnia realia rynkowe, w szczególności odnosi się do:

‒   wartości nakładów na nabycie majątku stanowiącego przedmiot najmu ponoszonych ze środków własnych;

‒   sposobu nabycia majątku stanowiącego przedmiot najmu (przetarg);

‒   ekonomicznie uzasadnionego okresu użytkowania majątku stanowiącego przedmiot najmu zgodnego z okresem wykonywania usługi publicznego transportu zbiorowego w ramach stosunku powierzenia na mocy umowy wykonawczej zawartej z ze spółką A.

W odniesieniu do kwestii dot. wartości początkowej majątku, na bazie której przyjęto wyznaczenie wartości czynszu najmu i jej wpływu na wysokość czynszu przyjęto następujące założenia:

Najem autobusów z wyposażeniem oraz wyposażenia Dyspozytorni przez A – przyjęto wartość netto zakupu przez Gminę 8 autobusów w łącznej wys. 8.800.000,00 zł, z czego potrącono wartość dofinasowania w ramach projektu (4.938.500,00 zł) i otrzymany wynik w łącznej kwocie netto 3.861.500,00 zł powiększony o 35.000,00 zł dotyczące wyposażenia Dyspozytorni, stanowiące wydatek ze środków własnych Gminy podzielono na 86 miesięcy najmu, tj. zgodnie z okresem podanym w Aneksie nr 2 do Umowy wykonawczej do końca maja 2030 roku – przyjęto założenie, że Gmina pokrywa własne nakłady poniesione na nabycie pojazdów i wyposażenia przeznaczonych do realizacji zadania własnego, jakim jest usługa PTZ wykonywana przez podmiot wewnętrzny Gmina w ramach powierzenia, stąd ujęto okres najmu zgodny z okresem świadczenia usługi PTZ w ramach przyjętej jako punkt odniesienia w/w umowy wykonawczej.

Łączna wartość nakładów finansowanych ze środków własnych wynosi 3.896.500,00 zł.

Roczny czynsz najmu odniesiony do łącznej wartości nakładów finansowanych ze środków własnych wyniesie ~13,9535%.

Czynsz najmu umożliwi ceteris paribus zwrot łącznej wartości nakładów finansowanych ze środków własnych w okresie trwania umowy najmu tożsamego z okresem wykonywania usługi publicznego transportu zbiorowego w ramach stosunku powierzenia na mocy umowy wykonawczej zawartej ze spółką A.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nabycia 8 autobusów niskoemisyjnych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z realizacją Projektu, którego jednym z elementów jest zakup 8 autobusów dla przewozu osób, Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu taboru, gdyż zakupione autobusy zamierza wynająć spółce A na podstawie umowy najmu, a gmina będzie uzyskiwać dochody z tego tytułu opodatkowane podatkiem VAT. Autobusy w okresie trwania projektu będą własnością Gminy.

Uzasadnienie Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Stosowanie natomiast do treści art. 15 ust.6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zastały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT - zatem, w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa w sposób analogiczny do tych podmiotów. Gmina będzie wynajmowała zakupione autobusy spółce A.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Gminie jako podatnikowi podatku VAT przysługiwać będzie prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu taboru autobusowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są państwo beneficjentem Projektu. W ramach Projektu planują Państwo m.in. zakup 8 szt. autobusów taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej o pojemności 640 pasażerów.

W związku z realizacją przez Państwa Projektu, w efekcie którego nastąpi rozwój sieci komunikacyjnej na terenie Gminy, podjęli Państwo decyzję o zmianie organizacji transportu zbiorowego na jej terenie. W tym celu została powołana nowa spółka A, w której są Państwo udziałowcem w 100%.

A został powołany w celu realizacji Państwa zadań własnych w zakresie transportu zbiorowego. Gmina podpisała w tym celu z A umowy wykonawcze o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego (wraz z aneksami). Działalność A wykonywana będzie od 1 kwietnia 2023 roku.

Powierzone zadanie A będzie realizował przy wykorzystaniu zakupionych zgodnie z projektem przez Państwa 8 sztuk autobusów, które zostaną przekazane spółce na podstawie zawartej umowy najmu.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odliczenia pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nabycia 8 autobusów niskoemisyjnych.

Aby wskazać, czy w analizowanej sprawie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego należy przeanalizować, czy odpłatne udostępnienie 8 autobusów na rzecz spółki ZGM będzie stanowić po Państwa stronie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1.wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,

2.w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

‒czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

‒ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że najem jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności występują Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z powyższych unormowań wynika, że najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług wynajmu autobusów, w związku czym usługa ta będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem, udostępnianie przez Państwa na podstawie umowy najmu 8 autobusów spółce A jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Wobec tego, w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Są Państwo bowiem czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki ponoszone na zakup 8 autobusów będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatnym wynajmem przez Państwa 8 autobusów na rzecz spółki A podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem, będzie Państwu przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie 8 autobusów niskoemisyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒     Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).