Ustalenie, czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 września 2022 r. (wpływ 16 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 22 lutego 1992 r. Wnioskodawczyni nabyła w formie darowizny od rodziców nieruchomość niezabudowaną – działkę rolną oznaczoną numerem 1, obręb (…) o powierzchni (...) ha (rep. A nr (…), KW nr (…)). Działka została nabyta do celów prywatnych, nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej – była jedynie koszona celem utrzymania jej w należytym stanie.

Od roku 2004 – z uwagi na nieobecność Wnioskodawczyni na terytorium RP – koszeniem i utrzymaniem w należytym stanie działki oznaczonej numerem 1 (obręb (…) o powierzchni (...) ha) zajmował się brat Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie ma wiedzy, czy pobierał On jakiekolwiek opłaty obszarowe.

W dniu 24 maja 2012 r. – z inicjatywy Wnioskodawczyni – Wójt Gminy (…) wydał Decyzję nr (…) o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych na działce nr 1 w (…). Dodatkowo decyzją Wójta Gminy (…) z dnia 22 września 2017 r., zatwierdzono projekt podziału nieruchomości, przedstawionego przez geodetę, na podstawie którego działka nr 1, obręb (…), KW (…), o powierzchni (...) ha została podzielona na 23 działki o numerach ewidencyjnych od 3 do 2 (w tym trzy działki – o numerach 4, 18 i 2 – wyznaczono jako drogi wewnętrzne).

Na podstawie aktu notarialnego – Umowy Darowizny, Repertorium A numer (...) z dnia 24 października 2019 r. Wnioskodawczyni przekazała swojemu siostrzeńcowi cztery działki o numerach ewidencyjnych 3, 5, 6 i 7.

Po dokonaniu opisanej powyżej darowizny przez Wnioskodawczynię Jej brat aż do dnia 1 marca 2021 r. zajmował się koszeniem i utrzymaniem w należytym stanie pozostałych działek. Od marca 2021 r. działki nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane.

W dniu 6 kwietnia 2021 r. Wójt Gminy (…) zatwierdził Decyzją nr (…) kolejny projekt podziału nieruchomości będących własnością Wnioskodawczyni, a oznaczonych jako działki o nr 4, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 19, 8, 9, 10, 20, 21, 2 o łącznej powierzchni wynoszącej (...) ha, który miał na celu wydzielenie nowego przebiegu dróg wewnętrznych, przy zachowaniu parametrów określonych w decyzji o warunkach zabudowy nr (…) z dnia 24 maja 2012. Wskutek tej decyzji powstały działki o numerach 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33.

Od nabycia działek przez Wnioskodawczynię na działkach opisanych powyżej wykonywano wyłącznie prace w zakresie utrzymania gruntu. Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek, jak uzbrojenie w energię elektryczną, gaz lub wodę czy też nakładów na zagospodarowanie terenu celem zwiększenia jego atrakcyjności (drogi wewnętrzne nie są utwardzone, zieleń nie jest zagospodarowana, a działki nie są ogrodzone).

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, ani podobnej w celach zarobkowych, nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości i nie posiada też żadnych innych gruntów rolnych.

Wnioskodawczyni utrzymuje się z wyłącznie z emerytury i wobec swojej aktualnej sytuacji życiowej i finansowej oraz wobec braku zamiaru wykorzystywania posiadanych nieruchomości Wnioskodawczyni zdecydowała o wystawieniu na sprzedaż działek o następujących numerach ewidencyjnych: 34, 35, 10, 13, 17, 22, 23, 36, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33.

Transakcji sprzedaży gruntów stanowiących jej majątek prywatny Wnioskodawczyni zamierza dokonać jako osoba fizyczna. Sprzedaż nie będzie nosiła znamion działalności zawodowej albowiem Wnioskodawczyni nie zamierza czynić jakichkolwiek nakładów na przedmiotowe nieruchomości celem podniesienia ich wartości i znalezienia nabywców. Z uwagi jednak na zamieszkiwanie na stałe poza granicami RP Wnioskodawczyni zamierza zamieścić ofertę sprzedaży w sieci Internet oraz ewentualnie w lokalnej prasie. Aktualnie Wnioskodawczyni nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości jednak nie wyklucza całkowicie takiej możliwości ze względu na odległe miejsce zamieszkania.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na bieżące wydatki związane z życiem i leczeniem Wnioskodawczyni.

1.Doprecyzowując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni wskazuje także iż:

a)działka oznaczona nr 1, która została następnie podzielona została przez Wnioskodawczynię nabyta (w roku 1992 w drodze darowizny od rodziców) do jej majątku osobistego i do celów prywatnych, przedmiotowe działki (zarówno przed jak i po podziale) nigdy nie były i nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej – były i są jedynie koszone celem utrzymania ich w należytym stanie; działki (zarówno przed jak i po podziale) nie były i nie są przedmiotem umów najmu lub innych umów o podobnym charakterze;

b)brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego przedmiotowe działki, a obowiązuje Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (…), wobec powyższego brak jest możliwości wskazania przeznaczenia przedmiotowych działek zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego;

c)w dniu 24 maja 2012 r. – z inicjatywy Wnioskodawczyni – Wójt Gminy (…) wydał Decyzję nr (…) o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych na działce nr 1 w (…). Decyzją Wójta Gminy (…) z dnia 22 września 2017 r. zatwierdzono projekt podziału nieruchomości, przedstawionego przez geodetę, na podstawie którego działka nr 1, obręb (…), KW nr (…), o powierzchni (...) ha została podzielona na 23 działki o numerach ewidencyjnych od 3 do 2 (w tym trzy działki – o numerach 4, 18 i 2 – wyznaczono jako drogi wewnętrzne). Dla żadnej z działek (34, 35, 10, 13, 17, 22, 23, 36, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32 i 33) Wnioskodawczyni nie występowała odrębnie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy;

d)Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających na celu zmianę przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych podobnych działań;

e)Wnioskodawczyni w maju 2012 r. – uzyskała decyzję nr (…) o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych na działce nr 1 w (…) a decyzją Wójta Gminy (…) z dnia 22 września 2017 r., zatwierdzono projekt podziału nieruchomości, przedstawionego przez geodetę, na podstawie którego działka nr 1, obręb (…), KW nr (…), o powierzchni (...) ha została podzielona na 23 działki o numerach ewidencyjnych od 3 do 2 (w tym trzy działki – o numerach 4, 18 i 2 – wyznaczono jako drogi wewnętrzne albowiem zgodnie z art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: UGN), podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej będę musiał tak zaplanować wydzielenie działek, by zapewnić każdej z nich dostęp do drogi publicznej, czy to poprzez wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu czy to poprzez ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem). Wnioskodawczyni nie wystąpiła o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, ogrodzenie terenu ani uzbrojenie terenu w media;

f)Wnioskodawczyni, jak dotąd nie podjęła żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowych działek, jednak z uwagi na zamieszkanie na stałe poza granicami RP Wnioskodawczyni po uzyskaniu interpretacji zamierza zamieścić ofertę sprzedaży (zawierając w niej dane o położeniu działki, jej powierzchni i cenie) w sieci Internet oraz ewentualnie w lokalnej prasie. Wnioskodawczyni na dzień sporządzenia wniosku oraz niniejszego pisma nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości jednak nie wyklucza całkowicie takiej możliwości ze względu na odległe miejsce zamieszkania jednak ostateczną decyzję w tej kwestii podejmie po uzyskaniu interpretacji;

g)Wnioskodawczyni przed planowaną sprzedażą nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności ani ponosić nakładów w celu podniesienia wartości budynków/ budowli znajdujących się na działce (np. remont) albowiem na działkach nie znajdują się żadne budynki ani budowle;

h)Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży innych posiadanych przez siebie nieruchomości;

i)Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych nieruchomości, które zamierza przeznaczyć do sprzedaży;

j)Wnioskodawczyni nie zawierała jak dotąd żadnych przedwstępnych umów sprzedaży dotyczących przedmiotowych działek, ale nie wyklucza, iż po uzyskaniu interpretacji, na wniosek potencjalnego Kupującego taka umowa zostanie zawarta jednak nie zastanawiała się jakie warunki zawierać będzie taka umowa a jej treść z pewnością będzie przygotowywana przez Kancelarię Notarialną.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnych pełnomocnictw w odniesieniu do sprzedaży działek objętych wnioskiem, nie będzie też udzielała innych umocowań prawnych do działania w Jej imieniu w przedmiocie zbycia działek;

2.Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane przez Wnioskodawczynię osobom trzecim na podstawie jakichkolwiek umów w tym dzierżawy, najmu, użyczenia i itp.;

3.Do dnia planowej sprzedaży działek objętych wnioskiem (34, 35, 10, 13, 17, 22, 23, 36, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32 i 33) nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albowiem Wnioskodawczyni nie będzie o nie występowała;

4.Do dnia planowanej sprzedaży w stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała żadnych działań mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży lub zwiększenia ich wartości bądź atrakcyjności (nie będzie też ponosiła na ten cel żadnych nakładów).

Pytanie

W związku z planowaną sprzedażą działek nr 34, 35, 10, 13, 17 oraz 22, 23, 36, 25,26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33 Wnioskodawczyni zwraca się ze złożonym wnioskiem celem ustalenia, czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, transakcje sprzedaży wydzielonych w przyszłości działek w warunkach opisywanych we wniosku pomimo, iż będą one stanowiły działki budowlane, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, albowiem Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o VAT.

Uwzględniając uwarunkowania, jakie mają towarzyszyć transakcji/transakcjom sprzedaży działek – nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu realizacji w przyszłości planowanych transakcji. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1)zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów,

2)art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...);

3)czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez ,,podatników’’ w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dla celów podatku VAT działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust .2 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą może być nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód, czyli przez podmiot występujący w odniesieniu do takiej czynności w charakterze podatnika.

Sprzedaż działek przez Wnioskodawczynię nie może zostać zakwalifikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej, albowiem Wnioskodawczyni nie posiada zamiaru dokonywania tych czynności (sprzedaży) w sposób ciągły i zarobkowy, a jedyne w celu pozyskania środków na bieżące wydatki i leczenie, albowiem jedynym źródłem utrzymania Wnioskodawczyni pozostaje otrzymywana przez nią emerytura.

Dominującym w literaturze i orzecznictwie pozostaje pogląd, że o tym, czy dokonanie podziału gruntu na kilka działek i ich sukcesywna sprzedaż będzie opodatkowania podatkiem VAT, tj. czy dana osoba będzie występować w roli podatnika VAT, decydować będą przede wszystkim zamiary podatnika co do nieruchomości w momencie jej nabycia. Opodatkowaniu podatkiem VAT powinna więc podlegać sprzedaż, jeżeli nieruchomość została nabyta w celach inwestycyjnych – tj. w celu dokonania podziału i odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem lub w celu wykorzystania w inny zarobkowy sposób (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 23 lipca 2008 r. IBPP1/443-758/D8/LSz (KAN-5007/05/08/KAN-7179/07/08)). Jeżeli natomiast podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas lub nabył ją w drodze spadku lub darowizny, to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT, jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r. IBPP1/443-567/08/LSZ (KAN-3677/4/08/ KAN-693 3/07/08. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r. IPPP1/443-83/07-9/SM; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, 9 czerwca 2008 r. ILPP1/443-295/08-2/AK).

Dodatkowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06; z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r., sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

Podobna ocena została wyrażona także w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ,,handlową’’ wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W ocenie Wnioskodawczyni, planowana sprzedaż będzie wyłącznie czynnością rozporządzania majątkiem prywatnym, a nie prowadzeniem działalności gospodarczej.

Niemniej jednak transakcja okazjonalna (sporadyczna), w tym i okazjonalna sprzedaż działek budowlanych, może być uznana za działalność gospodarczą, na co wskazują przepisy prawa wspólnotowego (art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) jeżeli transakcji tej od początku towarzyszył zamiar działania jak osoba prowadząca działalność gospodarczą. Oznacza to, że nawet okazjonalne transakcje muszą być związane z działalnością wymienioną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Ponadto samo nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Stąd też zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem ,,handel’’ należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży; por. wyroki NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07 i z dnia 27 czerwca 2008 r., I FSK 253/08. A zatem dopiero ustalenie, czy sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych uprzednio z gospodarstwa rolnego, następowała na drodze profesjonalnej – a więc z zamiarem stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności, a nadto, iż już w dacie nabywania nieruchomości miał zamiar ich dalszej odsprzedaży pozwalałoby na przyjęcie tezy, że wnioskodawca sprzedając działki budowlane, będzie działał w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą i pozostaje podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06; z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

W najnowszym orzecznictwie wskazuje się na dalsze elementy danego stanu faktycznego i ich ocenę, które decydują o tym, czy konkretne czynności podatnika mieszczą się jeszcze w ramach zarządu majątkiem prywatnym, czy są już działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z orzeczeń stwierdził m.in., że analiza okoliczności faktycznych zamierzonej lub dokonanej przez podatnika (osobę fizyczną) sprzedaży muszą wskazywać na tego rodzaju skalę aktywności podatnika w zakresie zbywanych nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, iż osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania (lub udział w takich działkach) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga każdorazowo ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, (…).

Zarówno podział nieruchomości, jak i ogłoszenia o sprzedaży mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym (wyrok NSA z dnia 9 maja 2014 r., I FSK 811/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl). Jak stwierdził NSA w jednym z nowszych orzeczeń, nawet podział nieruchomości o stosunkowo dużym obszarze (25 ha) na mniejsze działki, jest koniecznością podjętą w celu stworzenia możliwości realizacji takiej sprzedaży, co w żadnym przypadku nie jest uatrakcyjnieniem tego gruntu, lecz koniecznym elementem umożliwiającym jego zbycie (wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcia należy wskazać, iż wobec braku po stronie Wnioskodawczyni zamiaru sprzedaży działek w dacie ich nabycia, zakres planowanych do podjęcia działań w związku z planowaną ich sprzedażą oraz cel, na jaki Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć uzyskane ze sprzedaży środki finansowe nie dają podstaw, aby uznać Wnioskodawczynię za podatnika podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodowa (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyżej wskazano uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się do treści przepisów ustawy – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż poszczególnych działek niezabudowanych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Wnioskodawczynię za podatnika tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży działek, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawczyni nabyła w formie darowizny od rodziców nieruchomość niezabudowaną – działkę rolną, do celów prywatnych, która nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej – była jedynie koszona celem utrzymania jej w należytym stanie. Z inicjatywy Wnioskodawczyni – Wójt wydał Decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych na działce nr 1. Dodatkowo decyzją Wójta, zatwierdzono projekt podziału nieruchomości, przedstawionego przez geodetę, na podstawie którego działka nr 1, została podzielona na 23 działki o numerach ewidencyjnych od 3 do 2 (w tym trzy działki – o numerach 4, 18 i 2 – wyznaczono jako drogi wewnętrzne). Na podstawie aktu notarialnego – Umowy Darowizny, Wnioskodawczyni przekazała swojemu siostrzeńcowi cztery działki o numerach ewidencyjnych 3, 5, 6 i 7. Od marca 2021 r. działki nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane. W dniu 6 kwietnia 2021 r. Wójt zatwierdził Decyzją kolejny projekt podziału nieruchomości będących własnością Wnioskodawczyni, a oznaczonych jako działki o nr 4, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 19, 8, 9, 10, 20, 21, 2, który miał na celu wydzielenie nowego przebiegu dróg wewnętrznych, przy zachowaniu parametrów określonych w decyzji o warunkach zabudowy. Wskutek tej decyzji powstały działki o numerach 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33. Od nabycia działek przez Wnioskodawczynię na działkach opisanych powyżej wykonywano wyłącznie prace w zakresie utrzymania gruntu. Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek, jak uzbrojenie w energię elektryczną, gaz lub wodę czy też nakładów na zagospodarowanie terenu celem zwiększenia jego atrakcyjności (drogi wewnętrzne nie są utwardzone, zieleń nie jest zagospodarowana, a działki nie są ogrodzone). Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, ani podobnej w celach zarobkowych, nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości i nie posiada też żadnych innych gruntów rolnych. Wnioskodawczyni utrzymuje się z wyłącznie z emerytury i wobec swojej aktualnej sytuacji życiowej i finansowej oraz wobec braku zamiaru wykorzystywania posiadanych nieruchomości Wnioskodawczyni zdecydowała o wystawieniu na sprzedaż działek o następujących numerach ewidencyjnych: 34, 35, 10, 13, 17, 22, 23, 36, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33. Transakcji sprzedaży gruntów stanowiących Jej majątek prywatny Wnioskodawczyni zamierza dokonać jako osoba fizyczna. Sprzedaż nie będzie nosiła znamion działalności zawodowej, Wnioskodawczyni nie zamierza czynić jakichkolwiek nakładów na przedmiotowe nieruchomości celem podniesienia ich wartości i znalezienia nabywców. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na bieżące wydatki związane z życiem i leczeniem Wnioskodawczyni. Działka oznaczona nr 1, która została podzielona, była przez Wnioskodawczynię nabyta (w roku 1992 w drodze darowizny od rodziców) do jej majątku osobistego i do celów prywatnych. Przedmiotowe działki (zarówno przed jak i po podziale) nigdy nie były i nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej – były i są jedynie koszone celem utrzymania ich w należytym stanie. Działki (zarówno przed jak i po podziale) nie były i nie są przedmiotem umów najmu lub innych umów o podobnym charakterze. Brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego przedmiotowe działki. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających na celu zmianę przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych podobnych działań. Wnioskodawczyni w maju 2012 r. – uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych Gminy, zatwierdzono projekt podziału nieruchomości, przedstawionego przez geodetę, na podstawie którego działka nr 1, została podzielona na 23 działki o numerach ewidencyjnych od 3 do 2 (w tym trzy działki – o numerach 4, 18 i 2 – wyznaczono jako drogi wewnętrzne albowiem zgodnie z art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej. Wnioskodawczyni nie wystąpiła o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, ogrodzenie terenu ani uzbrojenie terenu w media. Wnioskodawczyni jak dotąd nie podjęła żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowych działek, jednak z uwagi na zamieszkanie na stałe poza granicami RP Wnioskodawczyni po uzyskaniu interpretacji zamierza zamieścić ofertę sprzedaży (zawierając w niej dane o położeniu działki, jej powierzchni i cenie) w sieci Internet oraz ewentualnie w lokalnej prasie. Wnioskodawczyni nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości jednak nie wyklucza całkowicie takiej możliwości ze względu na odległe miejsce zamieszkania, jednak ostateczną decyzję w tej kwestii podejmie po uzyskaniu interpretacji. Wnioskodawczyni przed planowaną sprzedażą nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności ani ponosić nakładów w celu podniesienia wartości budynków/ budowli znajdujących się na działce (np. remont), albowiem na działkach nie znajdują się żadne budynki ani budowle. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży innych posiadanych przez siebie nieruchomości. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych nieruchomości, które zamierza przeznaczyć do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie zawierała jak dotąd żadnych przedwstępnych umów sprzedaży dotyczących przedmiotowych działek, ale nie wyklucza, iż po uzyskaniu interpretacji, na wniosek potencjalnego Kupującego taka umowa zostanie zawarta jednak nie zastanawiała się, jakie warunki zawierać będzie taka umowa a jej treść z pewnością będzie przygotowywana przez Kancelarię Notarialną. Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnych pełnomocnictw w odniesieniu do sprzedaży działek objętych wnioskiem, nie będzie też udzielała innych umocowań prawnych do działania w Jej imieniu w przedmiocie zbycia działek. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane przez Wnioskodawczynię osobom trzecim na podstawie jakichkolwiek umów w tym dzierżawy, najmu, użyczenia i itp. Do dnia planowej sprzedaży działek objętych wnioskiem (34, 35, 10, 13, 17, 22, 23, 36, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32 i 33) nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albowiem Wnioskodawczyni nie będzie o nie występowała. Do dnia planowanej sprzedaży Wnioskodawczyni w stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała żadnych działań mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży lub zwiększenia ich wartości bądź atrakcyjności (nie będzie też ponosiła na ten cel żadnych nakładów).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanej, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana nie podejmowała żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działek nr 34, 35, 10, 13, 17 oraz 22, 23, 36, 25,26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni zostało uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informujemy, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym pismem.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).