Możliwość udokumentowania fakturą transakcji zbycia części wkładu budowlanego. - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.40.2022.2.AMA

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.40.2022.2.AMA

Temat interpretacji

Możliwość udokumentowania fakturą transakcji zbycia części wkładu budowlanego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania drugiego (według kolejności wskazanej we wniosku) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 27 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości udokumentowania fakturą transakcji zbycia części wkładu budowlanego (pytanie wskazane jako drugie we wniosku). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2022 r. (wpływ 11 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2004 roku Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z przeważającym rodzajem działalności 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. W 2016 roku Wnioskodawca, razem ze swoją mamą, zawarł ze Spółdzielnią umowę o budowę lokalu mieszkalnego. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca wraz z mamą dokonywali wpłat na wkład budowlany, który pokryli w większej części ze wspólnie zaciągniętego kredytu oraz środków własnych. Pierwsza płatność została dokonana z konta (…), którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem, kolejne dwie płatności zostały zapłacone z indywidualnego konta działalności gospodarczej mamy Wnioskodawcy i wszystkie kolejne płatności ze wspólnie zaciągniętego kredytu bankowego. Wykaz płatności obrazuje tabela nr 1 oraz podpięte skany dokonanych przelewów.

W związku z tym, że lokal miał być wykorzystywany na działalność gospodarczą mamy Wnioskodawcy oraz osobno też na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, to na poszczególne wpłaty otrzymywali od Zbywcy - czyli Spółdzielni faktury VAT. Większość faktur była wystawiona na mamę Wnioskodawcy, natomiast na Jego działalność została wystawiona sporna faktura numer (…) z 9 listopada 2018 roku, opiewająca na wkład budowlany za lokal mieszkalny.

W grudniu 2018 roku Wnioskodawca wraz z mamą podpisali akt notarialny przenoszący własność lokalu, miejsc parkingowych i komórek lokatorskich. W związku z tym, że w umowie o budowę nie określili Oni wysokości podziału udziałów w lokalu i pozostałych elementach przypadających na Wnioskodawcę i Jego mamę, to ostatecznie zdecydowali, że właścicielem lokalu zostanie tylko i wyłącznie mama Wnioskodawcy, będzie ona również właścicielem obu komórek lokatorskich i jednego miejsca postojowego, natomiast Wnioskodawca nabył dwa miejsca postojowe na samochód i jedno miejsce na motor, na co Spółdzielnia wystawiła fakturę VAT nr (…), którą Wnioskodawca poglądowo załączył do niniejszej sprawy. Łącznie na działalność gospodarczą Wnioskodawcy zostały wystawione przez Zbywcę dwie faktury, które przywołał w niniejszym piśmie.

Po zawarciu aktu notarialnego wyodrębniającego poszczególne własności Wnioskodawca zwrócił się do Spółdzielni o dokonanie korekty faktury numer (…) z 9 listopada 2018 roku, opiewającej na wkład budowlany za lokal mieszkalny. Wnioskodawca poprosił o wystawienie korekty w taki sposób, aby nabywcą wkładu budowlanego wynikającego z tej faktury była Jego mama, a nie On, który ostatecznie nie nabył żadnego udziału w lokalu mieszkalnym. Główna Księgowa Spółdzielni odmówiła wystawienia takiej korekty uznając, że wszystko jest prawidłowo, a ona takich korekt nie będzie wystawiała, ponieważ Wnioskodawca i Jego mama nie są jedynymi osobami z podobną sytuacją w Spółdzielni i zdarza się, że kto inny widnieje na fakturze VAT, a kto inny jest właścicielem. Takie tłumaczenie wydało się Wnioskodawcy dość niefortunne, wręcz nawet niefachowe. Mimo to wycofał On ze swojej księgowości ww. fakturę, ale nie może jej obecnie zaliczyć do księgowości Jego mamy. Według obecnego stanu prawnego, Wnioskodawca nie nabył od Spółdzielni mieszkania, mimo że Spółdzielnia wystawiła Mu fakturę VAT na jakąś część tego mieszkania.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał także, że z aktu notarialnego wyodrębniającego własność mieszkania, o którym mowa we wniosku, jednoznacznie wynika, iż mama Wnioskodawcy jest jedynym jego nabywcą.

Pytanie

Czy jeśli ww. Spółdzielnia odmówiła wystawienia korekty ww. faktury, to czy Wnioskodawca może niejako zbyć na swoją mamę wkład budowlany wynikający z pozycji na ww. fakturze, która została wystawiona przez Spółdzielnię na Wnioskodawcę, poprzez wystawienie faktury VAT z Jego działalności gospodarczej, na działalność gospodarczą Jego mamy?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, nie może On zbyć wkładu budowlanego, wynikającego z pozycji na fakturze VAT wystawionej przez Spółdzielnię, z uwagi na fakt, iż faktycznie nie nabył wkładu budowlanego, inaczej interpretując nie nabył ułamkowej części lokalu mieszkalnego, który nabyła mama Wnioskodawcy w 100 procentach, co ostatecznie potwierdza akt notarialny wyodrębniający lokal na rzecz Jego mamy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy:

faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Z powyższych przepisów wynika, że faktura dokumentuje sprzedaż. Podatnik dokonujący sprzedaży zobowiązany jest do udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie faktury. Faktura jest zatem dokumentem (dowodem) potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego dokonanego przez podatnika VAT.

Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, tj. potwierdza m.in. dostawę towarów i świadczenie usług. Faktura jest niewątpliwie dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego. Pełni ona szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednak sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy:

faktura powinna zawierać:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem; (...)

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy:

w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2) (uchylony),

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Przy czym fakturę korygującą wystawić może jedynie podatnik, który wystawił fakturę.

O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. Faktura powinna zostać sporządzona w sposób bezbłędny i rzetelny tak, żeby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z przeważającym rodzajem działalności 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. W 2016 roku Wnioskodawca, razem ze swoją mamą, zawarł ze Spółdzielnią umowę o budowę lokalu mieszkalnego. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca wraz z mamą dokonywali wpłat na wkład budowlany. W związku z tym, że ww. lokal miał być wykorzystywany na działalność gospodarczą mamy Wnioskodawcy, większość faktur była wystawiona na mamę Wnioskodawcy, natomiast na Jego działalność została wystawiona sporna faktura numer (…) z 9 listopada 2018 roku, opiewająca na wkład budowlany za lokal mieszkalny.

W grudniu 2018 roku Wnioskodawca wraz z mamą podpisali akt notarialny przenoszący własność lokalu i ostatecznie zdecydowali Oni, że właścicielem ww. lokalu zostanie tylko i wyłącznie mama Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał także, że z aktu notarialnego wyodrębniającego własność mieszkania, o którym mowa we wniosku, jednoznacznie wynika, iż to mama Wnioskodawcy jest jedynym jego nabywcą.

Po zawarciu aktu notarialnego Wnioskodawca zwrócił się do Spółdzielni o dokonanie korekty faktury numer (…) z 9 listopada 2018 roku, opiewającej na wkład budowlany za lokal mieszkalny. Wnioskodawca poprosił o wystawienie korekty w taki sposób, aby nabywcą wkładu budowlanego wynikającego z tej faktury była Jego mama, a nie On, który ostatecznie nie nabył żadnego udziału w lokalu mieszkalnym. Główna Księgowa Spółdzielni odmówiła wystawienia takiej korekty.

Wnioskodawca faktycznie nie nabył od Spółdzielni ww. mieszkania, mimo że Spółdzielnia wystawiła Mu fakturę VAT na ułamkową część wkładu budowlanego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości udokumentowania fakturą zbycia części wkładu budowlanego, wynikającego z ww. faktury spornej.

Odnosząc przytoczone przepisy prawa do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że aby móc uznać daną czynność za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Treść powołanego art. 7 ust. 1 ustawy, wskazuje bowiem, że ustawa posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów właśnie sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każda inna transakcja, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, że przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż, czy zamiana rzeczy, jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym Trybunał stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

W odniesieniu do okoliczności sprawy przedstawionej we wniosku należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że pomimo otrzymania faktury (…) z 9 listopada 2018 r., dokumentującej nabycie ułamkowej części wkładu budowlanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, nie doszło jednak do przeniesienia prawa do rozporządzania (dysponowania) towarem na rzecz Wnioskodawcy. W tym konkretnym przypadku transakcja udokumentowana wprowadzoną do obrotu fakturą nie została zrealizowana pomiędzy Stronami widniejącymi jako Podatnik i Nabywca na ww. fakturze spornej. Wnioskodawca nie został właścicielem lokalu mieszkalnego, którego ww. faktura dotyczy, nie sprawuje On praktycznej kontroli nad tą rzeczą i nie dysponuje lokalem. Zatem Wnioskodawca w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, związanej z obrotem nieruchomościami, nie wykorzystywał towaru wyszczególnionego na ww. fakturze, nie nabył prawa własności lokalu mieszkalnego.

Ponieważ, ww. faktura nie odzwierciedlała faktycznie dokonanej transakcji pomiędzy wskazanymi w niej podmiotami gospodarczymi, to opisana w niej sprzedaż (odpłatna dostawa towaru) faktycznie nie miała miejsca. Tym samym, Wnioskodawca nie może rozporządzać towarem, do którego nie nabył prawa do dysponowania jak właściciel.

W konsekwencji, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że nie może On udokumentować fakturą zbycia ułamkowej części wkładu budowlanego, do którego nie nabył On prawa do rozporządzania (dysponowania) jak właściciel, ponieważ do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy, udokumentowanej fakturą nr (…) z 9 listopada 2018 r. w rzeczywistości nie doszło.

Dodatkowe informacje

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie możliwości udokumentowania fakturą czynność faktycznie niezaistniałej (pytanie drugie w kolejności wskazanej we wniosku), natomiast w zakresie pytania pierwszego (według kolejności wskazanej we wniosku) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Organ informuje, że rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, dokumenty dołączone do złożonego wniosku nie są przedmiotem merytorycznej analizy.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).