Prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.262.2022.1.MG

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.262.2022.1.MG

Temat interpretacji

Prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta – jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Miasto (…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Miasto”) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), wyposażoną, jako miasto na prawach powiatu, w osobowość prawną na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 528).

W strukturze organizacyjnej Miasta występują jednostki organizacyjne (jednostki budżetowe), w tym także Urząd Miejski.

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT scentralizowanym dla potrzeb VAT.

Miasto prowadzi i będzie prowadziło w przyszłości działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931; dalej: „ustawa o VAT”), jak też działalność publiczną, która nie podlega opodatkowaniu na mocy ust. 6 powyższego artykułu.

Celem maksymalizacji przychodów, pochodzących zarówno z działalności o charakterze publicznym, tj. mających swoje źródło w wykonywanych zadaniach publicznych, jak i z działalności komercyjnej, Miasto podejmuje szereg działań mających na celu budowanie wizerunku oraz promocję Miasta. W związku z tym, w dniu 1 lutego 2022 r. Miasto zawarło umowę koncesji (dalej: Umowa) z A. Sp. z o.o. (dalej: „Koncesjonariusz”) na okres (...) miesięcy.

Koncesjonariusz został wyłoniony w drodze postępowania koncesyjnego.

Miasto i Koncesjonariusz nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, jak i przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800).

Zgodnie z Umową: „(...)”. Oferta ta natomiast przewidywała nie mniej niż (...) wydarzeń, z czego co najmniej (...) o zasięgu międzynarodowym, (...) o zasięgu krajowym oraz (...) o zasięgu lokalnym (w ciągu roku kalendarzowego). W ramach świadczenia usługi promocji Koncesjonariusz zgodnie z zawartą Umową zobowiązany jest do prezentowania treści wizerunkowych/informacji na temat Miasta podczas i w związku z ww. wydarzeniami, w szczególności poprzez:

·    umieszczanie wskazanych przez Miasto treści wizerunkowych/informacji na temat Miasta w materiałach promujących wydarzenia ulotkach, reklamach, plakatach, programach, biletach oraz innych materiałach drukowanych;

·    umieszczanie w miejscu organizacji wydarzeń wskazanych przez Miasto oznaczeń/treści wizerunkowych oraz ich ekspozycję w miejscach uzgodnionych przez obie strony;

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia w dostępnych mediach elektronicznych (strony internetowe, media społecznościowe, portale społecznościowe Koncesjonariusza, itp.) oraz mediach tradycyjnych (telewizja, radio, prasa);

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia za pośrednictwem dostępnych nośników outdoor (bilboardy, plakaty, nośniki typu (...), ekrany LED, telebimy zewnętrzne, reklama wielkoformatowa, itp.);

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia za pośrednictwem innych kanałów promocji, uzgodnionych z Miastem.

Zgodnie z (...) załącznika nr (...) do Umowy: „Zamawiającemu będzie także przysługiwało, przez cały okres obowiązywania Umowy Koncesji prawo do umieszczania na terenie imprez własnych oznaczeń i informacji o działalności Zamawiającego, a także innych materiałów, nośników reklamowych oraz innych elementów zawierających znaki towarowe lub znaki identyfikacji wizualnej dotyczących działalności Zamawiającego. Rozmieszczenie oznaczeń zostanie uzgodnione z Koncesjonariuszem”. W przywołanym fragmencie przez Zamawiającego należy rozumieć Miasto.

W praktyce, świadczone przez Koncesjonariusza na rzecz Miasta usługi promocyjne dotyczą i dotyczyć będą:

1.Działalności „sprzedażowej” Miasta związanej z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tzn. z czynnościami opodatkowanymi VAT lub zwolnionymi z VAT), takimi jak np.:

a)najem lokali użytkowych (cz. opodatkowane VAT),

b)dzierżawa terenów i straganów (cz. opodatkowane VAT),

c)dzierżawa pomieszczeń (lokali niemieszkalnych) (cz. opodatkowane VAT),

d)udostępnianie powierzchni pod reklamę (cz. opodatkowane VAT),

e)udostępnianie obiektów sportowych (baseny, sale i hale sportowe, korty tenisowe, boiska, stadiony) (cz. opodatkowane VAT),

f)najem obiektów sportowych (cz. opodatkowane VAT),

g)zakwaterowanie w pokojach i domkach kempingowych (cz. opodatkowane VAT),

h)wstęp na baseny, sauny (cz. opodatkowane VAT),

i)bilety wstępu do (…) (cz. opodatkowane VAT),

j)bilety wstępu na (…) (cz. opodatkowane VAT),

k)wypożyczenie sprzętu wodnego i sportowego (cz. opodatkowane VAT),

l)odpłatność za zakwaterowanie w szkolnym schronisku młodzieżowym (zasadniczo cz. opodatkowane VAT),

m)świadczenie usług gastronomicznych (cz. opodatkowane VAT),

n)świadczenie usług cateringowych (cz. opodatkowane VAT),

o)udostępnianie infrastruktury sportowej (sale gimnastyczne, boiska, baseny) (czynności opodatkowane VAT),

p)udostępnianie studia nagrań (cz. opodatkowane VAT),

q)sprzedaż składników majątku (budynki, lokale, mieszkania) (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

r)sprzedaż gruntu (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

s)wynajem pomieszczeń i wyposażenia (cz. opodatkowane VAT),

t)dzierżawa gruntów (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT).

Powyższe czynności „sprzedażowe” Miasta są i będą promowane przez Koncesjonariusza w ramach Umowy w różnej częstotliwości, uzgadnianej na bieżąco między stronami Umowy, głównie poprzez ich reklamę na różnego typu nośnikach reklamowych.

2.Ogólnej poprawy wizerunku Miasta, a zatem również jako organu administracji publicznej realizującego zadania własne.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, iż Umowa została zawarta na okres (...) miesięcy, strony będą uzgadniały szczegółowe obszary promocji (spośród wyżej wymienionych) w toku trwającej współpracy. Ciężko bowiem przewidzieć Wnioskodawcy „z góry”, w jakich dokładnie obszarach wystąpi po jego stronie zapotrzebowanie na promocję w perspektywie konkretnych miesięcy w dalekiej przyszłości.

Zgodnie z Umową, za świadczone usługi promocyjne Koncesjonariuszowi przysługuje od Miasta wynagrodzenie roczne w kwocie (…) zł (brutto) wypłacane częściowo (miesięcznie), tj. wynagrodzenie podzielone jest na (...) równych rat. Zgodnie z załącznikiem do Umowy Koncesjonariusz jest zobowiązany do przekazywania na rzecz Miasta miesięcznych sprawozdań z realizacji świadczonych usług. Sprawozdania te zawierają szczegółowe informacje na temat zrealizowanych wydarzeń oraz działań podjętych w związku z planowanymi wydarzeniami. W zakresie zrealizowanych wydarzeń sprawozdanie zawiera informacje na temat:

i.           sposobu promocji Miasta w ramach tych wydarzeń, obejmującą w szczególności informację o liczbie i charakterze uczestników,

ii.            wszelkich podjętych w związku z realizacją wydarzeń działaniach promocyjnych oraz realizacji wszystkich elementów promocji, wraz z dołączeniem materiałów informacyjno-promocyjnych i poligraficznych, zdjęć, odwzorowań cyfrowych, nagrań audio lub audiowizualnych na nośnikach elektronicznych (CD, DVD, pendrive).

W konsekwencji, Miasto jest w stanie w praktyce ustalić, jakiego obszaru działalności dotyczyły usługi promocyjne w danym miesiącu.

Wynagrodzenie jest i będzie wypłacane na podstawie faktury wystawianej przez Koncesjonariusza co miesiąc. Sam opis faktury zawiera ogólną informację, iż faktura dotyczy świadczonych usług promocyjnych zgodnie z Umową, natomiast nie zawiera rozbicia łącznej kwoty wskazującego, czego konkretnie (jakiej sfery działalności Miasta) dotyczyła promocja. Przy czym jak zostało wskazane powyżej Miasto otrzymuje od Koncesjonariusza miesięczne sprawozdania, z których wynika, jakiego rodzaju promocja została przeprowadzona w danym miesiącu i na tej podstawie Miasto będzie miało możliwość precyzyjnego ustalenia, czy dane działania promocyjne (udokumentowane wystawioną fakturą) miały w danym miesiącu związek z opodatkowaną VAT działalnością Miasta.

Zapytanie przedstawione w rozpatrywanym wniosku dotyczy wyłącznie miesięcy (okresów rozliczeniowych), w których:

a)świadczone przez Koncesjonariusza usługi promocyjne przynajmniej w części są związane z powyżej wymienionymi czynnościami opodatkowanymi VAT Miasta, oraz

b)Miasto jest w stanie wykazać związek usług promocyjnych ze swoimi czynnościami opodatkowanymi VAT (na podstawie wspomnianych powyżej sprawozdań).

Pytanie

Czy Miastu przysługuje i będzie w przyszłości przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, dokonanego w myśl art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, z faktur otrzymywanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Miastu przysługuje i będzie w przyszłości przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego, dokonane w myśl art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, z faktur otrzymywanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Charakteryzując transakcję, która rodzi prawo do odliczenia, należy zatem stwierdzić, że nabywcą towarów i usług w ramach tej transakcji musi być podmiot występujący w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie, podatnicy nabywający towary i usługi wykorzystywane zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy nie mogą przypisać dokonanego nabycia w całości bezpośrednio do czynności dających pełne prawo do odliczenia VAT, zobowiązani są do określenia proporcji zgodnie z zakresem wykorzystania nabytych towarów oraz usług.

Dokonywanie odliczenia za pomocą tzw. prewspółczynnika zostało uregulowane w art. 86 ust. 2a, zgodnie z którym, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 tej ustawy w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z kolei w sytuacji, w której podatnik dokonuje tzw. sprzedaży mieszanej, tzn. opodatkowanej i zwolnionej, i nie jest jednocześnie w stanie przyporządkować do tych czynności dokonanych zakupów towarów lub usług, jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o ustaloną proporcję (tzw. współczynnik VAT).

Zastosowanie wówczas znajduje art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie, jak stanowi art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia VAT, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi VAT przysługuje prawo do odliczenia VAT oraz czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać (biorąc pod uwagę fakt, iż rozpatrywany wniosek dotyczy wyłącznie okresów (miesięcy), w których świadczone przez Koncesjonariusza usługi promocyjne przynajmniej w części są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT Miasta), że ponoszone przez Miasto wydatki na promocję mają związek zarówno z działalnością Miasta podlegającą opodatkowaniu VAT (tj. opodatkowaną oraz zwolnioną z VAT), jak również z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT (administracja publiczna). Ponadto, jak również zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, wystawiana przez Koncesjonariusza faktura nie zawiera rozbicia kwot wskazującego, czego konkretnie (jakiej konkretnie sfery działalności Miasta) dotyczyły działania promocyjne. W konsekwencji, Miasto nie jest w stanie precyzyjnie określić, jaka część wydatków na budowanie wizerunku i promocję bezpośrednio dotyczy działalności o charakterze publicznym, a jaka działalności komercyjnej. W efekcie, nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie ponoszonych wydatków z działalnością opodatkowaną VAT, zwolnioną z VAT, bądź działalnością pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Niemiej jednak z całą pewnością Miasto jest w stanie uzasadnić, że istnieje tu przynajmniej pośredni związek m.in. na podstawie otrzymywanych od Koncesjonariusza comiesięcznych sprawozdań.

W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że jest świadomy, iż występują na rynku sytuacje, w których jednostkom samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do odliczenia VAT z tytułu wydatków ponoszonych na nabycie usług ogólnej promocji/reklamy danej jednostki. Wnioskodawca wskazuje jednak, że jego przypadek jest o tyle wyjątkowy, iż Miasto na podstawie informacji i raportów przekazywanych przez Koncesjonariusza jest w stanie w każdym miesiącu precyzyjnie ustalić, czy nabywane usługi promowały (reklamowały) działalność Miasta opodatkowaną VAT, zwolnioną z VAT, czy też niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przekazywane przez Koncesjonariusza sprawozdanie zawiera szczegółowe informacje na temat:

i.           sposobu promocji Miasta w ramach tych wydarzeń, obejmującą w szczególności informację o liczbie i charakterze uczestników,

ii.            wszelkich podjętych w związku z realizacją wydarzeń działaniach promocyjnych oraz realizacji wszystkich elementów promocji, wraz z dołączeniem materiałów informacyjno-promocyjnych i poligraficznych, zdjęć, odwzorowań cyfrowych, nagrań audio lub audiowizualnych na nośnikach elektronicznych (CD, DVD, pendrive).

Tym samym Miasto jest w stanie określić, czego dokładnie dotyczyła promocja prowadzona na danym wydarzeniu w danym miesiącu i w konsekwencji Wnioskodawca może łatwo określić, czy promowany obszar obejmował wymienione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego czynności opodatkowane VAT, czynności zwolnione z VAT, czy też np. wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT.

W kontekście powyższego należy ponownie zaznaczyć, że pytanie przedstawione w rozpatrywanym wniosku dotyczy wyłącznie okresów rozliczeniowych, w których świadczone przez Koncesjonariusza usługi promocyjne miały związek (przynajmniej w części) z wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi VAT i Miasto dysponuje dokumentami potwierdzającymi ww. związek. Innymi słowy, jeśli organizowana przez Koncesjonariusza promocja w danym miesiącu ma związek wyłącznie z działalnością Miasta niepodlegającą opodatkowaniu VAT to należy uznać, że ten okres rozliczeniowy nie jest objęty przedmiotowym wnioskiem.

Tym samym należy uznać, że w opisanej sytuacji Miastu przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od faktur wystawianych przez Koncesjonariusza z tytułu świadczonych usług promocji. Odliczenie powinno być dokonywane przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika ustalonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz współczynnika ustalonego zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.

Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami.

Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy promocji gminy.

Na mocy art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Ponadto na mocy art. 4 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 528 ze zm.):

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie promocji powiatu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zasadniczym przedmiotem działalności Miasta są jednak czynności wykonywane w charakterze podmiotu prawa publicznego w celu sprawowania władzy publicznej. Jest to szeroko rozumiana działalność nastawiona na zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy Miasta. Do zakresu działania Miasta należą zatem wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W sferze publicznoprawnej – co należy podkreślić w niniejszej sprawie – mieści się również promocja Miasta, co jednoznacznie wynika z treści art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 21 ustawy o samorządzie powiatowym.

Nie budzi zatem wątpliwości, że budowanie dobrego wizerunku Miasta oraz jego promocja mieszczą się zarówno w sferze działań publicznych gminy i powiatu, jak i w interesie społeczności lokalnej.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

·    zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz

·    obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią bowiem uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Na mocy art. 90 ust 9a ustawy:

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy:

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym, wyposażoną, jako miasto na prawach powiatu, w osobowość prawną.

W strukturze organizacyjnej Miasta występują jednostki organizacyjne (jednostki budżetowe), w tym także Urząd Miejski.

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT scentralizowanym dla potrzeb VAT.

Miasto prowadzi i będzie prowadziło w przyszłości działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jak też działalność publiczną, która nie podlega opodatkowaniu.

Celem maksymalizacji przychodów, pochodzących zarówno z działalności o charakterze publicznym, tj. mających swoje źródło w wykonywanych zadaniach publicznych, jak i z działalności komercyjnej, Miasto podejmuje szereg działań mających na celu budowanie wizerunku oraz promocję Miasta. W związku z tym, w dniu 1 lutego 2022 r. Miasto zawarło umowę koncesji z A. Sp. z o.o. na okres (...) miesięcy.

Koncesjonariusz został wyłoniony w drodze postępowania koncesyjnego.

Miasto i Koncesjonariusz nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o VAT, jak i przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z Umową: „(...)". Oferta ta natomiast przewidywała nie mniej niż (...) wydarzeń, z czego co najmniej (...) o zasięgu międzynarodowym, (...) o zasięgu krajowym oraz (...) o zasięgu lokalnym (w ciągu roku kalendarzowego). W ramach świadczenia usługi promocji Koncesjonariusz zgodnie z zawartą Umową zobowiązany jest do prezentowania treści wizerunkowych/informacji na temat Miasta podczas i w związku z ww. wydarzeniami, w szczególności poprzez:

·    umieszczanie wskazanych przez Miasto treści wizerunkowych/informacji na temat Miasta w materiałach promujących wydarzenia ulotkach, reklamach, plakatach, programach, biletach oraz innych materiałach drukowanych;

·    umieszczanie w miejscu organizacji wydarzeń wskazanych przez Miasto oznaczeń/treści wizerunkowych oraz ich ekspozycję w miejscach uzgodnionych przez obie strony;

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia w dostępnych mediach elektronicznych (strony internetowe, media społecznościowe, portale społecznościowe Koncesjonariusza, itp.) oraz mediach tradycyjnych (telewizja, radio, prasa);

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia za pośrednictwem dostępnych nośników outdoor (bilboardy, plakaty, nośniki typu (...), ekrany LED, telebimy zewnętrzne, reklama wielkoformatowa, itp.);

·    prowadzenie kampanii promujących wydarzenia za pośrednictwem innych kanałów promocji, uzgodnionych z Miastem.

Zgodnie z załącznikiem do Umowy Miastu będzie także przysługiwało, przez cały okres obowiązywania Umowy Koncesji prawo do umieszczania na terenie imprez własnych oznaczeń i informacji o działalności Zamawiającego, a także innych materiałów, nośników reklamowych oraz innych elementów zawierających znaki towarowe lub znaki identyfikacji wizualnej dotyczących działalności Zamawiającego. Rozmieszczenie oznaczeń zostanie uzgodnione z Koncesjonariuszem.

W praktyce, świadczone przez Koncesjonariusza na rzecz Miasta usługi promocyjne dotyczą i dotyczyć będą:

1.Działalności „sprzedażowej” Miasta związanej z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tzn. z czynnościami opodatkowanymi VAT lub zwolnionymi z VAT), takimi jak np.:

a)najem lokali użytkowych (cz. opodatkowane VAT),

b)dzierżawa terenów i straganów (cz. opodatkowane VAT),

c)dzierżawa pomieszczeń (lokali niemieszkalnych) (cz. opodatkowane VAT),

d)udostępnianie powierzchni pod reklamę (cz. opodatkowane VAT),

e)udostępnianie obiektów sportowych (baseny, sale i hale sportowe, korty tenisowe, boiska, stadiony) (cz. opodatkowane VAT),

f)najem obiektów sportowych (cz. opodatkowane VAT),

g)zakwaterowanie w pokojach i domkach kempingowych (cz. opodatkowane VAT),

h)wstęp na baseny, sauny (cz. opodatkowane VAT),

i)bilety wstępu do (…) (cz. opodatkowane VAT),

j)bilety wstępu na (…) (cz. opodatkowane VAT),

k)wypożyczenie sprzętu wodnego i sportowego (cz. opodatkowane VAT),

l)odpłatność za zakwaterowanie w szkolnym schronisku młodzieżowym (zasadniczo cz. opodatkowane VAT),

m)świadczenie usług gastronomicznych (cz. opodatkowane VAT),

n)świadczenie usług cateringowych (cz. opodatkowane VAT),

o)udostępnianie infrastruktury sportowej (sale gimnastyczne, boiska, baseny) (czynności opodatkowane VAT),

p)udostępnianie studia nagrań (cz. opodatkowane VAT),

q)sprzedaż składników majątku (budynki, lokale, mieszkania) (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

r)sprzedaż gruntu (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

s)wynajem pomieszczeń i wyposażenia (cz. opodatkowane VAT),

t)dzierżawa gruntów (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT).

Powyższe czynności „sprzedażowe” Miasta są i będą promowane przez Koncesjonariusza w ramach Umowy w różnej częstotliwości, uzgadnianej na bieżąco między stronami Umowy, głównie poprzez ich reklamę na różnego typu nośnikach reklamowych.

2.Ogólnej poprawy wizerunku Miasta, a zatem również jako organu administracji publicznej realizującego zadania własne.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, iż Umowa została zawarta na okres (...) miesięcy, strony będę uzgadniały szczegółowe obszary promocji (spośród wyżej wymienionych) w toku trwającej współpracy. Ciężko bowiem przewidzieć Wnioskodawcy „z góry”, w jakich dokładnie obszarach wystąpi po jego stronie zapotrzebowanie na promocję w perspektywie konkretnych miesięcy w dalekiej przyszłości.

Zgodnie z Umową, za świadczone usługi promocyjne Koncesjonariuszowi przysługuje od Miasta wynagrodzenie roczne w kwocie (…) zł (brutto) wypłacane częściowo (miesięcznie), tj. wynagrodzenie podzielone jest na (...) równych rat. Zgodnie z załącznikiem do Umowy Koncesjonariusz jest zobowiązany do przekazywania na rzecz Miasta miesięcznych sprawozdań z realizacji świadczonych usług. Sprawozdania te zawierają szczegółowe informacje na temat zrealizowanych wydarzeń oraz działań podjętych w związku z planowanymi wydarzeniami. W zakresie zrealizowanych wydarzeń sprawozdanie zawiera informacje na temat:

i.           sposobu promocji Miasta w ramach tych wydarzeń, obejmującą w szczególności informację o liczbie i charakterze uczestników,

ii.            wszelkich podjętych w związku z realizacją wydarzeń działaniach promocyjnych oraz realizacji wszystkich elementów promocji, wraz z dołączeniem materiałów informacyjno-promocyjnych i poligraficznych, zdjęć, odwzorowań cyfrowych, nagrań audio lub audiowizualnych na nośnikach elektronicznych (CD, DVD, pendrive).

W konsekwencji, Miasto jest w stanie w praktyce ustalić, jakiego obszaru działalności dotyczyły usługi promocyjne w danym miesiącu.

Wynagrodzenie jest i będzie wypłacane na podstawie faktury wystawianej przez Koncesjonariusza co miesiąc. Sam opis faktury zawiera ogólną informację, iż faktura dotyczy świadczonych usług promocyjnych zgodnie z Umową, natomiast nie zawiera rozbicia łącznej kwoty wskazującego, czego konkretnie (jakiej sfery działalności Miasta) dotyczyła promocja. Przy czym jak zostało wskazane powyżej Miasto otrzymuje od Koncesjonariusza miesięczne sprawozdania, z których wynika, jakiego rodzaju promocja została przeprowadzona w danym miesiącu i na tej podstawie Miasto będzie miało możliwość precyzyjnego ustalenia, czy dane działania promocyjne (udokumentowane wystawioną fakturą) miały w danym miesiącu związek z opodatkowaną VAT działalnością Miasta.

Wątpliwości Państwa w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Miastu przysługuje i będzie w przyszłości przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymywanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24). Dostawa towarów, jak i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu, o ile są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług, działającego w tym charakterze.

Na gruncie niniejszej sprawy należy przede wszystkim podkreślić, że istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions ). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia.

W świetle powyższego, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez nią sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Miasto wskazało, że prowadzi i będzie prowadziło w przyszłości działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jak też działalność publiczną, która nie podlega opodatkowaniu. Celem maksymalizacji przychodów, pochodzących zarówno z działalności o charakterze publicznym, tj. mających swoje źródło w wykonywanych zadaniach publicznych, jak i z działalności komercyjnej, Miasto podejmuje szereg działań mających na celu budowanie wizerunku oraz promocję Miasta. Ponadto z uwagi na fakt, iż Umowa została zawarta na okres (...) miesięcy, strony będę uzgadniały szczegółowe obszary promocji (spośród wyżej wymienionych) w toku trwającej współpracy. Ciężko bowiem przewidzieć Wnioskodawcy „z góry”, w jakich dokładnie obszarach wystąpi po jego stronie zapotrzebowanie na promocję w perspektywie konkretnych miesięcy w dalekiej przyszłości. Zgodnie z Umową, za świadczone usługi promocyjne Koncesjonariuszowi przysługuje od Miasta wynagrodzenie roczne wypłacane częściowo (miesięcznie), tj. wynagrodzenie podzielone jest na (...) równych rat. Zgodnie z załącznikiem do Umowy Koncesjonariusz jest zobowiązany do przekazywania na rzecz Miasta miesięcznych sprawozdań z realizacji świadczonych usług. Sprawozdania te zawierają szczegółowe informacje na temat zrealizowanych wydarzeń oraz działań podjętych w związku z planowanymi wydarzeniami. W zakresie zrealizowanych wydarzeń sprawozdanie zawiera informacje na temat sposobu promocji Miasta w ramach tych wydarzeń, obejmującą w szczególności informację o liczbie i charakterze uczestników oraz wszelkich podjętych w związku z realizacją wydarzeń działaniach promocyjnych oraz realizacji wszystkich elementów promocji, wraz z dołączeniem materiałów informacyjno-promocyjnych i poligraficznych, zdjęć, odwzorowań cyfrowych, nagrań audio lub audiowizualnych na nośnikach elektronicznych (CD, DVD, pendrive). W konsekwencji, Miasto jest w stanie w praktyce ustalić, jakiego obszaru działalności dotyczyły usługi promocyjne w danym miesiącu.

Wynagrodzenie jest i będzie wypłacane na podstawie faktury wystawianej przez Koncesjonariusza co miesiąc. Sam opis faktury zawiera ogólną informację, iż faktura dotyczy świadczonych usług promocyjnych zgodnie z Umową, natomiast nie zawiera rozbicia łącznej kwoty wskazującego, czego konkretnie (jakiej sfery działalności Miasta) dotyczyła promocja. Przy czym jak zostało wskazane powyżej Miasto otrzymuje od Koncesjonariusza miesięczne sprawozdania, z których wynika, jakiego rodzaju promocja została przeprowadzona w danym miesiącu i na tej podstawie Miasto będzie miało możliwość precyzyjnego ustalenia, czy dane działania promocyjne (udokumentowane wystawioną fakturą) miały w danym miesiącu związek z opodatkowaną VAT działalnością Miasta.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy, Miasto nie jest w stanie precyzyjnie określić, jaka część wydatków na budowanie wizerunku oraz promocję bezpośrednio dotyczy działalności o charakterze publicznym, a jaka działalności komercyjnej. W związku z tym należy podkreślić, że nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie ponoszonych wydatków z działalnością opodatkowaną, zwolnioną z VAT albo wyłącznie niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

W praktyce, świadczone przez Koncesjonariusza na rzecz Miasta usługi promocyjne dotyczą i dotyczyć będą:

1.Działalności „sprzedażowej” Miasta związanej z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tzn. z czynnościami opodatkowanymi VAT lub zwolnionymi z VAT), takimi jak np.:

a)najem lokali użytkowych (cz. opodatkowane VAT),

b)dzierżawa terenów i straganów (cz. opodatkowane VAT),

c)dzierżawa pomieszczeń (lokali niemieszkalnych) (cz. opodatkowane VAT),

d)udostępnianie powierzchni pod reklamę (cz. opodatkowane VAT),

e)udostępnianie obiektów sportowych (baseny, sale i hale sportowe, korty tenisowe, boiska, stadiony) (cz. opodatkowane VAT),

f)      najem obiektów sportowych (cz. opodatkowane VAT),

g)zakwaterowanie w pokojach i domkach kempingowych (cz. opodatkowane VAT),

h)    wstęp na baseny, sauny (cz. opodatkowane VAT),

i)      bilety wstępu do (…) (cz. opodatkowane VAT),

j)bilety wstępu na (…) (cz. opodatkowane VAT),

k)wypożyczenie sprzętu wodnego i sportowego (cz. opodatkowane VAT),

l)      odpłatność za zakwaterowanie w szkolnym schronisku młodzieżowym (zasadniczo cz. opodatkowane VAT),

m)świadczenie usług gastronomicznych (cz. opodatkowane VAT),

n)    świadczenie usług cateringowych (cz. opodatkowane VAT),

o)udostępnianie infrastruktury sportowej (sale gimnastyczne, boiska, baseny) (czynności opodatkowane VAT),

p)udostępnianie studia nagrań (cz. opodatkowane VAT),

q)sprzedaż składników majątku (budynki, lokale, mieszkania) (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

r)sprzedaż gruntu (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT),

s)wynajem pomieszczeń i wyposażenia (cz. opodatkowane VAT),

t)dzierżawa gruntów (cz. zwolnione z VAT lub opodatkowane VAT).

Powyższe czynności „sprzedażowe” Miasta są i będą promowane przez Koncesjonariusza w ramach Umowy w różnej częstotliwości, uzgadnianej na bieżąco między stronami Umowy, głównie poprzez ich reklamę na różnego typu nośnikach reklamowych.

2.Ogólnej poprawy wizerunku Miasta, a zatem również jako organu administracji publicznej realizującego zadania własne.

Należy wskazać, że w kwestii uznania przez gminę wydatków związanych z promocją za koszty ogólne wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, który w wyroku z dnia 29 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Go 98/15 stwierdził:

„Należy dostrzec różnicę między okolicznościami podejmowania działań o charakterze autopromocyjnym przez gminę oraz typowego przedsiębiorcę, który koszty ponoszone na te działania zalicza do kosztów ogólnych, służących czynnościom opodatkowanym. Należy również zauważyć, że gdyby wskazane we wniosku wydatki nie były związane z zadaniami gminy (dobrem wspólnym jej mieszkańców), to nie mogłyby być realizowane z budżetu tej jednostki samorządu terytorialnego. Gmina bowiem jest podatnikiem VAT, ale nie jest typowym przedsiębiorcą, ukierunkowanym jedynie na maksymalizację zysku.

W przypadku przedsiębiorcy kampania promocyjna lub reklamowa może, choć nie musi, stanowić element cenotwórczy jego towarów. Bezsprzecznie jest jednak narzędziem służącym zwiększeniu przyszłych zysków z prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego też względu, w przypadku przedsiębiorcy, kampania reklamowa i poniesione na nią nakłady pozostają w ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi. Dodać należy, że w działalności gospodarczej podejmowanie określonych czynności reklamowych służy, co do zasady, promowaniu zasadniczej działalności zarobkowej danego przedsiębiorcy. Przedsiębiorca (podatnik) nie prowadzi bowiem działalności w zakresie promocji własnych towarów lecz w zakresie ich sprzedaży w celach zarobkowych. W związku z powyższym, ponoszenie kosztów promocji ma dla przedsiębiorcy rację bytu wtedy, gdy korzystnie wpływa na jego obroty. Tym samym w powyższym przypadku promocja pozostaje w ścisłym związku ze sprzedażą towarów przez podatnika, wypełniającą definicję czynności opodatkowanych”.

Dalej Sąd wskazał, że „w odniesieniu do gminy, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że promocja, niezależnie od potencjalnych korzyści z niej wynikających, stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności wymienionej jednostki samorządowej. W tym znaczeniu, promocja może być uznana za cel sam w sobie, gdyż gmina realizuje w ten sposób jedno z zadań własnych, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż występuje jako organ władzy publicznej, wyłączony podmiotowo na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Analizując natomiast działalność promocyjną gminy przez pryzmat realizacji innych celów o istotnym znaczeniu lokalnym należy stwierdzić, że zwiększenie atrakcyjności gminy jako obszaru inwestycyjnego prowadzi do redukcji bezrobocia, wzrostu konkurencji na danym rynku, poprawy infrastruktury, napływu ludności, transferu technologii itd. Z tego też względu nie można uznać, że nakłady na promocje gminy pozostają w ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi, albowiem cel takich działań należy rozpatrywać w znacznie szerszej perspektywie niż zawieranie umów cywilnoprawnych z potencjalnymi inwestorami.

Promocję gminy należy potraktować jako przejaw działalności gminy występującej w charakterze organu władzy publicznej, realizującego zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej. Z tego też względu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT faktury dokumentujące wydatki poniesione przez gminę na puchary, nagrody medali, organizację imprez kulturalno-rekreacyjnych, ogłoszeń promujących Gminę, informacji w prasie o imprezach odbywających się w Gminie nie będą rodziły prawa do odliczenia podatku naliczonego. Z tych względów nie będzie miał zastosowania przepis art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Nie jest wystarczającym w tych okolicznościach wykazania ewentualnie pośredniego związku wydatków z czynnościami opodatkowanymi”.

Zatem jak wynika z powyższego orzeczenia sądu, budowanie wizerunku i Miasta odbywa się w ramach władztwa publicznego, a Miasto wykonując to zadanie działa jako administracja publiczna, co w konsekwencji oznacza, że wydatki na promocję Miasta będą miały bezpośredni i ścisły związek ze sferą działań publicznych jednostki samorządu terytorialnego, a więc z działalnością pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że odnosząc regulacje VAT w zakresie prawa do odliczenia w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Miasto na promocję należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy czy powiaty wykonując wskazane czynności, generalnie w świetle ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym lub ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, wykonują zadania własne, do których należą m.in. sprawy promocji gminy czy sprawy promocji powiatu.

Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego jest organem władzy publicznej, które to organy, co do zasady, nie działają w charakterze podatnika tego podatku. Wynika to wprost z art. 15 ust. 6 ustawy. Istotą działalności Miasta nie jest zatem działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wobec czego wydatki o charakterze ogólnym (na autopromocję) Miasta, związane z budową wizerunku, generalnie nie powinny zostać uznane za koszty ogólne generujące prawo do odliczenia.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że generalnie, wykonywanie wskazanych czynności przez Miasto odbywa się w ramach władztwa publicznego i tym samym, w świetle przepisów ustawy, wydatki ponoszone na te działania nie mogą zostać uznane za związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Miasta.

Jednocześnie, w związku z tym, że jak wskazało Miasto w opisie sprawy, usługi promocyjne nabywane Miasto od Koncesjonariusza dotyczą i dotyczyć będą również działalności „sprzedażowej” Miasta związanej z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu (tzn. z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku), które to czynności „sprzedażowe” Miasta – jak wskazał sam Zainteresowany – są i będą promowane przez Koncesjonariusza głównie poprzez ich reklamę na różnego typu nośnikach reklamowych, nie można całkowicie wykluczyć, że pośród działań Miasta wystąpią szczególne okoliczności faktyczne, wskazujące jednak, że podejmowane przez Miasto działania w zakresie nabywanych usług promocyjnych są i będą związane z również z działalnością gospodarczą Miasta, a w szczególności z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, występuje związek określonych wydatków na nabycie usług promocyjnych związanych z działalnością „sprzedażową” z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego – w ocenie organu – Miastu przysługuje/będzie przysługiwało prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną na rzecz Miasta usługą promocji, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane przez Miasto do czynności „sprzedażowych” opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało w oparciu o przepisy art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Podsumowując, Miastu przysługuje/będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, dokonanego w oparciu o art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, z faktur otrzymywanych od Koncesjonariusza w związku ze świadczoną usługą promocji Miasta, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są i będą wykorzystywane przez Miasto do czynności „sprzedażowych” opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania intertpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację wydano w szczególności w oparciu o zawarte w opisie sprawy informacje, że: „(…) świadczone przez Koncesjonariusza na rzecz Miasta usługi promocyjne dotyczą i dotyczyć będą: działalności „sprzedażowej” Miasta związanej z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tzn. z czynnościami opodatkowanymi VAT lub zwolnionymi z VAT) oraz ogólnej poprawy wizerunku Miasta, a zatem również jako organu administracji publicznej realizującego zadania własne”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).