Uznanie czynności udzielenia pożyczki za świadczenie przez pożyczkodawcę usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu VAT, ale korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. uznania czynności udzielenia pożyczki za świadczenie przez pożyczkodawcę usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu VAT, ale korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 października 2022 r. (wpływ 27 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) sp. z o.o. (dalej również „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przeładunku towarów masowych (w tym węgla) oraz czynności pomocniczych związanych z przeładunkami towarów masowych. Jednocześnie, oprócz wskazanej wyżej działalności, usługowej, Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu węglem i ma status pośredniczącego podmiotu węglowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Celem sfinansowania zakupu partii węgla spółka zaciągnęła w 2022 r. pożyczkę od spółki komandytowej z siedzibą w Polsce, prowadzącej działalność w zakresie transportu, przeładunków i magazynowania towarów. Pożyczkodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jednak w przedmiocie swojej działalności wskazanym w umowie spółki oraz ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym nie zawarł czynności udzielania pożyczek poza systemem bankowym, sklasyfikowanych w grupowaniu PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów”. W latach poprzedzających udzielenie pożyczki Spółce, pożyczkodawca udzielał jednak incydentalnie pożyczek innym podmiotom (jedna pożyczka udzielona w 2020 r. i jedna w 2021 r.). Środki przekazane Spółce w ramach pożyczki zostały przez pożyczkodawcę uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Umowa pożyczki została zawarta w formie pisemnej na terenie kraju, a środki pieniężne przekazane pożyczkobiorcy znajdowały się momencie zawarcia umowy na terenie kraju; środki zostały przelane w walucie euro z rachunku bankowego pożyczkodawcy na rachunek bankowy pożyczkobiorcy. Pożyczka ma charakter odpłatny (strony przewidziały oprocentowanie pożyczonej kwoty na poziomie, który uznały za rynkowy).

Pożyczkodawca i pożyczkobiorca nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu z 20 października 2022 r. wskazali Państwo, że:

W uzupełnieniu uprzednio złożonego wniosku (sygnatura sprawy: 0111-KDIB2-3.4014.406.2022.2.LM i 0111-KDIB3-1.4012.675.2022.3.IO) wnioskodawca zwraca się o wydanie interpretacji również w zakresie podatku VAT w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego we wniosku, uzupełnionego o informacje wskazane poniżej, zgodnie z dodatkowym pytaniem zawartym w pozycji 62 niniejszego uzupełnienia wniosku. W zakresie złożonym pierwotnie tj. w doniesieniu do opodatkowania pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wniosek pozostaje aktualny.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego sprawy, Spółka informuje, iż do dnia sporządzenia niniejszego uzupełnienia wniosku o interpretację, pożyczka (kapitał pożyczki) nie została w żadnej części spłacona, ani nie zostały zapłacone pożyczkodawcy jakiekolwiek odsetki od pożyczki. Termin spłaty pożyczki wraz z odsetkami jeszcze nie upłynął. Umowa przewiduje natomiast jednorazową spłatę całości kapitału wraz całością należnych odsetek, na koniec okresu obowiązywania umowy.

Z posiadanych przez Spółkę (wnioskodawcę) informacji wynika, iż pożyczkodawca zamierza rozliczyć udzielenie pożyczki jako świadczenie usługi zwolnionej z VAT i udokumentować to rozliczenie wystawieniem faktury VAT. Z uwagi jednak na okoliczność, iż do dnia sporządzenia niniejszego uzupełnienia nie nastąpiła spłata odsetek od w jakiejkolwiek części (kwocie), rozliczenie takie nie zostało jeszcze przez pożyczkodawcę dokonane. Nie nastąpiło bowiem zdarzenie - w postaci spłaty odsetek - które mogłoby skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie VAT.

W konsekwencji, na dzień sporządzenia niniejszego uzupełnienia wniosku, żadna ze stron umowy pożyczki nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub podatkiem od wartości dodanej ani też nie skorzystała jeszcze ze zwolnienia z podatku. W przypadku uznania pożyczki za świadczenie usługi, rozliczenie w podatku VAT (w zakresie sprzedaży zwolnionej) zostanie dokonane przez pożyczkodawcę na dzień powstania obowiązku podatkowego tj. na dzień otrzymania odsetek przez pożyczkodawcę.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (sformułowane w uzupełnieniu z 20 października 2022 r.)

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym sprawy udzielenie pożyczki należy uznać za świadczenie przez pożyczkodawcę usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu VAT, ale korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 20 października 2022 r.)

Ponieważ umowa pożyczki nie jest żadną z umów sprzedaży lub zamiany wskazanych w cytowanym wyżej przepisie, odpowiedź na pytanie zawarte we wniosku wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia, czy opisana w stanie faktycznym czynność udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT) lub czy przynajmniej jedna ze stron umowy jest zwolniona z podatku VAT z tytułu dokonania tej czynności.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”):

-opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT)

-przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT)

-podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT)

-zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT).

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wynika, iż czynność udzielenia pożyczki stanowi - co do zasady - usługę w rozumieniu tych przepisów. Jeżeli czynność taka wykonywana jest przez podmiot działający - w odniesieniu do tej czynności - w charakterze podatnika VAT, to czynność ta podlega opodatkowaniu VAT, korzystając przy tym ze zwolnienia od podatku.

W sytuacji, w której podmiot będący zarejestrowanym podatnikiem VAT udziela incydentalnej pożyczki innemu podmiotowi, wykorzystując do tego środki pieniężne uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy uznać, iż podmiot ten świadczy usługę w rozumieniu ustawy o VAT - nawet, jeżeli świadczenie tego rodzaju usług nie zostało wskazane w przedmiocie działalności gospodarczej pożyczkodawcy ujawnionym w umowie spółki lub we właściwym rejestrze.

O podleganiu określonych czynności opodatkowaniu decydują bowiem faktyczne okoliczności ich wykonania, a spełnienie określonych wymagań formalnych związanych wykonaniem takich czynności - jak np. ujawnienie w umowie spółki lub Rejestrze Przedsiębiorców KRS - nie ma w tym zakresie istotnego znaczenia.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

W ocenie wnioskodawcy „wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców”, o której mowa w cytowanym przepisie, obejmuje wszelkie działania mające charakter usługowy wykonywane przez podmiot gospodarczy (np. udzielenie pożyczki), nawet jeżeli działania takie mają charakter incydentalny i zamiar ich wykonywania nie został ujawniony w umowie spółki lub w KRS. Skoro zaś - w rozpatrywanym przypadku - pożyczki udziela podmiot, który z tytułu normalnej działalności swojego przedsiębiorstwa jest podatnikiem VAT (jako handlowiec i usługodawca), to należy uznać, iż udzielenie tej pożyczki również nastąpiło w ramach prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej (w rozumieniu powyższego przepisu), a więc pożyczkodawca działał tu jako podatnik VAT.

Uwzględniając powyższe, opisana w stanie faktycznym czynność udzielenia pożyczki jest usługą podlegającą opodatkowaniu VAT, jednak pożyczkodawca korzysta tu ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu szczególnego.

Stąd, na podstawie przepisów art. 2 pkt. 4 lit. b) ustawy o PCC, rozpatrywana umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach:

-z dnia 22.03.2022 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.1088.2021.3.IB,

-z dnia 05.05.2022 r. znak 0111-KDIB2-3.4014.118.2022.1.BB,

w których podniesiono, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, jako wymienione wprost w tym przepisie i stąd korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. W konsekwencji, taka umowa pożyczki nie podlega PCC.

Biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną w stanowisku wnioskodawcy, należy uznać, iż udzielenie pożyczki przez pożyczkodawcę stanowi czynność będącą usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, wykonaną przez pożyczkodawcę działającego w odniesieniu do tej czynności w charakterze podatnika VAT. Czynność ta będzie więc korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, po stronie pożyczkobiorcy (wnioskodawcy) nie występuje obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartej umowy pożyczki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, iż zostaliście Państwo (pożyczkobiorca) uznani za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Państwo oraz Pożyczkodawca jesteście czynnymi podatnikami podatku VAT. Zaciągnęliście Państwo pożyczkę od spółki komandytowej z siedzibą w Polsce, prowadzącej działalność w zakresie transportu, przeładunków i magazynowania towarów. Pożyczkodawca w przedmiocie swojej działalności wskazanym w umowie spółki oraz ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym nie zawarł czynności udzielania pożyczek poza systemem bankowym, sklasyfikowanych w grupowaniu PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów”. Pożyczkodawca w latach poprzednich udzielał incydentalnie pożyczek innym podmiotom. Środki przekazane Państwu w ramach pożyczki zostały przez Pożyczkodawcę uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pożyczka ma charakter odpłatny (strony przewidziały oprocentowanie pożyczonej kwoty na poziomie, który uznały za rynkowy). Państwo i Pożyczkodawca nie jesteście podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Państwa dotyczą kwestii uznania czynności udzielenia pożyczki za świadczenie przez pożyczkodawcę usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu VAT, ale korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia Państwu odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Trzeba przy tym zauważyć, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Państwa tj. Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w tym Pożyczkodawcy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).