Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku VAT z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2020 r. (data wpływu 5 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Wykonuje zadania nałożone na niego odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których został powołany. Na terenie Powiatu, w ramach wyodrębnionej działalności funkcjonują podległe jej jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy, nieposiadające osobowości prawnej. Powiat, jako jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną wystawia faktury i deklaracje dla podatku VAT-7. Dokumenty księgowe (faktury VAT i deklaracje VAT-7) wystawiane i sporządzane przez Starostwo Powiatowe, jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy posiadają numer identyfikacji podatkowej (NIP) Powiatu. Jako podatnik, sprzedawca, nabywca jest wskazany Powiat, wystawiana jest jedna deklaracja VAT-7. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Powiat rozlicza podatek od towarów i usług VAT ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi i samorządowym zakładem budżetowym, które nie posiadają osobowości prawnej.

W celu wykonywania zadań, Powiat utworzył samorządowy zakład budżetowy pod nazwą Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej. Podstawowym zadaniem statutowym Zakładu Aktywności Zawodowej jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych. Podstawowym celem funkcjonowania ZAZ jest zatrudnienie osób niepełnosprawnych zaliczanych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności poprzez prowadzenie rehabilitacji zawodowej i społecznej. Przygotowanie ich do samodzielnego i niezależnego życia adekwatnego do ich możliwości psychomotorycznych. Wspomniany wyżej cel realizowany jest w ramach prowadzonej przez Zakład Aktywności Zawodowej, szeroko rozumianej działalności wytwórczo-usługowej.

Przyjmuje się, że rolą Zakładów jest co do zasady realizacja trzech rodzajów rehabilitacji:

1. Zawodowej, rozumianej jako przygotowanie do wykonywania czynności na danym stanowisku pracy, wyposażenie w niezbędne umiejętności, a w miarę możliwości kwalifikacje zawodowe,
2. Leczniczej, poprzez zapewnienie dostępu na terenie zakładu pracy do usług rehabilitacyjnych (urządzeń i fachowej kadry),
3. Społecznej, jako pomoc w odnalezieniu się w nowej roli, w pełnieniu różnych ról społecznych, codziennym funkcjonowaniu, poprawie jakości życia.

Koszty utrzymania i działania zakładu aktywności zawodowej są finansowane ze środków PFRON, samorządu terytorialnego lub innych źródeł. Szczegółowo warunki utworzenia i finansowania działalności Zakładu określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 r. (Dz. U. 2012, poz. 850).

Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej w S. został utworzony przez Powiat na podstawie uchwały Rady Powiatu nr XXX z dnia 25 stycznia 2001 r. Zakład posiada aktualną decyzję o przyznaniu statusu zakładu aktywności zawodowej, wydaną przez wojewodę. Obecnie Zakład prowadzony jest w formie samorządowego zakładu budżetowego. Koszty swojej działalności Zakład pokrywa z przychodów własnych, dotacji podmiotowej udzielonej przez samorząd województwa, dofinansowanie ze środków PFRON dokonywane przez samorząd województwa na warunkach i w wysokości określonych umową z Powiatem oraz innych źródeł.

Zakład Aktywności Zawodowej prowadzi opodatkowaną działalność wytwórczo-usługową, w ramach której świadczy usługi pralnicze i wytwarza meble ogrodowe, pamiątki, wyroby regionalne, stroiki okolicznościowe zarówno dla osób indywidualnych, jak i zbiorowych, opodatkowanych stawkami VAT 8% i 23%. Personel Zakładu, w większości stanowią osoby niepełnosprawne. Proces rehabilitacji prowadzony w Zakładzie nie stanowi odrębnego przedmiotu działalności podatnika, odbywa się zgodnie z opracowanym programem, który obejmuje rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą pracowników niepełnosprawnych. Zazwyczaj działania z zakresu rehabilitacji leczniczej i społecznej wyprzedzają podjęcie rehabilitacji zawodowej, lecz towarzyszą jej stale (przebiegają równolegle) i leżą u podstaw powodzenia w zatrudnieniu osoby niepełnosprawnej. Jest to szereg działań leczniczych, psychologicznych, a także organizacyjnych, technicznych, edukacyjnych i społecznych, które towarzyszą działalności wytwórczej i usługowej. Rehabilitacja skierowana do pracowników niepełnosprawnych nie służy ich celom osobistym, tylko potrzebom pracodawcy, który jest zobowiązany w myśl aktualnych przepisów zaspokoić. Koszty ze względu na funkcjonowanie Zakładu Aktywności Zawodowej, dzielą się na związane ze sferą produkcyjno-usługową oraz obsługowo-rehabilitacyjną. W przypadku pierwszej grupy, koszty nabywane są w celu wytworzenia usług będących przedmiotem dostawy i bezpośrednio generujących przychód. Natomiast, dla wydatków ogólnozakładowych, związek dokonywanych zakupów z działalnością usługową podatnika ma charakter pośredni, nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie zakładu jako całości.

Zakład nie prowadzi działalności publicznej (nie jest organem władzy publicznej), nieodpłatnej działalności statutowej (nie oferuje usług za darmo) oraz prywatnej, tzn. na cele osobiste podatnika lub pracowników.

Zgodnie z interpretacją indywidualną znak: 0115-KDIT1-1.4012.152.2019.1.DM z dnia 3 kwietnia 2019 r. Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej w S. nie stosuje proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., odlicza podatek VAT w 100%.

W 2020 roku planowana jest przez Powiat inwestycja pn. , dofinansowana ma być przez Wojewodę w ramach środków PFRON. Miejsce realizacji zadania: budynek Zakładu Aktywności Zawodowej ul. Ś. S.

PZAZ realizuje swoje cele w dwóch miejscowościach w S. i K. odległych od siebie o 5 km. Oddział w K. jest zlokalizowany na terenie Parafii K. w budynkach użyczonych na ten cel. Pomieszczenia zajmowane w K. były przystosowane dla potrzeb Zakładu 18 lat temu, i mocno odbiegają od dzisiejszych standardów, znajdują się tam pracownie pamiątkarskie/rękodzielnicze, pracownia rehabilitacji i pomieszczenia biurowe.

Oddział w S jest zlokalizowany na terenie będącym własnością Powiatu. Teren w S. został przekazany decyzją nr XXX z dnia 31 sierpnia 2012 r. Zarządu Powiatu w trwały zarząd dla Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej, stanowi ośrodek wypoczynkowy w bezpośrednim sąsiedztwie Zalewu . z wjazdem od drogi krajowej nr X. Część obiektów w S. została zaadoptowana na pracownię stolarską i pralnię. Dwa duże obiekty wymagają remontu i dostosowania dla potrzeb osób niepełnosprawnych w jednym obiekcie dokonano już część remontów.

Celem dofinansowania robót jest skumulowanie Zakładu w jednym miejscu, tj. w S., gdyż ułatwi to rehabilitację społeczną i zawodową, integrację pracowników, jak i organizację pracy Zakładu. W 2019 r. został rozpoczęty ze środków Powiatu pierwszy etap prac budowlanych w posiadanych obiektach w budynku przeznaczonym na salę konferencyjno-jadalną wymieniono pokrycie dachowe oraz okna i drzwi, ocieplono część ścian, wykonany został remont toalet w tym jedną przystosowano dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

W drugim etapie planowany jest remont i modernizacja kolejnego budynku, w którym umieszczona (przeniesiona z K., obecnie mała lecz dobrze wyposażona) zostanie dla pracowników oraz pacjentów z zewnątrz, duża pracownia rehabilitacji z toaletami, szatnią i natryskami, gabinet lekarski/pielęgniarki, pracownia terapii manualnej oraz pomieszczenia biurowe. Pracownia terapii manualnej jest wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Kolejny etap przewiduje dobudowę pracowni gastronomicznej i remont domków wypoczynkowych. Jednym z najważniejszych priorytetów jest udrożnienie lokowania pracowników niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy. Należy wzmocnić działanie skutkujące zatrudnieniem pracowników PZAZ u innego pracodawcy.

Istnieje potrzeba przeprofilowania działalności Zakładu na usługowo-turystyczną oraz stworzeniu ku temu odpowiednich warunków lokalowych. Realizacja powyższych celów umożliwi przeszeregowanie pracowników niepełnosprawnych do obsługi rozszerzonej działalności ośrodka wypoczynkowego w S. Będzie potrzebna większa ilość osób, które nabędą doświadczenia i praktyki np. w obsłudze ruchu turystycznego i turystów.

Część osób niepełnosprawnych znajdzie miejsce pracy w pracowni rehabilitacyjnej, planowanej działalności gastronomicznej oraz ośrodku wypoczynkowym, co pozwoli na ograniczenie ilości zawodowych pamiątkarzy oraz na zwiększenie ilości stanowisk wykorzystywanych w branży usługowej i turystycznej, która w regionie Wnioskodawcy jest dość silnie rozwinięta, w związku z czym istnieje większy popyt na zawody związane z wytwarzaniem usług. Pozwoli to na sprawniejsze umieszczanie pracowników na otwartym rynku i pozyskanie wolnych miejsc pracy w zakładzie dla oczekujących, kolejnych osób niepełnosprawnych potrzebujących wsparcia.

Powiat w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (23%) oraz czynności korzystające ze zwolnienia od podatku. Stosuje odliczenia częściowe podatku naliczonego współczynnikiem i prewspółczynnikiem.

Powiat będzie remontował budynek w S. z przeznaczeniem na pracownię rehabilitacyjną, która będzie oferować usługi rehabilitacyjne zarówno dla pracowników Zakładu (są to osoby niepełnosprawne) jak również dla klientów zewnętrznych. W budynku tym mają znajdować się również pomieszczenia biurowe oraz pracownia terapii manualnej, w której powstawać będą wyroby rękodzielnicze. W związku z działalnością Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej obiekt będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. PZAZ nie stosuje stawki zwolnionej od podatku VAT. PZAZ nie posiada odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług wszelkie czynności dokonywane na rzecz osób trzecich rozlicza przez jednostkę, która go utworzyła (Powiat). PZAZ nie wykonuje czynności dla Powiatu i jego jednostek, prowadzi tylko działalność gospodarczą podlegającą stawkom VAT w wysokości 8% i 23%.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować dokonane zakupy do konkretnego obiektu, ponieważ w ramach tego projektu będzie remontowany jeden budynek.

Powiat w związku z remontem budynku będzie w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego do momentu przekazania nakładów inwestycyjnych do Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej od faktur zakupu może odliczać podatek VAT z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Powiatu, w zakresie zakupionych towarów i usług wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Powiat może dokonywać odliczenia podatku VAT z zastosowaniem współczynnika odpowiedniego dla Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej, który z tych towarów i usług praktycznie korzysta. Tym samym, w przypadku inwestycji służących działalności opodatkowanej VAT, odliczenie przez Powiat podatku naliczonego od inwestycji realizowanej na potrzeby Zakładu Aktywności Zawodowej, tj. zakładu budżetowego Powiatu, powinno nastąpić według współczynnika tej jednostki, która będzie faktycznie korzystała z wydatków inwestycyjnych. W niniejszej sprawie wskazać należy, że planowana inwestycja dotyczy budynków oddanych przez Powiat w trwały zarząd do PZAZ, które będą wykorzystywane przez własny samorządowy zakład budżetowy, tj. PZAZ.

Mając na uwadze fakt, iż Powiat dokonał konsolidacji rozliczeń VAT, to od tego momentu każda z jednostek organizacyjnych prowadzi część działalności gospodarczej Powiatu (odpowiednio w swoim zakresie). Tym samym, wskaźnik stosowany do nabyć towarów i usług, które zostaną przekazane Zakładowi Aktywności Zawodowej w celu wykonywania tego fragmentu działalności będzie najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej przez podatnika działalności tylko w sytuacji, gdy Wnioskodawca zastosuje wskaźnik tego zakładu budżetowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r. poz. 2193 z późn. zm.). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej sposobem określenia proporcji oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Zgodnie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden całościowy sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W ww. rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Należy również zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio (art. 90 ust. 10a ustawy).

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski (art. 90 ust. 10b ustawy).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Ponadto zaznaczyć należy, że dla celów proporcjonalnego odliczenia, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przyjmuje się proporcję wyliczoną odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej zgodnie z art. 90 ust. 3-6, 9a i 10 ustawy, w przypadku wykonywania przez tę jednostkę czynności opodatkowanych podatkiem oraz czynności zwolnionych od tego podatku.

Należy w tym miejscu również wskazać, że na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 920), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych;, utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 4 ust. 1 pkt 5 i 19 ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Z opisu sprawy wynika, że w 2020 roku planowana jest przez Powiat inwestycja pn. . Powiat będzie remontował budynek w S. z przeznaczeniem na pracownię rehabilitacyjną, która będzie oferować usługi rehabilitacyjne zarówno dla pracowników Zakładu (są to osoby niepełnosprawne) jak również dla klientów zewnętrznych. W budynku tym mają znajdować się również pomieszczenia biurowe oraz pracownia terapii manualnej, w której powstawać będą wyroby rękodzielnicze.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy jako jednostka samorządu terytorialnego do momentu przekazania nakładów inwestycyjnych do Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej od faktur zakupu może odliczać podatek VAT z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z działalnością Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej obiekt będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. PZAZ nie stosuje stawki zwolnionej od podatku VAT. PZAZ nie wykonuje czynności dla Powiatu i jego jednostek, prowadzi tylko działalność gospodarczą podlegającą stawkom VAT w wysokości 8% i 23%. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować dokonane zakupy do konkretnego obiektu, ponieważ w ramach tego projektu będzie remontowany jeden budynek. Powiat w związku z remontem budynku będzie w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że inwestycja dotyczy oddanego w trwały zarząd do Powiatowego Zakładu Aktywności Zawodowej obiektu, który będzie wykorzystywany w związku z jego działalnością wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Zatem w analizowanej sprawie w odniesieniu do nabywanych towarów i usług w zakresie realizacji inwestycji dotyczącej obiektu, który jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych, nie ma konieczności stosowania regulacji art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 ustawy.

Przypomnieć należy, że powołane przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy mają bowiem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Natomiast powołany art. 90 ust. 1-10a ustawy znajduje zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi wykorzystywane będą do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy do czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych), w przypadku braku obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy należy wskazać, że Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji w całości, a nie z zastosowaniem wskaźnika obliczanego przez Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej.

W konsekwencji oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Ponadto zauważa się, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania wykonywanych w obiekcie czynności jako opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny Organu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej