Temat interpretacji

Stawka podatku dla dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do PKWiU 01.15.10.0.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 18 marca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 marca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do PKWiU 01.15.10.0 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do PKWiU 01.15.10.0. Wniosek został uzupełniony w dniu 18 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 18 marca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 marca 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 11 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, ostatecznie sprecyzowane i uzupełnione w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 10 marca 2020 r.:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich. Do prowadzenia tej działalności Spółka wykorzystuje tytoń nieprzetworzony klasyfikowany na gruncie Nomenklatury Scalonej do pozycji CN 2401, a na gruncie PKWiU do kodu 01.15.10 0.

Dotychczas Spółka importowała tytoń nieprzetworzony klasyfikowany do pozycji CN 2401, stosując dla importu stawkę VAT 8% zgodnie z pkt 187 załącznika 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku VAT w imporcie.

Jednakże Spółka zakłada, że tytoń nieprzetworzony klasyfikowany do pozycji CN 2401 oraz PKWiU 01.15.10.0 może również nabywać na terenie kraju. Jednocześnie, Spółka może sprzedawać ten tytoń do innych podmiotów na terenie kraju.

Spółka rozważa czy w przypadku dostawy ww. tytoniu w stanie prawnym obowiązującym po dniu 1 kwietnia 2020 r. do krajowego kontrahenta będącego podatnikiem VAT powinna naliczyć podatek VAT z zastosowaniem stawki VAT 23% czy też 8%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku):

Czy w przypadku dostawy na terenie kraju w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2020 r. tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do pozycji CN ex 2401 oraz PKWiU 01.15.10.0 niestanowiącego odpadu tytoniowego o kodzie CN 2401 30 00 Spółka powinna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku):

W przypadku dostawy na terenie kraju w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2020 r. tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do pozycji CN ex 2401 oraz PKWiU 01.15.10.0 niestanowiącego odpadu tytoniowego o kodzie CN 2401 30 00 Spółka powinna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Art. 41 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje: Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%. z zastrzeżeniem art. 114 ust .1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2. Art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosowanie stawki VAT w wysokości 8% dla wyrobów z załącznika nr 3 do ustawy o VAT zostało przedłużone na kolejne okresy i ta stawka VAT obowiązuje również w 2020 r. dla wyrobów z tego załącznika.

Jednocześnie, art. 41 ust. 15 ustawy o VAT wskazuje: Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, do celów poboru podatku w imporcie, wykaz towarów wymienionych w załącznikach nr 3 i 10 do ustawy w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN).

Jak więc wynika z powyższego, zawarta w art. 41 ust. 15 delegacja dla Ministra Finansów daje mu możliwość określenia dla celów poboru podatku VAT w imporcie wykazu towarów w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN).

Przy czym delegacja ustawowa jasno wskazuje, że Minister Finansów może określić w wydanym rozporządzeniu wykaz towarów wymienionych w załącznikach nr 3 i 10.

Ta delegacja ustawowa jest bardzo precyzyjna i nie daje Ministrowi Finansów uprawnienia do zawarcia w wydanym rozporządzeniu towarów innych niż wymienione w załącznika nr 3 bądź 10. Tym samym, tylko wyroby wymienione w załącznika nr 3 i 10 mogą znaleźć się w wydanym przez Ministra Finansów na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy o VAT rozporządzeniu wykonawczym.

W treści rozporządzenia w sprawie wykazu towarów w imporcie zostało wskazane, że to rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług. Jednocześnie, § 1 tego rozporządzenia wskazuje, że: Określa się wykazy towarów wymienionych w załącznikach nr 3 i 10 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN), stanowiące odpowiednio załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia.

W pozycji 187 załącznika 1 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów został wskazany: ex 2401 - Tytoń nieprzetworzony: odpady tytoniowe - z wyłączeniem CN 2401 30 00. Jest to właśnie ten tytoń, który Spółka zamierza nabywać i sprzedawać na terenie kraju.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku importu tytoniu nieprzetworzonego ex 2401 (z wyłączeniem CN 2401 30 00) stosuje się stawkę VAT w wysokości 8%. Jednocześnie w ocenie, Wnioskodawcy stawkę VAT 8% stosuje się również do dostawy tego wyrobu na terenie kraju w stanie prawnym obowiązującym po dniu 1 kwietnia 2020 r., a towar ten został wskazany w załącznik nr 3 do ustawy o podatku VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że przyjęcie innej wykładni tych regulacji VAT jest niezasadne w świetle wykładni literalnej i systemowej. Jednocześnie, zastosowanie niższej stawki VAT dla importu danego towaru, a wyższej stawki VAT dla nabycia wewnątrzwspólnotowego i dostawy na terenie kraju tego towaru byłoby nielogiczne.

Końcowo należy podkreślić, że w przeszłości do dostawy tytoniu nieprzetworzonego na terenie kraju zawsze stosowało się stawkę VAT 8% (lub 7%), co potwierdzają również wydawane interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 grudnia 2013 r o sygn. IBPP2/443-828/13/KO,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Lodzi z dnia 5 października 2012 r o sygn. IPTPP3/443A-105/12-7/BJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU 2008. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego PKWiU. Analiza kwestii kwalifikacji bądź też nie danego towaru do odpowiedniej pozycji PKWiU nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej dokonywanej przez tut. Organ. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie grupowania PKWiU wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wskazanego we wniosku produktu) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.), zmienionym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 marca 2020 r. (Dz. U. poz. 556), do dnia 30 czerwca 2020 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich. Do prowadzenia tej działalności Spółka wykorzystuje tytoń nieprzetworzony klasyfikowany na gruncie Nomenklatury Scalonej do pozycji CN 2401, a na gruncie PKWiU do kodu 01.15.10.0. Spółka zakłada, że może sprzedawać ten tytoń do innych podmiotów na terenie kraju.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwości jaką stawkę podatku powinna stosować w przypadku dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do pozycji CN ex 2401 oraz PKWiU 01.15.10.0 niestanowiącego odpadu tytoniowego o kodzie CN 2401 30 00.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż 6%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110,wynosi 23%;

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W poz. 1 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, ustawodawca wskazał rośliny inne niż wieloletnie, z wyłączeniem bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.16.1) klasyfikowane pod symbolem PKWiU 2008 ex 01.1.

Przy tym z objaśnień do załącznika nr 3 wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został objęty zwolnieniem od podatku lub objęty opodatkowaniem stawką niższą niż stawka 8% - stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką niższą niż 8%.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione w pozycji 1: "rośliny inne niż wieloletnie, z wyłączeniem:

1. (uchylony),
2. słomy i plew zbóż (PKWiU 01.11.50.0),
3. nasion bawełny (PKWiU 01.11.84.0),
4. nasion buraków cukrowych (PKWiU 01.13.72.0),
5. trzciny cukrowej (PKWiU 01.14.10.0),
6. tytoniu nieprzetworzonego (PKWiU 01.15.10.0),
7. roślin włóknistych (PKWiU 01.16.1),
8. pozostałych roślin innych niż wieloletnie (PKWiU 01.19)

klasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 01.1.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie oznaczenia ex przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług).

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że mający być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju tytoń nieprzetworzony jest sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 01.15.10.0.

Wskazany przez Wnioskodawcę kod PKWiU 01.15.10.0, w klasyfikacji PKWiU z 2008 r. został przedstawiony następująco:

• 01 Produkty rolnictwa i łowiectwa oraz usługi wspomagające

• 01.1 Rośliny inne niż wieloletnie

• 01.15 Tytoń nieprzetworzony

• 01.15.10.0 Tytoń nieprzetworzony.

Dla opodatkowanej na terytorium Polski dostawy tytoniu nieprzetworzonego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 01.15.10.0 ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania. Jednocześnie opodatkowana na terytorium Polski dostawa tytoniu nieprzetworzonego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 01.15.10.0 nie jest objęta opodatkowaniem stawką niższą niż stawka 8%. Co prawda w pozycji 1 załącznika nr 10 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione klasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 01.1 rośliny inne niż wieloletnie jednak z jednoznacznym wyłączeniem tytoniu nieprzetworzonego (PKWiU 01.15.10.0). Zatem opodatkowana na terytorium Polski dostawa tytoniu nieprzetworzonego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 01.15.10.0 nie podlega opodatkowaniu stawką 5%. Jednocześnie w poz. 1 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, ustawodawca wskazał klasyfikowane pod symbolem PKWiU 2008 ex 01.1 rośliny inne niż wieloletnie jedynie z wyłączeniem bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.16.1). Natomiast skoro mający być przedmiotem sprzedaży tytoń nieprzetworzony jest klasyfikowany pod symbolem PKWiU 01.15.10.0 mieści się w grupowaniu PKWiU 2008 ex 01.1. W konsekwencji opodatkowana na terytorium Polski dostawa tytoniu nieprzetworzonego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 01.15.10.0 na podstawie art. art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z poz. 1 załącznika nr 3 do ustawy oraz art. 146aa ust. 1 pkt ustawy podlega opodatkowaniu stawką 8%.

Tym samym w przypadku dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do pozycji CN ex 2401 oraz PKWiU 01.15.10.0 niestanowiącego odpadu tytoniowego o kodzie CN 2401 30 00 Spółka powinna stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zakresie stawki podatku dla dostawy na terenie kraju tytoniu nieprzetworzonego klasyfikowanego do PKWiU 01.15.10.0 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej