Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 1 stawką podatku VAT w wysokości 23%

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 maja 2020 r. (data wpływu 10 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 7 lipca 2020 r. (data wpływu 13 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 1 stawką podatku VAT w wysokości 23% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 1 stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 lipca 2020 r. (data wpływu 13 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.365. 2020.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina dokonuje dostawy nieruchomości oznaczonej nr geod. 1 firmie Sp. Jawna. Nieruchomość oznaczona nr geod. 2 o pow.16,21 ha, położona w obrębie stanowi własność Gminy na podstawie decyzji Wojewody nr z dnia 20 lutego 1991 r. wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (komunalizacja). W wyniku licznych podziałów geodezyjnych z ww. działki wydzielona została między innymi działka 1.

Gmina sprzedaje w drodze bezprzetargowej firmie Sp. Jawna w nieruchomość oznaczoną nr geod. 1 o pow.0,1358 ha, położoną w obrębie , gm., wraz z częściami składowym w postaci utwardzenia terenu o powierzchni asfaltowej - 80% powierzchni (brama wjazdowa, ogrodzenie metalowe, maszt i część utwardzenia w postaci wylewanego betonu - 20% powierzchni stanowią własność Nabywcy), posiadającą urządzoną księgę wieczystą nr , nieposiadającą m. p. z. p. i dla której nie ustalono warunków zabudowy, na polepszenie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległych oznaczonych: nr 3, 4 posiadających urządzoną księgę wieczystą nr . i nr 5 posiadającą urządzoną księgę wieczystą nr, stanowiących własność Nabywcy. Nabywca jest w posiadaniu nieruchomości opisanej w ust. 1 na podstawie umowy dzierżawy z dnia 13 maja 2019 r., będącej kontynuacją umowy z dnia 20 lutego 2019 r. Wcześniej przedmiotowa działka dzierżawiona była od 4 sierpnia 2017 r. do 15 stycznia 2019 r. przez firmę Sp. z o.o. z/s w . od której firma Sp. Jawna nabyła działki nr ..

Przez teren działki nr 1 przebiegają sieci: kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej, stanowiące własność Gminy. Nabywca ustanowi nieodpłatnie na rzecz Gminy służebność przesyłu w celu właściwej eksploatacji, naprawy i konserwacji i przebudowy przedmiotowej infrastruktury technicznej.

Gmina nie dysponuje wiedzą, kiedy dokonane zostało utwardzenie przedmiotowego gruntu, z całą pewnością dokonał tego Państwowy Ośrodek . w celu zapewnienia możliwości użytkowania obiektów budowlanych. W związku z podjętą likwidacją PO - u w latach 1991 - 1994 - dokonano licznych podziałów geodezyjnych w wyniku których przedmiotowe utwardzenie znalazło się na odrębnej działce nr 1.

Pismem z 7 lipca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

Przedmiotem sprzedaży była działka nr 1 o powierzchni 0,1358 ha, utwardzona asfaltem w 80% powierzchni działki. Sieć kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej zbudowana na terenie działki jest własnością Gminy i nie była przedmiotem dostawy. Firma sp. Jawna - nabywca po dokonaniu zakupu ww. działki ustanowiła nieodpłatnie na rzecz Gminy w służebność przesyłu w celu właściwej eksplantacji, naprawy i konserwacji i przebudowy sieci kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej. Brama wjazdowa, ogrodzenie, maszt, 20% utwardzenia terenu w postaci wylewnego betonu stanowi własność nabywcy - czyli firmy k sp. Jawna i nie była przedmiotem sprzedaży.

Ad. 1

• Brama wjazdowa, ogrodzenie nie są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.) zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy są to urządzenia budowlane,
• maszt jest budowlą zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy,
• utwardzenie terenu jest urządzeniem budowlanym zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy,
• sieć kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej jest budowlą zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy

Ad. 2

1. Gminie nie przysługiwało prawo od odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu wytworzeniu budowli. Wnioskodawca nieruchomość oznaczoną nr geod. 1 wraz z siecią kanalizacyjną i deszczową oraz utwardzeniem asfaltem 80% powierzchni działki przejął na podstawie decyzji Wojewody nr z dnia 20 lutego 1991 r. wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.
2. Gmina nie dysponuje informacjami kiedy budowle były wybudowane i kiedy oraz w jaki sposób wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budowli.
3. Przedmiotem dzierżawy był grunt z przeznaczeniem do obsługi komunikacyjnej w okresie od 4 sierpnia 2017 r. do 15 stycznia 2019 r. oraz w okresie 20 lutego 2019 do 6 maja 2020 r.
4. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
5. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
6. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
7. Gmina w okresie wskazanym w pkt c wykorzystywała nieruchomość do działalności opodatkowanej.

Ad. 3 Transakcja sprzedaży miała miejsce 6 maja 2020 r.

Utwardzenie terenu o powierzchni asfaltowej zajmuje 80% powierzchni i stanowiło własność Gminy. Utwardzenie terenu nie jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane zgodnie z art. 3 ust. 9 ww. ustawy jest to urządzenie budowlane.

Ad. 1 Na dzień sprzedaży prawo do rozporządzania działką wraz utwardzeniem terenu o powierzchni asfaltowej jak właściciel przysługiwało Gminie.

1. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/wytworzeniu utwardzenia terenu o powierzchni asfaltowej.
2. Wnioskodawca nieruchomość oznaczoną nr geod. 1 wraz z utwardzeniem asfaltem 80% powierzchni działki przejął na podstawie decyzji Wojewody nr z dnia 20 lutego 1991 r. wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych
3. Wnioskodawca nie dysponuję informacją kiedy i w jaki sposób wystąpiło pierwsze zajęcie budowli.
4. Przedmiotem dzierżawy był grunt z przeznaczeniem do obsługi komunikacyjnej w okresie od 4 sierpnia 2017 r do 15 stycznia 2019 r. oraz w okresie 20 lutego 2019 do 6 maja 2020 r.
5. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
6. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
7. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.
8. Gmina w okresie wskazanym w ppkt c wykorzystywała nieruchomość do działalności opodatkowanej.

Ad. 2 Do dnia zawarcia umowy sprzedaży wyłącznym właścicielem nakładów w postaci utwardzenia asfaltem była Gmina.

Ad. 3 Gmina nie dokonała zamiany. Firma - nabywca po dokonaniu zakupu ww. działki ustanowiła nieodpłatnie na rzecz Gminy służebność przesyłu w celu właściwej eksplantacji, naprawy i konserwacji i przebudowy sieci kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej będącej w posiadaniu Wnioskodawcy.

Ad. 4 w związku ze sprzedażą w drodze bezprzetargowej nakłady nabywcy nie były przedmiotem wyceny, dlatego tez nie zachodzi potrzeba rozliczeń.

Ad. 5 Gmina w okresie wskazanym w pkt c wykorzystywała nieruchomość do działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dostawa nieruchomości nr geod. 1 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg podstawowej stawki tj. 23 % podatku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości nr geod. 1 nie korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług i opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2020.0.106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również.

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu, między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne jednostki w sposób ciągły dla celów organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122i art. 129 ust. 1

Natomiast stosowanie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp. Nieruchomości oznaczonej nr geod. 1 nie możemy uznać jako gruntu rolnego lub leśnego gdyż nieruchomość jest utwardzona w 80% powierzchnią asfaltową (własność Gminy) a w 20 % utwardzona w postaci wylewnego betonu, jak również działka jest wyposażona w bramę wjazdową, ogrodzenie metalowe i maszt (które są własnością nabywcy). W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu), których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiot dostawy nieruchomość nr geod. 1 będąca własnością Gminy była dzierżawiona od 4 sierpnia 2017 następującym podmiotom: Firmie Sp. z o.o. z/s w oraz obecnemu nabywcy firmie sp. z o.o. Dzierżawa ww. nieruchomości była obciążona podatkiem VAT. Dostawa działki nr geod. 1 nie może korzystać zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 bowiem nieruchomość te była wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłyną okres którzy niż 2 lata.

Odwołując się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (Dz.U. 2019 poz. 1186). Podając, że przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach a przez budowle - każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne, ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrakowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 2 i 3 u p.b ).

Przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietnik (art. 3 pkt 9 u.p.b.).

Odnosząc się do powołanych przez siebie przepisów utwardzony powierzchnią asfaltową teren zalicza się do urządzeń budowlanych, a nie budowli. Urządzenia budowlane nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych. Z powyższego względu, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a u.p.tu. gdyż nie wystąpiła dostawa budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Zatem dokonywana przez Gminę dostawa Nieruchomości nr geod. 1 będzie podlega opodatkowaniu wg podstawowej, tj. 23% stawki podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W niniejszej sprawie w pierwszej kolejności, z uwagi na zakres wniosku, należy przeanalizować, czy przedmiotowa działka będzie zabudowana, czy też niezabudowana.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia budynku, budowli będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Ponadto w myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z kolei przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy mówi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższego przepisu należy wywieść, że opodatkowane są te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Z powyższego wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Treść wniosku wskazuje, że przedmiotem sprzedaży w dniu 6 maja 2020 r. była działka nr 1 utwardzona asfaltem w 80% powierzchni działki (który jak wskazał Wnioskodawca stanowi urządzenie budowlane). Sieć kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej zbudowana na terenie działki jest własnością Gminy i nie była przedmiotem dostawy. Nabywca po dokonaniu zakupu działki ustanowił nieodpłatnie na rzecz Gminy służebność przesyłu w celu właściwej eksplantacji, naprawy i konserwacji i przebudowy sieci kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej. Brama wjazdowa, ogrodzenie, maszt, 20% utwardzenia terenu w postaci wylewnego betonu stanowi własność nabywcy i nie była przedmiotem sprzedaży.

Brama wjazdowa, ogrodzenie, utwardzenie terenu są to urządzenia budowlane. Maszt, sieć kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej są budowlą.

W związku ze sprzedażą w drodze bezprzetargowej nakłady nabywcy nie były przedmiotem wyceny, dlatego też nie zachodzi potrzeba rozliczeń. Gmina wykorzystywała nieruchomość do działalności opodatkowanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy działki nr 1.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy - Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 ustawy - Kodeks cywilny).

Na podstawie art. 48 ustawy - Kodeks cywilny z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą superficies solo cedit, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Jednak stosownie do art. 49 § 1 ustawy kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli znajdujące się na działce części infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, ciepłowniczej, telekomunikacyjnej i elektrycznej są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących usługi wodociągowe, telekomunikacyjne oraz elektroenergetyczne, to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.

Wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenia przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel zawartego w przytoczonym art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie dostawa towarów akcentuje własność ekonomiczną funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że wyrażenie dostawa towarów w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce (pkt 2).

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiony jest budynek/budowla, niestanowiący własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że skoro na nieruchomości gruntowej posadowione są naniesienia w postaci masztu, bramy wjazdowej, ogrodzenia, 20% utwardzenia terenu w postaci wylanego betonu i sieci kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej (które jak wskazał Wnioskodawca nie były przedmiotem dostawy), to przedmiotem dostawy był wyłącznie grunt, którego jednak nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na gruncie tym posadowione są budowle będące własnością Gminy i Nabywcy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa działki 1 nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a w przedstawionej sytuacji grunt ten jest zabudowany masztem i siecią kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej.

Skoro dostawa obejmowała wyłącznie grunt to dla tej dostawy nie znajdzie zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ponadto przy sprzedaży przedmiotowej działki, nie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ z wniosku wynika, że Gmina wykorzystywała nieruchomość do działalności opodatkowanej.

W konsekwencji sprzedaż działki nr 1 podlega opodatkowaniu stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawką podatku w wysokości 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej