Nieuznanie Pana za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji nieuznanie wykonywanych świadczeń na rzecz Spółki, za odpłatne świadczenie usług. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.256.2022.4.AK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.256.2022.4.AK

Temat interpretacji

Nieuznanie Pana za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji nieuznanie wykonywanych świadczeń na rzecz Spółki, za odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 marca  2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji nieuznania wykonywanych świadczeń na rzecz Spółki, za odpłatne świadczenie usług.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 10 czerwca 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Pan .. (NIP: ..), prowadzący jednoosobową działalność pod firmą … Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest również wspólnikiem w spółce kapitałowej – .... spółce z ograniczoną odpowiedzialnością NIP (…) z siedzibą w ..... (dalej jako: „Spółka”). Wspólnicy Spółki planują dokonanie zmiany umowy Spółki, poprzez wprowadzenie do jej treści zapisu, w którym Wnioskodawca zostanie zobowiązany - wobec Spółki - do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, zgodnie z art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „Ksh”).

Wspólnicy Spółki planują zobowiązanie Wnioskodawcy do następujących, powtarzających się świadczeń niepieniężnych:

1.wykonywania na rzecz współpracowników i pracowników wskazanych przez Spółkę czynności szkoleniowych, w szczególności, szkoleń, coachingów, konsultacji ustnych i pisemnych, opracowywaniu materiałów szkoleniowych;

2.sporządzania i przesyłania określonych informacji do księgowości, działu prawnego i działu handlowego związanych z działalnością Spółki;

3.doradztwa finansowego na rzecz Spółki, w tym doradztwa w kontekście ewentualnych inwestycji;

4.organizacji webinariów, szkoleń otwartych, targów, które mają na celu zwiększenie popytu na usługi oferowane przez Spółkę.

Ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał udziały Wnioskodawcy jako Wspólnika Spółki. Świadczenia będą odpłatne i ekwiwalentne; Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy - Wspólnika. Planowane świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Spółki, Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 176 § 2 ustawy KSH wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazała zysk. Zgodnie z założeniami, Wnioskodawcy przysługiwać będzie - na podstawie stosownej uchwały - wynagrodzenie w wysokości nieprzewyższającej cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Świadczenia Wnioskodawca wykonywać będzie w wymiarze, w datach i terminach uzgodnionych ze Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

a)Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka;

b)Wykonując świadczenia na rzecz Spółki, Wnioskodawca nie będzie wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki;

c)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

d)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

e)Do wykonywania świadczeń Wnioskodawca będzie wykorzystywać zasoby rzeczowe Spółki;

f)Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich;

g)Czynności będą wykonywane w wymiarze i w miejscu, wyznaczonym przez Spółkę; jednocześnie Spółka będzie określała sposób wykonania poszczególnych rodzajów świadczeń.

Wnioskodawca nie będzie samodzielnie angażował zasobów ludzkich lub materialnych do wykonywania świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki.

Jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca nie wykonuje ww. czynności w oparciu o umowę o pracę (nie ma tutaj stosunku podrzędności; Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem Spółki). Z uwagi na fakt, że Spółka wskazuje miejsce, czas i określa sposób (cele) w jaki czynności mają zostać wykonane, Wnioskodawca nie jest jednocześnie niezależny w podejmowanych działaniach.

Wysokość wynagrodzenia za poszczególne czynności określa uchwała wspólników (a więc nie Wspólnik) i zostanie ustalone w oparciu o stawki rynkowe. Wnioskodawca jako wspólnik ma jednakże wpływ na wysokość wynagrodzenia, bowiem uczestniczy w zgromadzeniu wspólników, którzy - w drodze uchwały - określają wysokość wynagrodzenia, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie przyznane za wykonywanie czynności jest określone na zasadach rynkowych.

Pytanie

(we wniosku oznaczone nr 2) Czy w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę opisanych w zdarzeniu przyszłym powtarzających się świadczeń niepieniężnych, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując na rzecz Spółki powtarzające się świadczenie niepieniężne, nie będzie on działał w charakterze podatnika podatku VAT, a tym samym, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, nie mogą być uznane za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei wedle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych."

Zdaniem Wnioskodawcy, stosunki korporacyjne, do których należą porozumienia cywilnoprawne wspólnika ze spółką ustalone na podstawie art. 176 § 1 Ksh, nie spełniają definicji działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Świadczenia niepieniężne, których obowiązek wynika z umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kreują specjalny, obligacyjno-organizacyjny charakter "przywiązania" obowiązku do udziału, w rozumieniu stosunku prawnego członkostwa w spółce, którego elementami, obok praw, są również obowiązki. Obowiązek świadczeń niepieniężnych związany jest zatem z celem, dla którego utworzona została spółka i obowiązek ten składa się na treść uczestnictwa wspólnika w spółce.

W umowie spółki wspólnicy zobowiązują się do dążyć do wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz przez współdziałanie w inny określony w umowie spółki sposób. Planowane świadczenia Wnioskodawcy, Spółka będzie wykorzystywała przy realizacji usług w obrocie gospodarczym na rzecz swoich klientów i w tym sensie to Spółka będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Porozumienie między wspólnikiem a spółką, zawarte na podstawie art. 176 Ksh, ma zatem charakter obowiązków korporacyjnych i jest obowiązkiem wspólnika związanym z jego udziałem. Nie można tym samym, tych obowiązków traktować jako czynności wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Reasumując, Wnioskodawca wykonując na rzecz Spółki powtarzające się świadczenie niepieniężne, nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia, nie mogą stanowić odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z powyższych przepisów w obowiązującej ustawie pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo uniwersalnie. Usługą jest świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Nie ma więc znaczenia osoba odbiorcy świadczenia. Usługami są zarówno świadczenia wykonane na rzecz konsumentów, jak i dla przedsiębiorców, a usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan również wspólnikiem w spółce kapitałowej – ..... spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnicy Spółki planują dokonanie zmiany umowy Spółki, poprzez wprowadzenie do jej treści zapisu, w którym zostanie Pan zobowiązany - wobec Spółki - do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, zgodnie z art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „Ksh”).

Wspólnicy Spółki planują zobowiązanie Pana do następujących, powtarzających się świadczeń niepieniężnych:

1.wykonywania na rzecz współpracowników i pracowników wskazanych przez Spółkę czynności szkoleniowych, w szczególności, szkoleń, coachingów, konsultacji ustnych i pisemnych, opracowywaniu materiałów szkoleniowych;

2.sporządzania i przesyłania określonych informacji do księgowości, działu prawnego i działu handlowego związanych z działalnością Spółki;

3.doradztwa finansowego na rzecz Spółki, w tym doradztwa w kontekście ewentualnych inwestycji;

4.organizacji webinariów, szkoleń otwartych, targów, które mają na celu zwiększenie popytu na usługi oferowane przez Spółkę.

Wnioskodawcy przysługiwać będzie - na podstawie stosownej uchwały - wynagrodzenie w wysokości nieprzewyższającej cen lub stawek przyjętych w obrocie. Świadczenia Wnioskodawca wykonywać będzie w wymiarze, w datach i terminach uzgodnionych ze Spółką. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka. Wykonując świadczenia na rzecz Spółki, Wnioskodawca nie będzie wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.  Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich. Czynności będą wykonywane w wymiarze i w miejscu, wyznaczonym przez Spółkę; jednocześnie Spółka będzie określała sposób wykonania poszczególnych rodzajów świadczeń. Wnioskodawca nie będzie samodzielnie angażował zasobów ludzkich lub materialnych do wykonywania świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki. Wysokość wynagrodzenia za poszczególne czynności określa uchwała wspólników (a więc nie Wspólnik) i zostanie ustalone w oparciu o stawki rynkowe.

Z powołanych przepisów wynika, że możliwość stosowania cyt. przepisu art. 15 ust. 3 ustawy o podatku VAT i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej Wspólnikiem Spółki, wymaga zaliczenia przychodów do art. 12 pkt 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź zaliczenia przychodów do art. 13 pkt 2-9 ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych i  łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy kryteriów.

We wniosku wskazał Pan, że wynagrodzenie, które Pan otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6  ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem należy Pana uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a świadczenia wykonywane na rzecz Spółki, za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, powtarzające się świadczenia wykonywane przez Pana na rzecz Spółki będą odpłatnym świadczeniem usług, wykonywanym w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawił Pan i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy wniosku w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Wydając niniejszą interpretację tut. Organ jako element zdarzenia przyszłego przyjął wskazane w opisie sprawy okoliczności, że wynagrodzenie, które  otrzyma Pan od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 oraz w  art.  13 pkt. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Pana musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, z późn. zm. dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).