Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 20 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu realizacji projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu realizacji projektu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 kwietnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w piśmie z dnia 20 kwietnia 2020 r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i świadczy usługi dietetyczne oznaczone symbolem 86.90.E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana (przeważająca działalność gospodarcza). W związku z planowanymi działaniami dodatkowo rozszerzono wpis w CEiDG o symbole 47.19.Z, 47.91.Z, 47.99.Z, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 62.01.Z, 63.12.Z, 73.12.C, 82.99.Z, 85.59.B (Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach, Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami, Ruchome placówki gastronomiczne, Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), Pozostała usługowa działalność gastronomiczna, Działalność związana z oprogramowaniem, Działalność portali internetowych, Pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w pozostałych mediach, Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane, Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana, Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane).

Wnioskodawca nie przekroczył w roku podatkowym kwoty 200 000 zł netto ze sprzedaży opodatkowanej i nie figuruje w ewidencji czynnych podatników podatku VAT (art. 113 ust. 1 ustawy).

Otrzymane dofinansowanie będzie stanowić refundację części poniesionych kosztów kwalifikowanych, które zostaną przedstawione w Urzędzie Marszałkowskim Województwa do rozliczenia. Koszty te zostały poniesione w roku 2019 i 2020 i obejmują serwer, kampanie reklamowe, portal internetowy, laptop, szkolenia. Kwota kosztów kwalifikowalnych operacji wynosi 99.675,40 zł w tym VAT wynosi 18.638,49 zł. Poziom dofinansowania operacji stanowi 59,15%.

Wnioskodawca świadczył do tej pory usługi dietetyczne stacjonarnie. Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na rozwój działalności gospodarczej stworzenie portalu internetowego o tematyce żywieniowej rozszerzenie oferty o usługi dietetyczne.

Wnioskodawca w dniu 16 lipca 2019 r. podpisał umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa na przyznanie pomocy na realizację operacji w zakresie poddziałania () w ramach działania () objętego Programem w zakresie (), (dofinansowanej z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020).

Wnioskodawca jako beneficjent jest zobowiązany do przedłożenia wniosku o płatność, interpretacji indywidualnej w zakresie interpretacji prawa podatkowego wydanej przez właściwy organ upoważniony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (beneficjent składa do wniosku o przyznanie pomocy oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazał w kosztach kwalifikowanych podatek VAT).

Składając wniosek Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT, które skutkuje tym, że VAT jest w przypadku realizacji projektu i prowadzenia działalności wydatkiem kwalifikowanym. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty środków w ramach działań objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 do kosztów kwalifikowanych zalicza się także podatek od towarów i usług.

Wydatki udokumentowane są fakturami i wystawione na Wnioskodawcę. Część wydatków w ramach projektu objęta jest podatkiem od towaru i usług i dokumentowana fakturami VAT.

Zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT.

Art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca nie przekroczył w roku podatkowym kwoty 200 000 zł netto ze sprzedaży opodatkowanej i nie figuruje w ewidencji czynnych podatników podatku VAT (art. 113 ust. 1 ustawy). Wnioskujący zakłada, że wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł w każdym roku podatkowym objętym okresem trwałości przedmiotowej operacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(przeformułowane w piśmie z dnia 20 kwietnia 2020 r.).

Czy w przypadku realizacji projektu w ramach poddziałania () objętego PROW na lata 2014-2020, na podstawie umowy przyznania pomocy zawartej z Urzędem Marszałkowskim Województwa, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją opisanej operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 20 kwietnia 2020 r.), nie przysługuje mu prawo do odzyskania podatku od towarów i usług ponoszonego w związku z realizowanym projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i świadczy usługi dietetyczne stacjonarnie.

Nie przekroczył on w roku podatkowym kwoty 200 000 zł netto ze sprzedaży opodatkowanej i nie figuruje w ewidencji czynnych podatników podatku VAT (art. 113 ust. 1 ustawy). Wnioskodawca zakłada, że wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł w każdym roku podatkowym objętym okresem trwałości przedmiotowej operacji.

Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020 na rozwój działalności gospodarczej stworzenie portalu internetowego o tematyce żywieniowej rozszerzenie oferty o usługi dietetyczne.

Otrzymane dofinansowanie będzie stanowić refundację części poniesionych kosztów w latach 2019 i 2020 i obejmują serwer, kampanie reklamowe, portal internetowy, laptop, szkolenia.

Część wydatków udokumentowana jest fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę.

Zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedstawionej we wniosku operacji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, ponieważ korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji przedmiotowej operacji.

Jednocześnie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy związanego z realizowanym projektem.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie spełniał tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej