Obowiązek opodatkowania sprzedaży Nieruchomości Zbywanej, obowiązek powiększenia kwoty zaliczek o podatek od towarów i usług oraz ich dokumentacji fak... - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.590.2022.2.AWY

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.590.2022.2.AWY

Temat interpretacji

Obowiązek opodatkowania sprzedaży Nieruchomości Zbywanej, obowiązek powiększenia kwoty zaliczek o podatek od towarów i usług oraz ich dokumentacji fakturami zaliczkowymi oraz prawo Nabywcy do odliczenia podatku należnego wynikającego z faktur zaliczkowych i faktury końcowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 26 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości Zbywanej, obowiązku powiększenia kwoty zaliczek o podatek od towarów i usług oraz ich dokumentacji fakturami zaliczkowymi oraz prawa Nabywcy do odliczenia podatku należnego wynikającego z faktur zaliczkowych i faktury końcowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 grudnia 2022 r. (wpływ 14 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A. Spółka z o.o.

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B. Spółka z o.o.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „A.”) oraz B. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „B.”), są podmiotami zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT (zwani dalej łącznie: „Wnioskodawcami”). Głównym przedmiotem działalności A. oraz B. jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z).

Aktem notarialnym z 23 grudnia 2021 r., sporządzonym przez (...), notariusza w (…), zarejestrowanym w Repertorium A nr (…), Wnioskodawcy zawarli umowę zobowiązującą (dalej: „Umowa Zobowiązująca”), na mocy której zobowiązali się do zawarcia do 10 lipca 2025 r. umowy sprzedaży, na podstawie której B. sprzeda na rzecz A. nieruchomość stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu, jaka powstanie poprzez podział działki o numerze ewidencyjnym (…), z obrębu ewidencyjnego nr (…), o sposobie korzystania oznaczonym w ewidencji gruntów i budynków jako BP (zurbanizowane tereny niezabudowane), o projektowanym obszarze około 3.100,00 m2, położoną przy ulicy (…) w (…), objętej obecnie księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze (…) (dalej: „Nieruchomość Zbywana”). Umowa Zobowiązująca była dodatkowo zmieniana i uzupełniana na podstawie aktów notarialnych, sporządzonych przez notariusza (…), 24 maja 2022 r., Repertorium A nr (…) oraz 19 października 2022 r., Repertorium A nr (…).

A. zamierza kupić Nieruchomość Zbywaną od B. w celu realizacji na niej inwestycji budowlanej polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze o minimalnej łącznej powierzchni użytkowej mieszkalnej i powierzchni użytkowej lokali usługowych 4.000,00 m2, z odpowiednią towarzyszącą zewnętrzną i wewnętrzną infrastrukturą techniczną i drogową niezbędną do prawidłowego funkcjonowania tego budynku (dalej: „Inwestycja”). Nieruchomość Zbywana w dacie sprzedaży na rzecz A. będzie stanowiła nieruchomość niezabudowaną, zaś Inwestycja zostanie zrealizowana po nabyciu własności Nieruchomości Zbywanej przez A.

Planowana sprzedaż Nieruchomości Zbywanej ma nastąpić m.in. pod warunkiem, iż w terminie do 30 maja 2025 r.:

1.B. nabędzie od spadkobierców poprzednich właścicieli własność nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…), z obrębu ewidencyjnego nr (…), położoną w (…) przy ulicy (…), dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) (dalej: „Nieruchomość Pierwotna”) w stanie wolnym od praw i roszczeń osób trzecich;

2.zostanie dokonany (tj. zatwierdzony ostateczną decyzją administracyjną) podział geodezyjny Nieruchomości Pierwotnej zgodny ze wstępnym projektem podziału który stanowi załącznik do Umowy Zobowiązującej, na skutek którego powstanie Nieruchomość Zbywana;

3.dla Nieruchomości Zbywanej zostanie założona nowa księga wieczysta, w której B. zostanie ujawniona jako jej wyłączny właściciel;

4.zostanie zawarta przez B. z (…) tzw. umowa drogowa w trybie art. 26 ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych dotycząca budowy fragmentu nowej drogi oraz budowy zjazdu z niej na Nieruchomość Zbywaną na warunkach zaakceptowanych przez A., zgodnie z wstępną koncepcją stanowiącą załącznik do Umowy Zobowiązującej;

5.A. będzie miała zapewnioną możliwość realizacji Inwestycji na Nieruchomości Zbywanej, tj. zostaną uzyskane przez A. wszelkie niezbędne pozwolenia na budowę oraz inne decyzje administracyjne niezbędne dla realizacji Inwestycji;

6.Łączna powierzchnia użytkowa mieszkań i lokali użytkowych przyszłego budynku, wynikająca z uzyskanego przez A. pozwolenia na budowę będzie nie mniejsza niż 4.000,00 m2.

Nieruchomość Pierwotna (jak również jej część mająca stanowić Nieruchomość Zbywaną) znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przyjętym uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) z 28 maja 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy (…). Zgodnie z ustaleniami ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, część Nieruchomości Pierwotnej przeznaczona jest pod drogę publiczną - jednostki oznaczone symbolami 9 KDZ oraz Z KDL o funkcji ulicy zbiorczej, zaś pozostała część (odpowiadająca przyszłej Nieruchomości Zbywanej) przeznaczona jest pod zabudowę wielorodzinną z usługami - jednostka oznaczona symbolem 43 MW(U).

W celu wykonania Umowy Zobowiązującej, B. zawarła ze spadkobiercami dawnych właścicieli Nieruchomości Pierwotnej umowę przedwstępną sprzedaży, sporządzoną 30 czerwca 2020 r. przed zastępcą notarialnym (...), zastępcą notariusza, notariusza w (…), za numerem Repertorium A (…). Na mocy tej umowy spadkobiercy dawnych właścicieli Nieruchomości Pierwotnej zobowiązali się sprzedać na rzecz B. Nieruchomość Pierwotną w stanie wolnym od wszelkich obciążeń w terminie najdalej do 30 czerwca 2025 r., jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia uzyskania ostatecznej decyzji o zwrocie wywłaszczonych nieruchomości, w tym Nieruchomości Pierwotnej (ewentualnie w terminie 30 dni od uzyskania prawomocnych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego bądź Naczelnego Sądu Administracyjnego o utrzymaniu w mocy decyzji o zwrocie nieruchomości) oraz po wpisie spadkobierców dawnych właścicieli jako współwłaścicieli Nieruchomości Pierwotnej w księdze wieczystej, tudzież w umówionym terminie, jednak nie później niż w terminie 15 dni po nabyciu przez spadkobierców Nieruchomości Pierwotnej od (…) w trybie realizacji prawa pierwszeństwa wynikającego z art. 34 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Na mocy Umowy Zobowiązującej A. zobowiązała się do wpłacenia na rzecz B. stosownych zaliczek stanowiących część przyszłej ceny sprzedaży Nieruchomości Zbywanej. Pierwsza zaliczka, w kwocie powiększonej o podatek od towarów i usług według stawki 23%, została złożona do depozytu notarialnego w dniu zawarcia Umowy Zobowiązującej (dalej: „Pierwsza Zaliczka”). B. była uprawniona do odbioru ww. kwoty zaliczki powiększonej o podatek VAT z depozytu notarialnego pod warunkiem m.in. okazania notariuszowi wypisów aktów notarialnych potwierdzających ustanowienie odpowiednich zabezpieczeń na rzecz A. na wypadek konieczności zwrotu zaliczki. Pobranie kwoty Pierwszej Zaliczki z depozytu notarialnego nastąpiło 24 maja 2022 r. oraz zostało udokumentowane przez B. fakturą zaliczkową wystawioną na rzecz A.

Umowa Zobowiązująca przewiduje także, że w przypadku spełnienia określonych warunków (tj. m.in. w razie uzyskania przez A. ostatecznego pozwolenia na budowę dotyczącego Inwestycji, automatycznego przedłużenia terminu zawarcia umowy sprzedaży w trybie przewidzianym i opisanym szczegółowo w Umowie Zobowiązującej, ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń obowiązku zwrotu zaliczki oraz ziszczenia się dodatkowych warunków przewidzianych w Umowie Zobowiązującej), B. uprawniona jest do uzyskania od A. drugiej zaliczki, która także zostanie powiększona o podatek od towarów i usług według stawki 23% (dalej: „Druga Zaliczka”). Kwota Drugiej Zaliczki (o ile wystąpi obowiązek jej zapłaty) ma być zapłacona bezpośrednio przez A. na rachunek bankowy B.. Ewentualne otrzymanie Drugiej Zaliczki zostanie udokumentowane przez B. fakturą zaliczkową wystawioną na rzecz A.

Pozostała część umówionej ceny sprzedaży Nieruchomości Zbywanej (z odliczeniem kwoty Pierwszej Zaliczki oraz ewentualnym odliczeniem kwoty Drugiej Zaliczki jeżeli wystąpią przesłanki do jej wypłaty), powiększona o podatek należny VAT według stawki 23%, ma zostać złożona przez A. do depozytu notarialnego w terminie do dnia poprzedzającego zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości Zbywanej. B. będzie uprawniona do odbioru ww. kwoty pod warunkiem okazania notariuszowi wypisu aktu notarialnego dokumentującego zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości Zbywanej. Zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości Zbywanej będzie uprawniało do wystawienia przez B. faktury końcowej opiewającej na cenę sprzedaży, z uwzględnieniem uprzednio uiszczonych zaliczek.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytanie Organu wskazali Państwo:

1.Czy A. Sp. z o.o. będzie wykorzystywać Nieruchomość Zbywaną wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Odp.: Spółka zamierza wykorzystywać Nieruchomość Zbywaną wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. wybudowania na Nieruchomości Zbywanej budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi w celu późniejszej odsprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych i usługowych klientom indywidualnym lub instytucjonalnym.

Pytania

1.Czy planowana sprzedaż Nieruchomości Zbywanej przez B. na rzecz A. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?

2.Czy kwoty zaliczek na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości Zbywanej, tj. kwota Pierwszej Zaliczki oraz kwota ewentualnej Drugiej Zaliczki, powinny zostać powiększone o podatek od towarów i usług według stawki 23% oraz udokumentowane fakturami zaliczkowymi?

3.Czy A. będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT z tytułu zakupu Nieruchomości Zbywanej od B., wynikającego z faktur zaliczkowych oraz faktury końcowej?

Stanowisko Zainteresowanych

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawców planowana sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei jak wynika z art. 2 pkt 33 Ustawy VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 Ustawy VAT, dostawa towarów opodatkowana jest co do zasady podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

Przedmiotem planowanej dostawy ma być Nieruchomość Zbywana, która powstanie poprzez wydzielenie z Nieruchomości Pierwotnej. Nieruchomość Pierwotna jest nieruchomością niezabudowaną, tj. nie znajdują się na niej żadne budynki ani budowle. W chwili sprzedaży Nieruchomość Zbywana także będzie nieruchomością niezabudowaną, albowiem Inwestycja ma być zrealizowana przez A. dopiero po nabyciu własności Nieruchomości Zbywanej. Co więcej, Nieruchomość Pierwotna znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przyjętym uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) z dnia 28 maja 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy (…). Zgodnie z ustaleniami ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, część Nieruchomości Pierwotnej przeznaczona jest pod drogę publiczną - jednostki oznaczone symbolami 9 KDZ oraz Z KDL o funkcji ulicy zbiorczej, zaś pozostała część (odpowiadająca przyszłej Nieruchomości Zbywanej) przeznaczona jest pod zabudowę wielorodzinną z usługami - jednostka oznaczona symbolem 43 MW(U).

Oznacza to, że zarówno Nieruchomość Pierwotna, jak i mająca powstać Nieruchomość Zbywana, stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 Ustawy VAT, tj. grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co oznacza że ich dostawa nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT. Stąd należy przyjąć, że planowana sprzedaż Nieruchomości Zbywanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23% i nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1 b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. Oznacza to, że co do zasady dostawa towarów podlega opodatkowaniu dopiero w momencie dokonania tej dostawy. Generalnie zatem obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży Nieruchomości Zbywanej powstanie w momencie zawarcia umowy przenoszącej własność Nieruchomości Zbywanej na rzecz A.

Jednakże, jak stanowi art. 19a ust. 8 Ustawy VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (z wyjątkami nie mającymi znaczenia w niniejszej sprawie).

Przepis ten statuuje zasadę, zgodnie z którą w przypadku otrzymania jakichkolwiek kwot na poczet dostawy mającej nastąpić w przyszłości, obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy powstaje w momencie otrzymania płatności w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Norma ta nie zmienia generalnej reguły opodatkowania dostawy towarów (tj. opodatkowaniu nadal podlega czynność w postaci dostawy towarów, nie zaś sama płatność na poczet tej dostawy), jednakże przesuwa moment powstania obowiązku podatkowego na moment otrzymania płatności.

W związku z powyższym należy uznać, iż otrzymanie przez B. Pierwszej Zaliczki od A. (tj. pobranie kwoty Pierwszej Zaliczki z depozytu notarialnego), jak również ewentualne otrzymanie kwoty Drugiej Zaliczki w sytuacji gdy stanie się należna, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży Nieruchomości Zbywanej, odpowiednio w datach otrzymania poszczególnych zaliczek w odniesieniu do otrzymanych kwot. W pozostałym zakresie (tj. w odniesieniu do pozostałej ceny sprzedaży po odliczeniu kwot otrzymanych wcześniej zaliczek), obowiązek podatkowy powstanie w dacie dokonania dostawy, tj. zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej własność Nieruchomości Zbywanej na rzecz A. Jednocześnie, skoro dostawa Nieruchomości Zbywanej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%, wszelkie przedpłaty dokonane na poczet tej dostawy podlegają opodatkowaniu na analogicznych zasadach.

Wobec powyższego kwoty Pierwszej Zaliczki oraz ewentualnej Drugiej Zaliczki powinny zostać powiększone o podatek VAT według stawki 23%. B. będzie zobowiązana do wystawienia stosownych faktur zaliczkowych dokumentujących otrzymanie Pierwszej Zaliczki oraz ewentualne otrzymanie Drugiej Zaliczki, co wynika z art. 106b ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawców, A. będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT z tytułu zakupu Nieruchomości Zbywanej od B.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) i b) Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Nieruchomość Zbywana zostanie w całości wykorzystana do działalności opodatkowanej prowadzonej przez A., tj. do realizacji Inwestycji i sprzedaży (bądź najmu) mieszkań i lokali usługowych powstałych na skutek realizacji Inwestycji. Stąd należy uznać, że z tytułu nabycia Nieruchomości Zbywanej, A. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT, wynikającego z faktur zaliczkowych (dokumentujących otrzymanie przez B. Pierwszej Zaliczki oraz ewentualnej Drugiej Zaliczki) oraz faktury końcowej (dokumentującej zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości Zbywanej) wystawionych przez B., zaś podatek wykazany na tych fakturach stanowi dla A. podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) i b) Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

B. Sp. z o.o. (Sprzedający) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, którego głównym przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Przy dostawie Nieruchomości Zbywanej Sprzedający będzie więc podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż Nieruchomości będzie sprzedażą majątku nabytego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie stanowią one terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego lub w którym wskazano przeznaczenie inne niż budowlane oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania zwolnienia przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Nieruchomość Zbywana jest nieruchomością niezabudowaną i zostanie wydzielona z Nieruchomości Pierwotnej, która znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według tego planu część Nieruchomości Pierwotnej jest przeznaczona pod drogę publiczną, zaś pozostała część, odpowiadająca przyszłej Nieruchomości Zbywanej, przeznaczona jest pod zabudowę wielorodzinną z usługami. Zatem Nieruchomość Zbywana stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, którego dostawa nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy przedmiotowej działki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że B. Sp. z o.o. nabędzie działkę nr (…), z której zostanie wyodrębniona działka będąca przedmiotem sprzedaży (Nieruchomość Zbywana), w celu jej dalszej sprzedaży. W związku z tym Nieruchomość nie będzie służyła działalności wyłącznie zwolnionej, lecz opodatkowanej. Oznacza to, że nie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i w konsekwencji dostawa Nieruchomości Zbywanej nie może korzystać również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem, skoro do dostawy przedmiotowej działki nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla przedmiotu dostawy.

Stanowisko przedstawione przez Państwa w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest zatem prawidłowe.

Państwa wątpliwości w następnej kolejności dotyczą tego, czy kwoty zaliczek na poczet sprzedaży Nieruchomości Zbywanej powinny zostać powiększone o podatek od towarów i usług oraz udokumentowane fakturami zaliczkowymi.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Szczególny obowiązek podatkowy został natomiast określony m.in. w art. 19a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego PWN” (www.sjp.pwn.pl) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi.

Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT, nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że: „(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że: „dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości”.

Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że otrzymane przez Sprzedającego kwoty stanowiące części ceny sprzedaży Nieruchomości Zbywanej mieszczą się w dyspozycji art. 19a ust. 8 ustawy i rodzą u niego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. W chwili dokonywania wpłaty zaliczki można określić przedmiot dostawy, tj. towar w postaci Nieruchomości opisanej w złożonym wniosku.

Odnosząc się do tego, czy kwota zaliczek powinna być powiększona o podatek, należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powyższych przepisów wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. czy powinna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar, a wszelkie spory pomiędzy stronami transakcji w tym zakresie są rozstrzygane na gruncie prawa cywilnego, a nie podatkowego. Strony powinny ewentualnie sięgnąć do odpowiednich przepisów innych gałęzi prawa.

W związku z tym, że przyjęcie zaliczek na poczet ceny sprzedaży nie kreuje odrębnego przedmiotu opodatkowania, a więc nie jest zdarzeniem odrębnym od dostawy towaru, a jak wskazano wyżej dostawa opisanej we wniosku Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku, to również kwota otrzymanych przez Sprzedającego zaliczek na poczet przyszłej dostawy Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu. Tym samym zaliczki stanowiące część przyszłej ceny sprzedaży Nieruchomości powinny być opodatkowane stawką właściwą dla przedmiotu sprzedaży. W związku z tym ustalone między stronami kwoty zaliczek powinny zostać powiększone o podatek od towarów i usług.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują natomiast przepisy art. 106a-106q ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Kupujący i Sprzedający są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, a sama transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki właściwej dla przedmiotu sprzedaży.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że Sprzedający będzie zobowiązany udokumentować otrzymane zaliczki, wystawiając faktury na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało ocenić jako prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy będą Państwo uprawnieni do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu Nieruchomości Zbywanej, wynikającego z faktur zaliczkowych i faktury końcowej.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z Państwa wskazaniem zamierzają Państwo wykorzystywać Nieruchomość wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (do wybudowania na Nieruchomości budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi w celu późniejszej odsprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych i usługowych). Natomiast planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości, jak wywiedziono wyżej, będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro zarówno Państwa Spółka (Nabywca), jak i Sprzedający są zarejestrowani jako podatnik VAT czynny i planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, to po otrzymaniu faktur zaliczkowych, jak i faktury końcowej dokumentującej sprzedaż Nieruchomości, będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Państwa stanowisko w tym zakresie należy więc również uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o VAT.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie obowiązku opodatkowania dostawy Nieruchomości Zbywanej (część pytania 1), obowiązku powiększenia kwoty zaliczek o podatek i udokumentowania ich fakturami zaliczkowymi (część pytania 2) oraz prawa Nabywcy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zaliczkowych i faktury końcowej (pytanie 3). W zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości Zbywanej stawką podatku w wysokości 23% (część pytania nr 1) oraz obowiązku powiększenia kwoty zaliczek o podatek według stawki 23% (część pytania nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).