Temat interpretacji
Brak uzyskania statusu podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości otrzymanych w drodze darowizny oraz braku opodatkowania sprzedaży przedmiotowych działek.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 11 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uzyskania statusu podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości otrzymanych w drodze darowizny oraz braku opodatkowania sprzedaży przedmiotowych działek.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni otrzymała na własność działki I/A, II, III, IV, przekazane przez Jej rodziców, umową darowizny z (…) r. Działka gruntu o numerze I/A o powierzchni (…) ha oznaczona była w dniu darowizny w ewidencji jako grunty orne, położone we wsi (…), gmina (…), powiat (…) w województwie (…), dla których prowadzono księgę wieczystą numer (…) w Sądzie Rejonowym, V Wydział Ksiąg Wieczystych w (…).
30 sierpnia 2016 r. Rada Miejska (…) uchwaliła uchwałę (…) Rady Miejskiej (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „(…)” zwanej dalej MPZP.
Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających wywierać wpływ na kształt MPZP lub na jego zatwierdzenie ani nie podejmowała inicjatyw mających zainicjować przeprowadzenie procedury uchwalenia MPZP.
23 listopada 2021 r. Burmistrz Miasta i Gminy (…) zatwierdziła podział nieruchomości wpisanej w rejestrze gruntów, w granicach działki I/A, dla której aktualny numer księgi wieczystej to (…). W drodze podziału powstały następujące działki:
I/B o pow. 0,10 ha,
I/C o pow. 0,10 ha,
I/D o pow. 0,0573 ha - oznaczona w decyzji jako droga wewnętrzna,
I/E o pow. 0,1066 ha,
I/F o pow. 0,1066 ha,
I/G o pow. 0,1066 ha,
I/H o pow. 0,1066 ha,
I/I o pow. 0,0598 ha - oznaczona w decyzji jako droga wewnętrzna,
I/J o pow. 0,1846 ha
I/K o pow. 1,6361 ha.
Podział działek został wykonany na zlecenie Wnioskodawczyni przekazane do przedsiębiorstwa geodezyjno-usługowego firmy (…) (NIP …). Podział działek dokonano w celu sprzedaży gruntów. Wszystkie działki są na sprzedaż, a 3 działki i udział w jednej z dróg został już sprzedany w marcu 2022 roku, o czym napisane jest poniżej. Aktualnie pozostałe z podziału działki Wnioskodawczyni może sprzedać w przyszłości, jeśli nadarzy się okazja i dobra oferta, ale nie podejmuje działań marketingowych promujących te grunty wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym, jak wskazano.
Innych gruntów, które mogłaby lub chciała sprzedać Wnioskodawczyni nie posiada. W wyniku podziału działki numer I/A część działek znajduje się w obrębie wyznaczonym przez wyżej wymieniony MPZP na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu symbolami MN1 do MN45. Są to działki I/B, I/C oznaczone w MPZP jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu symbolami MN36.
I/E, I/F, I/G, I/H oznaczone w MPZP jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu symbolami MN37.
I/J oznaczona w MPZP jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na rysunku planu symbolami MN41.
I/D oznaczona w MPZP symbolem KDw15 jako teren dróg wewnętrznych.
I/I oznaczona w MPZP symbolem KDw16 jako teren dróg wewnętrznych.
I/K jest oznaczona w przeważającej części w MPZP symbolem R29, R30, R32, którymi w MPZP oznacza się tereny rolnicze, a także częściowo jest przecięta terenem opisanym w MPZP symbolem KDr8, która oznacza drogę transportu rolnego. Dla działek powstałych z podziału działki I/A prowadzona jest księga wieczysta o numerze (…) opisany w niej sposób korzystania to R - Grunty Rolne. Działki powstałe z podziału działki I/A nie są zbrojone tzn. nie mają przyłączy do mediów ani do kanalizacji, ani do wodociągów, ani do prądu ani do gazu, ani nie mają przyłączy radiowych lub telefonicznych, ani internetowych. Nie są też te działki zabudowane. Odnośnie trzech sprzedanych działek nie były one zabudowane do czasu sprzedaży ani zbrojone jak wskazano powyżej. Nie były też dla nich wydane pozwolenia na budowę lub inne pozwolenia lub decyzje.
Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować żadnych działań zwiększających wartość działek.
Wnioskodawczyni nie planuje uzbrojenia tych terenów ani wyposażenia w urządzenia i sieci wodociągowe, ani kanalizacji sanitarnej ani energetycznej. Nie zamierza podjąć działań marketingowych wykraczających po zwykłe formy ogłoszenia. Nie udzielano nabywcom pełnomocnictw w celu występowania w imieniu Wnioskodawczyni w sprawie działek będących przedmiotem wniosku ani nie planuje się nadawania takich pełnomocnictw nabywcom w przyszłości.
Przed sprzedażą działek sprzedanych w marcu tego roku nie było wydawane w stosunku do nich żadne pozwolenie na budowę. W stosunku do pozostałych działek też nie były i nie są wydane pozwolenia na budowę.
Nie były też wydawane inne decyzje lub pozwolenia tyczące się działek będących przedmiotem wniosku.
Mąż Wnioskodawczyni poznał kupca, który zakupił działki wraz z synem (syn kupca kupił jedną z wymienionych działek o numerze I/B) wykonując swoje obowiązki zawodowe jako kierowca.
Wnioskodawczyni nie podpisywała żadnych umów pośrednictwa sprzedaży nieruchomości, ani nawet nie wywieszała szyldu z ogłoszeniem o działkach na sprzedaż, jak również nie publikowała ogłoszeń o sprzedaży - takich działań na jej rzecz nie podejmowały także osoby trzecie. Wnioskodawczyni nie dawała też żadnych pełnomocnictw w tym zakresie do działania na jej rzecz.
Ustalono cenę sprzedaży za trzy działki (o numerach I/B, I/C, I/E wraz z udziałem w wysokości 1/12 w drodze o numerze działki I/D) na 225 000 zł. Umowy sprzedaży zawarto przed notariuszem 31 marca 2022. Działki sprzedano w sumie za 225 000 zł.
Przedmiotem wniosku są działki sprzedane jak i pozostałe we władaniu Wnioskodawczyni po sprzedaży działki powstałe z podziału działki I/A.
Przed sprzedażą działek wymienionych we wniosku, Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży innych działek. Jedynie dokonała darowizny na członków najbliższej rodziny (na brata) innych nieruchomości w latach 2011 i 2022.
Wnioskodawczyni prowadzi własne gospodarstwo rolne wykorzystując przy tym otrzymane w drodze darowizny działki. Działki otrzymane w darowiźnie jak i te sprzedane i nie sprzedane wykorzystywano do uprawy roli w ramach gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Pozostałe w jej władaniu działki dalej są tak wykorzystywane.
Działki nie są też przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy.
Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług (zwanego dalej VAT). Nie była też wcześniej nigdy zobligowana do rejestracji jako czynny podatnik VAT, w związku ze sprzedażą innych gruntów, gdyż innych nieruchomości wcześniej nie sprzedawała.
Wnioskodawczyni ani jej małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców.
Pytania
1)Czy sprzedaż nieruchomości, które Wnioskodawczyni otrzymała w drodze wyżej opisanej darowizny i które zostały oznaczone w miejscowym MPZP jako działki budowlane spowodowała lub spowoduje u Wnioskodawczyni obowiązek rejestracji jako czynnego podatnika VAT, zgodnie z przepisami art. 96. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 zwanej dalej ustawą o VAT?
2)Czy sprzedaż nieruchomości, które Wnioskodawczyni otrzymała w drodze wyżej opisanej darowizny i które zostały oznaczone w miejscowym MPZP jako działki budowlane powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż nieruchomości, które Wnioskodawczyni otrzymała w drodze wyżej wymienionej darowizny i które zostały oznaczone w miejscowym MPZP jako działki budowlane nie spowodowała i nie spowoduje u Wnioskodawczyni obowiązku rejestracji jako czynnego podatnika VAT. Sprzedaż działek będących przedmiotem w tej sprawie zachodzi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Nie sposób uznać Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w świetle art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT wraz ustępem 4, gdyż Wnioskodawczyni nie podjęła aktywnych działań związanych ze zbyciem posiadanych przez Nią nieruchomości, które miałyby charakter i zaangażowanie podobne do wykonywanych przez handlowców lub usługodawców występujących w profesjonalnym zarobkowym obrocie gospodarczym. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego nie podejmowano działań marketingowych nawet nie wywieszono szyldu o sprzedaży lub nie wystawiono ogłoszenia o sprzedaży. Prowadzenie gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawczynię również nie zmienia faktu , że nie jest ona podatnikiem w myśl art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, brzmiącego: „W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.” Wnioskodawczyni jako prowadząca wyłącznie własne gospodarstwo rolne nie dokonała zgłoszenia opisanego w art. 96 ust. 1. Powołać w tym miejscu jeszcze należy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 stycznia 2013 r. I FSK 237/12, gdzie wskazano, że osoba prowadząca własne gospodarstwo rolne sprzedając działki budowlane nabyte w drodze darowizny nie działa jako przedsiębiorca ale „jako osoba fizyczna dokonująca dostawy majątku osobistego.” Podobne stanowisko przedstawione zostało decyzji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z 12 października 2007 r. PP- II 005/64/BT/06/KLM, wydanego przez Izbę Skarbową w Opolu, w interpretacji indywidualnej z 5 grudnia 2012 r. ILPP1/443- 109/08/12-S/AW wydana przez Izbę Skarbową w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 23 listopada 2016 r. 1462-IPPP1.4512.812.2016.1.MK. W podobnej sprawie wyraził swoje stanowisko Trybunał Sprawiedliwości UE, wyrok Trybuniału (druga izba) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.
Wskazano w nim, że „z orzecznictwa wynika w tej mierze, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. 13013, pkt 32).” Co potwierdza stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione powyżej. Jednoznacznie wskazał w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości, że podział gruntów na działki nie wykracza poza ramy zarządu majątkiem prywatnym. „Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. „Trzeba w tym punkcie wskazać, że wydzielenie dróg wewnętrznych podczas podziału wynikało z warunków MPZP, który był uchwalony przed podziałem działek niezależnie od woli Wnioskodawczyni. Zatem nie można uznać, tego działania za przekraczające zarząd majątkiem prywatnym. Istotny jest również fakt, że zmiana przeznaczenia gruntów jaką wprowadziła wyżej wymieniona uchwała odnośnie MPZP dla przedmiotowych działek zaszła niezależnie od woli Wnioskodawczyni. Jak wskazano w wyżej wymienionym wyroku Trybunału Sprawiedliwości: „Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.”
Taką wykładnię przepisów stosują również polskie sądy przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 września 2017 r. I SA/Łd 610/17. Potwierdził to również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 sierpnia 2020 r. I FSK 2036/17 w tej samej sprawie, gdzie stwierdzono, „przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjowania postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną. Tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek, same przez się nie dają podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań handlowca tj. podatnika podatku od towarów i usług.” Należy wspomnieć, że forma nabycia działek (darowizna) jak i czas jaki minął między ich otrzymaniem, a wydzieleniem i porozumieniem się z potencjalnym kupcem co do warunków kupna wskazuje, że Wnioskodawczyni w chwili nabycia działek nie planowała ich sprzedaży. A zatem Wnioskodawczyni mimo faktu, że sprzedaż działek dokonana została za kwotę większą niż 200 000 zł czyli przekraczającą limit tzw. zwolnienia podmiotowego od podatku VAT opisanego w art. 113 ust. 1 i 9 nie musi się rejestrować jako czynny podatnik podatku VAT, gdyż nie spełnia definicji podatnika VAT opisanej w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie podejmuje aktywności, które by można uznać za działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a jako osoba prowadząca własne gospodarstwo rolne nie jest podatnikiem w myśl art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, gdyż nie dokonała rejestracji opisanej w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT. Również sprzedaż pozostałych działek też nie spowoduje obowiązku rejestracji Wnioskodawczyni jako czynnego podatnika VAT, gdyż nie spełnia definicji podatnika VAT, opisanej w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie podejmuje aktywności, które by można uznać za działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a jako osoba prowadząca własne gospodarstwo rolne, nie jest podatnikiem w myśl art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, gdyż nie dokonała rejestracji opisanej w art. 96 ust. 1. ustawy o VAT.
Ad. 2. W ocenie Wnioskodawczyni z powyżej przedstawionego stanu faktycznego i prawnego wynika, że sprzedaż działek będących przedmiotem wniosku nie podlegała i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT żadną z przewidzianych ustawowo stawek, gdyż w tym zakresie nie będzie Wnioskodawczyni spełniała definicji podatnika podatku VAT. Podsumowując sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek otrzymanych w drodze darowizny i powstałych z podziału darowanej działki I/A w 2021 roku nie będzie podległa pod opodatkowanie podatkiem VAT, gdyż w tym zakresie Wnioskodawczyni nie spełnia definicji podatnika VAT określonej w art. 15 ust. 1. Ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych (…) przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz (…) i (…) przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (…), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 (…), który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie działki (nr I/A, II, III, IV). Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających wywierać wpływ na kształt Miejskiego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP), jego zatwierdzenie, nie podejmowała działań mających zainicjować przeprowadzenie procedury uchwalenia MPZP. Rada Miejska 30 sierpnia 2016 r. podjęła uchwałę nr (…) Rady Miejskiej (…) w sprawie uchwalenia MPZP „(…)”.
23 listopada 2021 r. na zlecenie Wnioskodawczyni został zatwierdzony podział nieruchomości przez Burmistrz Miasta i Gminy (…), wpisanej w rejestrze gruntów działki I/A. Powstało 10 działek.
Wszystkie działki przeznaczone są do sprzedaży. Trzy działki: I/B, I/C, I/D i udział w jednej z dróg I/D został już sprzedany w marcu 2022 r. Wnioskodawczyni nie podpisywała żadnych umów pośrednictwa sprzedaży nieruchomości, nie wywieszała szyldu z ogłoszeniem o działkach na sprzedaż, nie publikowała ogłoszeń o sprzedaży – takich działań na jej rzecz nie podejmowały osoby trzecie. Wnioskodawczyni nie dawała żadnych pełnomocnictw w tym zakresie do działania na jej rzecz. Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży innych działek. Wnioskodawczyni prowadzi własne gospodarstwo rolne wykorzystując przy tym, otrzymane w drodze darowizny działki, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Działki otrzymane w darowiźnie (te sprzedane i te niesprzedane) wykorzystywano w ramach gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Pozostałe w jej władaniu działki dalej są wykorzystywane w tym celu. Działki nie są przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług, nie była wcześniej zobligowana do rejestracji jako czynny podatnik VAT, w związku ze sprzedażą innych gruntów, gdyż innych nieruchomości wcześniej nie sprzedawała.
Jak już wyżej wskazano, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą/zamiarem sprzedaży działek, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa działek przez Wnioskodawczynię wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie będzie podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Jedyną czynnością, o którą Wnioskodawczyni wystąpiła, to podział działki I/A, jednakże pojedyncza czynność nie może przesądzać, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą.
Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki Wnioskodawczyni korzystała/będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą/planowaną sprzedażą działek, Wnioskodawczyni wystąpiła/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż/planowana sprzedaż działek, objęta tym wnioskiem, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W związku z tym, nie znajdzie zastosowania w opisanej sytuacji art. 96 ust. 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
7 lipca 2022 r. dokonała Pani wpłaty w wysokości (...) zł i 11 lipca 2022 r. dokonała Pani wpłaty (...) zł, tytułem wydania interpretacji indywidualnej z zakresu podatku VAT – w łącznej kwocie (...) zł. Ponieważ wniosek dotyczy 1 zdarzenia przyszłego i 1 stanu faktycznego, należna opłata to (...) zł. Zatem pozostała kwota w wysokości (...) zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).