Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Uzupełnili go Państwo pismem z 19 lipca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…), zwana w dalszej części „Gminą” jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z obowiązkiem realizacji zadań wynikających z ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne własne oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując wskazane zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Realizując zadania własne gminy, wynikające z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2022 roku, poz. 559 ze zm.), Gmina przystępuje w 2022 roku do realizacji zadania inwestycyjnego pn. „(…)”. Planowany termin zakończenia zadania to (…) 2024 roku.

Koszty związane z realizacją inwestycji dokumentowane będą fakturami VAT, wystawianymi przez kontrahentów.

Gmina otrzyma dofinansowanie ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji „(…)”.

Planowana wielkość dofinansowania wyniesie maksymalnie 100 % kosztów kwalifikowalnych nie więcej niż 5.000.000,00 zł (całkowita wartość zadania (…) zł).

W ramach inwestycji Gmina wybuduje sieć sanitarną do granicy działek. Przyłącza domowe do poszczególnych nieruchomości nie należą do zakresu planowanej inwestycji, będą realizowane przez mieszkańców na podstawie odrębnych umów z wykonawcami bądź samodzielnie.

Gmina nie będzie ponosić żadnych kosztów związanych z przyłączami i nie będzie obciążać żadnymi kosztami właścicieli nieruchomości.

W okresie realizacji inwestycji Gmina nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów z tytułu korzystania z budowanej sieci kanalizacyjnej.

Po zakończeniu i rozliczeniu zadania, Gmina nie będzie samodzielnie eksploatować wybudowanej sieci lecz przekaże ją w całości (…) Sp. z o.o. w (…) (zwanemu w dalszej części (…)), do nieodpłatnego eksploatowania. Przekazanie sieci do nieodpłatnego eksploatowania nastąpi na podstawie umowy.

Majątek przekazany do nieodpłatnego eksploatowania pozostanie w ewidencji środków trwałych Gminy (…). Gmina dokonywać będzie odpisów amortyzacyjnych dla sieci zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Dochody z tytułu eksploatacji sieci, tj. opłaty za odprowadzane ścieki, inkasowane od mieszkańców, stanowić będą dochody (…).

Gmina nie prowadzi samodzielnie gospodarki wodno-ściekowej, gdyż jest członkiem (…), zwanego w dalszej części (…). Członkami (…) są gminy wymienione w statucie.

Po zakończeniu trwałości projektu, Gmina przekaże sieć kanalizacji sanitarnej nieodpłatnie do (…).

(…) posiada 100% udziałów w (…).

Zgodnie z treścią Statutu zadaniem (…) jest między innymi:

1)zbiorowe odprowadzanie i oczyszczanie ścieków,

2)eksploatacja, utrzymanie i modernizacja infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej.

Ponadto z przepisu § 21 pkt 2 Statutu (…) wynika, że majątek (…) powstaje między innymi „W drodze przekazania przez poszczególne Gminy i inne podmioty składników ich mienia służącego realizacji zadań przejętych przez (…)”. Zgodnie z przepisem § 22 „Mienie nabyte przez (…) staje się jego własnością”. Przekazanie nastąpi na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego. Po przekazaniu właścicielem sieci stanie się (…).

W uzupełnieniu do wniosku w piśmie z 19 lipca 2022 r. wyjaśnili Państwo, że wnioskują Państwo o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku prawa do odliczania podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wynikającego z faktur zakupu w zakresie ww. projektu.

Towary i usługi związane z nabyciem oraz efekty projektu nie będą służyły do czynności opodatkowanych. Faktury będą wystawione na Gminę (…).

Pytanie

Czy realizując zadanie inwestycyjne pn. „(…)”, Gmina postąpi prawidłowo nie dokonując odliczenia naliczonego w fakturach podatku VAT, mając na względzie przepisy art. 5 ust. 1 pkt. 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina stoi na stanowisku, że postąpi prawidłowo nie dokonując odliczenia naliczonego w fakturach podatku VAT, mając na względzie przepisy:

-art. 5 ust. 1 pkt 1 – ponieważ w okresie realizacji inwestycji oraz po jej zakończeniu nie nastąpi odpłatna dostawa towarów ani świadczenie usług,

-art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 roku, poz. 931 ze zm.), ponieważ wykonując przedmiotową inwestycję , realizować będzie zadanie własne gminy, wynikające z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U z 2022 roku, poz. 559 ze zm.).

Zgodnie z ww. przepisem ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych.

Czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych nie będą miały zastosowania. Tym samym VAT naliczony na fakturach za wykonanie robót będzie dla Gminy w całości kosztem a Gmina nie ma możliwości jego odzyskania.

W projekcie planowanym do realizacji przez Gminę, przy udziale środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, podatek VAT będzie kosztem kwalifikowanym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W myśl art. 86 ust. 1:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 3  tej ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, ponieważ jak Państwo wskazali efekt planowanej inwestycji nie będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie będą Państwo samodzielnie eksploatować wybudowanej sieci lecz przekażą Państwo ją w całości (…) sp. z o.o. w (…) do nieodpłatnego eksploatowania. Ponadto wskazali Państwo, że opisana we wniosku inwestycja należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Konsekwentnie, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nie działają Państwo jako podatnik VAT i zakup towarów i usług związanych z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W rezultacie nie macie Państwo – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Oznacza to, że Państwa stanowisko, w myśl którego Gmina postąpiła prawidłowo nie dokonując odliczenia naliczonego podatku VAT zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a wynikające z opisu sprawy oraz Państwa stanowiska – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne dla Państwa przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

 - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).