W zakresie uznania, że: - Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT i sprzedaż Nieruchomości będzie ... - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.885.2022.2.KO

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.885.2022.2.KO

Temat interpretacji

W zakresie uznania, że: - Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT i sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, - w stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowanie którekolwiek ze zwolnień z opodatkowania VAT, - w związku z opisaną transakcją Wnioskodawca 1 ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT czynny, - Wnioskodawca 1 ma obowiązek udokumentować fakturami VAT: otrzymanie Zadatku, otrzymanie kolejnych kwot wpłacanych przez Wnioskodawcę 2 przed przeniesieniem prawa Nieruchomości własności oraz transakcję sprzedaży Nieruchomości, - Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Wnioskodawcy 1: faktur zaliczkowych oraz faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Interpretacja indywidualnastanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że:

  - Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT i sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT,

  - w stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowanie którekolwiek ze zwolnień z opodatkowania VAT,

  - w związku z opisaną transakcją Wnioskodawca 1 ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT czynny,

  - Wnioskodawca 1 ma obowiązek udokumentować fakturami VAT: otrzymanie Zadatku, otrzymanie kolejnych kwot wpłacanych przez Wnioskodawcę 2 przed przeniesieniem prawa Nieruchomości własności oraz transakcję sprzedaży Nieruchomości,

  - Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Wnioskodawcy 1: faktur zaliczkowych oraz faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Wniosek został uzupełniony pismami z 29 listopada 2022 r. i 5 grudnia 2022 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: I spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Wnioskodawca 2),

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Pan W. L. (dalej jako: Wnioskodawca 1).

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca 1 jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym … - o pow. 0,2441 ha położonej w …, przy …, obręb … (dalej „Nieruchomość”). Wnioskodawca 1 otrzymał Nieruchomość w darowiźnie w styczniu 2019 r. Nieruchomości nie jest zabudowana. Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z tym planem zlokalizowana jest ona na terenie zabudowy przemysłowo-składowej z dopuszczeniem funkcji usługowej. W listopadzie 2022 r. Wnioskodawca 1 zawarł z Wnioskodawcą 2 umowę przedwstępną (dalej „Umowa przedwstępna”) sprzedaży Nieruchomości (Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 określani są dalej zamiennie jako „Strony” lub „Wnioskodawcy”). Wnioskodawca 1 zobowiązał się w niej do sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawcy 2 za umówioną między Stronami cenę (umowa przyrzeczona dalej określana jest jako „Umowa sprzedaży”). W związku z zawarciem Umowy przedwstępnej Wnioskodawca 2 wpłacił Wnioskodawcy 1, w listopadzie 2022 r., zadatek (dalej „Zadatek”). Umowa przedwstępna zawiera także postanowienia w zakresie kolejnych wpłat przed przeniesieniem prawa własności. W Umowie przedwstępnej Strony wstępnie przyjęły, że ustalona cena jest wartością netto, czyli podlega zwiększeniu o podatek VAT. Na moment zawarcia Umowy przedwstępnej Strony pozostawały jednak w niepewności co do tego, czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym zgodnie zobowiązały się do złożenia wspólnego wniosku celem uzyskania interpretacji podatkowej. Jednocześnie Strony postanowiły, że zastosują zasady opodatkowania zgodne z uzyskaną interpretacją. Jeżeli z uzyskanej interpretacji podatkowej wynikać będzie, że w zakresie sprzedaży dokonanej celem realizacji zobowiązania wynikającego z Umowy przedwstępnej Wnioskodawca 1 jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”), to do ustalonej ceny doliczony zostanie VAT przy zastosowaniu stawki obowiązującej na dzień zawarcia Umowy sprzedaży. W takim przypadku Wnioskodawca 1 zobowiązany będzie, przed zawarciem Umowy sprzedaży, do zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny. Natomiast, jeżeli z uzyskanej interpretacji wynikać będzie, że w zakresie planowanej sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca 1 nie działa w charakterze podatnika VAT, ustalona cena jest ostateczną kwotą do zapłaty za Nieruchomość. Niniejszy wniosek jest wynikiem realizacji powyższego postanowienia zawartego w Umowie przedwstępnej. Wątpliwości Wnioskodawców co do prawidłowej oceny zasad opodatkowania wynikają z poniższych okoliczności. Wnioskodawca 1 nabył prawo własności Nieruchomości w drodze darowizny od swej małżonki, jako część większej nieruchomości przeznaczonej pod budowę obiektu handlowo - usługowego. Małżonka Wnioskodawcy 1, a następnie Wnioskodawca 1 podejmowali szereg czynności przygotowawczych, zmierzających do przygotowania inwestycji polegającej na budowie parku handlowego. W ramach tych czynności uzyskali wszystkie konieczne uzgodnienia, dokonali podziału nieruchomości oraz uzyskali pozwolenie na budowę parku handlowego.

Poniżej przedstawione są najważniejsze zdarzenia związane z przygotowaniem inwestycji:

a) 2013 r. - małżonka Wnioskodawcy kupiła w przetargu od Urzędu Miasta działkę nr … o pow. 1,2061 ha. Małżonka Wnioskodawcy 1 w tym czasie prowadziła indywidualną działalność gospodarczą. Działka nr … została kupiona do majątku tej działalności.

b) 2015 r. - podział działki nr …; została ona podzielona na cztery działki o nr: ….

c) 2018 r. - została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę parku handlowego.

d) 2019 r. - małżonka Wnioskodawcy 1 przekazała Wnioskodawcy 1 w darowiźnie działki powstałe z podziału działki nr … (zakupionej w 2013 r.), tj. działki o nr: … wraz z projektem i decyzją o pozwoleniu na budowę parku handlowego. W tym czasie Wnioskodawca 1 prowadził indywidualną działalność gospodarczą i otrzymane działki wprowadził do majątku firmy. W tym czasie Wnioskodawca 1 był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

e) 2019 r. - Wnioskodawca 1, już jako właściciel działek nr: … ustanowił służebności przesyłu dla … (przejście kablowe i przyłącze energetyczne).

f) 2019 r. - Wnioskodawca 1 uzyskał decyzję o pozwoleniu na budowę parku handlowego na jego rzecz (została ona przepisana z małżonki Wnioskodawcy 1 na Wnioskodawcę 1.

g) 2020 r. - Wnioskodawca 1 dokonał podziału działek …. W konsekwencji wyodrębnione zostały działki ….

h) 2021 r. - Wnioskodawca 1 zrezygnował z realizacji inwestycji polegającej na budowie parku handlowego. W konsekwencji Wnioskodawca 1 sprzedał działki … podmiotowi trzeciemu. Transakcja ta obejmowała także pozwolenie na budowę. Po tej transakcji Wnioskodawca 1 był już właścicielem tylko działki …, czyli Nieruchomości (stanowiącej przedmiot transakcji, której dotyczy niniejszy wniosek).

 i) Po sprzedaży działek … Wnioskodawca 1 zakończył prowadzenie indywidualnej działalność gospodarczej. Zgłosił także zaprzestanie wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu VAT i został wykreślony z rejestru podatników VAT.

Obecnie (a także w momencie podpisania Umowy przedwstępnej) Wnioskodawca 1 jest właścicielem nieruchomości oznaczonej numerem działki …, przy czym działka ta stanowi jego prywatny majątek, niezwiązany z działalnością gospodarczą (ponieważ takiej działalności w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców nie prowadzi). W momencie zawarcia Umowy przedwstępnej Wnioskodawca 1 nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca 1 nie wykorzystywał Nieruchomości do działalności zwolnionej z VAT. Niezależnie od postanowień dotyczących przeniesienia własności w Umowie przedwstępnej Strony postanowiły, że Wnioskodawca 1 wydzierżawi Nieruchomość Wnioskodawcy 2 za określonym w Umowie Wynagrodzeniem. Dzierżawca (Wnioskodawca 2) jest zatem uprawniony m.in. do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, złożenia wymaganego przepisami ustawy Prawo budowlane oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane, uzyskania (prawo składania wniosków i odbioru) wszelkich wymaganych zgód i zezwoleń od odpowiednich organów władzy państwowej i samorządowej.

Wnioskodawca 2 jest podatnikiem VAT czynnym i spełnia ustawową definicję podatnika zawartą w artykule 15 Ustawy o VAT (Wnioskodawca 2 będzie również spełniał te warunki w momencie zawierania Umowy sprzedaży). Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT.

Pismem z 5 grudnia 2022 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Na moment złożenia wniosku Zadatek był jedyną wpłatą dokonaną przez Wnioskodawcę 2 do Wnioskodawcy 1.

Zgodnie z Umowa przedwstępną kolejna wpłata przez Wnioskodawcę 2 ma nastąpić po uzyskaniu interpretacji. Zgodnie z Umowa przedwstępną przewidziane są również następne wpłaty dokonywane przez Wnioskodawcę 2 przed zawarciem Umowy sprzedaży. W umowie sprzedaży przedwstępnej Strony wskazały konkretne terminy ich regulowania w latach 2023-2025. Zgodnie z umową przedwstępną Umowa sprzedaży ma zostać zawarta do 15 lipca 2025 r.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

  1. Czy Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT i w konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT?

  2. Czy w stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości znajdzie zastosowania którekolwiek ze zwolnień z opodatkowania VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT?

  3. Czy w związku z opisaną transakcją Wnioskodawca 1 ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT czynny?

  4. Czy Wnioskodawca 1 ma obowiązek udokumentować fakturami VAT: otrzymanie Zadatku, otrzymanie kolejnych kwot wpłacanych przez Wnioskodawcę 2 przed przeniesieniem prawa Nieruchomości własności oraz transakcję sprzedaży Nieruchomości?

  5. Czy Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Wnioskodawcy 1: faktur zaliczkowych oraz faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości (przy założeniu, że na dzień otrzymania tych faktur Wnioskodawca 2 będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT) oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Stanowisko Wnioskodawców

  1. Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

  2. W stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień z opodatkowania VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT.

  3. W związku z opisaną transakcją Wnioskodawca 1 ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.

  4. Wnioskodawca 1 ma obowiązek udokumentować fakturami VAT: otrzymanie Zadatku,. otrzymanie kolejnych kwot wpłacanych przez Wnioskodawcę 2 przed przeniesieniem prawa własności Nieruchomości oraz transakcję sprzedaży Nieruchomości.

  5. Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Wnioskodawcy 1: faktur zaliczkowych oraz faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości (przy założeniu, że na dzień otrzymania tych faktur Wnioskodawca 2 będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT) oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawców

Ad. 1 Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm. - dalej „Ustawa o VAT”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają (...) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.”

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT: „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o (...) towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.” Zgodnie z art. 7 pkt 1 Ustawy o VAT: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).” Zgodnie z art. 8 pkt 1 Ustawy o VAT: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).”

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm. - dalej „Kodeks cywilny”): „ Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.”

Z powyższych przepisów, w szczególności definicji towarów zawartej w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, wynika, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu Ustawy o VAT. Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT (lub świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 Ustawy o VAT), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z wykonaniem tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.” Zdaniem Wnioskodawców, pomimo że Wnioskodawca 1 jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst. Jedn. Dz.U. z 2021 poz. 162 - dalej „Prawo Przedsiębiorców”), to Umowa sprzedaży Nieruchomości, w przedstawionych okolicznościach transakcji będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Wynika to z tego, że zawarta w Ustawie o VAT definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny. Pozwala ona na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym (w rozumieniu Ustawy o VAT) obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika zatem z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT. Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika tego podatku. Natomiast nie podlegają VAT czynności, których przedmiotem jest prywatny majątek, w związku z którymi sprzedający nie podejmuje działań typowych przedsiębiorców. Właściwe jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej. Inaczej jest jednak, gdy sposób wykorzystywania majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Osoba, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania Nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy powinna być uznana za podatnika VAT. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży Nieruchomości jest więc ustalenie, czy działania Wnioskodawcy 1 dotyczące Nieruchomości można uznać za wykorzystywanie majątku na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawców w niniejszej sprawie występuje szereg okoliczności świadczących, że Wnioskodawca 1 wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT i po zawarciu Umowy przedwstępnej, a przed zawarciem Umowy sprzedaży nadal podejmuje działania o charakterze działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, co powoduje, że działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.

Oto te okoliczności. Wnioskodawca 1 nabył prawo własności Nieruchomości w drodze darowizny od swej małżonki, jako część większej nieruchomości przeznaczonej pod budowę obiektu handlowo - usługowego. Będąca przedmiotem darowizny większa nieruchomość była zatem przez Wnioskodawcę 1 przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej. O takim przeznaczeniu świadczą zarówno działania podejmowane przez małżonkę Wnioskodawcy 1, jak i samego Wnioskodawcę 1. Działania te zmierzały do przygotowania inwestycji polegającej na budowie parku handlowego. W 2013 r. małżonka Wnioskodawcy 1 kupiła w przetargu od Urzędu Miasta działkę nr … o pow. 1,2061 ha. Małżonka Wnioskodawcy 1 w tym czasie prowadziła indywidualną działalność gospodarczą. Działka nr … została kupiona do majątku tej działalności. W 2015 r. nastąpił podział działki nr …. Została ona podzielona na cztery działki o nr: …. W 2018 r. została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę parku handlowego. W 2019 r. małżonka Wnioskodawcy 1 przekazała Wnioskodawcy 1 w darowiźnie działki powstałe z podziału działki nr … (zakupionej w 2013 r.), tj. działki o nr: … wraz z projektem i decyzją o pozwoleniu na budowę parku handlowego. W tym czasie Wnioskodawca 1 prowadził indywidualną działalność gospodarczą i otrzymane działki wprowadził do majątku firmy. W tym czasie Wnioskodawca 1 był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Oznacza to, że teren obejmujący Nieruchomość stanowił majątek wprowadzony do działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1 (który był wówczas czynnym podatnikiem VAT). W 2019 r. Wnioskodawca 1, już jako właściciel działek nr: … ustanowił służebności przesyłu dla … (przejście kablowe i przyłącze energetyczne). W 2019 r. Wnioskodawca 1 uzyskał decyzję o pozwoleniu na budowę parku handlowego na jego rzecz (została ona przepisana z małżonki Wnioskodawcy 1 na Wnioskodawcę 1). Jest to ewidentnie działanie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT (czyli w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT). W 2020 r. Wnioskodawca 1 dokonał podziału działek …. W konsekwencji wyodrębnione zostały działki … (będącą przedmiotem niniejszego wniosku „Nieruchomość”) i działka …. 2021 r. Wnioskodawca 1 zrezygnował z realizacji inwestycji polegającej na budowie parku handlowego. W konsekwencji Wnioskodawca 1 sprzedał działki … podmiotowi trzeciemu. Transakcja ta obejmowała także pozwolenie na budowę. Po tej transakcji Wnioskodawca 1 był już właścicielem tylko działki …, czyli Nieruchomości (stanowiącej przedmiot transakcji, której dotyczy niniejszy wniosek). Nie ma wątpliwości, że przynajmniej do tego momentu teren działki … (także przed jej wydzieleniem) był ściśle związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą (także w rozumieniu Prawa przedsiębiorców, ponieważ w tym okresie Wnioskodawca 1 prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy i był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT). Po sprzedaży działek … Wnioskodawca 1 zakończył prowadzenie indywidualnej działalność gospodarczej. Zgłosił także zaprzestanie wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu VAT i został wykreślony z rejestru podatników VAT. Wnioskodawca był do tego zobowiązany na mocy art. 96 ust. 6 i ust. 9a pkt 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 6 Ustawy o VAT: „Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.”

Zgodnie z art. 96 ust. 9a pkt 1 Ustawy o VAT: „Wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który (...) zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych 1 miesięcy (...)”.

Należy jednak odróżnić obowiązki formalne (związane z rejestrem podatników VAT) od statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT (podejmując działania w stosunku do Nieruchomości Wnioskodawca 1 działa w charakterze podatnika, bez względu na to, czy jest zarejestrowany czy też nie). W rozumieniu Prawa przedsiębiorców Nieruchomość stanowi zatem prywatny majątek Wnioskodawcy 1, niezwiązany z działalnością gospodarczą w rozumieniu Praw przedsiębiorców (ponieważ takiej działalności w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców nie prowadzi). Nie wpływa to jednak na ocenę pod kątem podatku VAT działań Wnioskodawcy 1, które dotyczą Nieruchomości. Istotne jest również, że Umowa przedwstępna zawiera także postanowienia dotyczące dzierżawy Nieruchomości. Wnioskodawca 1 wydzierżawił Wnioskodawcy 2 nieruchomość do momentu zawarcia Umowy sprzedaży. Takie działanie Wnioskodawcy 1 stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT (jest to świadczenie usług). Ponadto w Umowie przedwstępnej wskazano, że Wnioskodawca 2 będzie uprawniony m.in. do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, złożenia wymaganego przepisami ustawy Prawo budowlane oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane, uzyskania (prawo składania wniosków i odbioru) wszelkich wymaganych zgód i zezwoleń od odpowiednich organów władzy państwowej i samorządowej. To oznacza, że w okresie gdy Wnioskodawca 1 będzie właścicielem Nieruchomości Wnioskodawca 2 będzie uprawniony do prowadzenia procesu inwestycyjnego na podstawie upoważnienia zawartego w Umowie przedwstępnej. Takie działania Wnioskodawcy 2, w okresie gdy Wnioskodawca 1 wciąż jest właścicielem Nieruchomości, należy przypisać Wnioskodawcy 1 (ponieważ są podejmowane na podstawie zgody Wnioskodawcy 1 udzielonej Wnioskodawcy 2). Oznacza to, że w niniejszej sprawie występuje kilka niezależnych okoliczności, które powodują, że Nieruchomość nie może być uznana za majątek prywatny Wnioskodawcy 1 w rozumieniu Ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedając Nieruchomość Wnioskodawca 1 działa w charakterze podatnika VAT. Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów Ustawy o VAT. Jego znaczenie można jednak wyinterpretować z wykładni art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT oraz orzecznictwa.

W szczególności należy odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) z 4 października 1995 r. w sprawie Dieter Armbrecht (C-291/92). Dotyczyło ono kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Z orzeczenia tego wynika, że „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Potwierdzone to zostało w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie H.E. (C-25/03), w którym sąd stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Kwestia opodatkowania sprzedaży działek była przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Kuć, Słaby przeciwko Ministrowi Finansów  (C-180/10, C-181/10). Wynika z niego, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z treści tego orzeczenia TSUE wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. TSUE wyjaśnił, że inaczej jest natomiast w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W ocenie Wnioskodawców Wnioskodawca 1 podejmował działania przekraczające zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Nieruchomość stanowiła bowiem część majątki należącego do działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1. Wnioskodawca 1 podejmował działania w celu budowy parku handlowego. Nieruchomość 1 stanowi swego rodzaju pozostałość po tych działaniach. Nie można także całkowicie pominąć przeznaczenia Nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - sugeruje one możliwość wykorzystania Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej (brak możliwości wykorzystania Nieruchomości na cele mieszkalne, rekreację i inne typowo osobiste). W niniejszej sprawie warto również przywołać orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej „NSA”) z 29 października 2007 r. (I FPS 3/07). Sąd potwierdził w nim, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT. Ustalenia w niniejszej sprawie wskazują, że Wnioskodawca 1 sprzedając Nieruchomość będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 Kodeksu cywilnego. Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim: „Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.”

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego: „Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.”

Art. 389 § 2 Kodeksu cywilnego: „Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.”

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej. Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości. W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, istotne znaczenie ma również kwestia zawarcia w Umowie przedwstępnej postanowień dotyczących dzierżawy (stanowiącej usługę opodatkowaną VAT) oraz umożliwienia Wnioskodawcy 2 realizacji procesu inwestycyjnego przed przeniesieniem prawa własności (na podstawie postanowień Umowy przedwstępnej). Podsumowując, Wnioskodawca 1 dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT.

W konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Ad. 2 Przedmiotem wniosku jest transakcja sprzedaży nieruchomości. W znaczny sposób ogranicza to możliwość stosowania zwolnień zawartych w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT. Sprzedaż nieruchomości może bowiem podlegać zwolnieniu tylko na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10 oraz 10a Ustawy o VAT. Zakres pozostałych zwolnień wyklucza bowiem zastosowanie ich do sprzedaży nieruchomości. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT: „Zwalnia się od podatku (...) dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

Ten przepis nie znajduje zastosowania w analizowanej sytuacji, ponieważ Wnioskodawca 1 nie wykorzystywał Nieruchomości do działalności zwolnionej. Ponadto w ramach Umowy przedwstępnej Wnioskodawca 1 oddał Nieruchomość w dzierżawę Wnioskodawcy 2, co stanowi odpłatne świadczenie usług niepodlegających zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT: „Zwalnia się od podatku (...) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.”

Zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT: „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o (...) terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.”

Ten przepis nie znajduje zastosowania w analizowanej sytuacji, ponieważ zgodnie planem zagospodarowania przestrzennego Nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT: „Zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.”

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT: „„Zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.” Zgodnie z art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT: „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.”

Zwolnienia zawarte art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a Ustawy o VAT (w związku z art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT) dotyczą działek zabudowanych (w tym gruntów). Nie mają one zastosowania w analizowanej sprawie, ponieważ Nieruchomość jest niezabudowana. Oznacza to, że w stosunku do planowanej sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień z opodatkowania VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT.

Ad. 3 W uzasadnieniu stanowiska do pytania 1 przedstawiona została argumentacja przemawiająca za tym, że sprzedając Nieruchomość Wnioskodawca 1 działa w charakterze podatnika VAT (zakres podmiotowy) i transakcja ta podlega opodatkowaniu VAT (zakres przedmiotowy).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT: „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.” Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d Ustawy o VAT: „Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników (...) dokonujących dostaw (...) terenów budowlanych”. Zgodnie z art. 19a ust. 8 Ustawy o VAT: „Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.”

Z powyższych przepisów wynika, że w momencie otrzymania zadatku u Wnioskodawcy 1 powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 Ustawy o VAT: „Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.”

Zgodnie z art. 99 ust. 1 Ustawy o VAT: „Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.”

Oznacza to, że w związku z planowaną transakcją sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca 1 ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. W związku z otrzymaniem Zadatku ma również obowiązek złożyć deklarację VAT za listopad 2022 r.

Ad. 4 Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT: „Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (...) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.”

W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców do pytania 1 przedstawione zostały argumenty przemawiające za tym, że sprzedaż Nieruchomości stanowi opodatkowaną VAT dostawę towarów. Wnioskodawca 2 jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W konsekwencji spełnione są zawarte art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT warunki zobowiązujące Wnioskodawcę 1 do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości (dokumentującej Umowę sprzedaży).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT: „Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (...) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.” Oznacza to, że Wnioskodawca 1 musi udokumentować fakturą otrzymanie Zadatku oraz inne wpłaty dokonane przez Wnioskodawcę 2 przed zawarciem Umowy sprzedaży.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 Ustawy o VAT: „Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.”

W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców do pytania 2 przedstawione zostały argumenty przemawiające za tym, że sprzedaż Nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT (zwolnienia przedmiotowe). W analizowanej sprawie nie ma również zastosowania żadne ze zwolnień przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 Ustawy o VAT. W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców do pytania 3 przedstawione zostały argumenty przemawiające za tym, że Wnioskodawca 1 nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 Ustawy o VAT: „Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.”

Zgodnie z art. 106i ust. 2 Ustawy o VAT: „Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.”

Zgodnie z art. 106i ust. 7 Ustawy o VAT: „Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:

1) dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2) otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.”

Wnioskodawca 1 zobowiązany jest do wystawienia faktur we wskazanych powyżej terminach. Wystawienie faktury po terminie nie powoduje jednak, że dokument nie stanowi faktury w rozumieniu Ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca 1 ma obowiązek udokumentować fakturami VAT: otrzymanie Zadatku, otrzymanie kolejnych wpłacanych przez Wnioskodawcę 2 przed przeniesieniem prawa własności Nieruchomości kwot oraz transakcję sprzedaży Nieruchomości.

Ad. 5 Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.” Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT. Wnioskodawca 2 jest podatnikiem VAT czynnym i spełnia ustawową definicję podatnika zawartą w artykule 15 Ustawy o VAT (Wnioskodawca 2 będzie również spełniał te warunki w momencie zawierania Umowy sprzedaży). Po nabyciu przedmiotowej Nieruchomości, Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywać ją w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu z VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawców, po zawarciu Umowy sprzedaży i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Podobnie, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawartego w kwocie zadatku oraz pozostałych wpłat dokonanych przez Wnioskodawcę 2 przed zawarciem Umowy sprzedaży (pod warunkiem otrzymania prawidłowo wystawionych faktur). Do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w szczególności pkt 2.

Zgodnie z tym przepisem: „Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.”

Zgodnie z art. 87 ust. 1 Ustawy o VAT: „W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.”

Podsumowując:

1) sprzedaż Nieruchomości będzie transakcją opodatkowaną VAT, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT,

2) Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności VAT, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT.

Oznacza to, że Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Wnioskodawcy 1: faktur zaliczkowych oraz faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości (przy założeniu, że na dzień wystawienia tych faktur Wnioskodawca 2 będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT). Wnioskodawcy 2 będzie również przysługiwało prawo zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Państwa. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Podkreślić ponadto należy, że ewentualna ocena zasadności zwrotu podatku leży w kompetencji właściwego miejscowo i rzeczowo dla nabywcy organu podatkowego pierwszej instancji (Naczelnika Urzędu Skarbowego, Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

I Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.

Art. 14c § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa stanowi, że

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.