Nabywane przez Spółkę, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyroby smarowe o kodzie CN 34 03 99 00 nie podlegają, na podstawie art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, obowiązkom, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Zatem Spółka jako podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy, w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym ww. wyrobów smarowych sklasyfikowanych do kodu CN 34 03 99 00, które nie zostały wymienione w art. 103 ust. 5aa ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek za pośrednictwem platformy ePUAP o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania art. 103 ust. 5a ustawy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów sklasyfikowanych do kodu CN 34 03 99 00. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej: A. lub Spółka) będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprowadza, w niewielkich ilościach wyrób smarowy. Producent zakwalifikował przedmiotowy wyrób do kodu nomenklatury scalonej CN 34 03 99 00 (wyroby smarowe gdzie indziej nie sklasyfikowane). Jak wynika z karty charakterystyki przedmiotowego wyrobu jego skład to: kwasy karboksylowe, alkanolamin, Benzotriazol, polietylenopoliaminy, Poly Quaternar, Ammoniumchlorid. Nie są to składniki, które mają pochodzenie ropopochodne lub też bitumiczne, a zastosowanie tego produktu, jak i ilość wykorzystywana zgodnie z przeznaczeniem nie wskazują na cel energetyczny. Sprowadzenie (nabycie) odbywa się w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przedmiotowy wyrób jest wykorzystywany w urządzeniach wykorzystywanych do protetyki. Wyrób ten nie jest paliwem i nie służy do napędu silników spalinowych (nie jest przeznaczony ani używany do tego celu). Spółka powzięła wątpliwość czy w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego towaru jest zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu wskazanego w stanie faktycznym na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a i 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu wskazanego w stanie faktycznym na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 103 ust. 5a ustawy dnia 11 marca 2004 r. w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 5aa tego przepisu, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego: 1) w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych - jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym; 2) w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego; 3) z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 103a ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. powyższą zasadę stosuje się do szeroko pojętych paliw silnikowych (wyrobów wymienionych w pkt 1-10 tego ustępu) oraz zgodnie z pkt 11 do pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r., wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN. W załączniku nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. w pozycji nr 37 znajdują się wyroby oznaczone kodem CN 3403: preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych. Wyrób sprowadzany przez Spółkę mieści się zatem, w zakresie kodu nomenklatury scalonej, w zakresie pozycji nr 37 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Należy jednak zwrócić uwagę, że art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy dnia 11 marca 2004 r. przewiduje zastosowanie zasad rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sposób określony w ust. 5a tego przepisu wyłącznie do wyrobów wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o ile są one towarami, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. Innymi słowy nie wystarczy zakwalifikowanie danego wyrobu do grupy towarów wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. konieczne jest również, aby wyrób wymieniony w załączniku nr 1 był towarem określonym w ust. 2 art. 86 tej ustawy. Wskazany przepis odwołuje się natomiast do paliw silnikowych, którymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Wykładnia literalna wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, że art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. dotyczy wyłącznie wyrobów będących paliwami silnikowymi, które mają grupowanie CN 3403. Tymczasem wyrób sprowadzany przez Spółkę nie jest paliwem silnikowym - nie ma takiego przeznaczenia, nie jest do tych celów oferowany i używany jak i nie spełnia kryteriów technicznych do napędu silników. Jak wskazano w stanie faktycznym zgodnie z klasyfikacją CN dokonaną przez dostawcę wyrób ten klasyfikowany jest pod kodem 34 03 99 00, który to kod odpowiada wyrobom smarowym "innym, gdzie indziej niesklasyfikowanym" bowiem wyrób ten nie zawiera olejów ropopochodnych ani produktów bitumicznych. Skoro zatem wyrób nabywany przez Spółkę nie jest paliwem silnikowym, czyli nie jest wyrobem o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. to oznacza, że Spółka nie jest obowiązania do rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem wspólnotowym na zasadach określonych w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. bowiem art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie obejmuje tego wyrobu swoim zakresem przedmiotowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17a ustawy:

Płatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a pkt 1 i 2, jest odpowiednio zarejestrowany odbiorca lub podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jak wskazuje art. 99 ust. 11a ustawy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, podatnik jest obowiązany składać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklaracje o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne, w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty. W przypadku, o którym mowa w art. 17a, deklarację składa płatnik.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy:

Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Natomiast art. 103 ust. 5a ustawy stanowi, że:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 5aa, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

1)w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;

2)w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;

3)z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Stosownie do art. 103 ust. 5aa ustawy:

Przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

1)benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);

2)benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 – z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 50, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);

3)gazu płynnego (LPG) – (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);

4)olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);

5)olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 66, CN 2710 19 67, CN 2710 20 32, CN 2710 20 38, CN 2710 20 90);

6)paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);

7)paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);

8)pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 16, CN 2710 20 19);

9)paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2021 r. poz. 133), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;

10)biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1233 i 1565);

11)pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.

Do towarów, o których mowa w ust. 5aa, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian opodatkowania podatkiem towarów wymienionych w ust. 5aa, jeżeli nie zostały określone w ustawie – art. 103 ust. 5ab ustawy.

Na mocy art. 103 ust. 5ab ustawy:

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian opodatkowania podatkiem towarów wymienionych w ust. 5aa, jeżeli nie zostały określone w ustawie.

W myśl art. 103 ust. 5ac dodanego ustawą z 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427), który wszedł w życie 28 grudnia 2021 r., zwanej dalej ustawą zmieniającą:

Jeżeli termin płatności podatku określony zgodnie z ust. 5a przypada na dzień wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokumentującej dokonanie dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, termin ten upływa w dniu następującym po dniu wystawienia tej faktury, nie później jednak niż 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Na podstawie art. 103 ust. 5b ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 3, obliczenie i wpłacenie kwoty podatku może nastąpić w terminie 5 dni od otrzymania towarów na terytorium kraju, jeżeli podatnik, najpóźniej na 3 dni robocze przed przemieszczeniem towarów na terytorium kraju, złoży do naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego zgłoszenie o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W myśl art. 18 ustawy zmieniającej:

W okresie od dnia, o którym mowa w art. 19 pkt 1, do dnia 12 lutego 2023 r., jeżeli termin płatności podatku określony zgodnie z art. 103 ust. 5b ustawy zmienianej w art. 5 przypada na dzień wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokumentującej dokonanie dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, termin ten upływa w dniu następującym po dniu wystawienia tej faktury, nie później jednak niż 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 103 ust. 5c ustawy zmienionym ustawą zmieniającą, który wszedł w życie 28 grudnia 2021 r.:

Przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 oraz ust. 5ac stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika.

W myśl art. 103 ust. 5d ustawy:

Organem właściwym w zakresie zobowiązań z tytułu kwot podatku, o których mowa w ust. 5a, jest organ podatkowy właściwy w sprawie rozliczania podatku akcyzowego.

Natomiast zgodnie art. 68 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce z chwilą dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uważa się za dokonane w momencie, gdy dostawę podobnych towarów uważa się za dokonaną na terytorium danego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 69 Dyrektywy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury, lub, jeżeli przed tym dniem nie wystawiono faktury, z upływem terminu, o którym mowa w art. 222 akapit pierwszy.

Stosownie do art. 206 Dyrektywy:

Każdy podatnik zobowiązany do zapłaty VAT musi zapłacić kwotę netto VAT w momencie składania deklaracji VAT przewidzianej w art. 250. Państwa członkowskie mogą jednakże ustalić inny termin zapłaty tej kwoty lub pobrać zaliczki od tej kwoty.

Jak stanowi art. 273 Dyrektywy:

Państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym, pod warunkiem równego traktowania transakcji krajowych i transakcji dokonywanych między państwami członkowskimi przez podatników oraz pod warunkiem, że obowiązki te, w wymianie handlowej między państwami członkowskimi, nie będą prowadzić do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic.

Możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o podatku akcyzowym”, wyroby akcyzowe, to

Wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Ponadto, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 9, 10, 11, 12 i 13 ustawy o podatku akcyzowym, użyte w ustawie określenia oznaczają:

Nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;

skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;

procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;

zarejestrowany odbiorca - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio "zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca" albo "zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca";

Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym,

Do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby

1.objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

2.objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

3.objęte pozycjami CN 2901 i 2902;

4.oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

5.objęte pozycją CN 3403;

6.objęte pozycją CN 3811;

7.objęte pozycją CN 3817;

8.oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826 00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

9.pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;

10.pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym,

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, wymieniono m.in.:

‒w pozycji 37 pod kodem CN 3403 – preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych,

‒w pozycji 44 bez względu na kod CN pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprowadza, w niewielkich ilościach wyrób smarowy. Producent zakwalifikował przedmiotowy wyrób do kodu nomenklatury scalonej CN 34 03 99 00 (wyroby smarowe gdzie indziej nie sklasyfikowane). Jak wynika z karty charakterystyki przedmiotowego wyrobu jego skład to: kwasy karboksylowe, alkanolamin, Benzotriazol, polietylenopoliaminy, Poly Quaternar, Ammoniumchlorid. Nie są to składniki, które mają pochodzenie ropopochodne lub też bitumiczne, a zastosowanie tego produktu, jak i ilość wykorzystywana zgodnie z przeznaczeniem nie wskazują na cel energetyczny. Sprowadzenie (nabycie) odbywa się w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przedmiotowy wyrób jest wykorzystywany w urządzeniach wykorzystywanych do protetyki. Wyrób ten nie jest paliwem i nie służy do napędu silników spalinowych (nie jest przeznaczony ani używany do tego celu).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Spółka powzięła wątpliwości dotyczące obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w przyspieszonym terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a i ust. 5aa ustawy, w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym preparatów smarowych sklasyfikowanych do kodu CN 34 03 99 00.

Biorąc pod uwagę opis sprawy powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku akcyzowym należy zauważyć, że towary (wyroby smarowe o kodach CN 34 03 99 00) są wyrobami akcyzowymi wymienionymi w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym (w poz. 37 załącznika nr 1) oraz wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 5 tej ustawy.

Wyrób o kodzie CN 34 03 99 00 nie został wprost wymieniony w art. 103 ust. 5aa pkt od 1 do 8 ustawy. Jednocześnie wyrób ten nie stanowi paliw silnikowych w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, skoro – jak wynika z wniosku - nabywanych wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 34 03 99 00 Spółka nie przeznacza do użycia, nie oferuje na sprzedaż, ani nie używa do napędu silników spalinowych. Jak wskazała Spółka sprowadzany w niewielkich ilościach wyrób smarowy jest wykorzystywany w urządzeniach wykorzystywanych do protetyki. Nie można więc tych wyrobów uznać za towary wymienione w art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie stanowią one również towarów wymienionych w art. 103 ust. 5aa pkt 9 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że nabywane przez Spółkę, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyroby smarowe o kodzie CN 34 03 99 00 nie podlegają, na podstawie art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, obowiązkom, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Zatem Spółka jako podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy, w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym ww. wyrobów smarowych sklasyfikowanych do kodu CN 34 03 99 00, które nie zostały wymienione w art. 103 ust. 5aa ustawy.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).