Temat interpretacji

Możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2020 r. (data wpływu 26 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. (). Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 26 października 2020 r. o prawidłowy podpis.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina dnia () października 2019 r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje pn. () w ramach poddziałania () z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W związku z pozytywną oceną złożonego wniosku w dniu () czerwca 2020 r. podpisano umowę o przyznanie pomocy. Do wniosku załączono oświadczenie, że na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z póżn. zm.) oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j Dz. U. z 2020 r., poz. 713) Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT. Wymogiem niezbędnym na etapie rozliczania operacji, jest przedłożenie wydanej interpretacji indywidualnej w sprawie kwalifikowalności podatku VAT dla zamierzonej inwestycji. W ramach wnioskowanej operacji zostanie zrealizowane jedno zadanie, którym jest zakup oraz montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku świetlicy wiejskiej (), będącym własnością Gminy. Obecnie budynek zasilany jest prądem elektrycznym dostarczanym do świetlicy wiejskiej linią napowietrzną. Ze względu na coraz częstsze wykorzystywanie OZE do zasilania budynków, Gmina powzięła zamiar zasilania budynku świetlicy wiejskiej właśnie w ten sposób. Wybór takich rozwiązań jest na chwilę obecną bardzo pożądany. Ze względu na umieszczenie budynku na nieosłoniętym (a co za tym idzie na nasłonecznionym terenie) instalacja fotowoltaiczna jest najlepszym z możliwych wyborów związanych z odnawialnymi źródłami energii. Montaż urządzeń pozwalających na uzyskanie mocy 13,98 kWp jest procesem nieskomplikowanym, możliwym do realizacji w krótkim czasie. Dzięki czemu budynek stanie się pierwszy budynkiem użyteczności publicznej na terenie Gminy, który zasilany będzie energią pozyskaną z odnawialnych źródeł energii. Wszystkie działania ujęte w zadaniu mają na celu zaspokojenie zbiorowych przetrzeb wspólnoty gminnej, a ich realizacja pozwoli na zachowanie lokalnego dziedzictwa przyrodniczego oraz zwiększy wykorzystanie odnawialnych źródeł energii w obiektach związanych z aktywnością społeczną mieszkańców. Ze względu na to, iż wyceniony w kosztorysie koszt realizacji inwestycji jest niższy od kwoty określonej w art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz., 1843 z póżn. zm.) (() tyś. euro), zamówienie jest wyłączone ze stosowania ustawy PZP i wykonawca zadania został wyłoniony w wyniku postępowania ofertowego, zgodnie z Regulaminem udzielania zamówień publicznych o wartości poniżej () euro (Zarządzenie Wójta Gminy nr () z dnia () maja 2018 roku). Gmina zobowiązana jest do przeprowadzenia postępowania ofertowego i ponoszenia wszystkich kosztów kwalifikowanych zgodnie z zasadami konkurencyjności wydatków w ramach PROW 2014-2020, określonymi w umowie o przyznaniu pomocy. Obecnie trwają prace związane z dostawą oraz przygotowaniem montażu instalacji. Przewidywany termin zakończenia operacji określony został na dzień () września 2020 roku. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Za wykonane prace Gmina otrzyma od wykonawcy fakturę VAT, obejmującą wyliczony podatek VAT w stawce 23%. Faktura za realizację przedmiotowego projektu wystawiona będzie na: Gmina, (...). Budynek świetlicy wiejskiej () wraz ze swoim otoczeniem ma charakter publiczny i dostępny jest dla każdego mieszkańca Gminy i to nieodpłatnie. Świetlica wykorzystywana jest na zebrania wiejskie, organizację zajęć edukacyjnych dla dzieci, salę prób dla lokalnych zespołów, w tym zespołów ludowych, organizację pokazów (np. pokazów kulinarnych, organizowanych przez Koło Gospodyń Wiejskich, w ramach integracji społeczności lokalnej), spotkań informacyjnych dla rolników, spotkań integracyjnych dla seniorów. Za wszystkie te formy korzystania Gmina nie pobiera opłat. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb społeczności gminnej, należy do zadań własnych Gminy, w tym sprawy: ochrony środowiska i przyrody, zaopatrzenia w energię elektryczną, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku w dniu 26 października 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie w świetle art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z póżn. zm.) oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713) będzie przysługiwało prawo odzyskania podatku VAT w oparciu o fakturę VAT wystawioną przez wykonawcę, któremu zlecono montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku świetlicy wiejskiej ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 15 ustawy o samorządzie gminnym należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, zaopatrzenia w energię elektryczną, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z póżn. zm.) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Budynek świetlicy wiejskiej na dachu którego będą prowadzone działania jest terenem publicznym, za przebywanie (korzystanie), z którego nie są i nie będą pobierane opłaty. W związku z powyższym w żaden sposób nie jest możliwe odzyskanie przez Gminę kosztu podatku VAT, który zostanie poniesiony w związku z prowadzoną inwestycją. Stanowisko Gminy jest zatem takie, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo odzyskania podatku VAT w oparciu o fakturę VAT wystawioną przez Wykonawcę, któremu zlecony zostanie montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku świetlicy wiejskiej ().

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1);
• wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3);
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dnia () października 2019 r. złożył wniosek o przyznanie pomocy na operacje pn. ().

W ramach wnioskowanej operacji zostanie zrealizowane jedno zadanie, którym jest zakup oraz montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku świetlicy wiejskiej, będącym własnością Gminy. Obecnie budynek zasilany jest prądem elektrycznym dostarczanym do świetlicy wiejskiej linią napowietrzną. Ze względu na coraz częstsze wykorzystywanie OZE do zasilania budynków, Gmina powzięła zamiar zasilania budynku świetlicy wiejskiej właśnie w ten sposób. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Za wykonane prace Gmina otrzyma od wykonawcy fakturę VAT, obejmującą wyliczony podatek VAT w stawce 23%. Faktura za realizację przedmiotowego projektu wystawiona będzie na Gminę. Budynek świetlicy wiejskiej wraz ze swoim otoczeniem ma charakter publiczny i dostępny jest dla każdego mieszkańca Gminy i to nieodpłatnie. Świetlica wykorzystywana jest na zebrania wiejskie, organizację zajęć edukacyjnych dla dzieci, salę prób dla lokalnych zespołów, w tym zespołów ludowych, organizację pokazów (np. pokazów kulinarnych, organizowanych przez Koło Gospodyń Wiejskich, w ramach integracji społeczności lokalnej), spotkań informacyjnych dla rolników, spotkań integracyjnych dla seniorów. Za wszystkie te formy korzystania Gmina nie pobiera opłat. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 15 ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb społeczności gminnej, należy do zadań własnych Gminy, w tym sprawy: ochrony środowiska i przyrody, zaopatrzenia w energię elektryczną, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycji jako operacji pn. ().

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż jak wynika z opisu sprawy budynek świetlicy wiejskiej wraz ze swoim otoczeniem ma charakter publiczny i dostępny jest dla każdego mieszkańca Gminy i to nieodpłatnie. Za wszystkie formy korzystania Gmina nie pobiera opłat. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, Zainteresowany nie będzie miał na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu, bowiem realizowana inwestycja będzie wykonywana w ramach zadań własnych Gminy. Ponadto, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy związanego z realizowaną operacją.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z póżn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowego zadania nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycji jako operacji pn. ().

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej