Temat interpretacji

opodatkowanie podatkiem VAT dostawy nieruchomości w drodze licytacji komorniczej z uwagi na wykluczenie możliwości zastosowania do dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w drodze licytacji komorniczej z uwagi na wykluczenie możliwości zastosowania do dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w drodze licytacji komorniczej z uwagi na wykluczenie możliwości zastosowania do dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy wszczął egzekucję z prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy księga wieczysta.
Prawo użytkowania wieczystego ww. nieruchomości przysługuje dłużnikowi [] podlegającemu rejestracji w Rejestrze Stowarzyszeń.

Dłużnik posiada nr KRS, nr NIP oraz nr REGON. Dłużnik jest prowadzony w formie prawnej związku sportowego i zgodnie z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) prowadzi działalność w zakresie Pozostała działalność związana ze sportem.

Wnioskodawca stwierdza, że skoro dłużnikowi nadano nr REGON i przypisano kod PKD, dłużnik prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie z ust. 47 statutu dłużnika Związek może prowadzić działalność gospodarczą, według zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej Związku służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. O podjęciu i zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej decyduje Walne Zgromadzenie Delegatów. Szczegółowe określenie rodzaju i formy prowadzonej przez Związek działalności gospodarczej należy do Zarządu Związku.

Związek może powołać spółkę kapitałową prawa handlowego do zarządzania sprawami Związku dotyczącymi gospodarczego wykorzystania dóbr materialnych i niematerialnych przysługujących Związkowi, na zasadach określonych w umowie zawartej między Związkiem a spółką. Zgodę na powołanie spółki wyraża Walne Zgromadzenie Delegatów.

W przypadku powołania spółki kapitałowej do kompetencji Zarządu Związku należy powołanie zarządu i rady nadzorczej (komisji rewizyjnej) spółki.

Co więcej, jak stwierdził Sąd Apelacyjny (), nie jest wyłączona możliwość prowadzenia przez polski związek sportowy działalności gospodarczej pod warunkiem, że uzyskany dochód będzie służył realizacji celów statutowych i nie zostanie przeznaczony do podziału między i członków stowarzyszenia (art. 34 ustawy z 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach). Polskie związki sportowe mają zatem możliwość realizowania celów o komercyjnym (zarobkowym) charakterze, w szczególności w sytuacjach wyraźnie przewidzianych w ustawie (Postanowienie Sądu Apelacyjnego (),).

Komornik sądowy wskazuje, że zgodnie z informacją umieszczoną na witrynie internetowej Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT dłużnik posiada następujący status podatnika niezarejestrowany.

Dłużnik został zarejestrowany jako podatnik VAT w dniu 1 lutego 1997 r., a wykreślony z rejestru jako podatnik VAT w dniu 9 grudnia 2019 r. na mocy art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią ww. przepisu: Wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który składał przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, w których nie wykazał sprzedaży, nabycia towarów lub usług ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia (...).

Na podstawie informacji przedstawionych powyżej Komornik stwierdza, iż dłużnik na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną nie jest podatnikiem VAT.

Komornik sądowy podjął udokumentowane działania mające na celu ustalenie, czy sprzedaż w toku egzekucji prawa użytkowania wieczystego przysługującego dłużnikowi będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Dnia 13 czerwca 2019 r. wystosowano pismo dłużnikowi (doręczone w dniu 19 czerwca 2019 r.) Wezwanie organu egzekucyjnego pozostało bez odpowiedzi.

Dnia 2 lipca 2019 r. Organ egzekucyjny podczas czynności opisu i oszacowania nieruchomości (podlegającej obowiązkowemu utrwaleniu w rozumieniu art. 809 z in.1 KPC) wezwał dłużnika do udzielenia informacji dotyczących okoliczności podatku VAT.

Dłużnik oświadczył, że nie posiada wymaganych informacji oraz żądane przez organ egzekucyjny informacje nie są dłużnikowi znane. Czynność opisu i oszacowania uprawomocniła się stąd, Komornik sądowy proceduje w dalszym ciągu celem dokonania stosownych obwieszczeń o licytacji prawa użytkowania wieczystego.

Komornik sądowy powziął wątpliwość, czy ewentualna sprzedaż ww. prawa na licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Organ egzekucyjny ponownie przeprowadził czynności w dniu 18 lutego 2020 r. celem ustalenia kwestii dotyczącej podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego w toku egzekucji.

Żądane informacje ponownie nie zostały uzyskane z uwagi na brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika.

Wnioskodawca wskazuje, iż ustalenie informacji nie jest możliwe, albowiem dłużnik ich nie posiada, a komornik sądowy nie posiada możliwości, aby je ustalić samodzielnie.

Komornik sądowy stanowczo podkreśla, iż udokumentowane czynności przeprowadzone w toku niniejszego postępowania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 ustawy o VAT (art. 43 ust. 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Komornik sądowy wnioskuje o udzielenie odpowiedzi na powyższe pytanie w trybie pilnym, albowiem termin posiedzenia, na którym ma zostać przeprowadzona licytacja, został przez Sąd nadzorujący postępowanie wyznaczony na dzień 28 kwietnia 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ewentualna sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, na licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wedle stanowiska wnioskodawcy opisywana czynność nie podlega zwolnieniu od podatku, tj. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 113 ust. 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004, Nr 54 poz. 535).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z powyższego, zarówno oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik właściciel danej nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Komornik Sądowy prowadzi przeciwko dłużnikowi egzekucję z prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Dłużnik jest zarejestrowany w rejestrze stowarzyszeń i działa w formie prawnej jako związek sportowy. Zgodnie z PKD prowadzi działalność w zakresie Pozostała działalność związana ze sportem. Dłużnik posiada nr REGON, NIP, tak więc zdaniem Komornika, dłużnik prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie ze statutem dłużnika może on prowadzić działalność gospodarczą, według zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. O podjęciu i zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej decyduje Walne Zgromadzenie Delegatów. Szczegółowe określenie rodzaju i formy prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej należy do Zarządu Związku. Związek może powołać spółkę kapitałową prawa handlowego do zarządzania sprawami dłużnika dotyczącymi gospodarczego wykorzystania dóbr materialnych i niematerialnych przysługujących dłużnikowi, na zasadach określonych w umowie zawartej między Związkiem a spółką. Dłużnik został zarejestrowany jako podatnik VAT w dniu 1 lutego 1997 r., a wykreślony z rejestru jako podatnik VAT w dniu 9 grudnia 2019 r. na mocy art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Komornik stwierdza, iż dłużnik na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną nie jest podatnikiem VAT.

Komornik wskazał, że mimo podjętych działań brak jest możliwości uzyskania przez niego od dłużnika informacji dot. podatku VAT w odniesieniu do licytowanej nieruchomości. Ustalenie informacji nie jest możliwe, albowiem dłużnik ich nie posiada, a komornik sądowy nie posiada możliwości, aby je ustalić samodzielnie.

Komornik sądowy stanowczo podkreśla, iż udokumentowane czynności przeprowadzone w toku niniejszego postępowania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy nieruchomości, o której mowa w art. 18 zwolnień, o których mowa w ustawie o VAT (art. 43 ust. 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy ewentualna sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. czy nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku zgodnie z dyspozycją art. 113 ust. 10a ustawy.

W analizowanej sprawie, planowana przez Komornika sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości należącej do dłużnika stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia ze zbyciem majątku prywatnego przez osobę fizyczną, tylko ze zbyciem nieruchomości należącej do podmiotu, który jest związkiem sportowym prowadzącym działalność gospodarczą związaną ze sportem, będącym w latach 1997-2019 zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od tego podatku w przypadku spełnienia warunków wskazanych w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 10a, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że dokonane w trybie egzekucji dostawy towarów są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie 113 ust. 1 i 9 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że udokumentowane czynności przeprowadzone w toku niniejszego postępowania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów (opisanej nieruchomości), o której mowa w art. 18, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 113 ust. 10a ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, ponieważ podjęte przez Wnioskodawcę - Komornika sądowego udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy. Przy czym zaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Komornika nie była przedmiotem interpretacji.

W konsekwencji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że opisywana we wniosku czynność dostawy nieruchomości w trybie licytacji komorniczej nie podlega zwolnieniu od podatku, tj. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 113 ust. 10a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto należy podkreślić, że interpretacja jest wydawana w oparciu o przedstawiony opis sprawy i jest oceną stanowiska Wnioskodawcy, zatem w niniejszej interpretacji Organ rozstrzygnął problem przedstawiony przez Wnioskodawcę wyłącznie w kontekście zaprezentowanego stanowiska. Pozostałe kwestie, których nie obejmowało stanowisko Wnioskodawcy, nie były przedmiotem interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej