Opodatkowanie sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości niezabudowanej składającej się z działek o nr 1/1 i 1/2.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości składającej się z działek o nr 1/1 i 1/2.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) Wnioskodawca prowadzi egzekucję z nieruchomości gruntowej niezabudowanej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 1/1 i 1/2 o łącznej powierzchni 1,2025 ha położone w miejscowości (…), gm. (…), pow. (…), woj. (…). Dla nieruchomości Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…). Z wniosku wierzycieli: B.G., zam. (…); P.G.1, zam. (…); R.C., zam. (…); T.G., zam. (…); I.K., zam. (…); P.G.2, zam. (…), którego reprezentuje przedstawiciel ustawowy: B.G., zam. (…); M.G., zam. (…), których reprezentuje adwokat: J.S., należącej do dłużniczki (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z/s w (…), NIP: (…), numer KRS: (…). Nieruchomość ta nie jest zabudowana ani ogrodzona. Działki obecnie nie są wykorzystywane rolniczo. Działka o numerze ewidencyjnym 1/1 o powierzchni 0,5049 ha według Ewidencji Gruntów Starostwa Powiatowego w (…) stanowi:

‒grunty orne klasy RIVa o pow. 0,0857 ha

‒grunty orne klasy RIVb o pow. 0,1464 ha

‒grunty orne klasy RV o pow. 0,2728 ha

Działka o numerze ewidencyjnym 1/2 o powierzchni 0,6976 ha według Ewidencji Gruntów Starostwa Powiatowego w (…) stanowi:

‒grunty orne klasy RIVa o pow. 0,0975 ha

‒grunty orne klasy RIVb o pow. 0,1506 ha

‒grunty orne klasy RV o pow. 0,4495 ha

Obszar gminy (…) nie posiada obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Miejscowy Plan Ogólny Zagospodarowania Przestrzennego gminy utracił moc z 31 grudnia 2003 r. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…) uchwalonym uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z 9 września 2013 r. przedmiotowa nieruchomość znajduje się w strefie R – rolniczej przestrzeni produkcyjnej oraz jednocześnie w strefie G – zorganizowanej działalności gospodarczej. Niemniej jednak działki nr 1/1, 1/2 (wraz z sąsiednimi działkami) objęte zostały decyzją Wójta Gminy (…) z 27 października 2016 r. (…) zmienionej decyzją Wójta Gminy (…) z 19 stycznia 2017 r. (…) ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hal produkcyjno-magazynowych z częścią biurową i infrastrukturą towarzyszącą. Ww. decyzja obejmuje swym zasięgiem łącznie 6 działek ewidencyjnych (poza 2 wyżej wymienionymi działkami również 4 działki sąsiednie tj. 1/3, 1/4, 1/5 i 1/6), a ustalenia w niej zawarte nie rozciągają się wprost na działki nr 1/1 i 1/2 będące jedynie częścią kompleksu objętego decyzją. Istniejąca decyzja została wydana w oparciu o analizę urbanistyczną cech geometrycznych i warunków funkcjonalnych dla kompleksu składającego się z 6 działek, a co za tym idzie ustalenia w niej zawarte odnoszą się ściśle do objętego nią obszaru. Po zmianie granic obszaru objętego wydaną decyzją wymagane jest uzyskanie nowej decyzji opartej na ponownej analizie urbanistycznej obszaru o nowych warunkach geometrycznych. W toku postępowania egzekucyjnego ustalono, że podstawą nabycia prawa własności przedmiotowej nieruchomości była umowa o przeniesienie własności nieruchomości, Rep. (…) z 18 kwietnia 2016 r., zawarta przed notariuszem. Dłużnikowi w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ponieważ transakcja kupna z 2016 r. nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług i dłużnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT po jej nabyciu. Dłużnik jest spółką z o.o. i nabył nieruchomości w celu wykorzystania jej w prowadzonej działalności gospodarczej. Na nieruchomościach ujawnione są wpisy hipoteczne:

‒hipoteka umowna w kwocie 168.000,00 zł na rzecz E.G. tytułem zabezpieczenia zapłaty ceny sprzedaży działki nr 1/1;

‒hipoteka umowna w kwocie 192.000,00 zł na rzecz E.G. i B.G. tytułem zabezpieczenia zapłaty ceny sprzedaży działki nr 1/2;

Sprawdzenie statusu podmiotu w VAT przy pomocy Portalu Podatkowego MF przeprowadzone w maju 2022 r. wykazało, iż podmiot o podanym identyfikatorze NIP jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku, poinformował Pan, że nabycie działek nr 1/1 i 1/2 przez dłużnika było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – z treści aktu notarialnego jednoznacznie wynika, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż zbywcy z tytułu czynności sprzedaży nie byli podatnikami podatku od towarów i usług.

Dłużnik od chwili zakupu nie wykorzystuje działek 1/1 i 1/2 w żaden sposób. Przedmiotowe działki gruntu są nieogrodzone, niezabudowane, porośnięte trawą i obecnie samosiewem brzozy o wysokości ok. 2,5 – 3m. Przedmiotowe nieruchomości stanowią jedynie własność dłużnej spółki.

Pytanie

Czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości składającej się z działek ewidencyjnych o nr 1/1 i 1/2 położonych w miejscowości (…), gm. (…), pow. (…), woj. (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wyżej opisanej nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego nie będzie obciążona podatkiem od towarów i usług w stawce 23%. Art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług nakłada na komornika sądowego obowiązek działania jako płatnik w przypadku wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych w rozumieniu Kodeksu postępowania cywilnego. Jednak obowiązki płatnika urzeczywistniają się wyłącznie wtedy, gdy sam dłużnik byłby zobowiązany do zapłacenia podatku należnego od danej transakcji. Z kolei zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Z kolei ust. 21 wskazanego powyżej przepisu stanowi, że: jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione. W przedmiotowej sprawie nieruchomość dłużnik nabył jako osoba prawna w drodze umowy przeniesienia własności nieruchomości, bez prawa do odliczenia podatku VAT, co komornik sprawdził mając do dyspozycji akt notarialny będący jednocześnie tytułem wykonawczym w przedmiotowej sprawie. Dłużnik włada nieruchomością w ramach tzw. zarządu zwykłego.

Zweryfikowany na Portalu Podatkowym status podmiotu wykazuje, iż jest on zarejestrowany jako podatnik VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tym samym trzeba zatem przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów. Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z powyższych wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Ze zwolnienia od podatku będą zatem korzystać sprzedaż działki niezabudowanej która nie jest klasyfikowana jako działka budowlana, a więc sprzedaż gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp. W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku – decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego. Działka o numerze ewidencyjnym 1/1 o powierzchni 0,5049 ha według Ewidencji Gruntów Starostwa Powiatowego w (…) stanowi:

‒grunty orne klasy RIVa o pow. 0,0857 ha

‒grunty orne klasy RIVb o pow. 0,1464 ha

‒grunty orne klasy RV o pow. 0,2728 ha

Działka o numerze ewidencyjnym 1/2 o powierzchni 0,6976 ha według Ewidencji Gruntów Starostwa Powiatowego w (…) stanowi:

‒grunty orne klasy RIVa o pow. 0,0975 ha

‒grunty orne klasy RIVb o pow. 0,1506 ha

‒grunty orne klasy RV o pow. 0,4495 ha

Obszar gminy (…) nie posiada obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Miejscowy Plan Ogólny Zagospodarowania Przestrzennego gminy utracił moc z 31 grudnia 2003 r. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…) uchwalonym uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z 9 września 2013 r. przedmiotowa nieruchomość znajduje się w strefie R – rolniczej przestrzeni produkcyjnej oraz jednocześnie w strefie G – zorganizowanej działalności gospodarczej. Działki nr 1/1, 1/2 nie są objęte odrębną decyzją o warunkach zabudowy. Objęcie ich łącznie z sąsiednimi działkami o nr 1/3, 1/4, 1/5 i 1/6 decyzją Wójta Gminy (…) z 27 października 2016 r. (…) zmienioną decyzją Wójta Gminy (…) z 19 stycznia 2017 r. (…) ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hal produkcyjno-magazynowych z częścią biurową i infrastrukturą towarzyszącą w sytuacji sprzedaży nieruchomości obejmującej jedynie działki o nr 1/1 i 1/2 powoduje, że po zmianie granic obszaru objętego wydaną decyzją wymagane jest uzyskanie nowej decyzji opartej na ponownej analizie urbanistycznej obszaru o nowych warunkach geometrycznych. Ww. decyzja obejmuje swym zasięgiem łącznie 6 działek ewidencyjnych – 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/1 i 1/2, a ustalenia w niej zawarte nie rozciągają się wprost na działki nr 1/1 i 1/2 będące jedynie częścią kompleksu objętego decyzją. Istniejąca decyzja została wydana w oparciu o analizę urbanistyczną cech geometrycznych i warunków funkcjonalnych dla kompleksu składającego się z 6 działek, a co za tym idzie ustalenia w niej zawarte odnoszą się ściśle do objętego nią obszaru. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, zbycie takiej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na przedmiot obrotu tj. grunty nieprzeznaczone pod zabudowę (dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze. zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości oznaczonej nr 1/1 i 1/2 przeciwko Dłużnikowi będącemu spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT.

Działki nr 1/1 i 1/2 dłużna spółka nabyła w celu ich wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. Działki są niezabudowane, nieogrodzone, porośnięte trawą i samosiewem brzozy. Dłużnik od chwili zakupu nie wykorzystuje działek nr 1/1 i 1/2 w żaden sposób.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz fakt, że Dłużnikiem jest spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą, która nabyła nieruchomości do majątku spółki, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa Dłużnika. Zatem przy dostawie nieruchomości, Dłużnik jest podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż egzekucyjna nieruchomości (działek nr 1/1 i 1/2) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Art. 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2022 r. poz. 503):

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

W przedstawionym opisie sprawy wskazał Pan, że działki nr 1/1 i 1/2 są niezabudowane oraz nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki te, wspólnie z czterema sąsiednimi działkami, zostały natomiast objęte decyzją ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hal produkcyjno-magazynowych z częścią biurową i infrastrukturą towarzyszącą.

Nie można zgodzić się z Panem, że wydana decyzja o warunkach zabudowy dla działek nr 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/1 i 1/2 nie dotyczy działek 1/1 i 1/2 i zatem ustalenia w niej zawarte nie rozciągają się na działki 1/1 i 1/2. Działki będące przedmiotem sprzedaży egzekucyjnej na moment sprzedaży będą objęte aktualną decyzją o warunkach zabudowy, która, jak sam Pan wskazuje, dotyczy obszaru ściśle nią objętego – zatem działek 1/1 i 1/2 również. To zatem wskazuje, że działki te spełniają definicję terenu budowlanego z art. 2 pkt 33 ustawy i w konsekwencji ich dostawa nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Z analizy wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że aby zastosować zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Dłużna spółka nabyła działki nr 1/1 i 1/2 na podstawie umowy o przeniesienie własności nieruchomości z 18 kwietnia 2016 r. Nabycie wskazanych działek było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (z treści aktu notarialnego wynika, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu VAT, gdyż zbywcy z tytułu sprzedaży nie byli podatnikami podatku od towarów i usług). Tym samym nie można uznać, że Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem (nie jest zatem spełniony drugi z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia).

Zatem w przedmiotowej sprawie dla dostawy wskazanych działek nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie.

Tym samym, skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9, to należy dostawę nieruchomości (działek nr 1/1 i nr 1/2) w ramach prowadzonego przez Pana postępowania egzekucyjnego opodatkować podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT.

Tym samym, stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).