Możliwość stosowania przez Gminę prewspółczynników obliczonych według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy oraz sposób dokonania korekty podatku naliczonego dla zakończonego roku 2022 i 2023.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości stosowania przez Gminę prewspółczynników obliczonych według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy oraz sposobu dokonania korekty podatku naliczonego dla zakończonego roku 2022 i 2023.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (...) (dalej: Gmina) jest czynnym podatnikiem VAT, wykonującym działalność gospodarczą i inną niż gospodarcza. Gmina rozlicza VAT miesięcznie.

W związku z dokonywanymi niektórymi zakupami Gmina stosuje tzw. prewspółczynnik, czyli sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) - dalej: „UoVAT”, w celu odliczenia podatku VAT w zakresie, w jakim podatek związany jest z działalnością gospodarczą.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem, którego dotyczą przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22 UoVAT, tj. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999) - dalej: „Rozporządzenie MF”.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d UoVAT w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Natomiast na podstawie § 8 rozporządzenia w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Pytania zadane we wniosku dotyczą wyłącznie prewspółczynników liczonych według wzorów przewidzianych w Rozporządzeniu MF.

Na dzień dzisiejszy do obliczenia prewspółczynników Gmina stosuje dane za rok poprzedni, tj. na 2022 rok przyjęła dane za 2021 r. (prewspółczynnik wstępny na 2022 rok). Następnie, w pierwszym okresie rozliczeniowym dokonuje korekty na prewspółczynnik ostateczny obliczony według danych za zakończony rok (w styczniu 2022 roku dokonała korekty podatku za 2021 rok prewspółczynnikiem obliczonym według danych za 2021 rok). Tak samo postępowała w latach poprzednich.

Od 1 stycznia 2023 roku Gmina chciałaby stosować prewspółczynniki liczone według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy. To znaczy, że na 2023 rok prewspółczynnik wstępny byłby wyliczony w oparciu o dane za 2021 rok.

W przypadku wyliczenia prewspółczynnika wstępnego na 2023 rok przyjmując dane za 2021 rok Gmina zamierza dokonać korekty kwot podatku naliczonego, o której mowa w art. 90c UoVAT dla zakończonego 2022 roku według danych za 2022 rok (proporcja ostateczna dla 2022 roku według danych za 2022 rok).

Jeżeli w trakcie 2023 roku Gmina będzie stosować prewspółczynnik wstępny obliczony na podstawie danych za 2021 rok to korekty kwot podatku naliczonego dla zakończonego 2023 roku (w deklaracji za styczeń 2024 roku) dokona według prewspółczynnika obliczonego według danych za 2022 rok.

Pytania

1.Czy Gmina może od 2023 roku zmienić dotychczasową praktykę i stosować prewspółczynniki obliczone według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy zamiast, jak dotychczas, obliczonych według danych za rok poprzedni?

2.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1, czy Gmina prawidłowo zamierza dokonać korekty podatku naliczonego dla zakończonego roku 2022 i 2023?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Gmina może od 2023 roku zmienić dotychczasową praktykę i stosować prewspółczynniki obliczone według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Zgodnie z § 8 Rozporządzenia MF w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Przepis § 3 Rozporządzenia MF, do którego odwołuje się § 8 reguluje sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z § 3 ust. 1 w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Na podstawie § 8 jednostki samorządu terytorialnego mają możliwość obliczenia prewspółczynnika za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, dla wzorów przewidzianych w Rozporządzeniu MF. Nie stoi na przeszkodzie fakt, że wcześniej liczony był przyjmując dane za rok poprzedni. Żaden przepis UoVAT ani Rozporządzenia MF nie zakazuje takiej zmiany.

Ad. 2

Na podstawie art. 90c ust. 1-3 UoVAT:

W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio (ust. 1).

W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a (ust. 2).

Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku (ust. 3).

Z powyższego wynika, że w celu dokonania korekty podatku naliczonego dla zakończonego roku podatkowego zasadą jest przyjmowanie prewspółczynnika opartego na danych dla zakończonego roku podatkowego (tak wynika z art. 90c ust. 1).

Jednakże, jeżeli dla danego roku podatnik przyjął dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, do korekty podatku naliczonego podatnik ten może również przyjąć prewspółczynnik obliczony według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

W zdarzeniu przyszłym Gmina jako prewspółczynnik wstępny na 2023 rok przyjmie prewspółczynnik oparty na danych za 2021 rok (zatem za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy). Tym samym, w myśl art. 90c ust. 2 UoVAT dla zakończonego 2023 roku (korekta dokonywana w deklaracji za styczeń 2024 r.) prawidłowe będzie zastosowanie prewspółczynnika opartego na danych za 2022 rok.

Jako prewspółczynnik wstępny w 2022 roku Gmina stosuje natomiast prewspółczynnik oparty na danych za rok poprzedni, tj. 2021 rok. Dlatego do korekty podatku naliczonego dla zakończonego 2022 roku będzie należało zastosować dane faktyczne z 2022 roku, czyli zasada z art. 90c ust. 1 UoVAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie wskazanej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999).

Na podstawie § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla: urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego), samorządowej jednostki budżetowej, samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę na przepis § 8 rozporządzenia, zgodnie z którym:

Z informacji, które Państwo przedstawili wynika, że w związku z dokonywanymi niektórymi zakupami stosują Państwo tzw. prewspółczynnik, czyli sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, w celu odliczenia podatku VAT w zakresie, w jakim podatek związany jest działalnością gospodarczą.

Na dzień dzisiejszy do obliczenia prewspółczynników stosują Państwo dane za rok poprzedni, tj. na 2022 rok przyjęli Państwo dane za 2021 r. (prewspółczynnik wstępny na 2022 rok). Następnie, w pierwszym okresie rozliczeniowym dokonują Państwo korekty na prewspółczynnik ostateczny obliczony według danych za zakończony rok (w styczniu 2022 roku dokonali Państwo korekty podatku za 2021 rok prewspółczynnikiem obliczonym według danych za 2021 rok). Tak samo postępowali Państwo w latach poprzednich.

Od 1 stycznia 2023 roku chcieliby Państwo stosować prewspółczynniki liczone według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy. To znaczy, że na 2023 rok prewspółczynnik wstępny byłby wyliczony w oparciu o dane za 2021 rok.

W przypadku wyliczenia prewspółczynnika wstępnego na 2023 rok przyjmując dane za 2021 rok zamierzają Państwo dokonać korekty kwot podatku naliczonego, o której mowa w art. 90c ustawy dla zakończonego 2022 roku według danych za 2022 rok (proporcja ostateczna dla 2022 roku według danych za 2022 rok).

Jeżeli w trakcie 2023 roku będą Państwo stosować prewspółczynnik wstępny obliczony na podstawie danych za 2021 rok to korekty kwot podatku naliczonego dla zakończonego 2023 roku (w deklaracji za styczeń 2024 roku) dokonają Państwo według prewspółczynnika obliczonego według danych za 2022 rok.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą możliwości stosowania prewspółczynników obliczonych według danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że w analizowanej sprawie w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, będą Państwo mogli dokonać odliczenia podatku naliczonego na podstawie sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Co istotne, w przypadku jednostek samorządu terytorialnego – takich jak Państwo – sposób określenia proporcji najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć został wskazany w rozporządzeniu.

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej art. 86a ust. 2d ustawy, podmiot będący podatnikiem podatku od towarów i usług realizujący działalność „mieszaną”, aby obliczyć kwotę podatku naliczonego do odliczenia, powinien ustalić sposób określenia proporcji przyjmując dane za poprzedni rok podatkowy. Przepis ten nie jest jedynym, który odnosi się do analizowanej kwestii, gdyż dodatkowe uprawnienie zawiera w swej treści § 8 rozporządzenia. Regulacja ta, dla prawidłowego odliczenia podatku naliczonego, umożliwia podatnikom zobligowanym do stosowania sposobu określenia proporcji, zastosowanie danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Zatem, na podstawie § 8 rozporządzenia, ustalając wstępny prewspółczynnik na rok 2023 będą Państwo mogli przyjąć dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy tj. za rok 2021. Wobec tego, przyjętą do tej pory praktykę ustalania wstępnych prewspółczynników w oparciu o dane za rok poprzedni, tj. dla 2022 r. dane za rok 2021, będą Państwo mogli zmienić i przyjąć metodę wyliczenia wstępnego prewspółczynnika dla roku 2023 w oparciu ponownie o dane za 2021 r.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą sposobu dokonania korekty podatku naliczonego dla zakończonego roku 2022 i 2023.

Zgodnie z treścią art. 90c ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90c ust. 2 ustawy:

W świetle art. 90c ust. 3 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że podatnik po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń roku następnego (lub I kwartał roku następnego – jeśli podatnik rozlicza się kwartalnie) jest zobowiązany dokonać korekty odliczonego według proporcji wstępnej (bazującej na danych z roku poprzedniego) podatku naliczonego, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej.

Podatnik dokonując korekty rocznej może przyjąć inny sposób określenia proporcji niż wybrany dla dokonywania odliczenia bieżącego (wstępnego), jeżeli sposób ten okaże się bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Natomiast jeśli podatnik z uwagi na specyfikę działalności został upoważniony – w drodze rozporządzenia – do przyjęcia danych za rok poprzedzający poprzedni rok podatkowy do ustalenia proporcji wstępnej, korekty rocznej dokonuje przy uwzględnieniu danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy. Przykładowo, podatnik dokonuje wstępnego odliczenia podatku naliczonego w trakcie roku 2023 i do wyliczenia prewspółczynnika, według którego dokonuje tego odliczenia, przyjmuje dane za zakończony rok 2021. Wówczas roczna korekta odliczenia będzie odbywała się w rozliczeniu za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2024 (styczeń lub I kwartał – jeśli podatnik rozlicza się kwartalnie) na podstawie prewspółczynnika wykorzystującego dane za zakończony rok 2022.

Tak więc w przypadku przyjęcia przez Państwa, przy wyliczaniu prewspółczynnika na rok 2023 danych za rok 2021, korekta z art. 90c ust. 2 za rok 2023, która będzie dokonywana w rozliczeniu na styczeń 2024 r. powinna być dokonana w oparciu o dane z roku 2022.

Natomiast, z uwagi na to, że do obliczenia prewspółczynnika na rok 2022 stosują Państwo dane za rok poprzedni tj. za rok 2021, to korekta z art. 90c ust. 1 za rok 2022, która będzie dokonywana w rozliczeniu na styczeń 2023 r. powinna być dokonana przez Państwa w oparciu o rzeczywiste dane z roku 2022.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).