zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19.06.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.222.2020.2.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 19 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 9 czerwca 2020 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.1.2020.222.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 10 czerwca 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej też: Spółka lub Wnioskodawca), wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: xxx, jest jednoosobową spółką Gminy Miasto K. Spółka (początkowo pod nazwą: R.) powstała w wyniku przekształceń własnościowych, zapoczątkowanych na podstawie Aktu Komercjalizacji z dnia 5 października 2006 roku. Zgodnie z wpisem do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dominującym przedmiotem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z). Na dzień dzisiejszy spółka świadczy usługi w zakresie gospodarki wodociągowo-kanalizacyjnej głównie dla mieszkańców miasta K., dostarcza wodę, odprowadza i oczyszcza ścieki (poz. 3 i poz. 4 części I załącznika do rozporządzenia), a także świadczy inne usługi związane z analizą wody i ścieków, sprzedażą wodomierzy, nadzorem branżowym, projektowaniem i budownictwem.

Sprzedaż prowadzona w ramach dotychczasowej działalności Spółki nie jest ewidencjonowana przy użyciu kas rejestrujących z uwagi na stosowanie zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r. poz. 2519), zwanego dalej rozporządzeniem. Wynika to z faktu, że w poprzednim roku podatkowym procentowy udział obrotu Spółki z tytułu świadczenia usług wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%. Uściślając, udział usług związanych z dostarczaniem wody odprowadzaniem ścieków wykonywanych na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych w całkowitym obrocie Wnioskodawcy realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych wynosił w poprzednim roku 98%. Cała sprzedaż dokumentowana jest fakturą VAT.

W związku z rozpoczętą w 2017 roku budową trzech basenów miejskich na terenie miasta K., akcjonariusz Spółki postanowił poszerzyć działalność Spółki o zarządzanie, eksploatację i kompleksową obsługę powstających obiektów. Spółka wyodrębniła w swoich strukturach pion ds. eksploatacji basenów i sprzedaży usług. W tych okolicznościach, wątpliwości Spółki budzi fakt, czy poszerzenie przedmiotu jej działalności o usługi związane z wykorzystaniem basenów miejskich, generujących przychody za bilety wstępu na baseny, saunę znajdującą się na terenie obiektu, czy karnetów uprawniających do wielokrotnego wstępu na obiekty, głównie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, będzie miało wpływ na utrzymanie dotychczasowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących i objęcie nim także sprzedaży biletów wstępu na obiekty zarządzane przez Spółkę. Cały czas Spółka spełniałaby jednocześnie warunki zwolnienia wynikające ze wskazanego rozporządzenia utrzymując wskaźnik ponad 80 % przychodów realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w ogólnej kwocie realizowanego obrotu.

W ramach usług związanych z obiektami basenowymi Spółką planuje dokonywać sprzedaży przy użyciu drukarek, które do momentu gdy struktura obrotów spadnie poniżej poziomu 80% nie będą fiskalizowane. Klient otrzyma paragon, który będzie posiadał dopisek niefiskalny. W przypadku gdy klient przed dokonaniem sprzedaży poda NIP, który zostanie umieszczony na paragonie niefiskalnym, to taki paragon będzie stanowił podstawę do wystawienia faktury VAT. Paragon niefiskalny będzie spełniał wszystkie elementy wskazane w art. 106e ust. 5 UVAT i będzie mógł być uznany za fakturę uproszczoną, jeżeli jego wartość nie przekroczy kwoty 450 zł. Miesięczne zestawienia sprzedaży z urządzeń niefiskalnych będą stanowiły podstawę do rozliczenia podatku należnego i zostaną ujęte w rejestrach VAT i jednolitym pliku kontrolnym.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że sprzedaż biletów oraz karnetów upoważniających do wstępu na baseny i sauny będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jak również osób prawnych.

Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kas rejestrujących z uwagi na stosowanie zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r. poz. 2519), zwanego dalej rozporządzeniem, wynika to z faktu, że w poprzednim roku podatkowym procentowy udział obrotu spółki z tytułu świadczenia usług wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%. Uściślając, udział usług związanych z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków wykonywanych na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych w całkowitym obrocie wnioskodawcy realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych wynosił w poprzednim roku 98%. Dotychczas cała sprzedaż dokumentowana była fakturą VAT.

Wnioskodawca nie prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych sprzedaży towarów i usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Działalność wyodrębnionych basenów miejskich nie kwalifikuje się do uznania, za żadną z działalności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. k) i l ) rozporządzenia.

Wnioskodawca nadmienia, że zgodnie z projektem wykonawczym (wykonanym przez mgr inż. arch. Michała O. upr. bud. nr xxx) obiekty basenowe zostały zakwalifikowane jako kryte pływalnie. W obiekcie basenu znajduje się niecka sportowa, o wym. 25x16m, spełniająca warunki fina dla organizacji zawodów sportowych, wzdłuż basenu znajdują się trybuny, oraz niecka pomocnicza, rekreacyjno-pływacka dla potrzeb nauki pływania z wydzielonym miejscem na rekreację.

W części pawilonu wejściowego wyodrębniona jest część sportowa sucha obiektu na którą składają się strefy: fitness i siłownia, oraz w części hali głównej znajduje się hala sportowa z boiskami do siatkówki i koszykówki - które będą podnajmowane firmom zewnętrznym.

Wnioskodawca nie przestał spełniać warunków przed dniem 1 stycznia 2019 r. do zwolnienia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra rozwoju i finansów z dnia 20 grudnia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym stanowiącym zdarzenie przyszłe, po poszerzeniu działalności o zarządzanie basenami miejskimi i rozpoczęciu sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z prowadzonych basenów, sauny i karnetów uprawniających do wielokrotnego wstępu na obiekty, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie wszystkich rodzajów działalności (w tym również sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z basenów, sauny, czy karnetów), jeżeli utrzymany zostanie wskaźnik ponad 80% przychodów uzyskanych z tytułu dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków, to jest sprzedaży usług wskazanych w części I załącznika do rozporządzenia oraz czy wskazany sposób ewidencjonowania obrotu w ramach obiektów basenowych jest prawidłowy?

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z 10 czerwca 2020 r.):

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tj. z dnia 9 grudnia 2019 roku Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwaną dalej: UVAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ustawa określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w niej odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Dopełnieniem regulacji art. 111 ust. 1 UVAT jest art. 111 ust. 8 UVAT wskazujący delegację ustawową i stanowiący, że: minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Zakres zwolnienia reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r. poz. 2519). Zgodnie z § 1 niniejszego aktu: rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej ,,ewidencjonowaniem, oraz warunki korzystania ze zwolnienia. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia. Treść przepisów regulujących zwolnienia wskazuje na ich dwojaki charakter. Zwolnienie dla określonych grup podmiotów (zwolnienie podmiotowe z § 3 rozporządzenia) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe z § 2 rozporządzenia).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia: zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe). Natomiast ust. 2 stanowi, że: w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku. Minister Finansów w § 3 wydanego rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej zwolnił w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. m.in. podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80% (zwolnienie podmiotowe). Należy wskazać, że zgodnie z § 4 rozporządzenia, pomimo prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym m.in. mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, zwolnienia nie stosuje się jeżeli zakres przedmiotu działalności podatnika mieści się w ramach czynność wskazanych w § 4 rozporządzenia. W myśl § 5 ust. 3 rozporządzenia: w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w jego § 3 ust. 1 pkt 3, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy 80% albo niższy niż 80%, z zastrzeżeniem ust. 4..

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i prawnym przy zastrzeżeniu, że udział procentowy obrotu z tytułu świadczenia usług zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zostanie utrzymany na poziomie wyższym niż 80%, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie wszystkich rodzajów działalności, z uwagi na poniższe okoliczności:

bezspornym jest, że dotychczasowy przedmiot działalności Wnioskodawcy sprowadzający się do dostarczania wody, odprowadza i oczyszcza ścieków (PKWiU: 36 oraz PKWiU: 37) wchodzi w zakres czynności wykazanych w poz. 3 i poz. 4 części I załącznika do rozporządzenia i przy zachodzeniu warunku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, uprawnia go do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących;
analiza części I załącznika do rozporządzenia wskazuje, że nie została w nim wymieniona dostawa towarów lub świadczenie usług analogicznych do tych, o które poszerzona zostanie działalność Wnioskodawcy (usługi udostępniania wstępu na baseny miejskie zarządzane, eksploatowane kompleksowo i obsługiwane przez Spółkę);
nie ulega wątpliwości, że może dojść do sytuacji, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie (z uwagi na korzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej interpretacja z 16 września 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.306.2019.2.JG);
prezentowany jest pogląd doktryny i komentatorów, zgodnie z którym fakt, iż zwolnienie to ma charakter podmiotowy, oznacza, że podmioty świadczące te usługi nie mają w ogóle obowiązku ewidencjonowania jakichkolwiek wykonywanych przez siebie czynności za pomocą kasy. (T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 15, Warszawa 2019);
przyjmując pogląd prezentowany w pkt 4 za słuszny, to prawo do zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie wszystkich rodzajów działalności należy skorelować z § 4 rozporządzenia i wskazać, że przepis ten wyłącza stosowanie zwolnień przewidzianych w § 2 i § 3 rozporządzenia w przypadku m.in. świadczenia usług:

kulturalnych i rozrywkowych wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit. k) rozporządzenia),
związanych z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia),

w ocenie Wnioskodawcy i w opisanym stanie faktycznym działalność wyodrębnionych basenów miejskich nie kwalifikuje się do uznania, za żadną z działalności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. k) i l) rozporządzenia; należy zaznaczyć, że potencjalnie najbardziej zbliżonym funkcjonalnie do basenów miejskich pojęciem może być park rozrywki (w znaczeniu jednak dużo szerszym); zgodnie z interpretacją z dnia 12 lutego 2016 r. IPPP3/4512-1090/15-2/PC: ustawa podatkowa nie zawiera co prawda definicji parku rozrywki, ale w potocznym i słownikowym tego słowa rozumieniu jest to miejsce (zarówno otwarte jak i zamknięte), który służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki (...) jak czytamy np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP3/443-1187/11-2/KB: Jednocześnie nie istnieje definicja legalna ani parku rozrywki ani wesołego miasteczka. W tym celu konieczne jest posłużenie się znaczeniem potocznym tych pojęć i definicją przewidzianą przez słownik języka polskiego. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sip.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele strzelnice, kolejki. W tym samym słowniku nie znajdziemy definicji parku rozrywki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice; w ocenie Wnioskodawcy kwalifikacja basenów do usług związanych z działalnością obiektów sportowych (PKWiU: 93.11.10.0), a parków rozrywki do usług świadczonych przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (PKWiU: 93.21.10.0) jednoznacznie wskazuje na rozróżnienie pomiędzy nimi.

W ocenie Wnioskodawcy baseny należy zakwalifikować do usług związanych z działalnością obiektów sportowych (PKWiU: 93.11.10.0).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).

I tak w części I załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w poz. 3 wskazano usługi sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 36 - Woda w postaci naturalnej; usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody.

Natomiast w części I załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w poz. 4 wskazano usługi sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 37 - Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osady ze ścieków kanalizacyjnych.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi, tzn. że dotyczą konkretnych czynności.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W myśl § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje się do podatników, którzy w pierwszym lub drugim półroczu poprzedniego roku podatkowego osiągnęli udział procentowy obrotu równy 80% albo niższy niż 80%.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę na podstawie § 4 ww. rozporządzenia z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 tego rozporządzenia. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy 80% albo niższy niż 80%, z zastrzeżeniem ust. 4 (§ 5 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 cyt. rozporządzenia).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie gospodarki wodociągowo-kanalizacyjnej głównie dla mieszkańców miasta K., dostarcza wodę, odprowadza i oczyszcza ścieki (poz. 3 i poz. 4 części I załącznika do rozporządzenia), a także świadczy inne usługi związane z analizą wody i ścieków, sprzedażą wodomierzy, nadzorem branżowym, projektowaniem i budownictwem.

Sprzedaż prowadzona w ramach dotychczasowej działalności spółki nie jest ewidencjonowana przy użyciu kas rejestrujących z uwagi na stosowanie zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wynika to z faktu, że w poprzednim roku podatkowym procentowy udział obrotu Spółki z tytułu świadczenia usług wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%. Uściślając, udział usług związanych z dostarczaniem wody odprowadzaniem ścieków wykonywanych na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych w całkowitym obrocie Wnioskodawcy realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych wynosił w poprzednim roku 98%. Cała sprzedaż dokumentowana jest fakturą VAT. Wnioskodawca nie prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych sprzedaży towarów i usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Działalność wyodrębnionych basenów miejskich nie kwalifikuje się do uznania, za żadną z działalności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. k) i l ) rozporządzenia. Wnioskodawca nie przestał spełniać warunków przed dniem 1 stycznia 2019 r. do zwolnienia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia ministra rozwoju i finansów z dnia 20 grudnia 2017 r.

Wątpliwości Spółki budzi fakt, czy poszerzenie przedmiotu jej działalności o usługi związane z wykorzystaniem basenów miejskich, generujących przychody za bilety wstępu na baseny, saunę znajdującą się na terenie obiektu, czy karnetów uprawniających do wielokrotnego wstępu na obiekty, głównie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, będzie miało wpływ na utrzymanie dotychczasowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących i objęcie nim także sprzedaży biletów wstępu na obiekty zarządzane przez Spółkę. Cały czas Spółka spełniałaby jednocześnie warunki zwolnienia wynikające ze wskazanego rozporządzenia utrzymując wskaźnik ponad 80% przychodów realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia w ogólnej kwocie realizowanego obrotu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wskazać należy, że w niniejszej sytuacji zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej opisanych przez Wnioskodawcę czynności, realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jak wskazano we wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę dominujące usługi zostały wymienione w załączniku do rozporządzenia w poz. 3 i 4, jako czynności zwolnione z ewidencjonowania, a udział obrotu z tytułu wykonywania tych czynności w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w roku poprzedzającym rok, w którym Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie, był wyższy niż 98%. Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w następnych latach nie przestał spełniać warunków uprawniających do zwolnienia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, gdyż jak sam wskazał, udział procentowy obrotu był wyższy niż 80%.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy w kontekście zadanego pytania, kluczowe dla jej rozstrzygnięcia są podane przez Spółkę informacje z których wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych sprzedaży towarów i usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia.

Wnioskodawca bowiem w opisie sprawy jednoznacznie wskazał, że Spółka nie prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych sprzedaży towarów i usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ponadto zaznaczył, że działalność wyodrębnionych basenów miejskich nie kwalifikuje się do uznania, za żadną z działalności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. k) i l ) rozporządzenia.

W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej czynności opisanych w treści wniosku, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W świetle przedstawionego opisu sprawy należy przyjąć, że skoro Spółka w ramach prowadzonej działalności nie świadczy usług wymienionych w katalogu § 4 ust. 1 pkt 2 to może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Informuje się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Na marginesie należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie regulują kwestii technicznych prowadzenia przez podatnika ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej w trybie niefiskalnym w przypadku dokonania sprzedaży która nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Końcowo zaznacza się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W niniejszej interpretacji nie dokonano analizy prawidłowości zakwalifikowania przez Wnioskodawcę świadczonych usług jako usług związanych z działalnością obiektów sportowych (PKWiU: 93.11.10.0). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że jeżeli w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej zostanie ustalony inny stan interpretacja nie wywoła skutku prawnego. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie