Temat interpretacji
Rozpoznanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką 0%.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 8 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką 0% VAT wpłynął 12 września 2022 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 listopada 2022 r. (wpływ 1 grudnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego
X S A. (dalej Spółka) są producentem i sprzedawcą żywności kontrahentom z Polski i zagranicy Spółka jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego.
Przed wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, Spółka dokonywała dostaw towarów do kontrahenta mającego siedzibę w tym państwie, tj. do Y (dalej Y). Spółka otrzymywała zamówienia od Y i na ich podstawie dokonywała dostawy, w wyniku której wysyłała towary do Wielkiej Brytanii.
Po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (dalej Brexit) nastąpiła zmiana w zakresie kontaktów handlowych. Z, będąc (...) siecią działającą w wielu państwach powierzył obsługę towarów sprzedawanych do Y spółce A (dalej A) z siedzibą w (…) w (…). A przejął również obsługę towarów, które przed Brexit-em sprzedawane były przez Spółkę bezpośrednio do Y.
Od (…) r to A nabywa towary od Spółki i dokonuje ich dostawy do Y, następnie Y sprzedaje towary klientom końcowym w Wielkiej Brytanii.
Model transakcyjny wygląda więc następująco.
Zamówienie na dostawę towaru Spółka otrzymuje od A. Następnie Spółka dokonuje dostawy na rzecz A na warunkach Incoterms 2020 DDP. Miejscem dostawy jest dok portowy w innym państwie UE. Transport towaru do doku dokonywany jest w dwóch etapach.
W pierwszym etapie zamówiony towar transportowany jest do wskazanego przez A magazynu przejściowego w Polsce, w którym następuje przeładowanie towarów. Następnie z tego magazynu przez innego przewoźnika towar jest transportowany do doku portowego w innym państwie UE. Spółka nabywa usługę transportu towarów do magazynu przejściowego otrzymując faktury od samodzielnie przez siebie wybranego przewoźnika Spółka nabywa również usługę transportową i otrzymuje faktury od przewoźnika dokonującego transportu z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego w innym państwie UE. Jednak to A wskazuje Spółce przewoźnika przewożącego towary z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego.
Ponadto w umowie z A określone zostały również terminy płatności za transport z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego, możliwość potrącenia przez A niezapłaconej przewoźnikom należności z należnościami przysługującymi Spółce ze sprzedaży towarów oraz kara umowna jaką Spółka miałaby ponieść na rzecz A w przypadku nieterminowej płatności za powyższy transport.
Koszty dostawy towaru z magazynu przejściowego do doku portowego są określone w umowie z A i doliczane do ceny sprzedawanego dla A towaru.
Od momentu dostarczenia towarów do doku portowego w innym państwie UE za towar odpowiada A - w myśl warunków dostawy DDP Następnie A dokonuje dostawy do Wielkiej Brytanii (dalej GB)
Zgodnie z żądaniem A, na fakturze wystawianej dla tego podmiotu Spółka wskazuje nabywcę towaru: A oraz w dodatkowym polu o nazwie: „description” („opis”) adres magazynu w Wielkiej Brytanii. Podobnie na zamówieniach przychodzących z A oraz w umowie z A widnieją nazwy magazynów docelowych w GB. W umowie z A jest także jednoznacznie wskazany kraj docelowy towaru - GB
Na mocy umowy z A, Spółka gwarantuje zgodność towaru i opakowania z przepisami prawnymi obowiązującymi w Wielkiej Brytanii oraz ponosi odpowiedzialność za prawidłowe oznakowanie towarów i dopuszczalność ich sprzedaży w tym państwie. Spółka na mocy tej umowy zobowiązana jest również odpowiednio oznaczyć towary zgodnie z brytyjskimi przepisami celnymi. Na potrzeby omawianej dostawy A przekazał Spółce numer, pod którym jest zidentyfikowany w innym państwie UE do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numer ten Spółka wykazuje na fakturach wystawianych dla A.
Reasumując: Spółka otrzymuje zamówienie na towar od A i dokonuje dostawy towaru dla A na warunkach DDP. Zgodnie z warunkami tego typu umowy, Spółka jest odpowiedzialna za towar do momentu dostarczenia go do doku w porcie w państwie Unii Europejskiej. Jest to państwo unijne inne niż Polska Następnie A dokonuje dostawy tego towaru na rzecz Y i towar wywozi do Wielkiej Brytanii. Ponieważ towar przeznaczony jest na rynek brytyjski, Spółka musi oznaczyć go oraz dochować zgodności towaru z przepisami tego państwa. Na fakturze Spółka wskazuje jako kupującego A oraz w dodatkowej pozycji nazwę i adres magazynu w Wielkiej Brytanii.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:
Wniosek nie zawiera zapytania o interpretację warunków DDP. Warunki DDP są jedynie elementem zaistniałego stanu faktycznego w zakresie umownego przyjęcia przez strony momentu przejścia praw i ryzyk związanych z towarem na nabywcę. Oznaczają one, że z chwilą dostarczenia towaru do portu w innym państwie UE następuje przejście praw i ryzyk związanych z towarem na nabywcę. Zatem wskazane we wniosku warunki DDP odnoszą się do zaistniałego stanu faktycznego, w którym przeniesienie prawa do dysponowania towarem następuje w porcie umiejscowionym w innym niż Polska państwie UE.
A jest zarejestrowanym dla czynności wewnątrzwspólnotowych podatnikiem. Posiada właściwy i ważny numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numer ten przekazał Spółce i Spółka wykazuje go fakturach wystawianych dla A.
Przed terminem złożenia deklaracji podatkowej za dany okres Spółka będzie posiadała dowody potwierdzające dostarczenie towarów do innego państwa UE
Spółka będzie składała informacje podsumowujące zawierające prawidłowe dane.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 listopada 2022 r.):
Czy opisana we wniosku dostawa stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawką 0%?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 listopada 2022 r.):
Przedstawione we wniosku o interpretację własne stanowisko odnosi się do oceny przedstawionego stanu faktycznego w kontekście definicji WDT zawartej w art. 13 ust. 1 i 2 uptu zatem jest odpowiedzią na pierwszą część pytania. Zdaniem Spółki przedstawiona w stanie faktycznym dostawa spełnia ustawową definicję wcwnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Towar zostaje wywieziony z terytorium Polski w wykonaniu dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Nabywcą towaru jest A, podmiot zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym, niż terytorium kraju.
W myśl art. 42 ust. 1 i ust. 1a uptu wewnątrzwspólnotową dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
1a. Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
˗chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Tak jak wskazali Państwo w poniższych odpowiedziach X S.A. (dalej Spółka):
- będą dysponowały dokumentami potwierdzającymi dostarczenie towarów do innego państwa UE,
- nabywca tych towarów jest zarejestrowanym dla czynności wewnątrzwspólnotowych podatnikiem. Posiada właściwy i ważny numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numer ten przekazał Spółce,
- Spółka będzie składała informacje podsumowujące zawierające prawidłowe dane,
•- ponadto spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT-UE.
W związku z powyższym Wewnątrzwspólnotową dostawa towarów dokonana na rzecz A podlega opodatkowaniu stawka 0%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm., dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”),
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
Przez terytorium kraju, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).
Z kolei przez terytorium Unii Europejskiej w myśl art. 2 pkt 3 ustawy,
rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary,
rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy,
przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 13 ust. 1 ustawy,
przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy,
przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1.podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2.osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3.podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4.podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Stosowanie do art. 13 ust. 6 ustawy,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Powyższe regulacje wskazują, że w sytuacji gdy wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji dostawy (sprzedaży) z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel - to zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Warunkiem rozpoznania danej dostawy towarów (której towarzyszy przemieszczenie z Polski do innego kraju członkowskiego), jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest dokonanie jej na rzecz podmiotu zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.
Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy:
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1.podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2.podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3.podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy,
miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 2 ustawy,
w przypadku, gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Zgodnie zaś z art. 22 ust. 2b ustawy,
w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
Na postawie art. 22 ust. 2c ustawy,
w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy,
przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Jak stanowi art. 22 ust. 2e ustawy,
w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1.pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2.ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 3 ustawy,
w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:
1.poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2.następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Zgodnie z powyższymi przepisami, w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, tj. kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany jest tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy - przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport) i tylko w odniesieniu do jednej z transakcji ustalane jest miejsce świadczenia, w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych a zatem według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).
Na podstawie wskazanych regulacji zawartych w art. 22 ustawy, należy przyjąć, że jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez:
˗podatnika pierwszego w kolejności, to transakcją „ruchomą”, której przypisany jest ten transport jest dostawa dokonana przez ten podmiot (a więc pierwsza z dwóch dostaw) - zgodnie z art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy,
˗podatnika drugiego w kolejności (nabywcę), to transakcją „ruchomą”, której przypisany jest ten transport jest dostawa dokonana do tego podmiotu (a więc pierwsza z dwóch dostaw) - zgodnie z art. 22 ust. 2a ustawy,
˗podatnika trzeciego w kolejności (ostatniego nabywcę), to transakcją „ruchomą”, której przypisany jest ten transport jest dostawa dokonana do tego podmiotu - ostatniego nabywcy w łańcuchu (a więc druga z dwóch dostaw) – zgodnie z art. 22 ust. 2e pkt 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka - będąca czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych - jest producentem i sprzedawcą żywności kontrahentom z Polski i zagranicy.
Przed wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, Spółka dokonywała dostaw towarów do kontrahenta mającego siedzibę w tym państwie, tj. do Y. Spółka otrzymywała zamówienia od Y i na ich podstawie dokonywała dostawy, w wyniku której wysyłała towary do Wielkiej Brytanii.
Po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej nastąpiła zmiana w zakresie kontaktów handlowych. Z, będąc globalną siecią działającą w wielu państwach powierzył obsługę towarów sprzedawanych do Y spółce A z siedzibą w (…). A przejął również obsługę towarów, które przed Brexit-em sprzedawane były przez Spółkę bezpośrednio do Y.
Od (…) r. to A nabywa towary od Spółki i dokonuje ich dostawy do Y, następnie Y sprzedaje towary klientom końcowym w Wielkiej Brytanii.
Model transakcyjny wygląda więc następująco.
Zamówienie na dostawę towaru Spółka otrzymuje od A. Następnie Spółka dokonuje dostawy na rzecz A na warunkach Incoterms 2020 DDP. Miejscem dostawy jest dok portowy w innym państwie UE. Transport towaru do doku dokonywany jest w dwóch etapach.
W pierwszym etapie zamówiony towar transportowany jest do wskazanego przez A magazynu przejściowego w Polsce, w którym następuje przeładowanie towarów. Następnie z tego magazynu przez innego przewoźnika towar jest transportowany do doku portowego w innym państwie UE. Spółka nabywa usługę transportu towarów do magazynu przejściowego otrzymując faktury od samodzielnie przez siebie wybranego przewoźnika Spółka nabywa również usługę transportową i otrzymuje faktury od przewoźnika dokonującego transportu z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego w innym państwie UE. Jednak to A wskazuje Spółce przewoźnika przewożącego towary z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego.
Ponadto w umowie z A określone zostały również terminy płatności za transport z magazynu przejściowego w Polsce do doku portowego, możliwość potrącenia przez A niezapłaconej przewoźnikom należności z należnościami przysługującymi Spółce ze sprzedaży towarów oraz kara umowna jaką Spółka miałaby ponieść na rzecz A w przypadku nieterminowej płatności za powyższy transport.
Koszty dostawy towaru z magazynu przejściowego do doku portowego są określone w umowie z A i doliczane do ceny sprzedawanego dla A towaru.
Od momentu dostarczenia towarów do doku portowego w innym państwie UE za towar odpowiada A - w myśl warunków dostawy DDP Następnie A dokonuje dostawy do Wielkiej Brytanii.
Na fakturze Spółka wskazuje nabywcę towaru: A oraz w dodatkowym polu o nazwie: „description” („opis”) adres magazynu w Wielkiej Brytanii. Podobnie na zamówieniach przychodzących z A oraz w umowie z A widnieją nazwy magazynów docelowych w GB. W umowie z A jest także jednoznacznie wskazany kraj docelowy towaru - GB
Na mocy umowy z A, Spółka gwarantuje zgodność towaru i opakowania z przepisami prawnymi obowiązującymi w Wielkiej Brytanii oraz ponosi odpowiedzialność za prawidłowe oznakowanie towarów i dopuszczalność ich sprzedaży w tym państwie. Spółka na mocy tej umowy zobowiązana jest również odpowiednio oznaczyć towary zgodnie z brytyjskimi przepisami celnymi. Na potrzeby omawianej dostawy A przekazał Spółce numer, pod którym jest zidentyfikowany w innym państwie UE do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numer ten Spółka wykazuje na fakturach wystawianych dla A.
Wątpliwości Państwa Spółki dotyczą kwestii ustalenia czy opisana dostawa stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawką 0%
Państwa zdaniem przedstawiona dostawa spełnia ustawową definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu stawka 0%.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, że Państwa Spółka słusznie rozpoznała, że przedmiotowa dostawa stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawka 0%.
Po pierwsze należy zauważyć, że opisana dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach transakcji łańcuchowej.
Albowiem, Państwa Spółka nie przekazuje towaru odbiorcy końcowemu z Wielkiej Brytanii oraz żaden z podmiotów uczestniczących w transakcji - ani samodzielnie ani za pośrednictwem innej osoby działającej na jego rzecz - nie organizuje transportu towarów z Polski (od pierwszego dostawcy Państwa Spółki) do ostatecznego nabywcy, nie można uznać, że dostawa towaru dokonana przez Państwa Spółkę wpisuje się w jedną transakcję łańcuchową, w ramach której można byłoby wydzielić tzw. transakcję ruchomą i transakcję nieruchomą. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z dwiema odrębnymi transakcjami, tj. dostawą towarów dokonaną przez Państwa Spółkę na rzecz A, oraz z dostawą towarów dokonaną przez A na rzecz Y.
W konsekwencji dla oceny charakteru Państwa dostawy znaczenie mają tylko okoliczności, które dotyczą sprzedaży towaru przez Was na rzecz A.
Zatem skoro, Towar zostaje wywieziony z terytorium Polski w wykonaniu dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego UE dla A, który jest podmiotem zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym, niż terytorium kraju i to A dokonuje ich dostawy do Y, to transkacja dostawy towarów dokonana na rzecz A wpisuje się w wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Państwa Spółka po spełnienieu warunków, o których mowa w art. 42 ustawy związanych m.in. z posiadaną dokumentacją będzie mogła zastosować stawkę 0% VAT dla dokonanej dostawy.
Należy zatem zgodzić się z Państwa Spółką, że opisana dostawa na rzecz A spełnia ustawową definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, która przy spełnieniu warunków wynikających z art. 42 ustawy podlega/będzie podlegać opodatkowaniu stawką 0% VAT.
W konsekwencji stanowisko Państwa Spółki w zakresie uznania opisanej we wniosku transkacji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i możliwości stosowania stawki 0% przy spełnieniu warunków o których mowa w art. 42 ustawy należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).