Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy przez doradcę restrukturyzacyjnego, działającego jako syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca przymusowy.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy przez doradcę restrukturyzacyjnego, działającego jako syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca przymusowy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza w najbliższych miesiącach zarejestrować działalność gospodarczą (PKD 70.22Z) w CEiDG. Zakres działalności to pełnienie funkcji syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego, zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe i postanowieniami sądu.
Wnioskodawca posiada licencję doradcy restrukturyzacyjnego. Zasady powoływania syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego, zarządcy przymusowego określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe.
Zgodnie art. 156 ust. 1 tej ustawy, syndyka powołuje się w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego.
Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy, tymczasowego nadzorcę sądowego sąd ustanawia w celu zabezpieczenia majątku dłużnika.
Zarządcę przymusowego powołuje się, gdy zachodzi obawa, że dłużnik będzie ukrywał swój majątek lub w inny sposób działał na szkodę wierzycieli (art. 40 ustawy).
Kompetencje osoby posiadającej licencję doradcy restrukturyzacyjnego, zależą od funkcji, jaką pełni w danym postępowaniu.
W zakresie zadań nałożonych przez ustawę Prawo upadłościowe, Wnioskodawca może pełnić funkcję syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego.
Wnioskodawca nie zamierza, choć mógłby hipotetycznie posiadając licencję doradcy restrukturyzacyjnego pełnić czynności doradczych. Licencja doradcy restrukturyzacyjnego uprawnia do świadczenia usług z zakresu doradztwa przy restrukturyzacji i upadłości przedsiębiorstw, lecz świadczenie powyższych usług nie jest przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykonuje czynności w imieniu własnym, na rzecz upadłego. Wynagrodzenie jest ustalane postanowieniem sądu i wypłacane ze środków budżetu państwa lub masy upadłości.
Pytanie
Czy doradca restrukturyzacyjny w rozumieniu ustawy z dnia z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego, to jest osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą, powołana przez sąd jako zarządca tymczasowy, tymczasowy nadzorca sądowy, syndyk masy upadłości, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą PKD 70.22Z PKWIU 70.22.
Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą i stanowiskami doktryny syndycy, tymczasowi nadzorcy sądowi i zarządcy tymczasowi mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z przepisem, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się podatku VAT).
Zatem, jeżeli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą de facto działająca, jako syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca tymczasowy nie otrzymała z tytułu wynagrodzenia za pełnienie wyżej wymienionych funkcji w poprzednim roku kwoty wyższej od 200.000 zł, może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od VAT, to w takich przypadkach nie nalicza VAT od przyznanych wynagrodzeń oraz nie ma obowiązku zgłoszenia się jako podatnik VAT i zapłaty podatku VAT. W razie przekroczenia ww. limitu lub „chęci rozliczania VAT”, syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca tymczasowy, będzie zobowiązany do rejestracji dla celów VAT.
Reasumując, doradca restrukturyzacyjny, powołany przez sąd jako syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca przymusowy i nie wykonujący czynności doradczych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży, tj. 200.000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 15 ust. 3 ustawy:
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) (uchylony);
3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Do czynności wykonywanych przez zarządcę, nadzorcę sądowego, czy syndyka masy upadłości zastosowanie znajduje przepis art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w myśl którego:
Przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 3 ustawy, wyłącza zatem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności zleceniobiorcy są związani ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy nimi, co do:
·warunków wykonania tych czynności,
·wynagrodzenia,
·odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Zasady powoływania syndyka, zarządcy oraz nadzorcy sądowego określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520).
Zgodnie z art. 156 ust. 1 ww. ustawy:
W przypadku ogłoszenia upadłości powołuje się syndyka.
Natomiast, w myśl art. 38 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:
Sąd może zabezpieczyć majątek dłużnika przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Do tymczasowego nadzorcy sądowego przepisy art. 156 ust. 4, art. 157, art. 157a, art. 159-161, art. 166 ust. 6, art. 167 ust. 2, art. 167a, art. 167b, art. 170-172 i art. 178 stosuje się odpowiednio.
Z kolei, według art. 40 ust. 1 tej ustawy:
Sąd może stosować inne sposoby zabezpieczenia, w tym także zabezpieczenie przez ustanowienie zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika, jeżeli zachodzi obawa, że dłużnik będzie ukrywał swój majątek lub w inny sposób działał na szkodę wierzycieli, a także gdy dłużnik nie wykonuje poleceń tymczasowego nadzorcy sądowego.
Na mocy art. 162 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:
Wynagrodzenie syndyka ustala się jako sumę pięciu części składowych, w granicach od dwukrotności do dwustusześćdziesięciokrotności podstawy wynagrodzenia.
Ponadto wskazać należy, że pomiędzy sądem upadłościowym a syndykiem, czy zarządcą lub nadzorcą nie istnieje również stosunek prawny, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, w zakresie odpowiedzialności za powierzone funkcje. Sąd jako organ władzy powołuje syndyka, zarządcę lub nadzorcę sądowego i określa jego wynagrodzenie, nie pokrywa jednak kosztów wynagrodzenia i nie ponosi odpowiedzialności za działania i ewentualne szkody wynikające z prowadzonych przez syndyka (nadzorcę sądowego, zarządcę) czynności.
Zatem syndyk, zarządca, czy nadzorca sądowy wykonując swoje czynności w ramach postępowania upadłościowego, do którego został powołany, wykonuje szeroko pojętą działalność usługodawcy, zaliczaną do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Ponieważ działalność tę wykonuje samodzielnie zgodnie z nakazami wynikającymi z przepisów prawa upadłościowego i sądu, otrzymując za to wynagrodzenie, świadczy odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza w najbliższych miesiącach zarejestrować działalność gospodarczą. Zakres działalności to pełnienie funkcji syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego, zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe i postanowieniami sądu. Wnioskodawca posiada licencję doradcy restrukturyzacyjnego. Kompetencje osoby posiadającej licencję doradcy restrukturyzacyjnego, zależą od funkcji, jaką pełni w danym postępowaniu. W zakresie zadań nałożonych przez ustawę Prawo upadłościowe, Wnioskodawca może pełnić funkcję syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego.
Wnioskodawca nie zamierza, choć mógłby hipotetycznie posiadając licencję doradcy restrukturyzacyjnego pełnić czynności doradczych. Licencja doradcy restrukturyzacyjnego uprawnia do świadczenia usług z zakresu doradztwa przy restrukturyzacji i upadłości przedsiębiorstw, lecz świadczenie powyższych usług nie jest przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykonuje czynności w imieniu własnym, na rzecz upadłego. Wynagrodzenie jest ustalane postanowieniem sądu i wypłacane ze środków budżetu państwa lub masy upadłości.
Wątpliwości Pana dotyczą kwestii ustalenia, czy doradca restrukturyzacyjny w rozumieniu ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego, to jest osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą, powołana przez sąd jako zarządca tymczasowy, tymczasowy nadzorca sądowy, syndyk masy upadłości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy.
W myśl art. 23 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1588 ze zm.):
Postępowanie restrukturyzacyjne prowadzi się z udziałem nadzorcy, którym jest nadzorca układu albo nadzorca sądowy, albo zarządcy.
Natomiast, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy Prawo restrukturyzacyjne:
Nadzorcą albo zarządcą może być osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i licencję doradcy restrukturyzacyjnego wydawaną na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 242 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1080), zwanej dalej "ustawą o licencji doradcy restrukturyzacyjnego", oraz ma konto doradcy restrukturyzacyjnego w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe, albo spółka handlowa, której wspólnicy ponoszący odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem albo członkowie zarządu reprezentujący spółkę posiadają taką licencję oraz która ma konto doradcy restrukturyzacyjnego w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe.
W konsekwencji, w myśl art. 453 ust. 1 ustawy Prawo restrukturyzacyjne:
Z dniem wejścia w życie ustawy licencja syndyka staje się licencją doradcy restrukturyzacyjnego.
Zgodnie z brzmieniem ww. ustawy, licencja doradcy restrukturyzacyjnego uprawnia do wykonywania wielu, także nowych czynności:
1)syndyka na podstawie ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe,
2)nadzorcy i zarządcy na podstawie ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne,
3)doradztwa restrukturyzacyjnego obejmującego udzielanie porad, opinii i wyjaśnień oraz świadczenia innych usług z zakresu restrukturyzacji i upadłości.
Zatem, ustawa wyposażyła doradcę restrukturyzacyjnego w szersze kompetencje niż dotychczas posiadał syndyk. Wykonuje on czynności syndyka na podstawie ustawy Prawo upadłościowe, nadzorcy i zarządcy na podstawie ustawy Prawo restrukturyzacyjne oraz zarządcy w egzekucji przez zarząd przymusowy na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego.
W związku z opisem sprawy, w którym Wnioskodawca wskazał, że w ramach swojej działalności będzie pełnił funkcje syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego, zgodnie z ustawą Prawo upadłościowe, a nie będzie wykonywał usług z zakresu doradztwa restrukturyzacyjnego, należy rozstrzygnąć, czy ww. działalność Zainteresowanego, należy zaliczyć do usług, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
W myśl art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Na mocy art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
─ energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
─ wyrobów tytoniowych,
─ samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
─ preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
─ komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
─ urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
─ maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
─ pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
─ motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Jak stanowi powyżej cyt. przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a) i b) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne.
Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro Zainteresowany podaje, że zamierza w najbliższych miesiącach zarejestrować działalność gospodarczą (PKD 70.22Z) w CEiDG, której przedmiotem prowadzenia są wyłącznie usługi z zakresu pełnienia funkcji syndyka, tymczasowego nadzorcy sądowego i zarządcy przymusowego, jednak bez wykonywania czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, bowiem czynności z zakresu doradztwa restrukturyzacyjnego (obejmującego udzielanie porad, opinii i wyjaśnień oraz świadczenia innych usług z zakresu restrukturyzacji i upadłości), nie będą przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy, to Zainteresowanemu przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie w sytuacji, gdy u Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wartość sprzedaży nie przekroczy w obecnym roku podatkowym kwoty 200.000 zł, przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 113 ust. 9, jak również sprzedaż nie przekroczy w latach następnych kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Natomiast w momencie, gdy w obecnym roku wartość sprzedaży przekroczy kwotę ustaloną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej lub w latach następnych przekroczy 200 000 zł lub też gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie mógł korzystać z omawianego zwolnienia.
Podsumowując, doradca restrukturyzacyjny, powołany przez sąd jako syndyk, tymczasowy nadzorca sądowy i zarządca przymusowy i niewykonujący czynności doradczych, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży, tj. 200.000 zł, z uwzględnieniem art. 113 ust. 9 ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).