Temat interpretacji
Czy usługi świadczone na rzecz zagranicznego podmiotu mającego siedzibę w USA podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stwierdzenia czy usługi świadczone na rzecz zagranicznego podmiotu mającego siedzibę w USA podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 kwietnia 2022 r. (data wpływu 4 maja 2022 r.) oraz pismem z 28 kwietnia 2022 r. (data wpływu 6 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Państwa Spółka planuje świadczyć usługi IT na rzecz zleceniobiorcy z siedzibą w USA.
Usługa będzie polegać na:
1.zdalne ustawianie systemów/konfigurowanie
2.rozsyłanie SMS wiadomości
3.usługi sprzedaży reklamy w internecie
4.doradztwo w zakresie funkcjonowania reklamy w internecie.
Ze względu na fakt, że siedziba firmy oraz zarząd znajdują się w Polsce, Państwa Spółka (płatnik VAT) uważa, że jest zobligowana do wystawienia faktury dla kontrahenta z USA ze stawką 0% (eksport usług). Wątpliwość Państwa Spółki wzbudził przykład podany na stronie biznes.gov.pl.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
1.czy podmiot z siedzibą w USA, na którego rzecz Państwa Spółka świadczy usługę, posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, a jeśli tak czy Państwa Spółka świadczy usługę, której dotyczy złożony wniosek dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej?
Odpowiedź Spółki:
Podmiot z siedzibą w USA nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
2.czy usługi IT o których mowa we wniosku świadczone przez Państwa Spółkę stanowią usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej?
Odpowiedź Spółki:
TAK, usługi IT, o których mowa we wniosku stanowią usługi o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r.
3.czy ich świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki?
Odpowiedź Spółki:
Tak, usługi są częściowo zautomatyzowane, chociaż udział człowieka istnieje.
4.czy ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe?
Odpowiedź Spółki:
Tych usług, o których mowa, bez technologii informatycznych jest niemożliwe.
Pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku
Czy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowaniem usług IT jest terytorium Polski? Czy wyżej wymienione usługi należy udokumentować fakturą ze wskazaniem „odwrócone obciążenie”?
Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku
Państwa Spółka uważa, że w związku z tym, że firma jest czynnym płatnikiem VAT, to dokumentem potwierdzającym sprzedaż (export) jest wystawiona faktura VAT.
Wystawiając fakturę dla podmiotu zagranicznego (siedziba w USA, nie prowadzi działalności na terytorium Polski) Państwa zdaniem macie prawo wystawić fakturę exportową ze wskazaniem „odwrócone obciążenie” co jednoznacznie wskazuje, że ta usługa nie jest opodatkowana w Polsce.
Uważacie Państwo, że wskazanie „odwrotne obciążenie” jest właściwe, i niesie za sobą określone konsekwencje.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”),
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka planuje świadczyć usługi IT na rzecz zleceniobiorcy z siedzibą w USA. Podmiot z siedzibą w USA nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Usługa będzie polegać na: zdalne ustawianie systemów/konfigurowanie, rozsyłanie SMS wiadomości, usługi sprzedaży reklamy w internecie, doradztwo w zakresie funkcjonowania reklamy w internecie. Usługi IT, stanowią usługi, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. Ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe. Usługi są częściowo zautomatyzowane, chociaż udział człowieka istnieje.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Państwa Spółki dotyczą miejsca opodatkowania usług IT oraz sposobu ich udokumentowania.
W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia tych usług.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy,
na potrzeby stosowania ww. rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,
miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy,
w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy,
miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
W tym miejscu należy wyjaśnić, iż przez usługi elektroniczne – stosownie do art. 2 pkt 26 ustawy,
rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
Należy podkreślić, że odnośnie usług świadczonych drogą elektroniczną na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy ustawodawca nie przewidział wyjątku od zasady ogólnej. Natomiast, art. 28k ust. 1 ustawy, ma zastosowanie do usług świadczonych drogą elektroniczną wyłącznie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.
Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie miejscem świadczenia przez Państwa Spółkę usług elektronicznych na rzecz podmiotu z USA będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy oraz nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej tj. terytorium USA.
W konsekwencji uznać należy, że miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług świadczonych przez Państwa Spółkę na rzecz zleceniobiorcy nie będzie terytorium Polski. W konsekwencji, sprzedaż usług elektronicznych na rzecz nabywcy - podmiotu z siedzibą w USA nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.
Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy. I tak, zgodnie z art. 106a ust. 2 ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b)państwa trzeciego.
Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Z ww. przepisów jednoznacznie wynika, że w przypadku świadczenia usług dla których miejscem świadczenia będzie terytorium państwa trzeciego podatnik krajowy, świadczący tą usługę, jest zobowiązany do udokumentowania tej transakcji fakturą.
Przy czym zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy,
faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.
Faktura VAT jest więc dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług. Faktury które dokumentują dostawy lub usługi na rzecz podmiotów zobowiązanych do rozliczenia podatku winna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.
Stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy faktura może nie zawierać:
w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.
W przypadku dokumentowania fakturą usługi, której miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju (na terytorium Państwa trzeciego) faktura może nie zawierać takich danych jak:
‒numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
‒stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
‒sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
‒kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
Mając na uwadze, że w niniejszej sprawie usługi IT świadczone przez Państwa Spółkę nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski (miejscem ich świadczenia będzie terytorium USA), a zobowiązanym do zapłaty podatku o podobnym charakterze będzie podmiot z siedzibą w USA, to faktura wystawiona przez Państwa Spółkę z tytułu wykonanych usług powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.
Z uwagi na powyższe stanowisko Państwa Spółki, zgodnie z którym świadczona usługa nie jest opodatkowana na terytorium kraju i tym samym wystawiając fakturę dla podmiotu zagranicznego z siedzibą w USA należy wskazać „odwrotne obciążenie” należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).