·uiszczenie przez Wnioskodawcę należności za fakturę zakupową: lipiec 2020 r.

W związku z powyższym pojawiła się u Wnioskodawcy wątpliwość dotycząca ustalenia okresu rozliczeniowego, za który Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tej faktury.

Wnioskodawca rozlicza się z VAT w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z opisanej w stanie faktycznym faktury zakupowej w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania jakichkolwiek korekt VAT naliczonego za wcześniejsze okresy rozliczeniowe, z uwagi na fakt, że pierwotnie VAT naliczony z opisywanej faktury nie został odliczony?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury zakupowej, a następnie dopiero po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT (90. dni od daty upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze) uregulował całą należność, jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z posiadanej faktury w rozliczeniu za okres, w którym ta należność została uregulowana. W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca miałby więc prawo do skorzystania z prawa do odliczenia z faktury zakupowej w rozliczeniu za lipiec 2020 r.

Jednocześnie, z uwagi na nieodliczenie VAT do tego momentu, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonywania jakichkolwiek korekt podatku VAT naliczonego za wcześniejsze okresy rozliczeniowe, w szczególności za listopad 2019 r. (data otrzymania faktury zakupowej) ani za marzec 2020 r. (90. dzień od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze zakupowej).

Uzasadnienie stanowiska w sprawie

1.Zakres zastosowania korekty wynikającej z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT

Ustawodawca w art. 89b ustawy o VAT przewidział szczególne ograniczenia w możliwości odliczenia VAT w odniesieniu do należności, które nie zostały uregulowane.

Mianowicie, zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT: „W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 90. dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze”.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności (art. 89b ust. la ustawy o VAT).

Wnioskodawca zauważa, że z literalnego brzmienia art. 89b ust. 1 ustawy o VAT wynika wprost, że dotyczy on tylko tych przypadków, gdy podatnik faktycznie odliczył VAT naliczony z otrzymanej faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług. A contrario, należy stanąć na stanowisku, że dłużnik, który nie odliczył uprzednio kwoty podatku wynikającej z takiej faktury, nie powinien być zobowiązany do dokonania jakiejkolwiek korekty, o której mowa w art. 89b ustawy o VAT.

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury ani w rozliczeniu za listopad 2019 r., ani za grudzień 2019 r., ani też za styczeń 2020 r. (zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami). Zatem przepis art. 89b ust. 1 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania, z uwagi na brak kwoty podatku naliczonego w rozliczeniach Wnioskodawcy, który podlegałby korekcie.

Konsekwentnie z uwagi na brak wcześniejszego odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca nie powinien być zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z nieuregulowanej w terminie 90. dni faktury zakupowej.

2.Prawo do odliczenia podatku naliczanego

Zasady ogólne dotyczące terminów, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Odstępstwem od zasady ogólnej przewidzianej w art. 86 ustawy o VAT jest art. 89b ust. 4 tej ustawy, który określa moment, w którymi zrealizowane może zostać prawo do odliczenia w przypadku, kiedy należność wynikająca z faktury zostanie uregulowana w terminie późniejszym niż w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął termin, o którym mowa w art. 89b ust. 1. W takiej sytuacji, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którymi należność uregulowano.

Skoro zatem – jak w podanym przez Wnioskodawcę przykładzie – należność z faktury zakupowej została przez Wnioskodawcę zapłacona (uregulowana) w lipcu 2020 r. to należy uznać, że w tym okresie rozliczeniowymi Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z faktury zakupowej, zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zauważa, że taka interpretacja przepisów art. 89b ustawy o VAT jest spójna z art. 89a ustawy o VAT, który z kolei daje zbywcy możliwość skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego, w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona i jednocześnie zobowiązuje sprzedawcę do wykazania VAT należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana.

Tym samym, w sytuacji kiedy Wnioskodawca uregulował całą należność wynikającą z faktury otrzymanej od kontrahenta w terminie późniejszym niż w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął termin, o którym mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca powinien mieć prawo do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury w rozliczeniu za okres, w którym należność została faktycznie uregulowana (lipiec 2020 r.), bez konieczności „cofania się” do okresu, w którym pierwotnie powstało prawo po odliczenia VAT (listopad 2019 r.) oraz dokonywania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT (marzec 2020 r).

3.Stanowisko organów podatkowych

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Krajową Informację Skarbową (dalej: „KIS”).

Zgodnie z podejściem prezentowanym przez KIS, podatnik powinien dokonać odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym została uregulowana należność wynikająca z faktury (w przypadku Spółki byłby to 07/2020 r.). Jednocześnie, z uwagi na nieodliczenie podatku VAT do tego momentu podatnik nie jest zobowiązana do dokonania jakichkolwiek korekt deklaracji VAT-7/JPK VAT za wcześniejsze okresy rozliczeniowe.

Jako przykład takiego stanowiska można wskazać:

·interpretację indywidualną z dnia 13 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.246.2020.1.AS:

„(...) Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek naliczony wynikający z ww. faktury, uregulowanej w całości bądź części przypadającej na uregulowaną część należności w rozliczeniu za okres w którym całość bądź część należności zostanie uregulowana z zastrzeżeniem terminu wskazanego w art. 86 ust. 13 ustawy - tj. nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ponadto, Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokonania korekty deklaracji za styczeń 2019 r., w którym powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymania ww. faktury, ani też dokonania korekty kwoty podatku naliczonego za wcześniejsze okresy rozliczeniowe, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT przed faktycznym uregulowaniem zobowiązania”.

·interpretację indywidulaną z dnia 25 czerwca 2019 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.179.2019.1.RMA:

„Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku gdy Spółka nie skorzystała/nie skorzysta z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury, a następnie dopiero po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT (tj. 90 dni od daty upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze) uregulowała/ureguluje całą należność jest/będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT wynikającego z posiadanej faktury w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana, a jednocześnie (z uwagi na niedokonanie odliczenia VAT) nie będzie zobowiązana do dokonywania korekty VAT naliczonego, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT za wcześniejsze okresy rozliczeniowe”.

·interpretację indywidulaną z dnia 26 czerwca 2018 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.263.2018.1.IP:

„ (...) w analizowanej sprawie, w przypadku, gdy Spółka nie skorzystała/nie skorzysta z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury, a następnie dopiero po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. 150 dni od daty upływu terminu płatności, określonego w umowie lub na fakturze) uregulowała/ureguluje całą należność. Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT wynikającego z takiej faktury w rozliczeniu za okres, w którym należność została/zostanie uregulowana (...). W okolicznościach rozpatrywanej sprawy, przepis art. 89b ustawy nie ma/nie będzie mieć zastosowania, tj. Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, o której mowa w tym przepisie, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – Zainteresowany nie dokonał odliczenia podatku VAT przed faktycznym uregulowaniem zobowiązania”.

·interpretację indywidualną z dnia 26 lipca 2018 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.263.2018.1.IP:

„(...) w przypadku, gdy Spółka nie skorzystała/nie skorzysta z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury, a następnie dopiero po upływie terminu wskazanego w art. 89b ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. 150 dni od daty upływu terminu płatności, określonego w umowie lub na fakturze) uregulowała/ureguluje całą należność, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT wynikającego z takiej faktury w rozliczeniu za okres, w którym należność została/zostanie uregulowana, z zastrzeżeniem terminu wskazanego w art. 86 ust. 13 ustawy – tj. nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W okolicznościach rozpatrywanej sprawy, przepis art. 89b ustawy nie ma/nie będzie mieć zastosowania, tj. Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, o której mowa w tym przepisie, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – Zainteresowany nie dokonał odliczenia podatku VAT przed faktycznym uregulowaniem zobowiązania”.

·interpretację indywidulaną z dnia 1 lipca 2017 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.261.2017.1.DG

„Wnioskodawca z faktur budzących wątpliwości nie dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w miesiącach otrzymania ww. faktur, jak również należności z nich wynikające nie zostały uregulowane”, to „Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek naliczony wynikający z ww. faktur (...), w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zapłaty należności (...). Należy także nadmienić, że w okolicznościach rozpatrywanej sprawy przepis art. 89b ust. 1 ustawy nie będzie miał zastosowania, tzn. Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, o której mowa w tym przepisie, gdyż Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT przed faktycznym uregulowaniem zobowiązania”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu,

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie zobowiązuje w żaden sposób podatnika, któremu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego do jego odliczenia. Jest to elementarne prawo podatnika i od niego samego zależy, czy z niego skorzysta, czy też nie.

Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które

pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy,

Z analizy zarówno przywołanych regulacji prawnych, jak i całokształtu przepisów ustawy wynika, że podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone. Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone w ustawie i rozporządzeniu wykonawczym do niej.

Podstawowym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106b ustawy, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury. Są one dokumentami, którymi czynni podatnicy tego podatku dokumentują swoją sprzedaż, przez którą stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie jest jednak związane tylko z otrzymaniem faktury, choćby od strony formalnej poprawnej, bowiem przysługuje ono w związku z nabyciem towarów i usług. Uprawnienie to może dotyczyć wyłącznie tych czynności, które faktycznie zostały dokonane. Samo posiadanie faktury nie tworzy

bowiem prawa do odliczenia podatku na niej wykazanego. Przysługuje ono wyłącznie wówczas, gdy doszło do rzeczywistego nabycia towaru/wyświadczenia usługi oraz gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy,

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy,

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

·powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

·doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

·podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy,

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy,

Z powołanych przepisów wynika, że nierozliczony w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Odliczenie podatku, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy będzie możliwe wyłącznie poprzez korektę deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone m.in. w art. 89b ustawy.

W świetle art. 89b ust. 1 ustawy

Zgodnie z art. 89b ust. 1a ustawy,

Jak wynika z zapisu art. 89b ust. 2 ustawy,

W myśl art. 89b ust. 4 ustawy,

Przepis art. 89b ust. 1 ustawy nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonej sytuacji. Należy wskazać, że termin „uregulowanie”, którym posługuje się ustawodawca w powołanych powyżej przepisach jest pojęciem szerokim, obejmującym wszelkie typy rozliczeń, takich jak: gotówka, czek gotówkowy, dowód wpłaty na rachunek bankowy, polecenie przelewu, polecenie zapłaty, czek rozrachunkowy, akredytywa, weksel własny, weksel trasowany, okresowe rozliczenia saldami, rozliczenia planowe, karta płatnicza, potrącenie (kompensata). Przez termin „uregulowanie”, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach należy więc rozumieć każdą dopuszczalną prawnie formę efektywnego spełnienia świadczenia skutkującego wygaśnięciem zobowiązania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca działa w szeroko rozumianej branży transportowo–logistycznej, świadcząc usługi transportu morskiego, lotniczego, kolejowego, jak również zajmuje się różnego rodzaju projektami logistycznymi, magazynowymi oraz zarządczymi w zakresie transportu. W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca na terytorium kraju nabywa różnego rodzaju towary/usługi, które są następnie wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej, i od nabycia których przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Transakcje są dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uregulował należności wynikające z faktury zakupowej później niż w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90. dzień od dnia upływu terminu płatności dla tej faktury. Faktura ta nie została uwzględniona w żadnej deklaracji VAT ani w ewidencji zakupu. Podatek VAT wykazany na tej fakturze nie został odliczony ani w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów lub usług udokumentowanych tą fakturą i w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę, ani w kolejnych dwóch okresach rozliczeniowych. Wnioskodawca nie dokonywał też żadnych korekt podatku naliczonego, w związku z tą fakturą, o których mowa w art. 89b ustawy o VAT.

Chronologicznie sytuacja przedstawia się następująco:

·data wystawienia faktury zakupowej: (…) listopada 2019 r.

·data otrzymania faktury zakupowej: (…) listopada 2019 r.

·termin płatności: (…) grudnia 2019 r.

·90. dzień od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze: (…) marca 2020 r.