Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.137.2022.2.AW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.137.2022.2.AW

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z – brak daty o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na zakupie autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2022 r. (wpływ 26 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto wystąpiło z wnioskiem aplikacyjnym do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o dofinansowanie w ramach programu priorytetowego „(…)” w zakresie zakupu (...) autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą techniczną do ładowania autobusów elektrycznych – szacunkowy koszt to (...) zł – realizacja inwestycji w latach 2023-2024, które w całości będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące ww. zakup wystawione będą na Gminę Miasto.

Celem projektu jest ograniczenie emisji zanieczyszczeń powietrza związanych z transportem i łagodzenie negatywnego oddziaływania na środowisko i mieszkańców poprzez zakup elektrycznych autobusów i budowę infrastruktury do ładowania autobusów. Celami szczegółowymi projektu są: uniknięcie niskiej emisji dwutlenku węgla, ograniczenie pyłów o średnicy mniejszej niż 10 mikrometrów (PM10), ograniczenie emisji tlenków azotu, zwiększenie udziału OZE w transporcie miejskim, poprawa jakości usług świadczonych usług transportu publicznego, obniżenie kosztów związanych z eksploatacją taboru.

Majątek do świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego oraz niezbędnej infrastruktury do ładowania autobusów elektrycznych Miasto przekaże operatorowi – Sp. z o.o. w formie odpłatnej dzierżawy. Wysokość miesięcznej dzierżawy zostanie ustalona na poziomie wartości odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) majątku powstałego w części zakupionej ze środków własnych.

Po zrealizowaniu zakupu taboru autobusowego oraz wytworzeniu niezbędnej infrastruktury do ładowania autobusów elektrycznych przez Gminę Miasto, Miasto będzie realizować odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) majątku i poniesie jednorazowo koszty rejestracji autobusów.

W ramach projektu Gmina Miasto dokona zakupu (...) autobusów wraz z infrastrukturą techniczną , które zamierza wydzierżawić na podstawie umowy spółce, w której posiada 100% udziałów. Wysokość czynszu dzierżawnego dla Operatora ustalona zostanie na poziomie wartości miesięcznego odpisu amortyzacyjnego majątku powstałego w części zakupionej ze środków własnych.

Umowa cywilnoprawna dzierżawy autobusów będzie zawarta na okres co najmniej 5 lat.

Za dzierżawę autobusów Gmina Miasto będzie wystawiać faktury opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Dzierżawca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz wydzierżawiającego czynszu dzierżawnego za każdy miesiąc dzierżawy. Zgodnie z umową dzierżawy koszt badań technicznych, konserwacji oraz napraw bieżących autobusów i ich wyposażenie będzie pokrywała spółka. Gmina Miasto przewiduje po 5 letnim okresie trwałości projektu możliwość przekazania zakupionych autobusów jako wniesienie aportu zwiększającego kapitał (udziały) spółki.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.Wnioskodawca nie posiada oferty producenta autobusów i infrastruktury – jest tylko szacunek na podstawie cen rynkowych w momencie składania wniosku o dofinansowanie. Ww. kwota to szacunkowa kwota brutto (...) zł (netto (...) zł).

2.Kalkulacji rocznego czynszu dzierżawnego dokonano na podstawie amortyzacji w części dotyczącej poniesionego przy planowanym zakupie wkładu własnego (od kwoty netto zakupu).

3.Przy założeniu, że umowa dzierżawy będzie trwała 5 lat wysokość ustalonego czynszu będzie umożliwiała zwrot poniesionych nakładów z zakupu autobusów w części wkładu własnego, w 100% (tj. około (...) zł), jeżeli chodzi o pozostałą infrastrukturę, to będzie to zwrot na poziomie 50% poniesionych nakładów z kwoty netto wkładu własnego, czyli około (...) zł, ponieważ stawka rocznej amortyzacji na infrastrukturę wynosi 10%, czyli całkowita amortyzacja nastąpi po 10 latach użytkowania, czyli zwrot poniesionych (własnych) nakładów inwestycyjnych nastąpi po 5 latach i 6-ciu miesiącach użytkowania.

4.Po zasięgnięciu informacji w przedsiębiorstwach komunikacyjnych na terenie kraju przyjmowano różne okresy amortyzacji autobusów przyjmując amortyzację 8-letnią, a inni 14-letnią. Zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości w Urzędzie Miejskim środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarzane są przy zastosowaniu stawek określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla autobusów 20%, dla infrastruktury towarzyszącej 10%. Tym samym Wnioskodawca uważa wyliczenie dzierżawy jako równej wartości rynkowej.

5.Planowane dochody netto z tytułu dzierżawy w skali roku (2025) będą kształtowały się na poziomie (...) zł, natomiast zgodnie z Wieloletnią Prognozą Finansową dochody własne wyniosą (...) zł, a dochody ogółem (...) zł. Planowany czynsz z tytułu dzierżawy autobusów wraz z infrastrukturą towarzyszącą w roku 2025 wynosił będzie 0,29% całkowitych dochodów oraz 0,51% dochodów własnych.

6.W polityce rachunkowości Urzędu Miejskiego dla celów bilansowych oraz rozliczeniowych ustalono próg istotności w wartości 1% sumy bilansowej (bilans jednostkowy Urzędu Miejskiego). Za błąd nieistotny uznaje się taki, który nie spowoduje zmiany sumy bilansowej o więcej niż 1%. W związku z powyższymi obliczonymi parametrami dla dochodów z tytułu dzierżawy w skali roku w stosunku do dochodów ogółem/dochodów własnych, obrót z przedmiotowej dzierżawy nie będzie znaczący dla budżetu miasta.

7.Wysokość ustalonego czynszu przy założeniu 5-cio letniego okresu dzierżawienia będzie umożliwiał zwrot poniesionych nakładów z zakupu autobusów w części wkładu własnego w 100% oraz w 50% z zakupionej infrastruktury, pozostała część będzie zwrócona z NFOŚiGW w ramach dofinansowania projektu. Stosunek poniesionych nakładów netto przez Miasto na zakup autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania do rocznej kwoty czynszu dzierżawy netto wyniesie 18,17%, natomiast stosunek poniesionych całkowitych nakładów netto wraz z dofinansowaniem w stosunku do rocznej kwoty czynszu netto wyniesie 4,20%.

Pytanie

Czy w odniesieniu do planowanego zakupu autobusów oraz niezbędnej do ich użytkowania infrastruktury w ramach programu priorytetowego „(…)” istnieje możliwość odliczenia przez Gminę Miasto w całości podatku VAT naliczonego?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina Miasto uważa, że korzystając z dofinansowania z NFOŚiGW na realizację przedmiotowego projektu dotyczącego zakupu (...) autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą techniczną do ładowania autobusów elektrycznych ma prawną możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w całości, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z powyższym w ramach realizacji zadań w zakresie zakupu autobusów wraz z niezbędną do ich funkcjonowania infrastrukturą, Gmina Miasto posiada prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. zakupy.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W danym przypadku powyższe warunki zostają spełnione, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem od towarów i usług, a towary i usługi, o których mowa będą w pełni wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – staną się przedmiotem dzierżawy, czynności co do zasady podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa także pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl powyższego Gmina Miasto będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach: gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych np. umowy dzierżawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów – art. 6 ust. 1 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Działalność Gminy Miasta polegająca na świadczeniu odpłatnych usług oraz odpłatnej dostawy towarów stanowi działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, że dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z powyższym umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemnie należne za używanie rzeczy przez jej najemcę w wyniku czego dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną i dla zamierzonej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Należy jeszcze wskazać, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku VAT dla usług dzierżawy autobusów, w związku z czym usługi te będą stanowiły czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zamierzając realizować powyższe działania Gmina Miasto stoi na stanowisku, że będzie mogła odzyskać poniesiony podatek VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. (…)

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. zadań własnych nałożonych na gminę, na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina (będąca czynnym podatnikiem podatku VAT) wystąpiła o dofinansowanie w ramach programu priorytetowego „(…)” w zakresie zakupu (...) autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą techniczną do ich ładowania.

Nabyty ww. majątek do świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego Wnioskodawca przekaże operatorowi w formie odpłatnej dzierżawy, zawartej na okres co najmniej 5 lat.

Gmina wskazała, że nabyte (...) autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą techniczną do ich ładowania w całości będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Za dzierżawę autobusów Gmina będzie wystawiać faktury opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z umową dzierżawy koszt badań technicznych, konserwacji oraz napraw bieżących autobusów i ich wyposażenie będzie pokrywała spółka.

Ww. kwota szacunkowa brutto realizowanej inwestycji wyniesie (...) zł (netto (...) zł).

Kalkulacji rocznego czynszu dzierżawnego dokonano na podstawie amortyzacji w części dotyczącej poniesionego przy planowanym zakupie wkładu własnego (od kwoty netto zakupu).

Przy założeniu, że umowa dzierżawy będzie trwała 5 lat wysokość ustalonego czynszu będzie umożliwiała zwrot poniesionych nakładów z zakupu autobusów w części wkładu własnego, w 100% (tj. około (...) zł), jeżeli chodzi o pozostałą infrastrukturę, to będzie to zwrot na poziomie 50% poniesionych nakładów z kwoty netto wkładu własnego, czyli około (...) zł, ponieważ stawka rocznej amortyzacji na infrastrukturę wynosi 10%, czyli całkowita amortyzacja nastąpi po 10 latach użytkowania, czyli zwrot poniesionych (własnych) nakładów inwestycyjnych nastąpi po 5 latach i 6-ciu miesiącach użytkowania.

Zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości w Urzędzie Miejskim środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarzane są przy zastosowaniu stawek określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla autobusów 20%, dla infrastruktury towarzyszącej 10%. Tym samym Wnioskodawca uważa wyliczenie dzierżawy jako równej wartości rynkowej.

Stosunek poniesionych nakładów netto przez Gminę na zakup autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania do rocznej kwoty czynszu dzierżawy netto wyniesie 18,17%, natomiast stosunek poniesionych całkowitych nakładów netto wraz z dofinansowaniem w stosunku do rocznej kwoty czynszu netto wyniesie 4,20%.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na zakupie autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanej z realizacją projektu polegającego na zakupie autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania.

Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi w związku z realizacją projektu dotyczącego zakupu autobusów i infrastruktury będą w całości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z nabyciem autobusów oraz infrastruktury niezbędnej do ich użytkowania w ramach programu „(…)”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, stwierdzenia w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej stanu faktycznego odmiennego od przedstawionego we wniosku, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnopodatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwa prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).