Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2020 r. (data wpływu 24 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, własne stanowisko oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W 2003 r. na podstawie umowy sprzedaży oraz umowy darowizny Wnioskodawca nabył na własność nieruchomości o łącznym obszarze () ha, położonej w (), dla której Sąd Rejonowy w () prowadzi księgę wieczystą Kw nr (). Przy zakupie i darowiźnie nieruchomości nie był naliczony podatek VAT. Nieruchomość została nabyta przed zawarciem związku małżeńskiego i stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy.

Przedmiotowa nieruchomość, decyzją wydaną w 2018 r. przez Burmistrza na wniosek złożony przez Wnioskodawcę, została podzielona na następujące działki: w wyniku podziału działki nr 1 powstały nowe działki nr: 1/1, 1/2, 1/3, a w wyniku podziału działki nr 2 powstały nowe działki nr: 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8.

Przedmiotowe działki nie były i nie są zabudowane.

Nieruchomości stanowiące działki nr 1 i nr 2 w ewidencji gruntów oznaczone są jako grunty orne, niezabudowane, nieuzbrojone i nie zostały ogrodzone. Nieruchomości są położone na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Decyzją nr () o warunkach zabudowy, numer (), ostateczną z 2018 r., wydaną na wniosek złożony przez Wnioskodawcę, Burmistrz ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie ośmiu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących z infrastrukturą techniczną na działkach nr 1 i 2 położonych w (). Działki nr 1 i 2 zostały podzielone na wskazane wyżej działki.

Umowami objętymi aktami notarialnymi sporządzonymi w Kancelarii Notarialnej przez notariusz, Wnioskodawca zbył następujące działki:

1. działki nr 1/2, 1/3 i 2/1 o łącznym obszarze () m²,
2. działka nr 2/3 o obszarze () m² ,
3. działka nr 2/2 o obszarze () m²,
4. działka nr 2/4 o obszarze () m²,
5. działka nr 2/7 o obszarze () m²,
6. działka nr 2/5 o obszarze () m².

Sprzedaż wszystkich działek nastąpiła na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej.

Działki nie będą wykorzystywane na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawca nadal jest właścicielem działek o nr 1/1 i 2/6 i 2/8. Działki nr 1/1 i nr 2/8 nie zostały dotychczas podzielone, ponieważ Wnioskodawca nie otrzymał zgody POW Wody Polskie.

Działkę nr 2/6 w przyszłości również zamierza zbyć na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca nadmienia, że nigdy nie prowadził działalności związanej z profesjonalnym obrotem nieruchomościami i nie zamierza w zakresie sprzedaży przywołanych wyżej działek w takim charakterze występować. Wnioskodawca jest zatrudniony jako grafik komputerowy.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia nieruchomości, takich jak: doprowadzenie przyłącza energetycznego, wodno-kanalizacyjnego czy gazowego lub ogrodzenia działek. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów z tytułu posiadanych gruntów.

W związku z zamiarem sprzedaży ww. działek ww. Wnioskodawca nie zawierał żadnej umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami i nie zamierza takiej umowy zawierać i nie podejmował działań marketingowych. Nabywcy działek dowiedzieli się o ich sprzedaży tzw. pocztą pantoflową.

Po nabyciu działek w okresie od 2003 r. do 2019 r. (tj. do czasu sprzedaży części działek) grunty nie były wykorzystywane w prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na przedmiotowej nieruchomości nie była, nie jest i w najbliższej przyszłości nie będzie prowadzona żadna działalność. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Z nieruchomości Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Od 2003 r. Wnioskodawca opłacał podatek rolny od nieruchomości objętych zakresem wniosku. Oprócz nieruchomości wskazanych we wniosku Wnioskodawca nie jest właścicielem innych nieruchomości.

W uzupełnieniu z dnia 8 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca nabył w drodze umowy sprzedaży i umowy darowizny grunty o powierzchni 3.6107 ha, obejmujące przed podziałem geodezyjnym działki oznaczone numerami geodezyjnymi nr 1 i nr 2 jako grunty orne (oznaczenie gruntów w ewidencji gruntów).

W wyniku podziału działki 1 powstały nowe działki numer: 1/1, 1/2, 1/3, a w wyniku podziału działki nr 2 działki numer 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8. Grunty, które stały się własnością Wnioskodawcy zarówno przed, jak i po dokonaniu podziału geodezyjnego były niezabudowane, nieuzbrojone i nieogrodzone.

Wnioskodawca dodatkowo podaje, że odnośnie działek, które już zbył (nr ewidencyjne działek 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7):

• nie podejmował w stosunku do żadnej z ww. działek jakichkolwiek czynności zmierzających do uatrakcyjnienia gruntów, takich jak: uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, kanalizacyjnej, sieci gazowej lub sieci elektrycznej, nie wykonywał ogrodzenia działek i nie utwardzał dróg wewnętrznych;
• nie poniósł od daty nabycia ww. działek do dnia zbycia ww. działek żadnych nakładów z tytułu ich posiadania;
• nie występował o wyłączenie żadnej z ww. działek z produkcji rolnej;
• przed sprzedażą żadnej z ww. działek nie zawierał umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami i nie podejmował działań marketingowych w stosunku do tych działek. Nabywcy ww. działek dowiedzieli się o ich sprzedaży tzw. pocztą pantoflową.

Działki nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do momentu zbycia przez Wnioskodawcę były wykorzystywane jako grunt orny, na gruncie było siane zboże.

Działki nr 1/1 i 2/8 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działki były i są wykorzystywane jako grunt orny, na gruncie było siane zboże; działki będą wykorzystywane nadal jako grunt orny (będzie siane zboże) do czasu ich sprzedaży.

Działka nr 2/6 od momentu nabycia działki do czasu jej geodezyjnego wydzielenia w 2018 r. działka była wykorzystywana jako grunt orny, na gruncie było siane zboże; po wydzieleniu geodezyjnym do czasu sprzedaży nie będzie wykorzystywana jako grunt orny.

Działki nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do momentu zbycia przez Wnioskodawcę, działki nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działki w okresie od ich nabycia w 2003 r. do zbycia w 2019 r. znajdowały się w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże.

Działki nr 1/1 i 2/8 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działki nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działki w okresie od ich nabycia w 2003 r., do czasu ich zbycia będą znajdowały się w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże.

Działka nr 2/6 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działka nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działka w okresie od jej nabycia w 2003 r. do czasu podziału geodezyjnego w 2018 r. była w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże; obecnie nie jest wykorzystywana jako grunt orny.

Działki nr 1/1 i 2/8:

1. Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowych działek nie ponosił, nie ponosi i nie będzie ponosić do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia (np. uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, gazowej czy elektrycznej, ogrodzenia, utwardzenie dróg wewnętrznych, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej), jak również innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Działka nr 1/1 nie została dotychczas podzielona, ponieważ Wnioskodawca nie otrzymał zgody PGW Wody Polskie.
2. Wnioskodawca nie ogłaszał, nie ogłasza i nie będzie ogłaszał o sprzedaży tych działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i nie podejmował, nie podejmuje i nie będzie podejmował żadnych innych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.
3. Przedmiotowe działki nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
4. Przedmiotowe działki od dnia jej nabycia były, są i będą wykorzystywane do dnia sprzedaży jako grunt orny, pod uprawę zboża.Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadził gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
5. Z przedmiotowych działek nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży dokonywane przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Zbiory produktów rolnych (zboża) wykorzystywane były przez rodzinę Wnioskodawcy.

Działka nr 2/6:

1. Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowej działki nie ponosił, nie ponosi i nie będzie ponosić do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia (np. uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, gazowej czy elektrycznej, ogrodzenia, utwardzenie dróg wewnętrznych, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej), jak również innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Działka została wydzielona w 2018 r.
2. Wnioskodawca nie ogłaszał, nie ogłasza i nie będzie ogłaszał o sprzedaży tej działki w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i nie podejmował, nie podejmuje i nie będzie podejmował żadnych innych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.
3. Przedmiotowa działka nie była, nie jest i nie będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
4. Przedmiotowa działka od dnia jej nabycia do dnia czasu wykonania podziału geodezyjnego w 2018 r. była wykorzystywana jako grunt orny, pod uprawę zboża.Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadził gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
5. Z przedmiotowej działki nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży dokonywane przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Zbiory produktów rolnych (zboża) wykorzystywane były przez rodzinę Wnioskodawcy do czasu jej podziału geodezyjnego w 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zbywając w drodze sprzedaży nowo powstałe działki o numerach 1/2, 1/3 oraz 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5 i 2/7 Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i powinien płacić podatek VAT od sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając nowo powstałe działki nie występował i nie będzie występować w charakterze czynnego podatnika od towarów i usług, ponieważ nie jest i nigdy nie był podatnikiem tego podatku oraz przy zakupie nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności).

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przestanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z dotychczasowych interpretacji wynika, że w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży działek, podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przykładowo może to być nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem są wymienione wyżej aktywności.

Przedstawiony wyżej opis sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (rozporządzaniem majątkiem) w związku z czym nie można uznać, że dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału Wnioskodawca występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami.

W związku z tym, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek nie działał w charakterze podatnika podatku VAT to transakcje sprzedaży działek nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 8 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej Ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 2 pkt 6 Ustawy wskazano, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 Ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Grunty, które Wnioskodawca nabył w dniu 28 kwietnia 2003 r. na podstawie umowy sprzedaży oraz umowy darowizny, o łącznym obszarze () ha, położone w (), dla której Sąd Rejonowy w () prowadzi księgę wieczystą Kw nr (), według wskazanej definicji stanowią również towar. Towarem są również działki gruntu.

W art. 7 ust. 1 Ustawy wskazano, że: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z powyższym przepisem rozporządzenie towarami poprzez dokonane już zbycie (sprzedaż) przez Wnioskodawcę towarów nieruchomości stanowiących działki o nr ewidencyjnych: 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 oraz zamiar zbycia (sprzedaży) przez Wnioskodawcę towarów w odniesieniu do działek nr 1/1, nr 2/6, nr 2/8 w oparciu o wskazaną definicję towaru traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 Ustawy. Ma to również odniesienie do czynności związanych z rozporządzeniem towarami przez Wnioskodawcę (dokonaną już przez Wnioskodawcę sprzedażą działek o nr ewidencyjnych: 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 i w odniesieniu do stanu przyszłego zamiar sprzedaży działek przez Wnioskodawcę (nr 1/1, nr 2/6, nr 2/8).

Według art. 15 ust. 1 Ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Określone czynności są i będą opodatkowane podatkiem VAT, jeśli były/są/będą wykonane przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy, który stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z dotychczasowych interpretacji wynika, że w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży działek podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca jest z zawodu informatykiem i pracuje jako informatyk.

Grunty nabył w 2003 r. w drodze umowy sprzedaży i darowizny, przed zawarciem związku małżeńskiego. Na wniosek złożony przez Wnioskodawcę, decyzją wydaną w 2018 r. przez Burmistrza, nieruchomość obejmująca działki nr 1 i 2 została podzielona na działki numer: 1/1, 1/2, 1/3 oraz na działki numer 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8.

Działki nr 1 i nr 2 w ewidencji gruntów oznaczone są jako grunty orne, niezabudowane, nieuzbrojone i jako grunty orne były wykorzystywane.

W celu dokonania sprzedaży działek Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczność tę potwierdzają poniższe stwierdzenia odnośnie działek, które już zbył (nr ewidencyjne działek 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7) oraz działek, które Wnioskodawca zamierza zbyć (działki nr 1/1, nr 2/6, nr 2/8).

Wnioskodawca:

• nie podejmował w stosunku do żadnej z ww. działek jakichkolwiek czynności zmierzających do uatrakcyjnienia gruntów, takich jak: uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, kanalizacyjnej, sieci gazowej lub sieci elektrycznej, nie wykonywał ogrodzenia działek i nie utwardzał dróg wewnętrznych;
• nie poniósł od daty nabycia ww. działek do dnia zbycia ww. działek i do działek, które nadal są w jego posiadaniu żadnych nakładów z tytułu ich posiadania;
• nie występował o wyłączenie żadnej z ww. działek z produkcji rolnej;
• przed sprzedażą żadnej z ww. działek nie zawierał umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami i nie podejmował działań marketingowych w stosunku do tych działek. Nabywcy ww. działek dowiedzieli się o ich sprzedaży tzw. pocztą pantoflową.

W rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s.1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 Ustawy zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W odniesieniu do zaistniałego stanu/zdarzenia przyszłego zachodzi sytuacja faktyczna i prawna, którą, zgodnie z powołaną Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., można określić jako zwykłe nabycie gruntów przez Wnioskodawcę w 2003 r. oraz zwykłą sprzedaż tych gruntów po kilkunastu latach ich posiadania, bez ponoszenia nakładów na grunty, jedynie w celu uzyskania przychodu w postaci zysku z transakcji sprzedaży, który powstaje przy uwzględnieniu upływu kilkunastu lat (16 lat) od okresu nabycia gruntów do ich zbycia. Czynności związane ze sprzedażą gruntów nie mają dla Wnioskodawcy podstawowego znaczenia w tym sensie, że jak wspomniano, Wnioskodawca jest informatykiem i od kilku lat pracuje w zawodzie i jego źródłem utrzymania nigdy nie był dochód ze sprzedaży gruntów. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, analizując stan faktyczny dotyczący Wnioskodawcy oraz zdarzenia przyszłe, w aspekcie obowiązujących przepisów Ustawy oraz powołanej Dyrektywy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Takich podstaw, w aspekcie opisanego stanu faktycznego/zdarzeń przyszłych związanych ze zbyciem gruntów i zamiarem zbycia, nie odnajdujemy w sytuacji Wnioskodawcy. W odniesieniu do konkretnej dostawy (zbycia działek i zamiaru zbycia pozostałych) nie można stwierdzić, że mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT i że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Działanie Wnioskodawcy w odniesieniu do sprzedaży gruntów i zamiaru sprzedaży gruntów nie ma charakteru ciągłego wykorzystywania składników majątku, charakteryzującego się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Czerpanie dochodów ze sprzedaży gruntów nie wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przykładowo może to być nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika, ponieważ w celu dokonania sprzedaży gruntów nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nabył grunty orne, a nie teren przeznaczony pod zabudowę, nie ponosił żadnych kosztów związanych z jego uzbrojeniem, nie dokonywał wydzielenia dróg wewnętrznych, nie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży działek nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem są wymienione wyżej aktywności.

W odniesieniu do przedstawionego zaistniałego stanu sprawy (dot. działek, które Wnioskodawca już zbył nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 oraz działek, które Wnioskodawca zamierza zbyć nr 1/1, nr 2/6, nr 2/8) nie ma żadnych podstaw formalno-prawnych wynikających z przedstawionych okoliczności, że Wnioskodawca działał jak profesjonalny, zawodowy przedsiębiorca prowadzący obrót nieruchomościami czy podobną działalność.

Przedstawiony wyżej opis sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (rozporządzaniem majątkiem), w związku z czym należy uznać, że dokonując sprzedaży działek oraz w zakresie zdarzenia przyszłego, mając zamiar dokonać sprzedaży pozostałych działek, Wnioskodawca nie występował, nie występuje i nie będzie występował wg aktualnego stanu prawnego i Dyrektyw w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami lub podobnym zakresie i w związku z dokonaną sprzedażą nie podlega.

W związku z tym Wnioskodawca odpowiadając na pytanie 1 stwierdza, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek 1/2, 1/3 oraz 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5 i 2/7 nie występował/występuje przy tej czynności (dostawie) jako podatnik podatku od towarów i usług i nie ma podstaw do ustalenia przez organ podatkowy podatku VAT i zapłaty tego podatku przez Wnioskodawcę.

W związku z tym Wnioskodawca odpowiadając na pytanie 2 stwierdza, że Wnioskodawca w przyszłości dokonując zbycia w drodze sprzedaży pozostałych nowo powstałych działek nr 1/1 i 2/6 i 2/8 nie występował/występuje/będzie występował przy tej czynności (dostawie) jako podatnik podatku od towarów i usług i nie ma podstaw do ustalenia przez organ podatkowy podatku VAT i zapłaty tego podatku przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu dla danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższej kwestii wypowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), orzekając, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. W ocenie NSA, ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W świetle powyższego w niniejszej sprawie konieczne jest ustalenie, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to następuje w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że w 2003 r. na podstawie umowy sprzedaży oraz umowy darowizny Wnioskodawca nabył na własność nieruchomości o łącznym obszarze () ha. Przy zakupie i darowiźnie nieruchomości nie był naliczony podatek VAT. Nieruchomość została nabyta przed zawarciem związku małżeńskiego i stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy.

Przedmiotowa nieruchomość, decyzją wydaną w 2018 r. na wniosek złożony przez Wnioskodawcę, została podzielona na następujące działki:

• w wyniku podziału działki nr 1 powstały nowe działki nr: 1/1, 1/2, 1/3,
• a w wyniku podziału działki nr 2 powstały nowe działki nr: 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8.

Przedmiotowe działki nie były i nie są zabudowane.

Nieruchomości stanowiące działki nr 1 i nr 2 w ewidencji gruntów oznaczone są jako grunty orne, niezabudowane, nieuzbrojone i nie zostały ogrodzone. Nieruchomości są położone na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Decyzją nr () o warunkach zabudowy, numer (), wydaną na wniosek złożony przez Wnioskodawcę, Burmistrz ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie ośmiu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących z infrastrukturą techniczną na działkach nr 1 i 2 położonych w (). Działki nr 1 i 2 zostały podzielone na wskazane wyżej działki.

Umowami objętymi aktami notarialnymi, Wnioskodawca zbył następujące działki:

1. działki nr 1/2, 1/3 i 2/l o łącznym obszarze () m²,
2. działka nr 1/3 o obszarze () m²,
3. działka nr 2/2 o obszarze (...) m²,
4. działka nr 2/4 o obszarze () m²,
5. działka nr 2/7 o obszarze () m²,
6. działka nr 2/5 o obszarze () m².

Sprzedaż wszystkich działek nastąpiła na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej.

Działki nie będą wykorzystywane na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawca nadal jest właścicielem działek o nr 1/1, 2/6 i 2/8. Działki nr 1/1 i nr 2/8 nie zostały dotychczas podzielone, ponieważ Wnioskodawca nie otrzymał zgody POW Wody Polskie.

Działkę nr 2/6 w przyszłości również zamierza zbyć na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca nadmienia, że nigdy nie prowadził działalności związanej z profesjonalnym obrotem nieruchomościami i nie zamierza w zakresie sprzedaży przywołanych wyżej działek w takim charakterze występować. Wnioskodawca jest zatrudniony jako grafik komputerowy.

Po nabyciu działek w okresie od 2003 r. do 2019 r. (tj. do czasu sprzedaży części działek) grunty nie były wykorzystywane w prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na przedmiotowej nieruchomości nie była, nie jest i w najbliższej przyszłości nie będzie prowadzona żadna działalność. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Z nieruchomości Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Od 2003 r. Wnioskodawca opłacał podatek rolny od nieruchomości objętych zakresem wniosku. Oprócz nieruchomości wskazanych we wniosku Wnioskodawca nie jest właścicielem innych nieruchomości.

Wnioskodawca odnośnie działek, które już zbył (nr ewidencyjne działek 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7):

• nie podejmował w stosunku do żadnej z ww. działek jakichkolwiek czynności zmierzających do uatrakcyjnienia gruntów, takich jak: uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, kanalizacyjnej, sieci gazowej lub sieci elektrycznej, nie wykonywał ogrodzenia działek i nie utwardzał dróg wewnętrznych;
• nie poniósł od daty nabycia ww. działek do dnia zbycia ww. działek żadnych nakładów z tytułu ich posiadania;
• nie występował o wyłączenie żadnej z ww. działek z produkcji rolnej;
• przed sprzedażą żadnej z ww. działek nie zawierał umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami i nie podejmował działań marketingowych w stosunku do tych działek. Nabywcy ww. działek dowiedzieli się o ich sprzedaży tzw. pocztą pantoflową.

Działki nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do momentu zbycia przez Wnioskodawcę były wykorzystywane jako grunt orny, na gruncie było siane zboże.

Działki nr 1/1 i 2/8 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działki były i są wykorzystywane jako grunt orny, na gruncie było siane zboże; działki będą wykorzystywane nadal jako grunt orny (będzie siane zboże) do czasu ich sprzedaży.

Działka nr 2/6 od momentu nabycia działki do czasu jej geodezyjnego wydzielenia w 2018 r. działka była wykorzystywana jako grunt orny, na gruncie było siane zboże; po wydzieleniu geodezyjnym do czasu sprzedaży nie będzie wykorzystywana jako grunt orny.

Działki nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 od momentu nabycia działek przez Wnioskodawcę do momentu zbycia przez Wnioskodawcę, działki nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działki w okresie od ich nabycia w 2003 r. do zbycia w 2019 r. znajdowały się w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże.

Działki nr 1/1 i 2/8 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działki nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działki w okresie od ich nabycia w 2003 r. do czasu ich zbycia będą znajdowały się w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże.

Działka nr 2/6 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę do chwili obecnej działka nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp., o charakterze odpłatnym; działka w okresie od jej nabycia w 2003 r. do czasu podziału geodezyjnego w 2018 r. była w nieodpłatnym użytkowaniu rodziny Wnioskodawcy, która siała i zbierała zboże; obecnie nie jest wykorzystywana jako grunt orny.

Działki nr 1/1 i 2/8:

1. Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowych działek nie ponosił, nie ponosi i nie będzie ponosić do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia (np. uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, gazowej czy elektrycznej, ogrodzenia, utwardzenie dróg wewnętrznych, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej), jak również innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Działka nr 1/1 nie została dotychczas podzielona, ponieważ Wnioskodawca nie otrzymał zgody PGW Wody Polskie.
2. Wnioskodawca nie ogłaszał, nie ogłasza i nie będzie ogłaszał o sprzedaży tych działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i nie podejmował, nie podejmuje i nie będzie podejmował żadnych innych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.
3. Przedmiotowe działki nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
4. Przedmiotowe działki od dnia jej nabycia były, są i będą wykorzystywane do dnia sprzedaży jako grunt orny, pod uprawę zboża.Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadził gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
5. Z przedmiotowych działek nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży dokonywane przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Zbiory produktów rolnych (zboża) wykorzystywane były przez rodzinę Wnioskodawcy.

Działka nr 2/6:

1. Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowej działki nie ponosił, nie ponosi i nie będzie ponosić do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia (np. uzbrojenie terenu w przyłącza sieci wodnej, gazowej czy elektrycznej, ogrodzenia, utwardzenie dróg wewnętrznych, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej), jak również innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Działka została wydzielona w 2018 r.
2. Wnioskodawca nie ogłaszał, nie ogłasza i nie będzie ogłaszał o sprzedaży tej działki w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu i nie podejmował, nie podejmuje i nie będzie podejmował żadnych innych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.
3. Przedmiotowa działka nie była, nie jest i nie będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
4. Przedmiotowa działka od dnia jej nabycia do dnia czasu wykonania podziału geodezyjnego w 2018 r. była wykorzystywana jako grunt orny, pod uprawę zboża.
Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadził gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
5. Z przedmiotowej działki nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży dokonywane przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Zbiory produktów rolnych (zboża) wykorzystywane były przez rodzinę Wnioskodawcy do czasu jej podziału geodezyjnego w 2018 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dokonując sprzedaży opisanych działek występuje/będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i powinien zapłacić podatek VAT od sprzedaży.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy, Wnioskodawca działa/będzie działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Znaczenie dla sprawy ma całokształt działań jakie Wnioskodawca podejmował/będzie podejmował w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres ich posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia ww. nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Wnioskodawca nie podjął/nie będzie podejmował ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Co prawda Wnioskodawca dokonał podziału działek oraz wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jednak w opisanej sytuacji należy wskazać, że ww. działania Wnioskodawcy nie mogą świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W rozpatrywanej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby określona sprzedaż została uznana za opodatkowaną podatkiem VAT nie jest wystarczające stwierdzenie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego, w związku ze sprzedażą, jako podatnika podatku od towarów i usług.

Podsumowując, w związku z dostawą działek nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 oraz 1/1, 2/6, 2/8 Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, ponieważ nie wypełnił/nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy i nie wystąpił/nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działek nie stanowiła/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym w rozpatrywanej sprawie nie mają/nie będą miały zastosowania przepisy ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że zbywając w drodze sprzedaży działki o nr 1/2, 1/3, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/7 oraz dokonując w przyszłości sprzedaży działek 1/1, 2/6, 2/8 Wnioskodawca nie występuje/nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w konsekwencji czego nie ma/nie będzie miał obowiązku zapłacić podatku VAT od sprzedaży.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej