Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem samochodów elektrycznych i stacji ładowania.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 lipca 2022r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w związku z zakupami związanymi z realizacją projektu.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 września 2022 r. (data wpływu 12 września 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X Park Narodowy (dalej PN, Park lub Wnioskodawca) został utworzony na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia …... r. i działa od …...r. Obecny status prawny parku narodowego reguluje ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2014 r., na mocy której Park Narodowy jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Działalność Parku przede wszystkim nakierowana jest na działalność związaną z ochroną przyrody.
Do zadań Parku należą w szczególności:
I.prowadzenie działań ochronnych w ekosystemach parku narodowego, zmierzających do realizacji następujących celów: zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów;
II.udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach określonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych i w zarządzeniach dyrektora parku narodowego;
III.prowadzenie działań związanych z edukacją przyrodniczą. Przedmiotowe cele ochrony przyrody realizowane są w szczególności poprzez:
i.uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w strategiach, programach i dokumentach programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1973, 2127 i 2269), programach ochrony środowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, strategiach rozwoju ponadlokalnego, studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz w działalności gospodarczej i inwestycyjnej;
ii. obejmowanie zasobów, tworów i składników przyrody formami ochrony przyrody;
iii. opracowywanie i realizację ustaleń planów ochrony dla obszarów podlegających ochronie prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków migracji gatunków chronionych;
iv. realizację programu ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z planem działań;
v. prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody;
vi. prowadzenie badań naukowych nad problemami związanymi z ochroną przyrody.
PN jako park narodowy prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów wydatki na finansowanie w/w zadań oraz kosztów działalności. PN, stosownie do przepisów ustawy o ochronie przyrody może także prowadzić działalność gospodarczą na zasadach przewidzianych treścią ustawy Prawo przedsiębiorców.
Przychody PN z perspektywy przepisów ustawy o VAT zasadniczo dzielą się na:
1.Przychody dotyczące działalności tzw. statutowej, a więc działalności niemającej charakteru działalności gospodarczej, a która w zasadniczej mierze obejmuje szereg działań związanych z realizacją opisanych na wstępie tzw. zadań własnych wynikających z ustawy o ochronie przyrody oraz innych działań określonych przez statut Parku. Przychody te obejmują różnego rodzaju dotacje celowe z budżetu państwa, dofinansowania z funduszu leśnego, dofinansowania do projektów z udziałem środków pochodzących z Unii Europejskiej itp.
2.Przychody z działalności gospodarczej opodatkowanej VAT obejmujące w szczególności sprzedaż biletów wstępu, biletów/opłat parkingowych, sprzedaż wydawnictw, kalendarzy oraz różnego rodzaju gadżetów np. oznaczonych logo PN, wynajem i dzierżawa różnego rodzaju obiektów lub powierzchni, czy też różnego rodzaju opłaty za udostępnianie parku.
3.Przychody z działalności gospodarczej zwolnionej z VAT obejmujące w szczególności wynajem mieszkań na cele mieszkaniowe (sprzedaż zwolniona z VAT stanowi marginalną część przychodów Wnioskodawcy).
W chwili obecnej Wnioskodawca planuje skorzystać z programu pn. „(…)”. Celem tego programu jest ograniczenie zanieczyszczenia powietrza oraz zużycia paliw emisyjnych w transporcie poprzez dofinansowanie zakupu przez parki narodowe pojazdów zeroemisyjnych oraz punktów i stacji ładowania. Wspomniany program zakłada dofinansowanie do zakupu nowych samochodów o napędzie zeroemisyjnym/samochodów elektrycznych oraz dofinansowanie do zakupu stacji/punktu ładowania pojazdów elektrycznych. Wnioskodawca korzystając z w/w programu zamierza dokonać zakupu samochodów elektrycznych oraz urządzeń przeznaczonych do ładowania samochodów elektrycznych tj.:
- jednego punktu ładowania przeznaczonego wyłącznie do ładowania samochodów służbowych będących własnością lub użytkowanych przez PN (dalej jako punkt ładowania), oraz
- jednej ogólnodostępnej stacji (dalej jako stacja ładowania).
Wnioskodawca informuje nadto, iż przedmiotowe samochody elektryczne stanowią pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, a więc stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Powyższe oznacza zaś, iż stosownie do art. 86a ust.1 ustawy o VAT, w przypadku braku prowadzenia właściwej ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji do właściwego organu podatkowego kwotę podatku naliczonego stanowić będzie 50% kwoty podatku wynikającej z faktury zakupu dokumentującej nabycie tychże samochodów.
Samochody przeznaczone będą do realizacji opisanych na wstępie zadań własnych Parku z uwzględnieniem przeznaczenia danego samochodu, a więc przykładowo:
- Przemieszczanie się przez pracowników w celu realizacji poszczególnych zadań (przewóz osób i ładunków związany z działalnością Parku),
- Na potrzeby Straży Parku, a więc na potrzeby patrolowania parku w kontekście ochrony i bezpieczeństwa parku (przeciwpożarowej, jak i przed szkodnictwem leśnym), ale także w celu kontroli dowodów wniesienia opłat za wstęp do parku oraz za udostępnianie parku narodowego czy też kontroli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze parku narodowego,
- Do wszelkich innych aktywności odpowiadających działalności Parku, a które uzasadniają skorzystanie z samochodu.
W przypadku zaś urządzeń służących do ładowania samochodów elektrycznych ich przeznaczenie będzie następujące:
- punkt ładowania - przeznaczony będzie wyłącznie do ładowania samochodów służbowych będących własnością lub użytkowanych przez PN,
- stacja ładowania - będzie miała charakter ogólnodostępny tj. służyć będzie na rzecz ogółu użytkowników pojazdów elektrycznych, które za odpłatnością będą chciały skorzystać ze stacji ładowania.
W praktyce PN zamierza podpisać umowę dzierżawy stacji ładowania, w ramach której za odpłatnością (opodatkowaną VAT) wydzierżawi stację ładowania na rzecz podmiotu zewnętrznego, który z kolei w warunkach swojej działalności gospodarczej będzie udostępniał stację ładowania na rzecz użytkowników pojazdów elektrycznych (stacja ogólnodostępna).
W uzupełnieniu z 31 sierpnia 2022 r. wskazali Państwo, że:
Ad. 1) Samochody elektryczne i punkt ładowania nabyte w ramach projektu będą wykorzystywane przez PN do czynności:
-opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (np. patrolowanie przez pracowników celem kontroli dowodów wniesienia wymaganych opłat),
-zwolnionych od podatku od towarów i usług (np. dojazd do nieruchomości wynajmowanych przez PN na cele mieszkaniowe celem dokonania niezbędnych przeglądów, napraw),
-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (co do zasady obejmujących określone działania w ramach tzw. działalności statutowej PN jako parku narodowego, np. wyjazdy na monitoringi przyrodnicze).
Ad. 2) Wnioskodawca informuje, iż wydatki ponoszone w ramach realizowanego projektu w części dotyczącej zakupu samochodów elektrycznych i punktu ładowania będą wykorzystywane przez PN do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ad. 3) Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Ad. 4) Wnioskodawca nie ma możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT.
Ad. 5) Stacja ładowania wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Stacja ładowania nabyta w ramach realizacji projektu, będzie miała charakter ogólnodostępny tj. służyć będzie na rzecz ogółu użytkowników pojazdów elektrycznych, którzy za odpłatnością będą chcieli skorzystać ze stacji ładowania. Z perspektywy PN założeniem jest podpisanie stosownej umowy dzierżawy z zewnętrznym podmiotem, który w ramach swojej działalności będzie udostępniał stację ładowania w sposób opisany w zdaniu poprzednim (tj. będzie pobierał odpłatność opodatkowaną VAT). W ramach umowy dzierżawy PN będzie natomiast pobierał czynsz dzierżawny opodatkowany podatkiem VAT.
Ad. 6) Wydatki ponoszone w ramach realizowanego projektu w części dot. zakupu stacji ładowania będą w całości wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (vide odpowiedź na pyt. 5).
Ad. 7) Nie dotyczy (wydatki na zakup stacji ładowania będą służyć wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej VAT).
Ad. 8) Nie dotyczy (wydatki na zakup stacji ładowania będą służyć wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej VAT i niekorzystającej ze zwolnienia).
Ad. 9) Faktury za towary nabywane w związku z realizacją projektu będą wystawiane na Park Narodowy.
Pytania
1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodów elektrycznych oraz punktu ładowania na zasadach określonych treścią art. 86 ust. 2a ustawy o VAT tj. przy zastosowaniu wskaźnika proporcji przewidzianego dla towarów i usług wykorzystywanych zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a wobec których podatnik nie jest w stanie dokonać jednoznacznego przyporządkowania?
2. Czy Wnioskodawcy stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje pełne prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie stacji ładowania przeznaczonej do dzierżawy na rzecz podmiotu zewnętrznego, a w następstwie do ogólnodostępnego użytku przez użytkowników pojazdów elektrycznych?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 września 2022 r.)
Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów elektrycznych, jak i punktu ładowania przeznaczonego do użytku wewnętrznego tj. przeznaczonego wyłącznie do ładowania samochodów służbowych będących własnością lub użytkowanych przez PN, przy czym z racji sposobu planowanego wykorzystywania tychże samochodów i punktu ładowania Wnioskodawca winien dokonać obliczenia kwoty podatku naliczonego przy zastosowaniu wskaźnika proporcji określonego zgodnie z dyspozycją wynikającą z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewspółczynnik). Jednocześnie w odniesieniu do zakupu samochodów elektrycznych, które stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego, która w dalszym etapie podlega odliczeniu wg właściwego prewspółczynnika stanowić będzie 50% kwoty podatku wynikającej z otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury zakupu.
Ad. 2 W przypadku stacji ładowania zważywszy na planowany zakres wykorzystania tj. wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie własnego stanowiska
Ad. 1
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do treści art.86a ust.1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Jednocześnie jednak w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza - gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
- zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
- obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.
W ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego sposób wykorzystania samochodów elektrycznych wskazuje, iż będą one wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza oraz częściowo także do działalności gospodarczej. Jak wskazano wcześniej działalność gospodarcza Parku obejmuje m.in. sprzedaż biletów wstępu uprawniających do wejścia na teren parku, sprzedaż biletów parkingowych, które to przychody stanowią obrót opodatkowany podatkiem VAT. Samochody elektryczne, które mają być przedmiotem zakupu w ramach programu Elektro Parki będą służyły m.in. jako środek transportu dla służb parku odpowiedzialnych za kontrolę biletów wstępu i opłat za udostępnianie parku narodowego, jako środek transportu służący osobom odpowiedzialnym za bieżący monitoring i pośrednio za bezpieczeństwo turystów odwiedzających park i korzystających z poszczególnych jego atrakcji, w tym także z infrastruktury udostępnianej za odpłatnością (opodatkowaną VAT). Zdaniem Wnioskodawcy nie ma zatem wątpliwości, iż w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego samochody elektryczne będą wykorzystywane zarówno do działalności statutowej, która nie ma gospodarczego charakteru ale częściowo także pozostają w pośrednim związku ze sprzedażą dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mając przy tym na względzie fakt, iż Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować w jakim zakresie kwota podatku naliczonego od nabywanych samochodów elektrycznych będzie służyć działalności gospodarczej, a w jakim pozostałym celom (działalności innej niż gospodarcza), toteż dokonując odliczenia podatku VAT zobligowany jest do zastosowania wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewspółczynnik). Jednocześnie mając na względzie fakt, iż przedmiotowe samochody elektryczne stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, zatem kwotę podatku naliczonego podlegającą odliczeniu przy zastosowaniu prewspółczynnika stanowić będzie 50% kwoty podatku wynikającej z faktury zakupu tychże samochodów. Tym samym Wnioskodawca winien dokonać odliczenia podatku VAT od zakupu samochodów elektrycznych niejako dwuetapowo tj. najpierw poprzez zastosowanie ograniczenia w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktury (art. 86a ust. 1) i następnie do tak ustalonej kwoty podatku naliczonego winien zastosować wskaźnik proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a (prewspółczynnik). Analogiczna konkluzja (w zakresie dot. prewspółczynnika) dotyczyć będzie także punktu ładowania. Jak wskazano wcześniej punkt ładowania będący przedmiotem niniejszego wniosku będzie wykorzystywany wyłącznie do użytku wewnętrznego tj. do ładowania samochodów służbowych użytkowanych przez Park, a które z kolei - jak wykazano powyżej - wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.
Ad. 2
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego poza zakupem samochodów elektrycznych oraz punktu ładowania (przeznaczonych do użytku wewnętrznego) PN planuje także dokonać zakupu stacji ładowania, która zostanie oddana w dzierżawę na rzecz podmiotu trzeciego, a który z kolei w warunkach prowadzonej przez ten podmiot działalności zapewni ogólnodostępność stacji ładowania na rzecz zainteresowanych użytkowników pojazdów elektrycznych. Z perspektywy Wnioskodawcy planowana umowa dzierżawy będzie miała charakter odpłatny, zaś odpłatność stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak już wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w następstwie tej umowy dzierżawca w warunkach prowadzonej przez siebie działalności zapewni dostęp do tejże stacji ładowania dla ogółu zainteresowanych użytkowników pojazdów elektrycznych (wg własnego taryfikatora). Przekładając powyższe na grunt przepisów ustawy o VAT, a w tym w szczególności mając na względzie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie mu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu stacji ładowania. Z perspektywy Wnioskodawcy nabywana stacja ładowania służyć będzie w całości i wyłącznie sprzedaży opodatkowanej tj. świadczeniu usług dzierżawy na rzecz podmiotu zewnętrznego w związku z czym PN uprawniony będzie do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia tejże stacji ładowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.
Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy:
w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:
sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Z kolei z art. 86 ust. 2c ww. ustawy wynika, że:
przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Według art. 86 ust. 2g ustawy o VAT:
proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:
w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu:
do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:
przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
W świetle ust. 4 cytowanego artykułu:
pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:
w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:
jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy:
proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy:
proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:
w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1.przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
Należy również wskazać, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go, dla tej czynności, za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że są Państwo państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 Ustawy o finansach publicznych i są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Państwa przychody z perspektywy przepisów ustawy o VAT zasadniczo dzielą się na:
1.Przychody dotyczące działalności tzw. statutowej, a więc działalności niemającej charakteru działalności gospodarczej, a która w zasadniczej mierze obejmuje szereg działań związanych z realizacją opisanych na wstępie tzw. zadań własnych wynikających z ustawy o ochronie przyrody oraz innych działań określonych przez statut Parku. Przychody te obejmują różnego rodzaju dotacje celowe z budżetu państwa, dofinansowania z funduszu leśnego, dofinansowania do projektów z udziałem środków pochodzących z Unii Europejskiej itp.
2.Przychody z działalności gospodarczej opodatkowanej VAT obejmujące w szczególności sprzedaż biletów wstępu, biletów/opłat parkingowych, sprzedaż wydawnictw, kalendarzy oraz różnego rodzaju gadżetów np. oznaczonych logo PN, wynajem i dzierżawa różnego rodzaju obiektów lub powierzchni, czy też różnego rodzaju opłaty za udostępnianie parku.
3.Przychody z działalności gospodarczej zwolnionej z VAT obejmujące w szczególności wynajem mieszkań na cele mieszkaniowe (sprzedaż zwolniona z VAT stanowi marginalną część przychodów Wnioskodawcy).
Planują Państwo skorzystać z programu pn. „(…)”.
Korzystając z ww. programu zamierzają dokonać zakupu samochodów elektrycznych oraz urządzeń przeznaczonych do ładowania samochodów elektrycznych tj.:
- jednego punktu ładowania przeznaczonego wyłącznie do ładowania samochodów służbowych będących własnością lub użytkowanych przez PN (dalej jako punkt ładowania), oraz
- jednej ogólnodostępnej stacji (dalej jako stacja ładowania).
Samochody elektryczne stanowią pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, a więc stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Samochody przeznaczone będą do realizacji opisanych na wstępie zadań własnych Parku z uwzględnieniem przeznaczenia danego samochodu, a więc przykładowo:
- Przemieszczanie się przez pracowników w celu realizacji poszczególnych zadań (przewóz osób i ładunków związany z działalnością Parku),
- Na potrzeby Straży Parku, a więc na potrzeby patrolowania parku w kontekście ochrony i bezpieczeństwa parku (przeciwpożarowej, jak i przed szkodnictwem leśnym), ale także w celu kontroli dowodów wniesienia opłat za wstęp do parku oraz za udostępnianie parku narodowego czy też kontroli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze parku narodowego,
- Do wszelkich innych aktywności odpowiadających działalności Parku, a które uzasadniają skorzystanie z samochodu.
W przypadku zaś urządzeń służących do ładowania samochodów elektrycznych ich przeznaczenie będzie następujące:
- punkt ładowania - przeznaczony będzie wyłącznie do ładowania samochodów służbowych będących własnością lub użytkowanych przez PN,
- stacja ładowania - wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Stacja ładowania nabyta w ramach realizacji projektu, będzie miała charakter ogólnodostępny tj. służyć będzie na rzecz ogółu użytkowników pojazdów elektrycznych, którzy za odpłatnością będą chcieli skorzystać ze stacji ładowania. Z perspektywy PN założeniem jest podpisanie stosownej umowy dzierżawy z zewnętrznym podmiotem, który w ramach swojej działalności będzie udostępniał stację ładowania w sposób opisany w zdaniu poprzednim (tj. będzie pobierał odpłatność opodatkowaną VAT). W ramach umowy dzierżawy PN będzie natomiast pobierał czynsz dzierżawny opodatkowany podatkiem VAT.
Faktury za towary nabywane w związku z realizacją projektu będą wystawiane na Park Narodowy.
W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy od czynności związanych z zakupem samochodów elektrycznych i punktu ładowania, Parkowi Narodowemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.
Jak wyżej wskazano decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku VAT, ma związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności tj. działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy tj. opodatkowanej i zwolnionej oraz działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu).
Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.
Podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.
Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych. Zatem w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.
Dodatkowo należy mieć na uwadze, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% - przysługującego mu prawa do odliczenia podatku naliczonego - z faktur dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym oraz wydatków związanych z jego eksploatacją tylko w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. W sytuacji gdy samochód jest wykorzystywany również do działalności innej niż do działalności gospodarczej podatnika (np. działalność nie podlegająca opodatkowaniu) to podatnik może odliczyć maksymalnie 50% podatku naliczonego od ww. wydatków.
Ponadto w sytuacji gdy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.
W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowane) oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnione) – zgodnie z art. 90 ust. 2 – ustawy podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.
Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.
Jak wynika z treści wniosku nie mają Państwo możliwości bezpośredniego przypisania nabywanych towarów i usług – tj. samochodów elektrycznych i punktu ładowania - do poszczególnych kategorii czynności tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, do czynności zwolnionych z podatku VAT i do czynności niepodlegających temu podatkowi.
Biorąc pod uwagę opisane okoliczności sprawy, na tle powołanych przepisów należy stwierdzić, że będą Państwo mieć prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z zakupem samochodów elektrycznych i punktu ładowania - obliczonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2g, ustawy o VAT, a także w art. 90 ustawy - w części w jakiej zakupione towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 86a ustawy o VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Przechodząc do Państwa wątpliwości zawartych w pytaniu nr 2, w opisanej sytuacji, w związku z zakupem przez Państwa ogólnodostępnej stacji ładowania, zostaną spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak wskazali Państwo we wniosku, są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ogólnodostępna stacja ładowania będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem ogólnodostępnej stacji ładującej.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie odbiegała od realiów rynkowych lub też, że nabywana ogólnodostępna stacja ładująca nie będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjny. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).