Stawka podatku VAT właściwa dla sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji. - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.124.2020.3.MC

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 17.06.2020, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.124.2020.3.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Stawka podatku VAT właściwa dla sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2020 r. (data wpływu 7 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT właściwej dla sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT właściwej dla sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29 maja 2020 r., złożonym w dniu 29 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 11 maja 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 12 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przeciwko dłużnikom prowadzone są postępowania egzekucyjne. W toku egzekucji dokonano zajęcia nieruchomości dłużników.

Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości:

  • nieruchomość o nr KW () obejmuje działkę nr (...), na której posadowiona jest część budynku pensjonatu około 92%,
  • nieruchomość o nr KW () obejmuje działkę nr (...), na której posadowiona jest część budynku pensjonatu około 6% oraz obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej,
  • nieruchomość o nr KW (...) obejmuje działki nr (), (), (), (), () (), (), (), na których posadowiona jest część budynku pensjonatu około 2% oraz budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej.

Wszystkie nieruchomości tworzą jedną całość gospodarczą. W/w nieruchomości stanowią współwłasność dłużników na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej.

W toku prowadzonego postępowania wezwano dłużników do udzielenia informacji w przedmiocie ewentualnego opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w/w nieruchomości m.in. przez wskazanie czy prowadzą działalność gospodarczą, czy w przeszłości dokonywali sprzedaży nieruchomości, jak również wskazania aktualnego sposobu użytkowania nieruchomości, okresów ich najmu/dzierżawy, wydatków ponoszonych na ulepszenie i rozbudowę. Dłużnicy mimo otrzymanego wezwania nie udzielili organowi egzekucyjnemu informacji, niniejszy wniosek o wydanie interpretacji został sporządzony o wszystkie dostępne organowi egzekucyjnemu informacje. Według nadanych numerów NIP ustalono, że dłużniczka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, zaś dłużnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Nieruchomości położone są w obszarze, na którym gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego () nieruchomości położone są w terenie wielofunkcyjnym z przewagą funkcji mieszkaniowej.

Budynek usługowy jest obiektem w zabudowie wolnostojącej, został wybudowany w latach 60-tych ubiegłego stulecia, zmodernizowany i przebudowany ok. 1997 r. Na dzień dokonania oględzin nieruchomości przez biegłego (30 września 2016 r.) dłużniczka oświadczyła, że budynek jest wykorzystywany w sezonie letnim jako pensjonat. Budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej służy jako magazyn i zaplecze budynku pensjonatu. Obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej jest posadowiony na słupach drewnianych. W toku egzekucji ustalono, że w okresie marzec - listopad nieruchomości były wydzierżawiane osobie trzeciej na podstawie zawartej umowy dzierżawy. Organ egzekucyjny nie posiada wiedzy odnośnie ewentualnych innych zawartych umów dzierżawy/najmu nieruchomości.

Tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełninie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie zdarzenia przyszłego, do którego ma się odnieść tut. Organ tak aby zawierało wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia przepisów, których interpretacji oczekuje Wnioskodawca poprzez wskazanie (punkt III.1 wezwania):

  1. jednoznacznie, jako element zdarzenia przyszłego, czy dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) tj. dokonujący dostawy nieruchomości w ramach działalności gospodarczej czy przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny dłużników.

Jeżeli Wnioskodawca oczekiwał od Organu rozpatrzenia kwestii czy dłużnicy w odniesieniu do dokonanej dostawy nieruchomości działają jako podatnicy należało wniosek uzupełnić poprzez (punkt IV wezwania):

  1. sformułowanie pytania (przedmiotu interpretacji) w tym zakresie oraz zajęcie stanowiska adekwatnego do przedstawionego zdarzenia przyszłego i zadanego pytania w zakresie uznania dłużników za podatników w odniesieniu do dokonanej dostawy nieruchomości,
  2. uzupełnienie zdarzenia przyszłego poprzez:
    1. wskazanie kiedy (proszę podać daty) oraz w jaki sposób (np. spadek, zniesienie współwłasności itp.) zostały nabyte przez dłużników opisane we wniosku nieruchomości, (tj. nieruchomości, na których posadowiony jest pensjonat (budynek usługowy), obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej oraz budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej) były wykorzystywane przez dłużników od dnia nabycia,
    2. wskazanie w jaki sposób opisane we wniosku nieruchomości były wykorzystywane przez dłużników od dnia nabycia należy precyzyjnie wskazać w jaki sposób przedmiotowe nieruchomości były wykorzystywane przez dłużnika oraz w jaki sposób przedmiotowe nieruchomości były wykorzystywane przez dłużniczkę,
    3. wskazanie okresu, w którym nieruchomości opisane we wniosku były przedmiotem dzierżawy z podaniem roku, w którym umowa została zawarta,
    4. wskazanie czy umowa dzierżawy nieruchomości opisanych we wniosku była zawierana przez dłużników cyklicznie,
    5. wskazanie czy oboje dłużników jest/było stroną umowy dzierżawy, czy też stroną umowy dzierżawy jest/był tylko jeden z dłużników (jeśli tylko jeden należy wskazać który z dłużników).

W przypadku, gdy Wnioskodawca udzieli odpowiedzi, że dłużnicy działają w odniesieniu do sprzedaży jako podatnicy podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy celem oceny czy w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a bądź art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należało uzupełnić wniosek poprzez (punkt V wezwania):

  1. wskazanie czy obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej na dzień planowanej sprzedaży będzie spełniał definicję budynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane,
  2. wskazanie czy budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej na dzień planowanej sprzedaży będzie spełniał definicję budynku w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane,
  3. wskazanie czy dłużnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania pensjonatu (budynku usługowego),
  4. wskazanie czy dłużnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej,
  5. wskazanie czy dłużnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej,
  6. wskazanie czy rozpoczęcie wykorzystywania/użytkowania pensjonatu (budynku usługowego) rozpoczęło się co najmniej 2 lata przed planowaną sprzedażą,
  7. wskazanie czy rozpoczęcie wykorzystywania/użytkowania obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej rozpoczęło się co najmniej 2 lata przed planowaną sprzedażą,
  8. wskazanie czy rozpoczęcie wykorzystywania/użytkowania budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej rozpoczęło się co najmniej 2 lata przed planowaną sprzedażą,
  9. wskazanie czy od momentu nabycia/wybudowania do momentu planowanej sprzedaży dłużnicy ponosili w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie pensjonatu (budynku usługowego), stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej pensjonatu (budynku usługowego), jeśli tak należy wskazać:
    1. kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
    2. czy dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie pensjonatu (budynku usługowego),
    3. czy od rozpoczęcia wykorzystywania/użytkowania pensjonatu (budynku usługowego), w tym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po dokonanych ulepszeniach, stanowiących co niemniej 30% wartości początkowej pensjonatu (budynku usługowego), do dnia planowanej sprzedaży minie okres co najmniej 2 lat,
  10. wskazanie czy od momentu nabycia/wybudowania do momentu planowanej sprzedaży dłużnicy ponosili w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej, jeśli tak należy wskazać:
    1. kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
    2. czy dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej,
    3. czy od rozpoczęcia wykorzystywania/użytkowania obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej, w tym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po dokonanych ulepszeniach, stanowiących co niemniej 30% wartości początkowej obiektu rekreacyjnego o konstrukcji drewnianej, do dnia planowanej sprzedaży minie okres co najmniej 2 lat,
  11. wskazanie czy od momentu nabycia/wybudowania do momentu planowanej sprzedaży dłużnicy ponosili w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej, jeśli tak należy wskazać:
    1. kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
    2. czy dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej,
    3. czy od rozpoczęcia wykorzystywania/użytkowania budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej, w tym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po dokonanych ulepszeniach, stanowiących co niemniej 30% wartości początkowej budynku magazynowego o konstrukcji drewnianej, do dnia planowanej sprzedaży minie okres co najmniej 2 lat,
  12. wskazanie czy w całym okresie posiadania pensjonat (budynek usługowy) był/jest wykorzystywany dłużników wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
  13. wskazanie czy w całym okresie posiadania obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej był/jest wykorzystywany dłużników wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
  14. wskazanie czy w całym okresie posiadania budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej był/jest wykorzystywany dłużników wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Jeśli Wnioskodawca nie posiada ww. informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a bądź art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należało jednoznacznie wskazać, czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji (punkt VI wezwania).

W odpowiedzi na niniejsze wezwanie Wnioskodawca wskazał, że z tytułu dostawy nieruchomości dłużnicy będą działać jako podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji budynek w sezonie letnim był wykorzystywany jako pensjonat, ponadto był przedmiotem umowy dzierżawy.

Jednocześnie, Wnioskodawca poinformował, że organ egzekucyjny nie posiada informacji niezbędnych do udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w pkt. IV ust. 2 oraz w pkt. V ust. od 1 do 14. Brak informacji, jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużników. Wszystkie znane Wnioskodawcy informacje zostały zawarte we wniosku z dnia 7 marca 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem VAT według stawki 23% na podstawie art. 43 ust. 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług. W aktach egzekucyjnych znajdują się potwierdzenia doręczenia dłużnikom wezwania do złożenia wyjaśnień i udzielenia informacji niezbędnych do potwierdzenia ewentualnego zwolnienia sprzedaży nieruchomości z opodatkowania podatkiem VAT Wobec niezłożenia przez dłużników informacji, Komornik wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie posiadanych informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek.

Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość,

o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że przeciwko dłużnikom prowadzone są postępowania egzekucyjne. W toku egzekucji dokonano zajęcia nieruchomości dłużników.

Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości:

  • nieruchomość o nr () obejmuje działkę nr (...), na której posadowiona jest część budynku pensjonatu (około 92%),
  • nieruchomość o nr () obejmuje działkę nr (...), na której posadowiona jest część budynku pensjonatu (około 6%) oraz obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej,
  • nieruchomość o nr (...) obejmuje działki nr (), (), (), (), (), (), (), (), na których posadowiona jest część budynku pensjonatu (około 2%) oraz budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej.

Wszystkie nieruchomości tworzą jedną całość gospodarczą. Nieruchomości stanowią współwłasność dłużników na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Według nadanych numerów NIP ustalono, że dłużniczka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, zaś dłużnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Nieruchomości położone są w obszarze, na którym gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

Budynek usługowy jest obiektem w zabudowie wolnostojącej, został wybudowany w latach 60-tych ubiegłego stulecia, zmodernizowany i przebudowany około 1997 r. Na dzień dokonania oględzin nieruchomości przez biegłego (30 września 2016 r.) dłużniczka oświadczyła, że budynek jest wykorzystywany w sezonie letnim jako pensjonat. Budynek magazynowy o konstrukcji drewnianej służy jako magazyn i zaplecze budynku pensjonatu. Obiekt rekreacyjny o konstrukcji drewnianej jest posadowiony na słupach drewnianych. W toku egzekucji ustalono, że w okresie marzec - listopad nieruchomości były wydzierżawiane osobie trzeciej na podstawie zawartej umowy dzierżawy. Organ egzekucyjny nie posiada wiedzy odnośnie ewentualnych innych zawartych umów dzierżawy/najmu nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że z tytułu dostawy nieruchomości dłużnicy będą działać jako podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, Wnioskodawca poinformował, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a bądź art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Brak informacji, jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużników.

W analizowanym przypadku wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż w drodze licytacji opisanych we wniosku nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w analizowanym przypadku przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji nieruchomości zabudowanych pensjonatem (budynkiem usługowym), obiektem rekreacyjnym o konstrukcji drewnianej oraz budynkiem magazynowym o konstrukcji drewnianej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, gdyż brak jest informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nie posiada niezbędnych informacji dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a bądź art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przy czym, jak wskazał Wnioskodawca brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużników.

Zatem stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy nie są spełnione.

Tym samym w analizowanym przypadku dostawa nieruchomości zabudowanych pensjonatem (budynkiem usługowym), obiektem rekreacyjnym o konstrukcji drewnianej oraz budynkiem magazynowym o konstrukcji drewnianej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy oraz art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej