Obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów od Operatora - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.77.2020.1.MC

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 23.04.2020, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.77.2020.1.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów od Operatora

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów od Operatora jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów od Operatora.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i podatnikiem VAT UE, posiadającym osobowość prawną.

Wnioskodawca zawarł w 2017 r. z podmiotem zewnętrznym, prowadzącym profesjonalną działalność w sektorze gastronomicznym (dalej: Operator) umowę na prowadzenie w budynku biurowym należącym do Wnioskodawcy punku gastronomicznego w postaci kawiarni (dalej: Kawiarnia). Podstawowym celem umowy było umożliwienie pracownikom Wnioskodawcy oraz innym osobom przebywającym na terenie budynku biurowego Wnioskodawcy, tj. gościom, kontrahentom i współpracownikom (dalej razem jako: Klienci), nabywania produktów żywnościowych przygotowanych zgodnie z najwyższymi standardami rynkowymi. Asortyment produktów Operatora obejmuje: kawę, herbatę, inne napoje gorące, napoje zimnie butelkowane, soki wyciskane na miejscu, ciasta i ciastka, posiłki zimne i gorące, tj. kanapki, sałatki, kisze, zupy.

Wstęp na teren budynku biurowego Wnioskodawcy jest monitorowany przez elektroniczny system kontroli dostępu. Na terenie budynku biurowego (a tym samym w Kawiarni) mogą znajdować się tylko osoby upoważnione, posiadające identyfikator osobisty. Stałe identyfikatory posiadają tylko pracownicy Wnioskodawcy. Zaproszeni goście otrzymują karty umożliwiające identyfikację osoby, które upoważniają do przebywania na terenie () w czasie niezbędnym do wypełnienia funkcji związanej z zaproszeniem. Kawiarnia prowadzona jest zatem w systemie zamkniętym, dostępna jest wyłącznie dla osób przebywających na terenie (), tj. Klientów.

Udostępnianie Kawiarni pracownikom i gościom stworzyło miejsce do organizacji spotkań, ma pozytywny wpływ na atmosferę pracy, zapewnia przyjazne warunki do współpracy, co przekłada się na jakość i efektywność pracy. Funkcjonowanie Kawiarni uatrakcyjniło też wizerunek Wnioskodawcy jako pracodawcy i kontrahenta.

Obecnie część asortymentu kawiarni jest dostępna dla Klientów nieodpłatnie. Dotyczy to wyłącznie kawy i herbaty. W pozostałym zakresie Kawiarnia prowadzi sprzedaż za odpłatnością według ustalonych cen.

Klient obecnie ma możliwość zamawiania bezpośrednio u Operatora wybranego przez siebie rodzaju kawy lub herbaty. Płatność z tytułu określonych w umowie kaw i herbat wydanych przez Operatora w Kawiarni w danym okresie rozliczeniowym jest pokrywana przez Wnioskodawcę po zakończeniu danego okresu, na podstawie przekazanego przez Operatora rozliczenia liczby wydanych kaw i herbat oraz wystawionej przez Operatora noty księgowej.

W przypadku zamówienia pozostałych towarów z oferty Operatora, płatność realizowana jest bezpośrednio przez Klienta gotówką lub kartą płatniczą. Operatorowi nie przysługuje z tego tytułu jakiekolwiek dodatkowe wynagrodzenie od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ani Operator nie identyfikuje osób, którym wydawana jest kawa i herbata. Innymi słowy, nie jest możliwa weryfikacja, czy dany konsument jest pracownikiem Wnioskodawcy, czy gościem. Operator ewidencjonuje całą realizowaną przez siebie sprzedaż wszystkich towarów zgodnie z obowiązującymi zasadami, w tym ilość i wartość nieodpłatnie wydawanych napojów gorących. Płatnością za wydane Klientom nieodpłatnie napoje obciążany jest Wnioskodawca. Wnioskodawca realizuje płatności na rzecz Operatora za okresy miesięczne, na podstawie zbiorczego zestawienia oraz not księgowych. Operator nie ma możliwości ewidencjonowania spożycia napojów przez poszczególnych Klientów. Również Wnioskodawca nie wprowadził imiennych statystyk spożycia kawy lub herbaty przez pracowników w czasie pracy lub przez zaproszonych gości podczas pobytu w ().

Stan obecny, który został opisany powyżej, był przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w odpowiedzi na który Wnioskodawca otrzymał interpretację Dyrektora Krajowej Informacji z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.24.2017.1.EK. Zgodnie ze wskazaną interpretacją podatkową, dokonywanie przez Wnioskodawcę płatności za nabywaną przez Klientów u Operatora kawę lub herbatę nie stanowi po stronie Wnioskodawcy czynności opodatkowanej VAT.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości wprowadzić częściową zmianę zasad korzystania z Kawiarni. Zmiana ma polegać wyłącznie na wprowadzeniu częściowej odpłatności przez Klientów za asortyment, który obecnie zapewniany jest nieodpłatnie (kawa i herbata). Mianowicie, w stanie (zdarzeniu) przyszłym, który jest przedmiotem niniejszego wniosku, Klienci będą ponosić odpłatność w wysokości 50% ustalonej ceny kawy lub herbaty.

Podstawą do realizowania płatności przez Wnioskodawcę na rzecz Operatora będzie, jak obecnie, przekazane zbiorcze rozliczenie okresowe wydanych kaw i herbat oraz wystawiona zgodnie z nim nota księgowa, przy czym Wnioskodawca będzie obciążany na podstawie noty księgowej połową ich wartości.

Nie jest i nie będzie możliwe przedstawienie przez Operatora zestawienia zawierającego specyfikację imienną wydanych kaw i herbat, ponieważ Operator nie dysponuje narzędziami technicznymi i formalnymi do realizowania takiej funkcji. Wnioskodawca również nie będzie miał możliwości prowadzenia wewnętrznej, imiennej statystyki spożycia przez Klientów wydawanych przez Operatora kaw i herbat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia VAT należnego z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów w Kawiarni?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia VAT z tytułu dokonania częściowej płatności za kawy i herbaty nabywane przez Klientów w Kawiarni.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT- każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, iż w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest przyjęcie, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnego świadczenia (dostawy towarów lub świadczenia usług) na rzecz Klientów, czy też na rzecz Operatora.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Operator, w dalszym ciągu, w ramach zawartej umowy zobowiązany będzie do prowadzenia Kawiarni na terenie budynku biurowego należącego do Wnioskodawcy, w tym do przygotowywania i dostawy kawy i herbaty Klientom. Jednocześnie, dostawę kawy i herbaty Klientom należy uznać za odrębne i samodzielne świadczenie, podlegające opodatkowaniu na gruncie VAT.

Wydanie kawy i herbaty będzie się odbywało się za pobraniem od Klienta wynagrodzenia odpowiadającego 50% ceny. Pozostałą kwotę wynagrodzenia Operatora pokryje Wnioskodawca poprzez planowane dofinansowanie Klientów nabywających kawę lub herbatę. Operator dokona więc świadczenia na rzecz Klienta, za które to świadczenie częściową odpłatność poniesie Wnioskodawca. A zatem w przypadku ww. wydania kawy i herbaty zapłaty w wysokości 50% ceny dokona nabywca (Klient) oraz 50% osoba trzecia, tj. Wnioskodawca. W konsekwencji, w tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania kawy i herbaty Klientowi przez Operatora podlega opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wskazać należy w tym miejscu, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, że podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. A zatem wskazany przepis wyraźnie określa, że możliwe są sytuacje, kiedy za dostawę towarów lub świadczenie usług zapłaty dokonuje podmiot trzeci, to jest inny niż ten, na którego rzecz dokonywana jest dostawa. Sytuacja taka będzie miała miejsce w przedstawionym stanie przyszłym w odniesieniu do zapłaty przez Wnioskodawcę 50% wynagrodzenia za wydane Klientom kawy i herbaty.

Stanowisko to potwierdzone zostało przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wskazał w wyroku z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie C-494/12 Dixons Retail plc, że: Szósta dyrektywa i dyrektywa 2006/112 nie wymagają dla odpłatnego dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług, aby owo świadczenie wzajemne za taką dostawę lub taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. W rzeczywistości bowiem zgodnie z art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy oraz art. 73 dyrektywy 2006/112 zapłata wynagrodzenia za dostawę towarów może zostać dokonana nie tylko przez nabywcę, ale także przez osobę trzecią.

Tym samym, skoro świadczenie w zakresie dostawy kawy i herbaty nie jest dokonywane na rzecz Wnioskodawcy, lecz bezpośrednio przez Operatora na rzecz Klienta, to należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przywołane przepisy i przedstawiona na ich podstawie argumentacja ma jednakowe zastosowanie do sytuacji, w której osoba trzecia dokonuje zapłaty całości wynagrodzenia należnego dostawcy, jak jego części, co będzie miało miejsce w niniejszej sprawie.

W uzupełnieniu powyższej argumentacji, wskazać należy, że samo dokonanie płatności części ceny napojów gorących przez Wnioskodawcę (tj. przekazanie środków pieniężnych Operatorowi) nie stanowi dostawy towarów (środki pieniężne nie stanowią bowiem towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) lub świadczenia usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynności podlegające opodatkowaniu wykonywane będą wyłącznie przez Operatora na rzecz Klienta, co jednak nie będzie miało żadnego wpływu na rozliczenia VAT Wnioskodawcy.

Stanowisko zgodne z powyższą argumentacją zostało potwierdzone w szczególności we wskazanej we wstępie interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.24.2017.1.EK.

Stanowisko takie znajduje również oparcie w innych interpretacjach organów podatkowych. W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2013 r., sygn. IPPP3/443-413/13-4/IG, stwierdził, że: środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że przekazanie pieniędzy stanowi świadczenie usług.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. IBPP2/4512-5/15/ICz, wskazał, że: w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów ustawy o VAT mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług tj. czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie pieniędzy stanowi świadczenie usług.

Należy zatem uznać, że dokonanie przez Wnioskodawcę częściowej płatności za nabywaną przez Klientów u Operatora kawę i herbatę nie będzie stanowiło po stronie Wnioskodawcy czynności opodatkowanej VAT na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że od dnia 23 stycznia 2020 r. obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2020 r., poz. 106.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej