Temat interpretacji

nieuznanie Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek powstałych po podziale

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2019 r. (data wpływu 10 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 24 grudnia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 24 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek powstałych po podziale jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek powstałych po podziale. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 24 grudnia 2019 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.698.2019.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni na mocy umowy dożywocia zawartej w dniu 7 października 2013 r. weszła w posiadanie gospodarstwa rolnego należącego do jej rodziców, o łącznej powierzchni 17,3400 ha, w skład którego wchodziły działki gruntu oznaczone numerami geodezyjnymi 1/5, 2/4, 3/4, 4/1, 5/13, 6/17, 7/19 i 8/3, przy czym nieruchomości te sklasyfikowane były w ewidencji gruntów i budynków na powierzchni 0,3000 ha jako zabudowania na użytkach rolnych, na powierzchni 0,1000 ha jako nieużytki, zaś na pozostałej części powierzchni jako użytki rolne. Z kolei działka gruntu oznaczona numerem geodezyjnym 8/3 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 104 m² oraz czterema budynkami o funkcji produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa o powierzchniach zabudowy 108 m², 125 m², 69 m² i 100 m².

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem niemieckim, postanowiła dokonać sprzedaży nieruchomości rolnych, gdyż chciałby przenieść swój ośrodek interesów życiowych na terytorium Niemiec. Nie znalazła jednak osób zainteresowanych nabyciem całości poszczególnych nieruchomości, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. W 2015 roku dokonała podziału nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1/5 o powierzchni 1,5500 ha, 3/4 o powierzchni 1,89 ha oraz 4/1 o powierzchni 2,4000 ha na dwadzieścia mniejszych działek o powierzchniach od 0,0619 ha do 0,6525 ha (numery ewidencyjne od 9/1 do 10/20). Działki te oznaczone są w ewidencjach jako łąki, pastwiska lub użytki rolne klasy IVb, V lub VI. Dalsze próby sprzedaży działek nie przyniosły rezultatu. Wnioskodawczyni wystąpiła do Wójta Gminy () o ustalenie warunków zabudowy dla 11 z 20 działek i otrzymała decyzje ustalające warunki zabudowy i umożliwiające na każdej z działek budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Żadna z wymienionych wyżej działek nie znalazła do dnia złożenia wniosku nabywcy i nie została zbyta.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań zmierzających do ich zbycia. Nie znalazły się też osoby zainteresowane z terenu wsi oraz wsi ościennych zainteresowanych nabyciem którejkolwiek z działek. W czerwcu 2019 roku uzyskała decyzje o warunkach zabudowy dla kolejnych 5 działek (11/4, 12/9, 13/10, 14/15), ustalające warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 6 budynków na działkach 11/4, 22/5, 12/9, 13/10 oraz 3 budynków na działce 14/15. We wrześniu 2019 roku dokonała kolejnych podziałów działek: działki 13/10 na działki 15/21 i 16/22, działki 14/15 na działki 17/23, 18/24, 19/25, działki 11/4 na działki 20/1 i 21/2, działki 22/5 na działkę 23/3 oraz wystąpiła w dniu 18 września 2019 r. o ustalenie warunków zabudowy dla działki 24/3 oraz działek od numeru 15/21 do 19/25 polegającej na zabudowie budynkiem jednorodzinnym.

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie zamierza prowadzić żadnych działań marketingowych w związku ze sprzedażą. Ponieważ nie uzyskuje żadnych dochodów na terytorium kraju (środki na utrzymanie zapewnia mąż), chciałby dokonać sprzedaży posiadanych nieruchomości, aby dysponować własnymi środkami i nie być zależną od małżonka. W obecnym stanie prawnym żadna z działek nie znajdzie nabywcy, dopóki z dokumentacji posiadanej przez zbywcę nie będzie wynikać możliwość jej zabudowy, z uwagi na to, że działki mają charakter rolny. W przypadku gdy znajdzie się nabywca na którąś z działek, Wnioskodawczynie chce mieć pewność jaki charakter będzie miała ich sprzedaż, nie potrafi jednak sprecyzować z jaką częstotliwością będzie dokonywała sprzedaży poszczególnych działek, gdyż jak do tej pory po ostatnim podziale jedynie dwie osoby wyraziły zainteresowanie nabyciem dwóch z nich, ale dopiero po uzyskaniu warunków zabudowy. Nie ma zatem jakiejkolwiek szansy na sprzedaż działki, gdy nie posiada ona ustalonych warunków zabudowy. Na dzień składania wniosku Wnioskodawczynie planuje sprzedaż 2 z posiadanych działek, po uzyskaniu pozytywnej decyzji ustalającej warunki ich zabudowy. W dalszej perspektywie nie można jednak wykluczyć sprzedaży kolejnych działek. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, nie dokonywała sprzedaży innych działek niż wskazane we wniosku.

W piśmie z dnia 30 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała:

1. W odpowiedzi na pytanie Organu: kiedy Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działek (proszę podać przybliżony termin, rok) oraz jakie konkretnie działki Wnioskodawca zamierza sprzedać (sprzedaży jakich konkretnie działek dotyczy wniosek?) Wnioskodawczyni wskazała:

W tym miejscu Wnioskodawczyni prosi zmianę kwalifikacji wniosku i jego podział na dwie części.

Zaistniały stan faktyczny:

W dniu 20 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży dwóch działek o numerach ewidencyjnych 20/1 i 21/2 o łącznej powierzchni 0,3498 ha oraz udział wynoszący 1/8 w działce 25/3 o powierzchni 0,2030 ha, za łączną cenę 103.000 zł na rzecz jednego nabywcy.

Zdarzenie przyszłe:

W ciągu najbliższych miesięcy (termin uzależniony jest od terminu otrzymania interpretacji) planowana jest sprzedaż dwóch działek o nr 18/24 oraz 24/3 na rzecz dwóch innych nabywców. W przypadku sprzedaży kolejnych działek, każdorazowo Wnioskodawca ponownie zwróci się z wnioskiem o interpretację, gdyż nie jest w stanie określić w jakich terminach może to nastąpić. Obecnie brak jest zainteresowania pozostałymi działkami.

1. W odpowiedzi na pytanie Organu: czy w małżeństwie Wnioskodawcy obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa? Wnioskodawczyni wskazała:

Tak, obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa.

1. W odpowiedzi na pytanie organu: czy sprzedaż przedmiotowych działek nastąpi w wyniku działalności gospodarczej? Wnioskodawczyni wskazała:

Nie, Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.

1. W odpowiedzi na pytanie Organu: w jaki sposób obecnie Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał do dnia sprzedaży działki, które zamierza zbyć? Wnioskodawczyni wskazała:

Działki wykorzystywane są w celach rolniczych - działki stanowią użytki zielone kośne.

1. W odpowiedzi na pytanie Organu: czy działki będące przedmiotem wniosku stanowią w całości majątek odrębny, prywatny Wnioskodawcy? Wnioskodawczyni wskazała:

Tak, działki stanowią w całości majątek odrębny (osobisty), prywatny Wnioskodawcy.

1. W odpowiedzi na wezwanie Organu: czy Wnioskodawca podejmował w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, Wnioskodawczyni wskazała:

Działki po podziale nadal stanowią jednolitą powierzchnię rolną i fizycznie nie były wykonywane żadne prace związane z uzbrojeniem terenu, czy też wytyczeniem dróg. Należy jednak zauważyć, że geodezyjny podział działek został dokonany w taki sposób, aby każda z działek miała dostęp do drogi publicznej, co wynika z przepisów dotyczących gospodarki nieruchomościami i nie da się dokonać podziału działek, bez wydzielenia działek stanowiących ewentualne grunty umożliwiające dojazd do poszczególnych działek z drogi publicznej. Wydzielone działki pozostają jednak w dalszym ciągu użytkami rolnymi i są używane w celach rolniczych. Ich ewentualne zagospodarowanie będzie leżało w gestii potencjalnych nabywców działek, a Wnioskodawczyni nie czyniła żadnych działań w kierunku przekształcenia ich, czy też zagospodarowania jako dróg wewnętrznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy w związku z planowanymi transakcjami podatnik będzie podatnikiem od towarów i usług, czy też tego rodzaju sprzedaż nie spełnia przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Stanowisko Wnioskodawcy, sprzedaż działek w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnia przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, że dostawa towarów, w tym działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynności podlegającej opodatkowaniu dokonuje podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Poza tym działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Zatem jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonywania takiej czynności.

Wskazać należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich sprzedaży. W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych , uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z powyższego orzeczenia wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prawnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wyniku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni na mocy umowy dożywocia zawartej w dniu 7 października 2013 r. weszła w posiadanie gospodarstwa rolnego należącego do jej rodziców, o łącznej powierzchni 17,3400 ha, w skład którego wchodziły działki gruntu oznaczone numerami geodezyjnymi 1/5, 2/4, 3/4, 4/1, 5/13, 6/17, 7/19i 8/3, które sklasyfikowane były w ewidencji gruntów i budynków na powierzchni 0,3000 ha jako zabudowania na użytkach rolnych, na powierzchni 0,1000 ha jako nieużytki, zaś na pozostałej części powierzchni jako użytki rolne. Z kolei działka gruntu nr 8/3 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 104 m² oraz czterema budynkami o funkcji produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa o powierzchniach zabudowy 108 m², 125 m², 69 m² i 100 m².

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem niemieckim, postanowiła dokonać sprzedaży nieruchomości rolnych, gdyż chciałby przenieść swój ośrodek interesów życiowych na terytorium Niemiec. Nie znalazła jednak osób zainteresowanych nabyciem całości poszczególnych nieruchomości, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. W 2015 roku dokonała podziału nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 1/5 o powierzchni 1,5500 ha, 3/4 o powierzchni 1,89 ha oraz 4/1 o powierzchni 2,4000 ha na dwadzieścia mniejszych działek o powierzchniach od 0,0619 ha do 0,6525 ha (numery ewidencyjne od 9/1 do 10/20). Działki te oznaczone są w ewidencjach jako łąki, pastwiska lub użytki rolne klasy IVb, V lub VI. Dalsze próby sprzedaży działek nie przyniosły rezultatu. Wnioskodawczyni wystąpiła do Wójta Gminy () o ustalenie warunków zabudowy dla 11 z 20 działek i otrzymała decyzje ustalające warunki zabudowy i umożliwiające na każdej z działek budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Żadna z wymienionych wyżej działek nie znalazła do dnia złożenia wniosku nabywcy i nie została zbyta.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań zmierzających do ich zbycia. Nie znalazły się też osoby zainteresowane z terenu wsi oraz wsi ościennych zainteresowanych nabyciem którejkolwiek z działek. W czerwcu 2019 roku uzyskała decyzje o warunkach zabudowy dla kolejnych 5 działek (11/4, 12/9, 13/10, 14/15), ustalające warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 6 budynków na działkach 11/4, 22/5, 12/9, 13/10 oraz 3 budynków na działce 14/15. We wrześniu 2019 roku dokonała kolejnych podziałów działek: działki 13/10 na działki 15/21 i 16/22, działki 1415 na działki 17/23, 18/24, 19/25, działki 11/4 na działki 20/1 i 21/2, działki 22/5 na działkę 23/3 oraz wystąpiła w dniu 18 września 2019 r. o ustalenie warunków zabudowy dla działki 24/3 oraz działek od numeru 15/21 do 19/25 polegającej na zabudowie budynkiem jednorodzinnym.

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie zamierza prowadzić żadnych działań marketingowych w związku ze sprzedażą. Ponieważ nie uzyskuje żadnych dochodów na terytorium kraju (środki na utrzymanie zapewnia mąż), chciałby dokonać sprzedaży posiadanych nieruchomości, aby dysponować własnymi środkami i nie być zależną od małżonka. W obecnym stanie prawnym żadna z działek nie znajdzie nabywcy, dopóki z dokumentacji posiadanej przez zbywcę nie będzie wynikać możliwość jej zabudowy, z uwagi na to, że działki mają charakter rolny.

W piśmie z dnia 30 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała:

W dniu 20 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży dwóch działek o numerach ewidencyjnych 20/1 i 21/2 o łącznej powierzchni 0,3498 ha oraz udział wynoszący 1/8 w działce 25/3 o powierzchni 0,2030 ha, za łączną cenę 103.000 zł na rzecz jednego nabywcy. W ciągu najbliższych miesięcy planowana jest sprzedaż dwóch działek o nr 18/24 oraz 24/3 na rzecz dwóch innych nabywców.

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. Działki wykorzystywane są w celach rolniczych - działki stanowią użytki zielone kośne.

Działki stanowią w całości majątek odrębny (osobisty), prywatny Wnioskodawcy.

Działki po podziale nadal stanowią jednolitą powierzchnię rolną i fizycznie nie były wykonywane żadne prace związane z uzbrojeniem terenu, czy też wytyczeniem dróg. Geodezyjny podział działek został dokonany w taki sposób, aby każda z działek miała dostęp do drogi publicznej, co wynika z przepisów dotyczących gospodarki nieruchomościami i nie da się dokonać podziału działek, bez wydzielenia działek stanowiących ewentualne grunty umożliwiające dojazd do poszczególnych działek z drogi publicznej. Wydzielone działki pozostają jednak w dalszym ciągu użytkami rolnymi i są używane w celach rolniczych. Ich ewentualne zagospodarowanie będzie leżało w gestii potencjalnych nabywców działek, a Wnioskodawczyni nie czyniła żadnych działań w kierunku przekształcenia ich, czy też zagospodarowania jako dróg wewnętrznych.

Wnioskodawczyni ma wątpliwość czy z tytułu transakcji sprzedaży przedmiotowych działek będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż ww. działek, których Wnioskodawczyni jest właścicielem nie podlega / nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpiły przesłanki do uznania Wnioskodawczyni w związku z tymi transakcjami za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Okoliczności sprawy nie wskazują na taką aktywność Wnioskodawczyni, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do działek, będących przedmiotem sprzedaży, aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca, usługodawców (takich jak: np.: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki, działania marketingowe). Jak wynika z wniosku Wnioskodawczyni na podstawie dożywocia weszła w posiadanie gospodarstwa rolnego należącego do jej rodziców, w skład którego wchodziły niezabudowane działki nr 1/5, 2/4, 3/4, 4/1, 5/13, 6/17, 7/19 i 8/3oraz działka nr 8/3zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz czterema budynkami o funkcji produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa. Jedyne działania, jakie Wnioskodawczyni podjęła to podział działek na mniejsze oraz wystąpiła o ustalenie warunków zabudowy dla części wydzielonych działek z uwagi na brak możliwości zbycia całości poszczególnych nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, jak również brak zainteresowania nabyciem którejkolwiek z ww. działek przez osoby zainteresowane z terenu wsi oraz wsi ościennych. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie zmierza prowadzić żadnych działań marketingowych w związku ze sprzedażą działek, działki po podziale nadal stanowią powierzchnie rolne, nie były wykonywane na nich żadne prace związane z uzbrojeniem terenu, czy też wytyczaniem dróg. Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni nie uzyskuje ona żadnych dochodów na terytorium kraju, Zatem w niniejszej sprawie brak jest wystąpienia przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań na tle opisu sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działek należących do Wnioskodawczyni, nie podlega / nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowią one majątek prywatny, a Wnioskodawczyni nie wykorzystywała ww. działek do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji Wnioskodawczyni nie wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym sprzedaż ww. działek jest / będzie sprzedażą majątku osobistego Wnioskodawczyni, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania.

Tym samym Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek nie działa / nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Wobec tego przedmiotowe transakcje nie podlegają / nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej