Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze za usługi wykazane w załączniku nr 15 do ustawy, w przypadku zapłacenia ww. faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 8 maja 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze za usługi wykazane w załączniku nr 15 do ustawy, w przypadku zapłacenia ww. faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia skutków podatkowych niedokonania przez Wnioskodawcę zapłaty za faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o których mowa w art. 108a i art. 108e ustawy,

• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze za usługi wykazane w załączniku nr 15 do ustawy, w przypadku zapłacenia ww. faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 maja 2020 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania nr 1 wniosku oraz brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

(ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie najmu prywatnego, jest właścicielem nieruchomości, stanowiących budynki mieszkalno-usługowe. Są to nieruchomości, które w ramach najmu prywatnego, niepodlegającego rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, są wynajmowane na lokale mieszkalne i usługowe.

Wnioskodawca od 2006 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca zleca firmom wykonanie remontów lokali mieszkalnych i usługowych w związku z czym od wykonawców tychże usług otrzymuje do zapłaty faktury VAT ze wskazaniem konieczności ich opłacenia z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż wskazane w fakturze usługi wymienione są np. w poz. 98, 122, 126, 131, 134 załącznika nr 15 do ustawy o VAT, a tych od dnia 01.11.2019 r. dotyczy obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności (MPP).

Wg przepisów prawa podatkowego podatnik VAT jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, że osiągając przychody z najmu prywatnego nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Bank zaś otwiera rachunki bankowe w zastosowaniem MPP tylko dla podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Dla Banku osoba będąca czynnym podatnikiem VAT, ale nie wpisana do ewidencji działalności gospodarczej, nie jest podmiotem uprawnionym do posiadania rachunku firmowego do płatności z zastosowaniem MPP.

Organy podatkowe powołując się na przepisy prawa podatkowego zobowiązują podatnika do posiadania rachunku z MPP, zaś Bank powołuje się na przepisy prawa bankowego, z których wynika, że osoba nie wpisana do ewidencji działalności gospodarczej nie może posiadać rachunku firmowego z MPP. To powoduje, że podatnik nie może opłacić faktury z zastosowaniem MPP.

W piśmie z dnia 8 maja 2020 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na pytanie o treści: Należy wskazać jaki jest symbol PKWiU oraz nazwa grupowania w zakresie świadczenia usług, objętych zakresem wniosku, dokonywanych przez firmy na rzecz Wnioskodawcy (należy wskazać pełny siedmiocyfrowy symbol), zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293, z późn. zm.)?, Wnioskodawca wskazał: PKWiU 41.00.30.0 - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)

Firmy, które świadczą usługi na rzecz Wnioskodawcy, objęte zakresem wniosku, są podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Faktura na wykonanie usług, objętych zakresem wniosku, przekracza kwotę 15.000 zł. Płatność dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz firmy, które świadczą usługi, objęte zakresem wniosku nie jest dokonywana w drodze potrącenia, o którym mowa w art. 498 Kodeksu cywilnego.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z remontem lokali mieszkalnych i usługowych, objęte zakresem wniosku są wystawiane na Wnioskodawcę ze wskazaniem NIP Wnioskodawcy jako nabywcy.

Wnioskodawca wykorzystuje wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, do czynności: a) opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, b) zwolnionych od tego podatku. Wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jak też do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji, gdy wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, są wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, wówczas istnieje możliwość przyporządkowania wydatków (nabywanych towarów i usług) do części lokali mieszkalnych i usługowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to Wnioskodawca ma obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT do poszczególnych rodzajów czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze za usługi wrażliwe z załącznika nr 15 do ustawy o VAT w przypadku zapłacenia takiej faktury z pominięciem MPP, które to pominięcie wynika jedynie z odmowy banku do założenia Wnioskodawcy rozliczeniowego rachunku bankowego, umożliwiającego dokonywanie płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą podlegającym, w zakresie najmu prywatnego, wpisowi do CEIDG? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy. (oznaczonym we wniosku jako Ad. 2).

Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia wysokości podatku należnego VAT o wysokość podatku naliczonego VAT w fakturze za usługi wrażliwe z załącznika nr 15 do ustawy o VAT w przypadku zapłacenia takiej faktury z pominięciem MPP, ponieważ pominięcie MPP nie wynika ze złej woli podatnika, ale wynika wyłącznie z odmowy banku do założenia Wnioskodawcy rozliczeniowego rachunku bankowego, umożliwiającego dokonywanie płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą podlegającym, w zakresie najmu prywatnego, wpisowi do CEIDG.

Wnioskodawca nie może ponosić ujemnych konsekwencji działania instytucji bankowych, które odmawiają wykonania ustawowego obowiązku, jakim jest założenie rozliczeniowego rachunku bankowego, umożliwiającego podatnikowi dokonywanie płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Ustawą z dnia 09.08.2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) z dniem 01.11.2019 r. m.in. wprowadzono przepisy zawarte w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ww. ustawy podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności, wynikającej z tej faktury, muszą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ww. ustawy przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 06.03.2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W art. 108a ust. 1b ww. ustawy podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności, wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty, odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 06.03.2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura powinna zawierać wyrazy mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 06.03.2018 r. - Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności, związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

W myśl art. 108e ustawy, podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, oraz podatnicy nabywający te towary lub usługi, są obowiązani posiadać rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Prawo bankowe, lub imienny rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, otwarty w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, prowadzone w walucie polskiej.

Załącznik nr 15 do ustawy - stanowiący Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy - zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Intencją niniejszego wniosku jest uzyskanie przez Wnioskodawcę oceny jego stanowiska w zakresie wpływu na jego obowiązki i uprawnienia, wynikające z konkretnego unormowania (przepisu) prawa podatkowego. Wnioskodawca pyta wprost o skutki podatkowe stanu faktycznego braku możliwości wypełnienia ustawowego obowiązku z art. 108a i art. 108e ustawy o VAT w sytuacji odmowy przez bank założenia rachunku rozliczeniowego, umożliwiającego dokonywanie płatności określonych w art. 108a i art. 108e ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie najmu. Jest właścicielem nieruchomości, stanowiących budynki mieszkalno-usługowe. Wnioskodawca zleca firmom wykonanie remontów lokali mieszkalnych i usługowych w związku z czym od wykonawców tychże usług otrzymuje do zapłaty faktury VAT. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z remontem lokali mieszkalnych i usługowych są wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykorzystuje wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od tego podatku. Wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jak też do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości.

Mając na uwadze powołane przepisy, wskazać należy, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w sytuacji, gdy wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, są wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, wówczas istnieje możliwość przyporządkowania wydatków (nabywanych towarów i usług) do części lokali mieszkalnych i usługowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej wyremontowane lokale mieszkalne i usługowe, objęte zakresem wniosku, są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to Wnioskodawca ma obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT do poszczególnych rodzajów czynności.

Wobec powyższego przepisy art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 i ust. 3 nie znajdują zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że jeśli nabywane towary i usługi dotyczące remontów lokali mieszkalnych i usługowych są wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT) i Wnioskodawca jest w stanie bezpośrednio przypisać ww. wydatki wyłącznie i w całości do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturze za usługi wykazane w załączniku nr 15 do ustawy w przypadku zakupów bezpośrednio związanych z czynnościami opodatkowanymi na warunkach wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią okoliczności wymienione w art. 88 ustawy. Natomiast, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do działalności innej niż gospodarcza oraz wykorzystywanych w ramach działalności gospodarczej do czynności zwolnionych.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w którym Wnioskodawca nie uwzględnia częściowego prawa do odliczenia, należało uznać je za nieprawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych odmowy założenia przez bank rozliczeniowego rachunku bankowego Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze za usługi wykazane w załączniku nr 15 do ustawy, w przypadku zapłacenia ww. faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Natomiast, wniosek w zakresie ustalenia skutków podatkowych niedokonania przez Wnioskodawcę zapłaty za faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o których mowa w art. 108a i art. 108e ustawy, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Końcowo tut. Organ informuje, że jeżeli Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, to Wnioskodawca winien złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w którym wyczerpująco przedstawi opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, postawi pytanie/pytania i przedstawi własne stanowisko przyporządkowane do pytania (poszczególnych pytań) oraz uiścić opłatę, w wysokości stanowiącej iloczyn liczby stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych przedstawionych we wniosku oraz kwoty 40 zł, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku, na rachunek bankowy Krajowej Informacji Skarbowej.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej