brak opodatkowania w kraju świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa na rzecz kontrahentów zagranicznych - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18.06.2020, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.151.2020.4.JS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak opodatkowania w kraju świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa na rzecz kontrahentów zagranicznych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa na rzecz kontrahentów zagranicznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług, w zakresie braku opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa na rzecz kontrahentów zagranicznych. Ww. wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 20 maja 2020 r., znak: 0113-KDIPT2-1.4011.322.2020.2.AP, 0111-KDIB3-3.4012.151.2020.3.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z.). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a od dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności płaci 19-procentowy podatek liniowy. W przyszłości planuje rozszerzenie przedmiotu swojej działalności o świadczenie usług w formie pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem Internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portalach społecznościowych.

Pośrednictwo w formie dropshippingu polega na przeniesieniu procesu sprzedaży i wysyłki towaru na sprzedawcę podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, do którego Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia od swoich klientów. Świadczone usługi pośrednictwa będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portali społecznościowych towarów będących własnością przedsiębiorców zagranicznych (dalej: podmioty zagraniczne), posiadających siedziby zarówno w krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak i poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego. Podmioty zagraniczne wystawiają przedmiotowe towary do sprzedaży na różnego rodzaju portalach serwisach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz firmowych stronach internetowych lub też pochodzą bezpośrednio z ich oferty.

Świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa będzie polegała na zbieraniu zamówień od klientów (przede wszystkim osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nabywających przedmiotowe towary na własny użytek) i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online. Następnie Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru, wraz z opłatą za zamówienie, po wcześniejszym potrąceniu prowizji (marży) za pośrednictwo w transakcji.

Po otrzymaniu zamówienia oraz płatności za towar od Wnioskodawcy, podmiot zagraniczny będzie realizował jego wysyłkę bezpośrednio do klienta składającego u Wnioskodawcy, jako pośrednika, zamówienie. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, jako pośrednika handlowego, ale każdorazowo będzie wysyłany bezpośrednio do klienta. W związku z powyższym, w żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w transakcji sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, które będą sprzedawcami.

W celu ustalenia przysługującego wynagrodzenia z przedmiotowego rodzaju działalności, prowadzone będą zestawienia zrealizowanych transakcji w oparciu o wyciąg bankowy/wyciąg z systemu szybkich płatności online. Stosownie do poczynionych ustaleń, w ewidencji będą do siebie dopasowywane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru i jego dostawy), odpowiadające im numery zamówień, za pomocą których można zidentyfikować daną transakcję oraz odpowiadające daty powstania przychodu. Zatem kwotą stanowiącą wynagrodzenie będzie prowizja (marża), czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe lub za pośrednictwem systemu szybkich płatności przez klienta a kwotą przekazaną do zagranicznego podmiotu (właściciel towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Tytułem potwierdzenia wykonanej usługi na rzecz ww. zagranicznego kontrahenta, Wnioskodawca będzie wystawiał faktury dokumentujące prowizję (marżę) uzyskaną w wyniku transakcji przeprowadzonych w danym miesiącu z danym podmiotem zagranicznym.

W związku z powyższym transakcja będzie przebiegała w następujący sposób:

Wnioskodawca nawiązuje kontakt z podmiotem zagranicznym będącym dostawcą/producentem określonych towarów działającym w modelu dropshippingu i informuje go (mailowo, bezpośrednio przez komunikator dostępny na portalu aukcyjnym, telefonicznie bądź poprzez inne dostępne środki kontaktu oraz komunikatory tekstowe) o tym, że rozpoczyna sprzedaż oferowanych przez niego towarów jako pośrednik w modelu dropshippingu. Umowa o pośrednictwo w sprzedaży może być zawarta także poprzez akceptację regulaminu portalu aukcyjnego, łączącego zagranicznych dostawców i pośredników).
Następnie Wnioskodawca prezentuje towary oferowane/produkowane przez ww. podmioty zagraniczne na swoich stronach internetowych, portalach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portalach społecznościowych, doliczając do oryginalnej ceny prowizję (marżę).
Po dokonaniu zakupu i płatności na rachunek bankowy lub przez system szybkich płatności online Wnioskodawcy przez klienta, Wnioskodawca zamawia określony towar u swojego kontrahenta podmiotu zagranicznego, podając odpowiednie dane nabywcy (w szczególności adres do wysyłki towaru). Ponadto, dokonując zamówienia Wnioskodawca uiszcza odpowiednią kwotę na rachunek bankowy zagranicznego kontrahenta.
Po otrzymaniu zapłaty, towar zostaje wysłany przez podmiot zagraniczny bezpośrednio do danego klienta, który zakupił towar za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portali społecznościowych.
Zagraniczny dostawca przysyła produkt prosto do klienta (Wnioskodawca nie ma kontaktu z produktem, jest on skierowany prosto do klienta, który sam dokonuje ewentualnych czynności podatkowych i celnych).
Wnioskodawca wysyła zagranicznemu kontrahentowi fakturę dokumentującą prowizję (marżę) uzyskaną na usługach pośrednictwa sprzedaży w danym miesiącu.

W związku z przebiegiem transakcji według opisanego wyżej modelu, obowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru będzie klient, o zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnym na stronie internetowej, na której klient będzie zamawiał usługę.

Jak zostało wspomniane wyżej, sprzedawany towar na żadnym etapie transakcji nie będzie stanowił własności Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie uzyska na siebie żadnej faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup (tylko wydruki z konta), a jego udział ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach oraz zamówieniach.

Pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami zagranicznymi zawierana będzie umowa poprzez dostępne środki kontaktu oraz komunikatory, tj. mailowo, bezpośrednio przez komunikator dostępny na portalu aukcyjnym, telefonicznie bądź poprzez inne dostępne środki kontaktu oraz komunikatory tekstowe. W umowie określona będzie także wysokość prowizji (marży) należnej za pośrednictwo w doprowadzeniu do umowy kupna-sprzedaży, na podstawie procentowej prowizji (marży) dodanej do ustalonej ceny oferowanych towarów.

Towary zamawiane przez klientów z reguły nie powinny przekraczać wartości, której suma należności podatkowych z tytułu importu towarów przekracza równowartość kwoty 150 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne, Dz. U. z 2019 r., poz. 1169). W przypadku jeśli zamówienie przekroczyłoby wskazaną sumę, koszty związane z procedurami celnymi oraz podatkowymi spoczywałyby bezpośrednio na osobie składającej zamówienie, do której wysyłane są dane produkty.

Pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższy opis o następujące informacje w zakresie podatku od towarów i usług:

Usługa pośrednictwa handlowego w oparciu o model dropshippingu, o której mowa w zdarzeniu przyszłym, będzie świadczona na rzecz zagranicznych sprzedawców towarów to z nim bowiem będzie zawierana umowa na pośrednictwo handlowe w formie dropshippingu. Wnioskodawca nie będzie posiadać fizycznie towarów, które są oferowane nabywcom. Nie będzie musiał też ich pakować i wysyłać do klientów, bowiem tym wszystkim będzie zajmował się samodzielnie dostawca. Co za tym idzie Wnioskodawca nie ma potrzeby prowadzenia magazynu. Jedynym jego obowiązkiem będzie pozyskanie klientów, którzy te towary będą chcieli nabyć, czyli działalność gospodarcza Wnioskodawcy sprowadzać się będzie do świadczenia usług w zakresie pośrednictwa handlowego. W przyjętym modelu logistycznym rola Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy ogranicza się do zbierania zamówień, przyjmowania płatności za zamówienia, które przekazywane są następnie do realizacji dostawcy towaru. Wnioskodawca nie będzie prowadził w żadnej formie sprzedaży towarów we własnym imieniu.
Usługa pośrednictwa handlowego w oparciu o model dropshippingu, o której mowa w zdarzeniu przyszłym, będzie świadczona na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT, tj. na rzecz podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie

, oznaczone we wniosku nr 1:

Czy usługi pośrednictwa w sprzedaży, które zamierza świadczyć Wnioskodawca podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana wyżej usługa pośrednictwa świadczona w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem na rzecz podmiotów zagranicznych nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, bowiem w myśl przepisów ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, miejscem opodatkowania VAT przedmiotowej usługi będzie państwo członkowskie Unii Europejskiej lub kraj spoza Unii Europejskiej, w którym siedzibę ma zagraniczny kontrahent Wnioskodawcy.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W świetle art. 2 pkt 3 ustawy o VAT przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej. Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego art. 2 pkt 5 ustawy o VAT rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje rozszerzenie przedmiotu swojej działalności o świadczenie usług w formie pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem Internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portalach społecznościowych. Pośrednictwo w formie dropshippingu polega na przeniesieniu procesu sprzedaży i wysyłki towaru na sprzedawcę podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, do którego Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia od swoich klientów. Świadczone usługi pośrednictwa będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portali społecznościowych towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, posiadających siedziby zarówno w krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak i poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego. Podmioty zagraniczne wystawiają przedmiotowe towary do sprzedaży na różnego rodzaju portalach serwisach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz firmowych stronach internetowych lub też pochodzą bezpośrednio z ich oferty. Podkreślenia wymaga fakt, iż w żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w transakcji sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, które będą sprzedawcami. W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży towarów w rozumieniu ustawy o VAT, zatem transakcja zawierana z podmiotami zagranicznymi będzie stanowiła świadczenie usług.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 28a ustawy o VAT, ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 5,
osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wynika z okoliczności sprawy, podmioty zagraniczne, dla których Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa, będą spełniać definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, jednakże zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie będą miały one zastosowania.

Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa na rzecz podatników kontrahentów mających siedzibę zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza Unią Europejską. Wobec powyższego usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług z uwagi na to, że usługobiorcy (podmioty zagraniczne) będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, a miejscem świadczenia (opodatkowania) usług na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT będą kraje, w których dostawcy mają swoje siedziby, tj. terytorium krajów członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich.

Reasumując, przy prowadzeniu działalności pośrednictwa handlowego w sprzedaży prowadzonej w oparciu o model logistyczny przedstawiony we wniosku w formie dropshippingu za pośrednictwem Internetu za pomocą stron internetowych, portali aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portali społecznościowych, świadczenie usług pośrednictwa handlowego dla podmiotów zagranicznych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 2 pkt 1, 2, 4 i 5 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:

terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
państwie członkowskim rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej;
terytorium państwa członkowskiego rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą planuje rozszerzenie przedmiotu swojej działalności o świadczenie usług w formie pośrednictwa handlowego za pośrednictwem Internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portalach społecznościowych. Pośrednictwo to polegać będzie na przeniesieniu procesu sprzedaży i wysyłki towaru na sprzedawcę podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, do którego Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia od swoich klientów.

Świadczone usługi pośrednictwa będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz portali społecznościowych towarów będących własnością przedsiębiorców zagranicznych (dalej: podmioty zagraniczne), posiadających siedziby zarówno w krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak i poza Unią Europejską na terytorium państwa trzeciego. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa będzie polegała na zbieraniu zamówień od klientów (przede wszystkim osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nabywających przedmiotowe towary na własny użytek) i zawieraniu w ich imieniu umów sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online. Następnie Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru, wraz z opłatą za zamówienie, po wcześniejszym potrąceniu prowizji (marży) za pośrednictwo w transakcji. Po otrzymaniu zamówienia oraz płatności za towar od Wnioskodawcy, podmiot zagraniczny będzie realizował jego wysyłkę bezpośrednio do klienta składającego zamówienie u Wnioskodawcy, jako pośrednika. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, jako pośrednika handlowego, ale każdorazowo będzie wysyłany bezpośrednio do klienta.

W związku z powyższym, w żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w transakcji sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, które będą sprzedawcami. Tytułem potwierdzenia wykonanej usługi na rzecz ww. zagranicznego kontrahenta, Wnioskodawca będzie wystawiał faktury dokumentujące prowizję (marżę) uzyskaną w wyniku transakcji przeprowadzonych w danym miesiącu z danym podmiotem zagranicznym.

Obowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru będzie klient, o zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnym na stronie internetowej, na której klient będzie zamawiał usługę. Sprzedawany towar na żadnym etapie transakcji nie będzie stanowił własności Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie uzyska na siebie żadnej faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup (tylko wydruki z konta), a jego udział ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach oraz zamówieniach.

Usługa pośrednictwa handlowego, o której mowa w zdarzeniu przyszłym, będzie świadczona na rzecz zagranicznych sprzedawców towarów to z nimi bowiem będzie zawierana umowa na pośrednictwo handlowe. Wnioskodawca nie będzie posiadać fizycznie towarów, które są oferowane nabywcom. Nie będzie musiał też ich pakować i wysyłać do klientów, bowiem tym wszystkim będzie zajmował się samodzielnie dostawca. Co za tym idzie Wnioskodawca nie ma potrzeby prowadzenia magazynu. Jedynym jego obowiązkiem będzie pozyskanie klientów, którzy te towary będą chcieli nabyć zatem działalność gospodarcza Wnioskodawcy sprowadzać się będzie do świadczenia usług w zakresie pośrednictwa handlowego. W przyjętym modelu logistycznym rola Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy ogranicza się do zbierania zamówień, przyjmowania płatności za zamówienia, które przekazywane są następnie do realizacji dostawcy towaru. Wnioskodawca nie będzie prowadził w żadnej formie sprzedaży towarów we własnym imieniu.

Usługa pośrednictwa handlowego, o której mowa w zdarzeniu przyszłym, będzie świadczona na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT, tj. na rzecz podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Wskazać należy, ze w przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług na gruncie ustawy ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Określanie miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko dla ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługa pośrednictwa handlowego, o której mowa w zdarzeniu przyszłym będzie świadczona na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT,tj. na rzecz podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, które jednak w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania.

Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa na rzecz zagranicznych podatników, posiadających siedziby w krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak i poza Unią Europejską na terytorium państwa trzeciego.

Wobec powyższego, usługi pośrednictwa świadczone przez Wnioskodawcę nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, że usługobiorcy (zagraniczni dostawcy towarów) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, a miejscem świadczenia (opodatkowania) tych usług na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy będą kraje, w których dostawcy mają swoje siedziby, tj. kraje członkowskie Unii Europejskiej i państwa trzecie (poza terytorium UE).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się jednocześnie, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania na terytorium kraju świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa na rzecz kontrahentów zagranicznych. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () Gliwice za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie