Temat interpretacji

w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jak również jako podatnik VAT-UE. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja urządzeń , elementów przemysłu i przeznaczonych do , a także naprawa i konserwacja maszyn oraz urządzeń elektronicznych i optycznych, jak również instalowanie maszyn i sprzętu oraz sprzedaż hurtowa urządzeń.

Duża część odbiorców towarów produkowanych przez Wnioskodawcę stanowią podmioty, które mają swoją siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż terytorium kraju (dalej: Kontrahenci). Kontrahenci są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT-UE w krajach członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska.

Wnioskodawca wskazuje, że moment dostawy dużej części towarów jest uzależniony w szczególności od procesu produkcyjnego, który jest procesem długotrwałym i złożonym oraz wymaga dużych nakładów finansowych. Zdarzają się sytuacje, w których od momentu rozpoczęcia produkcji do momentu jej zakończenia i sprzedaży towarów Kontrahentom mija rok lub nawet 2 lata.

Chcąc utrzymać odpowiednią płynność finansową w trakcie długiego i kosztownego procesu produkcyjnego, Wnioskodawca zwraca się do swoich Kontrahentów o zapłatę zaliczki na poczet przyszłej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT).

Kontrahenci dokonują na rzecz Wnioskodawcy zapłaty zaliczki z tytułu planowanego WDT i w związku z tym, że są to znaczne kwoty, zdarza się, że w zamian żądają od Spółki wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki na poczet WDT (w szczególności ma to miejsce w przypadku kontrahentów z krajów Y).

Spółka, z uwagi na chęć podtrzymania właściwych relacji biznesowych wystawia i będzie wystawiać na rzecz Kontrahentów faktury zaliczkowe na poczet przyszłych WDT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wystawienie faktury dokumentującej otrzymanie od Kontrahenta zaliczki na poczet WDT oraz również samo otrzymanie takiej zaliczki nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawienie faktury dokumentującej otrzymanie od Kontrahenta zaliczki na poczet WDT oraz również samo otrzymanie takiej zaliczki nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega WDT. Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez WDT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o VAT, w WDT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Dalej jak stanowi art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Przepis art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy WDT lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy WDT - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podatnik nie powinien wystawiać faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki na poczet WDT (nawet na żądanie). W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, wystawienie jednak takiej faktury na żądanie Kontrahenta jako warunku uiszczenia zaliczki nie powinno powodować żadnych obowiązków w VAT dla Wnioskodawcy. W szczególności po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu faktury zaliczkowej na poczet WDT.

Za prawidłowością stanowiska Spółki przemawia również fakt, że zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r., jeżeli przed dokonaniem WDT otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

W ocenie Spółki uchylenie tego przepisu i późniejsze wprowadzenie przepisów art. 106b ust. 1 pkt 4 oraz ust. 3 pkt 1 do ustawy o VAT świadczą o tym, że wystawienie faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki na poczet WDT na żądanie Kontrahenta nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Podsumowując, obecnie w ustawie o VAT nie ma przepisów, które stanowiłyby, że otrzymanie zaliczki na poczet WDT i udokumentowanie jej fakturą powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Uwzględniając założenie racjonalnego ustawodawcy, Spółka podkreśla, że skoro w porządku prawnym został zmieniony przepis art. 20 ust. 3 ustawy o VAT, na mocy którego obowiązek podatkowy powstawał w momencie otrzymania części lub całości zapłaty potwierdzonej fakturą, przed dostawą, to w obowiązującym stanie prawnym otrzymanie zaliczki i wystawienie z tego tytułu faktury zaliczkowej nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w podobnych sprawach. Przykładowo, w interpretacji z 20 lutego 2019 r. o sygn. 0115-KDIT1-3.4012.880.2018.l.APR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że wystawienie przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru - jak wynika z analizy przepisów regulujących kwestie obowiązku podatkowego - nie spowoduje prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Należy jednak zaznaczyć, że Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, nawet jeśli kontrahent z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej tego zażąda. Zakaz ten wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak bowiem stanowi ten przepis: na żądanie nabywcy towaru (...) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (...) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...).

Również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 grudnia 2016 r. o sygn. 0461- ITPP3.4512.663.2016.1.MD Organ stwierdził: Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nawet na żądanie kontrahenta z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej Spółka nie powinna wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru. Zakaz ten wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak bowiem stanowi ten przepis: "na żądanie nabywcy towaru (...) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (...) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...).

Jeżeli jednak Spółka wystawiłaby fakturę dokumentującą otrzymanie zaliczki dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, to i tak (jak wynika z uwag poczynionych powyżej) faktura ta - inaczej niż to oceniła Spółka - nie wywoła prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego.

Stanowisko Spółki pośrednio potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.11.2018.1.JN, w której organ stwierdził, że otrzymanie faktury dokumentującej wpłacenie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT") nie powoduje obowiązku wykazania WNT: W związku ze zmianami w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości łub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego). W przypadku otrzymania zatem faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy."

Zdaniem Spółki, powyższe interpretacje indywidualne potwierdzają, że podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek otrzymanych na poczet przyszłych dostaw w ramach WDT, a zatem otrzymanie zapłaty przed wykonaniem WDT i zafakturowanie jej nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wystawienie faktury dokumentującej otrzymanie od Kontrahenta zaliczki na poczet WDT, jak i samo otrzymanie takiej zaliczki, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii obowiązku lub braku obowiązku wystawienia faktur z tytułu otrzymania zaliczki na poczet WDT, jak również nie rozstrzyga o obowiązkach bądź braku obowiązków innych niż objętych zakresem postawionego pytania.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej