Prawo do odliczenia oraz podstawa opodatkowania. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2020, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.383.2020.2.SKJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia oraz podstawa opodatkowania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 13 sierpnia 2020 r.) uzupełnionego pismem z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2020 r. (doręczone 27 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach związanych z wydatkami na realizację projektu inwestycyjnego pn. - jest prawidłowe,

ustalenia podstawy opodatkowania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego wskazanego na fakturach związanych z wydatkami na realizację projektu inwestycyjnego pt. oraz ustalenia podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.) posiada osobowość prawną w tym zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne określone w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym samodzielnie lub przez gminne samorządowe jednostki budżetowe.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pt. w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (RPO) na lata 2014-2020. Wniosek Gminy został rozpatrzony pozytywnie.

Realizacja projektu inwestycyjnego pn. będzie polegała na zakupie i montażu 197 instalacji fotowoltaicznych oraz 67 kotłów na biomasę. Przedmiotowy projekt dotyczy tylko instalacji wykonywanych na nieruchomościach należących do mieszkańców.

Piece będą montowane w budynkach mieszkalnych, a montaż instalacji fotowoltaicznych odbywał się będzie na dachach budynków mieszkalnych, na gruncie, bądź też na budynkach gospodarczych
znajdujących się na nieruchomościach należących do właścicieli nieruchomości. Inwestycja w instalacje obejmowała będzie wyłącznie nieruchomości należące do mieszkańców, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

Budynki mieszkalne objęte przedmiotową inwestycją (na potrzeby których montowane będą instalacje) są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma lokali użytkowych. Ponadto zgodnie z powołaną powyżej klasyfikacją wspomniane budynki stanowią jednorodzinne budynki mieszkalne (sklasyfikowane w PKOB pod grupą 111). Powierzchnia użytkowa rzeczonych budynków nie przekracza 300 m2. Będą montowane wyłącznie panele fotowoltaiczne spełniające definicje "mikroinstalacji" o mocy do 5 kw.

W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina podpisała z mieszkańcami umowy, których celem było ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron związanych z montażem i eksploatacją instalacji. Umowy przewidują że po zakończeniu prac montażowych instalacje fotowoltaiczne i piece pozostaną własnością Gminy i zostaną nieodpłatnie użyczone mieszkańcom do korzystania na okres 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu. Z upływem okresu trwałości projektu całość instalacji fotowoltaicznych oraz piece nieodpłatnie zostaną przekazane mieszkańcom i staną się ich własnością. Ponadto, zgodnie z treścią umów mieszkańcy zobowiązują się do partycypacji w kosztach realizacji projektu poprzez wpłatę zaliczki 1000,00 zł na rachunek gminy oraz dopłatę pomiędzy dofinansowaniem, a całkowitym kosztem inwestycji. Wpłata będzie pobierana przed montażem instalacji. Umowy zawarte są na czas określony od dnia podpisania do upływu 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu.

Z racji tego, że Gmina nie dysponuje odpowiednimi zasobami ludzkimi i technicznymi, w ramach realizacji inwestycji zleci budowę instalacji zewnętrznemu podmiotowi (którego wybór odbędzie się zgodnie z uregulowaniami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U z 2019 r., poz. 1843 ze zm., dalej: pzp). Wyłoniony zgodnie z przepisami pzp wykonawca będzie miał w okresie realizacji inwestycji status czynnego podatnika VAT. Gmina zakupi u wykonawcy usługę dostawy i montażu instalacji. Faktury od wykonawcy z tytułu realizacji inwestycji będą każdorazowo wystawiane na gminę z podaniem numeru NIP gminy.

Od początku lipca 2019 r. mieszkańcy zaczęli dokonywać wpłat kwot przewidzianych w umowach. Na moment złożenia niniejszego wniosku o interpretację, wszyscy mieszkańcy dokonali już wpłaty zaliczki 1000 zł brutto (tj. pierwszej raty), a Gmina wystawiła z tego tytułu faktury VAT i odprowadziła do urzędu skarbowego należny podatek VAT.

Gmina w umowach zobowiązała się m.in. do zabezpieczenia realizacji projektu, na którą składa się wyłonienie wykonawcy montażu instalacji, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Natomiast po
rozstrzygnięciu przetargu na dostawę i montaż paneli fotowoltaicznych oraz pieców na biomasę mieszkańcy zobowiązani będą do wpłaty pozostałej kwoty.

W odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu do uzupełnienia braków formalnych wniosku Gmina z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.) wskazała, że:

Otrzymane dofinansowanie zostanie przeznaczone na sfinansowanie konkretnych czynności wykonywanych w ramach projektu. Gmina nie może przeznaczyć go na inny cel, który nie będzie związany z realizacją ww. Projektu. Otrzymana dotacja nie może zostać przeznaczona na ogólną działalność Gminy.

Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymanej dotacji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. W sytuacji nie otrzymania dotacji zadanie nie byłoby realizowane.

Wysokość dotacji jest stała i wynosi 65% kosztów kwalifikowalnych projektu. Jednak ma związek z ilością instalacji - im więcej instalacji tym większa kwota dotacji.

Ponadto Gmina wskazała, że jeżeli projekt nie otrzymałby dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 to wpłaty mieszkańców byłyby wyższe. Natomiast jeżeli projekt nie otrzymałby dofinansowania to nie byłby realizowany.

Zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów 1 usług w zakresie w jakim towary 1 usługi są wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o których mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku nauczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Jednakże ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego, związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. Dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy - bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika Gminie. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało prawo do oduczenia 100 % podatku naliczonego wydatków dotyczących całego projektu, gdyż wydatki te związane są z czynnościami opodatkowanymi jakie wykonuje Gmina (odpłatne świadczenie wykonane w ramach umowy o wzajemnych zobowiązaniach), a związek dokonywanych zakupów z działalnością Gminy ma charakter bezpośredni. W konsekwencji, z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina jest uprawniona do odliczenia kwot VAT naliczonego od wydatków w związku z realizacją projektu pn. .

Jeżeli zadanie nie byłoby zrealizowane to wnioskodawca w ogóle nie otrzymałby dotacji. Dotacja jest przekazywana w formie refundacji lub w formie zaliczki na konkretnie wykonane usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Gmina ma prawo odliczyć w deklaracji VAT-7 podatek naliczony w 100% od faktur wystawionych przez wykonawcę?

Czy podstawą opodatkowania są wpłaty mieszkańców wraz z kwotą otrzymanego dofinansowania?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W związku z tym, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.

Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, ponieważ zostały spełnione dwa podstawowe warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Wszystkie towary i usługi, związane z montażem paneli fotowoltaicznych i pieców na biomasę, które są montowane na budynkach lub posesjach będących własnością mieszkańców (osób fizycznych), będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto Gmina jest czynnym, zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług (wpłaty mieszkańców).

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Gmina w ramach przetargu wyłoni wykonawcę i podpisze z nim umowę, na mocy której wszystkie wydatki związane z przedmiotową inwestycją zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę. Równocześnie zostały zawarte umowy cywilnoprawne z mieszkańcami na podstawie, których zobowiązali się oni do wpłacenia należnej kwoty za instalacje. Od wpłat tych został i zostanie odprowadzony podatek VAT należny.

Wpłaty wnoszone przez mieszkańców, które stanowią wkład własny, dotyczą świadczenia usługi dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pieców, dokonywanej przez Gminę na rzecz mieszkańców, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązuje się w ramach podpisanych z właścicielami nieruchomości umów cywilnoprawnych stanowią odpłatne świadczenie usług, które Gmina świadczy z ustawy o podatku od towarów i usług występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej sprawie, Gmina ma prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT związanego z montażem paneli fotowoltaicznych i pieców na biomasę, ponieważ zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru, lub świadczący usługi otrzymuje wynagrodzenie, ponieważ wszystko co stanowi zapłatę (zarówno wpłaty mieszkańców, jak i otrzymana dotacja) jest podstawą opodatkowania.

Podstawą opodatkowania usług świadczonych przez Gminę na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie, są wpłaty mieszkańców wraz z kwotą otrzymanego z urzędu marszałkowskiego dofinansowania.

Gmina złożyła wniosek i otrzymała dofinansowanie na przedmiotową inwestycję z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W przypadku braku dofinansowania inwestycja ta nie byłaby realizowana przez Gminę. Dofinansowanie to Gmina może przeznaczyć tylko i wyłącznie na realizację projektu pt. i nie może ono być wykorzystane na inne cele.

Wysokość dotacji ma wpływ na wysokość wpłat mieszkańców. Zostały podpisane z mieszkańcami umowy cywilnoprawne, zgodnie z którymi mieszkańcy są zobowiązani do uiszczania na rzecz gminy kwoty określonej w przedmiotowej umowie 35% wartości instalacji i 100% podatku VAT. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podatnikami są osoby prawne zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z podanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a -30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawowym kryterium do tego by uznać czy dotacja stanowi podstawę opodatkowania jest to, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy.

Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie zalicza się do podstawy opodatkowania ogólnej dotacji (subwencji, lub innej dopłaty o podobnym charakterze) otrzymanej przez podatnika, niezwiązanej z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

W podmiotowej sprawie wystąpiły świadczenia, które były wykonane między dwiema stronami umowy czyli między Gminą, która ma wykonać usługi zapisane w umowie, a mieszkańcami, którzy powinni wpłacić wynagrodzenie na rzecz Gminy. Dlatego też istnieje związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a świadczeniem Gminy na rzecz konkretnego mieszkańca. Gmina dokona na rzecz mieszkańca biorącego udział w projekcie montażu instalacji i na poczet tego Gmina pobierze opłatę, czyli - wykona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegającą opodatkowaniu.

Dlatego Gmina uważa że otrzymane dofinansowanie na realizację montażu instalacji ma bezpośredni wpływ na kwotę urządzeń i przedmiotowe dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując Gmina stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowania dla świadczenia w przedmiotowej sprawie są zarówno wpłaty mieszkańców, jak i otrzymane na ten cel dofinansowanie. Należy zwrócić jednak uwagę, że w podobnym stanie rzeczy Naczelny Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 24 czerwca 202 r. (sygn. I FSK 74/18) orzekł, iż otrzymana przez gminę dotacja przeznaczona jest na pokrycie kosztów kwalifikowanych w ramach realizowanego projektu polegającego na budowie i montażu przydomowych oczyszczalni ścieków przez Gminę, co oznacza, że występuje tu dotacja o charakterze zakupowym, a nie dopłata do ceny, po jakiej mieszkańcy nabywają od gminy określone usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Należy zauważyć, że generalnie poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z cytowanych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina zamierza realizować projekt polegający na zakupie i montażu instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy.

Budynki mieszkalne objęte przedmiotową inwestycją (na potrzeby których zamontowane zostały Instalacje) są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma lokali użytkowych. Ponadto zgodnie z powołaną powyżej klasyfikacją wspomniane budynki stanowią jednorodzinne budynki mieszkalne (sklasyfikowane w PKOB pod grupą 111). Powierzchnia użytkowa rzeczonych budynków nie przekracza 300 m2.

Inwestycja w instalacje fotowoltaiczne oraz kotły na biomasę obejmuje wyłącznie nieruchomości należące do mieszkańców i nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Zakup i montaż instalacji jest realizowany w ramach projektu pn. współfinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina podpisała z mieszkańcami umowy, których celem było ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron związanych z montażem i eksploatacją instalacji. Umowy przewidują, że po zakończeniu prac montażowych instalacje fotowoltaiczne i piece pozostaną własnością Gminy i zostaną nieodpłatnie użyczone mieszkańcom do korzystania na okres 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu. Z upływem okresu trwałości projektu całość instalacji fotowoltaicznych oraz piece nieodpłatnie zostaną przekazane mieszkańcom i staną się ich własnością. Ponadto, zgodnie z treścią umów mieszkańcy zobowiązują się do partycypacji w kosztach realizacji projektu poprzez wpłatę zaliczki 1.000 zł na rachunek Gminy oraz dopłatę pomiędzy dofinansowaniem, a całkowitym kosztem inwestycji. Wpłata będzie pobierana przed montażem instalacji. Umowy zawarte są na czas określony od dnia podpisania do upływu 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu.

Z racji tego, że Gmina nie dysponuje odpowiednimi zasobami ludzkimi i technicznymi, w ramach realizacji inwestycji zleci budowę instalacji zewnętrznemu podmiotowi, którego wybór odbędzie się zgodnie z uregulowaniami ustawy Prawo zamówień publicznych. Wyłoniony wykonawca będzie miał w okresie realizacji inwestycji status czynnego podatnika VAT. Gmina zakupi u wykonawcy usługę dostawy i montażu instalacji. Faktury od wykonawcy z tytułu realizacji inwestycji będą każdorazowo wystawiane na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

Wraz z początkiem lipca 2019 r. mieszkańcy zaczęli dokonywać wpłat kwot przewidzianych w umowach. Na moment złożenia niniejszego wniosku o interpretację, wszyscy mieszkańcy dokonali już wpłaty zaliczki 1.000 zł brutto (tj. pierwszej raty), a Gmina wystawiła z tego tytułu faktury VAT i odprowadziła do Urzędu Skarbowego należny podatek VAT.

Gmina w umowach zobowiązała się m.in. do zabezpieczenia realizacji projektu, na którą składa się wyłonienie wykonawcy montażu instalacji, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Natomiast po rozstrzygnięciu przetargu na dostawę i montaż paneli fotowoltaicznych oraz pieców na biomasę mieszkańcy zobowiązani będą do wpłaty pozostałej kwoty.

Ponadto ze złożonego wniosku wynika, że otrzymane dofinansowanie zostanie przeznaczone na sfinansowanie konkretnych czynności wykonywanych w ramach projektu. Gmina nie może przeznaczyć go na inny cel, który nie będzie związany z realizacją ww. Projektu. Otrzymana dotacja nie może zostać przeznaczona na ogólną działalność gminy.

Gmina wskazała, iż realizacja projektu jest uzależniona od otrzymanej dotacji, a w przypadku nie otrzymania dotacji zadanie nie byłoby realizowane. Wysokość dotacji jest stała i wynosi 65% kosztów kwalifikowalnych projektu. Jednak ma związek z ilością instalacji - im więcej instalacji tym większa kwota dotacji. Jeżeli projekt nie otrzymałby dofinansowania to wpłaty mieszkańców byłyby wyższe. Natomiast jeżeli projekt nie otrzymałby dofinansowania to nie byłby realizowany.

Gmina wskazała, iż towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu są/będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wnioskodawca wskazał, że jeżeli zadanie nie byłoby realizowane to w ogóle nie otrzymałby dotacji. Dotacja natomiast jest przekazywana w formie refundacji lub zaliczki na konkretnie wykonane usługi.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości wyrażone w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 dotyczące prawa do odliczenia w deklaracji VAT 7 podatku naliczonego w 100% od faktur wystawionych przez wykonawcę oraz w pytaniu nr 2 dotyczące tego, czy podstawą opodatkowania są wpłaty mieszkańców wraz z kwotą otrzymanego dofinansowania.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności należy ustalić czy otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy za niższą kwotę (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie odnośnie dofinansowania przeznaczonego na wykonanie instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach należących do mieszkańców mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu przekazane dla Wnioskodawcy dofinansowanie na realizację projektu pn. przeznaczone na wykonanie instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach należących do mieszkańców należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie nie zostanie przeznaczone na ogólną działalność Gminy. Jak wynika z opisu sprawy, Gmina nie może przeznaczyć dotacji na inny cel niż projekt o którym mowa we wniosku. Otrzymane dofinansowanie zostanie przeznaczone na sfinansowanie konkretnych czynności wykonywanych w ramach projektu.

Wobec tego, dofinansowanie otrzymane przez Gminę dotyczące wykonania instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach należących do mieszkańców będzie niczym innym jak wynagrodzeniem z tytułu świadczonych przez Gminę usług.

W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie (dotacja) na realizację projektu pn. przeznaczone na wykonanie instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach należących do mieszkańców będzie miało bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowić będzie zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji, ww. dofinansowanie stanowić będzie podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto jak wynika z powołanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Zatem podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców stanowi kwota należna w postaci wpłaty, którą uiszczają mieszkańcy biorący udział w projekcie zgodnie z zawartymi umowami oraz dofinansowanie otrzymane od podmiotu trzeciego na realizację Projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym w następnej kolejności należy ustalić kwestię prawa do odliczenia w deklaracji VAT 7 podatku naliczonego w 100 % od faktur wystawionych przez wykonawcę.

Odnosząc się do powyższego należy podkreślić, iż zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z realizacją projektu wystawiane będą na Gminę.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy w kontekście opisu sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca w związku z montażem instalacji fotowoltaicznych oraz kotłów na biomasę na nieruchomościach mieszkańców będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z opisanym projektem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gmina będzie miała prawo odliczyć w deklaracji VAT-7 podatek naliczony w 100% od faktur wystawionych przez wykonawcę.

Zatem w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie ustalenia podstawy opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktur wystawionych przez wykonawcę. W zakresie zastosowania stawki podatku od towarów i usług dla montażu paneli fotowoltaicznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie