
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej w związku z realizacją projektu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej w związku z realizacją projektu pn. (…).
Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 16 listopada 2022 r. (data wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) Bank (…) w (…) (zwany dalej „Bankiem”) działa w oparciu o prawo spółdzielcze, prawo bankowe, ustawę o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Posiada osobowość prawną. Bank jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Większość czynności wykonywanych przez Bank podlega zwolnieniu z VAT (np. usługi w zakresie przyjmowania wkładów pieniężnych, udzielanie kredytów i pożyczek, prowadzenie rozliczeń pieniężnych). Bank dokonuje także transakcji innych niż zwolnione, opodatkowanych VAT według właściwych stawek (np. wydanie zaświadczenia, usługa zastrzeżenia dokumentów, opłata za informację zbiorczą udostępnioną osobie fizycznej będącej posiadaczem rachunku, usługa Moje ID, prowizja za zainstalowanie terminali). Bank stara się o pożyczkę ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (zwanego dalej „Funduszem”), z przeznaczeniem na realizację projektu (…). W ramach projektu sfinansowany zostanie zakup i instalacja mikroinstalacji fotowoltaicznej, która będzie wytwarzać energię elektryczną zasilającą budynek, w którym znajduje się siedziba Banku, zlokalizowana pod adresem ul. (…) (zwany dalej „Budynkiem”). W/w mikroinstalacja zwana jest dalej „Mikroinstalacją”. Elementy składowe Mikroinstalacji zostaną zainstalowane na Budynku i obok Budynku. Mikroinstalacja zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych Banku jako samodzielny środek trwały (odrębny od Budynku). Mikroinstalacja służyć będzie do produkcji energii elektrycznej z promieniowania słonecznego. Bank będzie prosumentem. Prosument to odbiorca końcowy wytwarzający energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w Mikroinstalacji. Mikroinstalacja jest odnawialnym źródłem energii, w Banku zostanie założona instalacja o mocy 30 kW. Obecnie Bank nabywa energię od (...) (zwanej dalej „....”). Po zainstalowaniu i podłączeniu do sieci Mikroinstalacji Bank będzie w dalszym ciągu kupował energię elektryczną od ....., ponieważ Mikroinstalacja fotowoltaiczna nie zapewni całego zapotrzebowania Banku na energię elektryczną. Zasady rozliczeń pomiędzy Bankiem i ....., po podłączeniu Mikroinstalacji do sieci, określone zostaną w umowie zawartej pomiędzy Bankiem a ...... Zgodnie z tą umową, rozliczenie z ..... będzie następowało tak jak do tej pory, .....wystawiać będzie fakturę z tytułu dostarczonej Bankowi energii elektrycznej. Bank nie będzie wystawiał faktury na ...., bo nie będzie sprzedawał energii wytworzonej przez Mikroinstralację. Energia ta będzie bowiem wytwarzana przez Bank wyłącznie na użytek własny. Budynek jest wykorzystywany przez Bank zarówno do wykonywania czynności zwolnionych z VAT (opodatkowanych według stawki zw.) jak i czynności opodatkowanych VAT według właściwej stawki. W roku podatkowym 2022 Bank stosuje proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w wysokości 0%, tzn. Bank nie odlicza ani w całości ani w części podatku naliczonego VAT od zakupu towarów i usług na potrzeby działalności „mieszanej”. Bank przewiduje, że proporcja obliczona na podstawie obrotów wykazanych przez Bank w roku podatkowym 2022 i w latach następnych nie będzie w żadnym z tych lat przekraczać 2%. W związku z tym Bank będzie korzystać z prawa wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, uznając że proporcja ta wynosi 0%. Mikroinstalacja zostanie zainstalowana przez firmę (...), która wystawi z tego tytułu na Bank fakturę obejmującą wynagrodzenie netto (…) zł oraz podatek VAT (23%) w kwocie (…). Faktura ta zwana jest dalej „Fakturą”. Kwota zawarta w Fakturze obejmie całość kosztów poniesionych przez Bank w związku z nabyciem i instalacją Mikroinstalacji. Zakończenie prac związanych z zainstalowaniem Mikroinstalacji oraz wystawienie Faktury i doręczenie jej Bankowi nastąpi w 2022 roku. Bank złożył wniosek do Funduszu o pożyczkę na pokrycie całości wydatków, które Bank poniesie na podstawie Faktury tj. w kwocie brutto tej Faktury (…) zł.
Pytanie
Czy Bankowi będzie przysługiwało, w całości lub części, prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z Faktury?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Banku, Bankowi nie będzie przysługiwało, ani w całości ani w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z Faktury. Uzasadniając swoje stanowisko Bank stwierdza, że: Mikroinstalacja będzie zasilać w energię elektryczną Budynek, w którym Bank wykonuje zarówno czynności zwolnione z VAT jak i czynności opodatkowane VAT według właściwej stawki. W związku z tym Faktura dokumentować będzie zakup na potrzeby działalności „mieszanej”, tj. działalności do której zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ust. 2 - 10 ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami, Bank jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego VAT od zakupów związanych z działalnością „mieszaną” zgodnie ze współczynnikiem proporcji. W związku z tym, iż współczynnik proporcji stosowany przez Bank w roku podatkowym 2022 zgodnie z w/w przepisami wynosi 0%, Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z Faktury, ani w całości ani w części.
Wobec powyższego stanowisko Banku należy uznać za uzasadnione.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.
W myśl art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Natomiast art. 90 ust. 2 ustawy stanowi, że:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
W świetle art. 90 ust. 3 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
W myśl art. 90 ust. 4 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
W świetle art. 90 ust. 8 ustawy:
Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formieprotokołu.
Art. 90 ust. 9 ustawy stanowi, że:
Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy:
W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2)nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Należy też jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).
Wobec powyższego powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny. Zatem dla określenia, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami a prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Ponadto należy przypomnieć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.
Z wniosku wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Staracie się Państwo o dotację na realizację projektu pn. (…). W ramach projektu sfinansowany zostanie zakup i instalacja mikroinstalacji fotowoltaicznej, która będzie wytwarzać energię elektryczną zasilającą budynek, w którym znajduje się siedziba Państwa Banku. Budynek jest wykorzystywany przez Państwa zarówno do wykonywania czynności zwolnionych z VAT (opodatkowanych według stawki zw.) jak i czynności opodatkowanych VAT według właściwej stawki. W roku podatkowym 2022 stosują Państwo proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w wysokości 0%, tzn. nie odliczają Państwo ani w całości ani w części podatku naliczonego VAT od zakupu towarów i usług na potrzeby działalności „mieszanej”. Przewidują Państwo, że proporcja obliczona na podstawie obrotów wykazanych przez Bank w roku podatkowym 2022 i w latach następnych nie będzie w żadnym z tych lat przekraczać 2%. W związku z tym będziecie Państwo korzystać z prawa wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, uznając że proporcja ta wynosi 0%.
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania podkreślić należy, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.
Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami zwolnionymi od podatku, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy.
Analiza opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w sytuacji gdy zakupione w ramach realizowanego ww. projektu towary i usługi będą służyły Państwu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych od tego podatku i nie będą Państwo w stanie przyporządkować ww. zakupów wyłącznie do czynności opodatkowanych, to będzie Państwu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy.
Przy czym zauważyć w tym miejscu należy, że w przypadku, gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy nie przekracza 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i wówczas nie odliczać podatku naliczonego od poniesionych w tym okresie wydatków.
Mając zatem powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach niniejszej sprawy w roku podatkowym 2022 stosują Państwo proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w wysokości 0% oraz przewidują Państwo, że proporcja obliczona na podstawie obrotów wykazanych przez Państwa Bank w roku podatkowym 2022 i w latach następnych nie będzie w żadnym roku przekraczać 2% i będziecie uznawać że proporcja ta wynosi 0%, to nie będzie Państwu przysługiwało ani w całości ani w części prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie i zainstalowanie Mikroinstalacji związanej z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT i opodatkowanych.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy w tym miejscu wskazać, iż rolą Organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń, zatem w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości wyliczenia proporcji.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz.1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz.1540 ze zm.).