Stawka podatku VAT dla usług wykonania projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym prac w terenie oraz prac administracyjnych jak... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27.02.2020, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.2.2020.2.JO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Stawka podatku VAT dla usług wykonania projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym prac w terenie oraz prac administracyjnych jako niezbędnych elementów kompleksowej usługi wykonania ww. projektów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2020 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 11 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług wykonania projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym prac w terenie oraz prac administracyjnych jako niezbędnych elementów kompleksowej usługi wykonania ww. projektów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług wykonania projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym prac w terenie oraz prac administracyjnych jako niezbędnych elementów kompleksowej usługi wykonania ww. projektów. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 lutego 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.2.2020.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje projekty na terenie całego kraju, prowadzi jedno biuro, jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca świadczy usługi projektowe polegające na indywidualnym opracowaniu projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych na rzecz jednostek samorządowych, tj. głównymi odbiorcami usług są jednostki samorządu terytorialnego. Prace polegają na opracowaniu projektu sieci elektroenergetycznej wraz z całą infrastrukturą oświetleniową dedykowaną konkretnej lokalizacji, drodze, ścieżce rowerowej oraz przestrzeni użyteczności publicznej. Na końcowy efekt projektu składa się: wizja lokalna w terenie, zamówienie map do celów konkretnego projektu, opinie ekspertyz, opracowanie i sporządzenie koncepcji projektu, uzgodnienie zaproponowanych rozwiązań z gestorami sieci, inwestorem, konserwatorem zabytków oraz mieszkańcami pod względem technicznym oraz estetycznym zaproponowanych materiałów oraz rozwiązania. Wszystko jest opracowywane dla każdego projektu indywidualnie w głównej mierze biorąc pod uwagę szczególnie proces technologiczny w rozwoju technologii LED. Dobranie poszczególnych parametrów oświetleniowych jest dedykowane indywidualnie pod konkretną lokalizację.

Opracowywane rozwiązania są obiektami budowlanymi w brzmieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 z późn. zm.), podlegają zatem określonej w przepisach ścieżce administracyjnej, która doprowadza do uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia robót.

W momencie realizacji przez inwestora zamierzenia budowlanego powstaje obiekt budowlany na stałe związany z gruntem w konkretnej lokalizacji. Przy realizacji każdego z projektów Wnioskodawca pracuje jako właściciel firmy i nadzoruje wszystkie prace oraz bierze bezpośredni udział w celu określenia realizowanych zamierzeń, akceptacji poszczególnych rozwiązań lub wprowadzeniu zmian, bezpośrednio akceptuję poszczególne wizje jak również opracowuję poszczególne rozwiązania w danym projekcie, bezpośrednio również konsultuje przedstawione rozwiązania z inwestorem, jednostkami pośrednimi oraz osobami prywatnymi.

Zawarte i zarazem realizowane przez Wnioskodawcę umowy posiadają klauzulę o przeniesieniu praw autorskich zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.).

Realizacja usługi polega na nabyciu przez zamawiającego jednego złożonego już projektu, który to stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim oraz jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wszystkie umowy z klientami Wnioskodawca zawiera osobiście. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązuje się wykonać oraz przekazać klientowi dzieło w postaci projektu wraz z majątkowymi prawami autorskimi. Przedmiotem umowy jest opracowanie projektu budowlanego, przedmiarów, kosztorysów, specyfikacji technicznej wykonania oraz odbioru robót, uzyskanie wszelkich niezbędnych opinii oraz uzgodnień wraz z uzyskaniem prawomocnego pozwolenia na budowę lub zgłoszenia robót.

Główną czynnością w ramach realizacji złożonego projektu jest opracowanie projektu, wraz z zaproponowaniem konkretnych rozwiązań technicznych, doboru słupów, fundamentów, opraw co z tym związane bryły fotometrycznej temperatury barwowej, określenie konkretnego koloru, kształtu wraz z określeniem optyki oraz mocy opraw. Na ten etap projektu składa się 70% roboczo godziny, a pozostałe prace to praca w terenie, w celu ustalenia szczegółowego zakresu na potrzeby opracowania map do celów projektowych (które są chronione prawem autorskim), oraz prace administracyjne mające na celu uzyskanie uzgodnień (uzgodnienia polegają na przedstawieniu przedmiotowego projektu oraz uzyskaniu akceptacji przez strony trzecie między innymi inwestora, zarządcę drogi, konserwatora itp.) prace te nie stanowią celu samego w sobie służą tylko i wyłącznie wykonaniu czynności głównej, natomiast są niezbędne i wynikają bezpośredni z przepisów prawa budowlanego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 z dnia 22 czerwca 2018 r.), które odgórnie określają procedurę administracyjną w celu uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia robót.

Wynagrodzenie jest ustalane w jednej kwocie za całość projektu. Na realizowane prace Wnioskodawca wystawia jedną fakturę z jedną pozycją, w wyniku czego jest ustalona jedna kwota za całość projektu. Nie ma rozbitych prac na faktury. W umowie jest zapisane, że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy zostało uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

W piśmie z dnia 12 lutego 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

Wnioskodawca opracowując projekty sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych jest/będzie twórcą w rozumieniu przepisów ustawy dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.),
wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do czynności opracowania ww. projektów jest/będzie stanowić honorarium,
celem nabycia przez odbiorcę indywidualnego projektu sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych jest posiadanie majątkowych praw autorskich do tego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może wystawić fakturę ze stawką podatku VAT 8% na całość zadania przy wyżej wymienionych założeniach, tzn. jest wystawiana jedna faktura VAT oraz projekt jest utworem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższymi założeniami oraz przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opisany projekt powinien być opodatkowany obniżoną stawką podatku od towarów i usług - 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 212c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku VAT lub zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl, art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi projektowe polegające na indywidualnym opracowaniu projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych na rzecz jednostek samorządowych, tj. głównymi odbiorcami usług są jednostki samorządu terytorialnego. Prace polegają na opracowaniu projektu sieci elektroenergetycznej wraz z całą infrastrukturą oświetleniową dedykowaną konkretnej lokalizacji, drodze, ścieżce rowerowej oraz przestrzeni użyteczności publicznej. Na końcowy efekt projektu składa się: wizja lokalna w terenie, zamówienie map do celów konkretnego projektu, opinie ekspertyz, opracowanie i sporządzenie koncepcji projektu, uzgodnienie zaproponowanych rozwiązań z gestorami sieci, inwestorem, konserwatorem zabytków oraz mieszkańcami pod względem technicznym oraz estetycznym zaproponowanych materiałów oraz rozwiązania. Wszystko jest opracowywane dla każdego projektu indywidualnie w głównej mierze biorąc pod uwagę szczególnie proces technologiczny w rozwoju technologii LED. Dobranie poszczególnych parametrów oświetleniowych jest dedykowane indywidualnie pod konkretną lokalizację.

Zawarte i zarazem realizowane przez Wnioskodawcę umowy posiadają klauzulę o przeniesieniu praw autorskich zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Główną czynnością w ramach realizacji złożonego projektu jest opracowanie projektu, wraz z zaproponowaniem konkretnych rozwiązań technicznych, doboru słupów, fundamentów, opraw co z tym związane bryły fotometrycznej temperatury barwowej, określenie konkretnego koloru, kształtu wraz z określeniem optyki oraz mocy opraw. Na ten etap projektu składa się 70% roboczo godziny, a pozostałe prace to praca w terenie, w celu ustalenia szczegółowego zakresu na potrzeby opracowania map do celów projektowych (które są chronione prawem autorskim), oraz prace administracyjne mające na celu uzyskanie uzgodnień (uzgodnienia polegają na przedstawieniu przedmiotowego projektu oraz uzyskaniu akceptacji przez strony trzecie między innymi inwestora, zarządcę drogi, konserwatora itp.) prace te nie stanowią celu samego w sobie służą tylko i wyłącznie wykonaniu czynności głównej, natomiast są niezbędne i wynikają bezpośredni z przepisów prawa budowlanego, które odgórnie określają procedurę administracyjną w celu uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia robót.

Wnioskodawca opracowując projekty sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych jest/będzie twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do czynności opracowania ww. projektów jest/będzie stanowić honorarium,

Celem nabycia przez odbiorcę indywidualnego projektu sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych jest posiadanie majątkowych praw autorskich do tego projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii określenia stawki podatki dla całości świadczonych usług polegających na opracowywaniu projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym obejmujących prace w terenie oraz prace administracyjne.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W szczególności w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz jednocześnie usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by po pierwsze każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie po drugie trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy według TSUE przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, że: (...) nabycie przez klienta samego standardowego oprogramowania nie było w żaden sposób użyteczne.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca w ramach świadczonej usługi podejmuje szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu tj. realizacji stworzonego przez Wnioskodawcę indywidualnego opracowania projektu sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych na rzecz jednostek samorządowych, wraz z wykonaniem prac w terenie oraz prac administracyjnych, niezbędnych do wykonania usługi. Zatem, mając na uwadze powołane przepisy prawa w przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca:

wykonując projekty elektroenergetyczny i oświetleniowe, tworzy utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

za wykonywanie ww. kompleksowych projektów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, które ustalane jest w jednej kwocie za całość projektu stanowiące honorarium za czynność opracowania ww. projektów wraz przeniesieniem autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy,

Wnioskodawca zobowiązuje się przekazać klientowi projekt wraz z majątkowymi prawami autorskimi

to świadczoną przez Wnioskodawcę usługę opracowania projektu sieci elektroenergetycznej i oświetleniowej, w skład której wchodzą również prace w terenie oraz prace administracyjne jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu należy traktować jako jedno świadczenie złożone.

W tym miejscu należy ponownie wskazać, że z przywołanych wcześniej przepisów wynika, że z 8% stawki podatku VAT korzystają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei, jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
stanowić przejaw działalności twórczej,
posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu, lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia utwory wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności natomiast wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Należy jednak podkreślić, że nie każdy projekt spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania architektoniczne. Projekty takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro jak wskazano we wniosku Wnioskodawca, w zakresie wykonania projektów energetycznych i oświetleniowych, występuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotem sprzedaży są indywidualne projekty wraz z przeniesieniem na klientów autorskich praw majątkowych do tych projektów, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, to czynności te podlegają/będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca powinien wystawić dla całości świadczonych usług polegających na opracowywaniu projektów sieci elektroenergetycznych i oświetleniowych, w tym obejmujących prace w terenie oraz prace administracyjne fakturę ze stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, a zatem kwestia ta stanowi element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Ponadto, należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 kwietnia 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie