Temat interpretacji

Stawka podatku VAT dla dostawy klusek na parze.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 199 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 71/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia oraz zwrotu akt 15 listopada 2019 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 1077/17, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy klusek na parze jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy klusek na parze.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 5 sierpnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-1/RSz.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 14 września 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy postanowienie znak: IBPP2/4512-411/16-2/RSz pozostawiające bez rozpatrzenia wniosek z 30 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.), uzupełniony pismem z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy klusek na parze.

Wnioskodawca na ww. postanowienie z 14 września 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-1/RSz pismem z 23 września 2016 r. wniósł zażalenie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. działający w imieniu Ministra Finansów. postanowieniem z 28 listopada 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-3/AS utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Wnioskodawca na ww. postanowienie z 28 listopada 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-3/AS złożył skargę z 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.), w której wniósł o uchylenie w całości postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 listopada 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-3/AS utrzymującego w mocy postanowienie Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2016 r. znak: IBPP2/4512-411/16-2/RSz o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku o interpretację indywidualną z dnia 2 czerwca 2016 r.

Wyrokiem z 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 71/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z 14 września 2016 r.

Od wyroku WSA w Krakowie Szef Krajowej Administracji Skarbowej złożył skargę kasacyjną z 30 maja 2017 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 13 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 1077/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony z 30 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy klusek na parze, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (), (dalej również, jako Spółka) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka m.in. produkuje, a następnie sprzedaje kluski na parze. Odbiorcami klusek na parze są hurtownie, markety, sklepy wielkopowierzchniowe, firmy cateringowe.

Produkcja klusek na parze realizowana jest w trzech rodzajach, tj. kluski na parze z nadzieniem o smaku czekoladowym, kluski na parze z nadzieniem owocowym oraz kluski na parze (bez nadzienia) (łącznie zwane dalej: kluskami na parze).

Każdy z rodzajów klusek na parze jest produktem chłodzonym, pakowanym w atmosferze ochronnej. Kluski na parze są produktami mącznymi, zawierającymi co najmniej 58% mąki (kluski nadziewane), a nawet 63% mąki (kluski nienadziewane). Są to produkty dwuskładnikowe (z nadzieniem owocowym lub czekoladowym), które traktowane są jako słodki, samodzielny posiłek, w procesie produkcyjnym poddany ugotowaniu na parze (parowane w 100 st. C przez 19 minut). Celem spożycia produkt należy jedynie podgrzać na parze przez okres około 3 minut.

Podczas procesu produkcyjnego (parowania w 100 st. C, przez 19 minut) skrobia (główny składnik mąki) zawarta w produkcie, przy dostatecznej obecności wody, całkowicie ulega kleikowaniu i jest łatwo dostępna dla enzymów trawiennych w przewodzie pokarmowym (amylaz). Białko natomiast, jako drugi ilościowo ważny składnik mąki już w temperaturze powyżej 50 st. C. ulega denaturacji i w tej postaci jest również łatwo przyswajalne przez organizm człowieka. Kluski na parze w jakiejkolwiek postaci są produktem łatwostrawnym, przeznaczonym po podgrzaniu do bezpośredniego spożycia.

Produkcja klusek na parze przebiega w następujący sposób:

()

Składnikami klusek na parze są: (). Kluski na parze mogą zawierać (). Kluski na parze nie zawierają alkoholu.

Skład klusek na parze przedstawia się następująco:

1. % skład klusek na parze z nadzieniem o smaku czekoladowym:
   ()
   Suma 100,00 %
   Skład nadzienia o smaku czekoladowym () jest tylko jakościowy, gdyż Spółka nie jest producentem nadzienia o smaku czekoladowym.
2. % skład klusek na parze z nadzieniem owocowym:
   ()
   Suma 100,00 %
   Skład nadzienia owocowego () jest tylko jakościowy, gdyż Spółka nie jest producentem nadzienia owocowego.
3. % skład klusek na parze (bez nadzienia):
   ()
   Suma 100,00 %
   
   

Pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego w następującym zakresie:

Ustosunkowując się do pytania Organu należy stwierdzić, że Spółka zawnioskowała o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania odpowiedniej stawki VAT dla dostawy następujących produktów:

• Klusek na parze z nadzieniem czekoladowym,
• Klusek na parze z nadzieniem truskawkowym, oraz
• Klusek na parze bez nadzienia.

Dalej, w zawartym we Wniosku opisie zdarzenia przyszłego Spółka przedstawiła szczegółową charakterystykę ww. produktów opisując ich skład, proces produkcyjny oraz sposób podawania. Na podstawie wszystkich analizowanych cech wskazanych produktów Spółka doszła do wniosku, że każdy z trzech opisanych rodzajów klusek na parze spełnia kryteria do zakwalifikowania ich pod symbolem:

• PKWiU 10.85.14.0 - gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych, lub ewentualnie
• PKWiU 10.73.11.0 - makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne.

W ocenie Spółki, czemu dała wyraz także we Wniosku, niezależnie od zaliczenia produktów do pierwszego lub drugiego ze wskazanych grupowań, stawka podatku na ich dostawie powinna wynosić 5%.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jednakże, jak wynika z ugruntowanego stanowiska prezentowanego w orzecznictwie sądów administracyjnych, przepis ten nie nakłada na wnioskodawcę obowiązku klasyfikowania świadczonych lub nabywanych usług do odpowiedniej grupy PKWiU Obowiązek ten spoczywa na organie podatkowym, albowiem organ nie jest związany klasyfikacja dokonaną przez podatnika (tak WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1179/10). Równocześnie w tym samym wyroku wskazano, że to organ ustala, jakiego rodzaju usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynność podatnika. Co więcej, w niedawnym wyroku WSA w Łodzi z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 212/15 sąd stwierdził, że uzależnianie odpowiedzi od wskazania przez wnioskodawcę symbolu PKWiU stanowi przejaw zbędnego formalizmu, nieznajdującego oparcia w treści art. 14 b § 3 Ordynacji podatkowej.

W tym miejscu, tytułem przykładu należy również przywołać wyrok WSA w Warszawie z 11 stycznia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1349/07), w którym wskazano, że skoro ustawodawca podatkowy kształtując przedmiot opodatkowania, stawki podatkowe, zwolnienia od podatku posługuje się klasyfikacjami statystycznymi, to zakłada, że organy podatkowe dokonujące kontroli prawidłowej realizacji przez podatników przepisów prawa podatkowego, są uprawnione i zarazem zobowiązane do tego, aby dokonywać ich interpretacji, w ramach ustalania lub określania ciążących na podatnikach zobowiązań w podatku od towarów i usług. Nie mogą przy tym liczyć na to, że organy statystyki publicznej dokonają za nie klasyfikacji statystycznej.

Sądy administracyjne stoją również na stanowisku, że w obszarze normatywnym prawa o statystyce publicznej interpretacje standardów i nomenklatur klasyfikacyjnych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług nie rodzą dla podmiotów gospodarczych - podatników - żadnych bezpośrednich obowiązków. Nie są również źródłem jakichkolwiek bezpośrednich ich uprawnień. W realiach niniejszej sprawy, dotyczącej wydania wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego oznacza to, że organ wydający interpretację nie może żądać od podatnika przedstawienia interpretacji standardów i nomenklatur wykonanej przez organ statystyki publicznej ani też żądać przedstawienia stanowiska podatnika co do zaklasyfikowania świadczonej przez niego usługi, a zobowiązany jest do samodzielnego ustalenia, czy stanowisko wyrażone przez podatnika na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego jest prawidłowe czy też nie (tak wyrok WSA w Warszawie z 12 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2325/09).

Jednocześnie wskazuje, iż tezy zawarte w powyżej cytowanym wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2010 roku, sygn. akt II SA/Wa 2325/09, zostały potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyrokiem z dnia z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1114/10 oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów, na ww. wyrok WSA w Warszawie. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż należy zgodzić się ze stanowiskiem Sądu 1 instancji, że wskazanie symbolu klasyfikacji PKWiU dla danej usługi nie jest elementem stanu faktycznego, wymaganym we wniosku o udzielenie interpretacji w rozumieniu art. 14b § 3 O.p. Podatnik bowiem szczegółowo i wyczerpująco opisał jaką usługę świadczy, na czym ona polega i czym się ona charakteryzuje.

Jak zostało to już powyżej stwierdzone, również w przedmiotowej sprawie Spółka, we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w sposób szczegółowy i wyczerpujący opisała jaką usługę zamierzać świadczyć oraz jak według jej oceny taką usługę zakwalifikować w ramach stawek podatkowych VAT.

Co więcej w ww. wyroku NSA podkreślił, iż domaganie się przez Ministra Finansów uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie symbolu klasyfikacji statystycznej jest sprzeczne z funkcją gwarancyjną instytucji interpretacji podatkowej.

Nie budzi wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie podanie prawidłowego kodu PKWiU jest de facto istotą interpretacji indywidualnej. Tym samym to Organ powinien rozstrzygać o kwestii kluczowej dla takiej interpretacji (właściwy kod PKWiU), a przerzucenie tego obowiązku na Spółkę należy uznać za działanie nie znajdujące podstawy prawnej ani w obowiązujących przepisach prawa ani w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych. Z powyższego wynika, że właściwy kod PKWiU jest w niniejszej sprawie elementem stanu prawnego, a nie faktycznego, co implikuje jego rozstrzygnięcie przez Organ, a nie Spółkę.

Czynności organu wydającego interpretację indywidualną mają zagwarantować Spółce pewność co do kwalifikacji danego stanu faktycznego na gruncie prawa podatkowego - obciążanie Spółki obowiązkiem wskazania kodu PKWiU jako elementu stanu faktycznego, w sytuacji kiedy Spółka nie może uzyskać wiążącego stanowiska w tym zakresie (tj. grupowania w ramach PKWiU) od żadnego innego organu (opinie GUS mają walor jedynie informacyjny i nie wiążący, zarówno dla Spółki, jak i organów podatkowych), przerzuca gigantyczne ryzyko na przedsiębiorcę, ograniczając rolę organu wydającego interpretację indywidualną w zasadzie do czynności technicznej podstawienia do odpowiedniej stawki podatku VAT. Taka interpretacja przepisów regulujących instytucję interpretacji indywidualnej byłaby sprzeczna z istotą i funkcją interpretacji i jako taka nie może się ostać.

Podsumowując, Spółka udzielając odpowiedzi na pytania Organu pragnie jednocześnie zaznaczyć, że w przedstawionym we Wniosku opisie zdarzenia przyszłego wskazała wszelkie elementy, które pozwalają Organowi podatkowemu na wydanie wiążącej interpretacji podatkowej w żądanym zakresie. Ponadto, na gruncie obowiązujących przepisów prawa, udzielone w niniejszym piśmie wyjaśnienia w kwestii podania symbolu klasyfikacyjnego PKWiU dla opisanych we Wniosku produktów, jak również ewentualna opinia wydana w tym zakresie przez Urząd Statystyczny w Łodzi, nie mogą być wiążące dla Organu przy wydawaniu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na względzie, Spółka pragnie zaznaczyć, że w jej opinii złożony Wniosek zawiera wszystkie elementy wskazane w ww. art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że Organ na podstawie złożonego przez nią Wniosku, zgodnie z dyspozycją art. 14c. § 1 Ordynacji podatkowej powinien wydać interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, w której dokona oceny stanowiska Spółki, przedstawiając jednocześnie jej uzasadnienie prawne.

Równocześnie, Spółka podtrzymuje w całości swoje stanowisko przedstawione we Wniosku i wnosi o uwzględnienie przedstawionych w niniejszym piśmie uwag przy wydawaniu interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa przez Spółkę klusek na parze podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 5%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 uVAT , z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, w związku z art. 146 a pkt 1 uVAT stawka podatku wynosi 23%. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2a uVAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 - Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% - wymienione zostały m. in., w pozycji 26 makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne (symbol PKWiU 10.73.11.0), a w pozycji 28 gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% (symbol PKWiU ex 10.85.1).

Na mocy art. 5a uVAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 (czynności opodatkowane - przyp. autora), wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowi załącznik do wydanego na podstawie ustawy o statystyce publicznej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Spółka posiada ekspertyzę sporządzoną przez prof. dr hab. XY. i dr inż. YZ. iż kluski na parze powinny być sklasyfikowane w grupowaniu 10.85.14.0 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych lub ewentualnie 10.73.11.0 Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne:

wyroby składające się z różnych materiałów należy klasyfikować w zależności od składnika, który nadaje mu zasadniczy charakter, a więc w tym wypadku mąka, woda i drożdże (...) kluski są charakterystycznym posiłkiem mącznym, przygotowanym do bezpośredniego spożycia po podgrzaniu, jako samodzielne danie lub w połączeniu z innymi dodatkami, zależnymi od gustu konsumentów i wg naszej opinii powinny być zakwalifikowane do grupowania PKWiU 2008 - 10.85.14.0

oraz ekspertyzę prof, dra hab. inż. XYZ potwierdzającą, iż kluski na parze powinny być sklasyfikowane w grupowaniu 10.85.14.0 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych:

dla produktów mącznych kluski na parze oraz kluski na parze nadziewane stwierdzamy, że produkty te winny być sklasyfikowane pod kodem 10.85.14.0 - Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki prawidłowe jest zakwalifikowanie klusek na parze do grupowania l0.85.14.0 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych lub ewentualnie 10.73.11.0 Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne, a w konsekwencji stosowanie przez Spółkę do dostawy klusek na parze stawki VAT w wysokości 5%, niemniej jednak Spółka zmierza do uzyskania potwierdzenia prawidłowości przedstawionej oceny prawnej i stosowania 5% stawki podatku VAT do produktów opisanych w części stanowiącej opis stanu faktycznego.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, iż zaklasyfikowanie towaru do odpowiedniej pozycji PKWiU, a także ocena skutków takiej klasyfikacji na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest zastosowaniem prawa, jego subsumcją do określonego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, co jest rolą organu podatkowego.

Jak wynika z ugruntowanego stanowiska prezentowanego w orzecznictwie sądów administracyjnych, przepis art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej nakazujący dokonanie wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego nie nakłada obowiązku dokonywania klasyfikacji do odpowiedniej grupy PKWiU.

przepis ten nie nakłada na wnioskodawcę obowiązku klasyfikowania świadczonych lub nabywanych usług do odpowiedniej grupy PKWiU. Obowiązek ten spoczywa na organie podatkowym, albowiem organ nie jest związany klasyfikacja dokonaną przez podatnika (...) to organ ustala, jakiego rodzaju usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynność podatnika (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1179/10).

organ wydający interpretację nie może żądać od podatnika przedstawienia interpretacji standardów i nomenklatur wykonanej przez organ statystyki publicznej ani też żądać przedstawienia stanowiska podatnika, co do zaklasyfikowania świadczonej przez niego usługi, a zobowiązany jest do samodzielnego ustalenia, czy stanowisko wyrażone przez podatnika na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego jest prawidłowe czy też nie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2325/09).

Zdaniem Wnioskodawcy, bez względu na klasyfikację, dostawa wymienionych we wniosku o interpretację produktów, tj. klusek na parze oraz klusek na parze z nadzieniem, jako produktów podobnych podlega opodatkowaniu obniżoną stawką VAT w wys. 5%.

Zgodnie z pkt 7 preambuły Dyrektywy Rady UE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 2006/112/WE:

Nawet jeżeli stawki i zwolnienia nie zostaną całkowicie zharmonizowane, wspólny system VAT powinien pozwolić na osiągnięcie neutralnych warunków konkurencji, w takim znaczeniu, że na terytorium każdego państwa członkowskiego podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciążeniu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji.

Do naruszenia zasady neutralności podatkowej dochodzi w sytuacji, gdy z przepisów krajowych, w zakresie, w jakim państwo członkowskie skorzystało z kompetencji do stosowania stawek obniżonych na podstawie art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE wynika odmienne opodatkowanie towarów lub usług podobnych lub konkurencyjnych względem siebie.

Z art. 98 dyrektywy 2006/112 nie wynika, aby w przypadku wprowadzenia stawek obniżonych, stawki te musiały dotyczyć całej kategorii określonej w załączniku III, w tym całej kategorii środków spożywczych. Niemniej jednak istotne znaczenie ma w tym wypadku zasada neutralności podatku od towarów i usług. Różnicowanie stawek w ramach jednej kategorii musi być dokonywane w taki sposób, aby tej zasady nie naruszać.

Przypomnieć należy, że w myśl pkt 7 preambuły dyrektywy 2006/112 nawet, jeżeli stawki i zwolnienia nie zostaną całkowicie zharmonizowane, wspólny system podatku powinien pozwolić na osiągnięcie neutralnych warunków konkurencji, w takim znaczeniu, że na terytorium każdego państwa członkowskiego podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciążeniu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji. Warunki stosowania stawki obniżonej nie mogą zatem powodować odmiennego traktowania pod względem podatkowym konkurencyjnych towarów czy usług. Naruszenie zasady neutralności przez przepisy prawa krajowego oznaczałoby, że przepisy te są sprzeczne z dyrektywą 2006/112. Wówczas - co w zaskarżonej interpretacji wskazał trafnie Minister Finansów - jest możliwe stosowanie bezpośrednie przepisów dyrektywy.

(wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 stycznia 2015 roku, sygn. I SA/Kr 1820/14).

Tym samym, niezależnie od klasyfikacji, kluski na parze oraz kluski na parze z nadzieniem, jako produkty podobne w stosunku do wymienionych w Załączniku nr 10 do ustawy VAT, opodatkowanych stawką VAT - 5%, makaronów, pierogów, klusek i wyrobów mącznych, podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 5%.

W ocenie Wnioskodawcy dostawa każdego z produktów będących przedmiotem niniejszego wniosku powinna być opodatkowana 5% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz wyroków WSA w Krakowie sygn. akt xxx i NSA w Warszawie sygn. akt xxxx, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu 14 września 2016 r. tj. w dniu wydania ww. postanowienia znak: xxxx uchylonego ww. wyrokiem WSA w Krakowie bowiem we wniosku Wnioskodawca zaznaczył jako przedmiot sprawy zdarzenie przyszłe a niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) & zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT & opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W orzeczeniu WSA z 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 71/17 Sąd stwierdził, że do kompetencji organów podatkowych należy ustalenie odpowiedniego przedmiotu opodatkowania, stawki podatkowej, czy też zwolnienia, uzależnionych od zaklasyfikowania określonej usługi lub towaru według systematyki tych klasyfikacji. Oznacza to, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy. Gdyby było inaczej to w zwykłych postępowaniach wymiarowych organy podatkowe byłyby związane klasyfikacją statystyczną dokonaną przez producenta lub usługodawcę. Nie ma racjonalnych, ani prawnych przyczyn uzasadniających zaakceptowanie poglądu prezentowanego w zaskarżonym postanowieniu, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU ani też weryfikacji klasyfikacji wskazanej we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Jeżeli konkretny przepis podatkowy odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jako warunku zastosowania określonego sposobu opodatkowania tj. np. zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług, to Minister nie może się uchylić od oceny stanowiska wnioskodawcy co do prawidłowości zaklasyfikowania statystycznego (np. w PKWiU) konkretnego towaru (produktu) lub świadczonej usługi, o ile we wniosku zostaną przedstawione informacje o składzie produktu, sposobie jego wytwarzania itp. czyli okoliczności faktyczne mające znaczenie dla przyporządkowania towarów lub usług do konkretnych ugrupowań statystycznych.

Klasyfikacje statystyczne są w swej istocie zbiorami norm technicznych stanowiących usystematyzowane zbiory towarów lub czynności (usług) - przez ich wprowadzenie do systemu podatkowego, są jednocześnie swoistego rodzaju normami podatkowymi w zakresie podatku od towarów i usług. Tym samym organy podatkowe, nie zaś organy statystyczne, mając na uwadze stan faktyczny sprawy, podany we wniosku o wydanie interpretacji, w zakresie niezbędnym z punktu widzenia wszystkich jego elementów mogących mieć znaczenia klasyfikacyjne, powinny dokonać oceny, w jakim grupowaniu tej właśnie klasyfikacji mieszczą się towary sprzedawane przez spółkę.

Ustawa o podatku od towarów i usług w pozycji nr 26 załącznika nr 10 do ustawy wyraźnie odwołuje się do konkretnego symbolu PKWiU 2008 r. (10.73.11.0), a w pozycji 28 tego załącznika odwołuje się do symbolu PKWiU (10.85.1) uzależniając zastosowanie obniżonej stawki VAT od zakwalifikowania produktów do tego grupowania. Organ był więc zobowiązany do oceny prawidłowości zakwalifikowania opisanych we wniosku produktów do w/w. grupowania, tym samym do udzielenia odpowiedzi, czy sprzedaż takich produktów podlega opodatkowaniu stawką 5% VAT. We wniosku spółka bardzo szczegółowo opisała poszczególne etapy produkcji klusek, składniki z jakich powstają oraz ich skład procentowy Podano także do jakich dwóch pozycji klasyfikacji PKWiU produkty te mogą być zakwalifikowane.

Naczelny Sąd Administracyjny z 13 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 1077/17 stwierdził, że zasadnie Sąd pierwszej instancji podkreślił, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i z tego tytułu podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez organ interpretacyjny w kontekście stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku o wydanie interpretacji. Wbrew temu co twierdzi organ z wniosku o wydanie interpretacji wynikał dokładny opis produkowanego przez Spółkę produktu. W sytuacji, gdy na sposób opodatkowania wpływ ma symbol PKWiU nie można przyjąć, że stanowi on jedynie element stanu faktycznego wniosku o interpretację, z pominięciem jego normatywnego charakteru. Uznanie, że wyłączną kompetencję w określaniu prawidłowej klasyfikacji statystycznej dla świadczonych przez siebie usług czy towarów ma podatnik, musiałoby skutkować pozbawieniem organu podatkowego możliwości ingerencji w takie stanowisko. Tymczasem niesporne jest, że w trakcie postępowania wymiarowego organ podatkowy weryfikuje również stanowisko podatnika w tym zakresie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 938/16 dostępny w internetowej bazie orzeczeń na stronie www.orzeczeniansa.gov.pl).

W wyniku wydanych orzeczeń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 71/17 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 1077/17, tut. organ został zobowiązany do ponownego rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

Podstawowa stawka podatku, na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zostały wymienione:

• pod pozycją 36 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne - symbol PKWiU 10.73.11.0,
• pod pozycją 42 - Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%-symbol PKWiU ex 10.85.1,
• pod pozycją 48 - Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% - symbol PKWiU ex 10.89.15.0

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy towar lub usługa wymieniony w załączniku nr 3 do ustawy, jednocześnie na mocy innego przepisu korzysta ze zwolnienia od podatku lub podlega opodatkowaniu stawką niższą niż 8% (do 31 grudnia 2016 r.), to zapis załącznika nie znajduje dla danego towaru lub usługi zastosowania.

Natomiast na mocy art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% wymieniono:

• pod pozycją 26 Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne symbol PKWiU 10.73.11.0,
• pod pozycją 28 Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% symbol PKWiU ex 10.85.1.

Z objaśnienia do załącznika nr 10 wynika, co następuje:

1. ex dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania,
2. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. produkuje, a następnie sprzedaje kluski na parze. Odbiorcami klusek na parze są hurtownie, markety, sklepy wielkopowierzchniowe, firmy cateringowe.

Produkcja klusek na parze realizowana jest w trzech rodzajach, tj. kluski na parze z nadzieniem o smaku czekoladowym, kluski na parze z nadzieniem owocowym oraz kluski na parze (bez nadzienia).

Każdy z rodzajów klusek na parze jest produktem chłodzonym, pakowanym w atmosferze ochronnej. Celem spożycia produkt należy jedynie podgrzać na parze przez okres około 3 minut.

Składnikami klusek na parze są: mąka pszenna, woda, cukier, drożdże, olej rzepakowy, mleko w proszku, sól. Kluski na parze mogą zawierać jaja, siarczany, gorczycę, orzechy, seler i sezam. Kluski na parze nie zawierają alkoholu.

W ocenie Spółki prawidłowe jest zakwalifikowanie klusek na parze do grupowania l0.85.14.0 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych lub ewentualnie 10.73.11.0 Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne, a w konsekwencji stosowanie przez Spółkę do dostawy klusek na parze stawki VAT w wysokości 5%.

Przechodząc do oceny prawidłowości przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wprawdzie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5% dla dostawy ww. klusek na parze, jednakże z treści wniosku wynika, że Wnioskodawcy oczekuje od organu oceny zaklasyfikowania każdego z trzech opisanych rodzajów klusek na parze do właściwego grupowania PKWiU.

Trzeba też jeszcze raz zaznaczyć, że niniejsza sprawa była przedmiotem skargi do WSA a następnie do NSA.

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 71/17 WSA uchylił postanowienie organu II instancji oraz poprzedzające je postanowienie w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W ww. wyroku WSA wskazał, że we wniosku Spółka szczegółowo opisała poszczególne etapy produkcji klusek, składniki z jakich powstają oraz ich skład procentowy. Podano także do jakich dwóch pozycji klasyfikacji PKWiU produkty te mogą być zakwalifikowane. W ocenie WSA organ był więc zobowiązany do oceny prawidłowości zakwalifikowania opisanych we wniosku produktów do grupowania PKWiU i możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT 5%.

Następnie wyrokiem z dnia 13 września 2019 r. sygn. akt I FSK 1077/17 NSA oddalając skargę kasacyjną organu podzielił stanowisko WSA, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i z tego tytułu podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez organ interpretacyjny w kontekście stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku o wydanie interpretacji.

Stanowisko wyrażone w obu ww. orzeczeniach przesądza zatem o konieczności oceny zakwalifikowania ww. produktów do odpowiedniego grupowania PKWiU w celu określania właściwej dla nich stawki podatku VAT.

Zgodnie z przywołanym już wcześniej art. 41 ust. 2a ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5% dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ww. ustawy, przy czym w poz. 26 tego załącznika zostały wskazane sklasyfikowane w PKWiU 10.73.11.0 Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne, a w poz. 28 sklasyfikowane w PKWiU ex 10.85.1. Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Należy zaznaczyć, że dla potrzeb podatku VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Integralną częścią ww. rozporządzenia są zasady Metodyczne Polskiej Klasyfikacji Usług (PKWiU 2008), z których wynikają m.in. następujące wskazówki w zakresie zasad klasyfikacji statystycznej towarów i usług:

1. Klasyfikacje statystyczne są ze sobą zharmonizowane. Wyróżnia się zharmonizowanie klasyfikacji tego samego rodzaju w ramach systemów: ONZ, UE, krajowych oraz zharmonizowanie klasyfikacji różnego rodzaju, czyli np. klasyfikacji działalności z klasyfikacjami produktów.
2. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) jest klasyfikacją obejmującą grupowania produktów w podziale siedmiopoziomowym określoną przez Polską Klasyfikację Działalności (PKD 2007) oraz Nomenklaturę Scaloną (CN 2007).
3. Ogólne zasady określania zakresu rzeczowego grupowań PKWiU 2008 w zakresie wyrobów tworzono, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału. W oparciu o te założenia zbudowane są również międzynarodowe klasyfikacje handlu zagranicznego: Zharmonizowany System Oznaczenia i Kodowania Towarów (HS) oraz Nomenklatura Scalona (CN).
4. W celu maksymalnego zharmonizowania międzynarodowych klasyfikacji wyrobów na potrzeby statystyki produkcji z wcześniej opracowanymi międzynarodowymi klasyfikacjami towarów na potrzeby handlu zagranicznego - przy opracowywaniu klasyfikacji wyrobów posłużono się jako blokami konstrukcyjnymi pozycjami Nomenklatury Scalonej (CN). Z tych względów, w PKWiU 2008 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że każde grupowanie PKWiU 2008 odpowiada całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN. Ich symbole podano w kolumnie 3 schematu klasyfikacji.
5. Przy zaliczaniu produktów do określonego grupowania PKWiU 2008 należy posługiwać się:
   • niniejszymi zasadami metodycznymi,
   • nazwami grupowań końcowych PKWiU 2008,
   • wyjaśnieniami i wskazówkami zawartymi w osobnych publikacjach: Wyjaśnienia do Taryfy Celnej wydane rozporządzeniem Ministra Finansów oraz Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C,
   • ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN).

Z powyższych zasad metodycznych wynika zatem, że zachodzi ścisłe powiązanie pomiędzy PKWiU z 2008 r. a Nomenklaturą Scaloną (CN 2007) wynikające z tego, że zakres rzeczowy większości grupowań PKWiU obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN. Stąd schemat klasyfikacji stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) zawiera w układzie tabelarycznym symbol PKWiU przypisany do nazwy grupowania oraz powiązanie z CN-2007.

Kierując się zatem kluczem powiązań pomiędzy PKWiU a CN należy wskazać, że:

• PKWiU 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne znajduje powiązanie z kodami CN 1902 11 00 (tj. Makarony niepoddane obróbce cieplnej, nienadziewane ani nieprzygotowane inaczej, zawierające jaja) oraz CN 1902 19 (tj. Makarony niepoddane obróbce cieplnej, nienadziewane ani nieprzygotowane inaczej, niezawierające jaja). Poprzez ww. klucz powiązań można stwierdzić, że ww. grupowanie generalnie odnosi się do wyrobów niepoddanych obróbce cieplnej i dotyczy ciast makaronowych niezawierających w swoim składzie drożdży. Jak natomiast wynika z opisu sprawy kluski na parze zawierają drożdże, a ponadto w procesie produkcyjnym są poddawane ugotowaniu na parze (parowaniu w 100°C przez 19 minut);
• PKWiU 10.85.14.0 - Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych jest powiązanie z kodami CN 1902 20 (tj. Makarony nadziewane mięsem lub innymi substancjami, nawet poddane obróbce cieplnej lub inaczej przygotowane) oraz CN 1902 30 (tj. Makarony poddane obróbce cieplnej lub inaczej przygotowane - z wył. nadziewanych). W tym przypadku istotnym jest jednak to, że klasa PKWiU 10.85.14.0 obejmuje gotowe (tj. przygotowane, przyprawione i ugotowane) posiłki i dania składające się co najmniej z dwóch różnych składników, mrożone w puszkach, w słoikach, pakowane próżniowo lub przy pomocy innych technologii opakowań ze zmodyfikowaną atmosferą. Z powyższego wynika zatem, że ww. klasa generalnie nie obejmuje posiłków/dań jednoskładnikowych, a więc takich, które składałyby się z jednego produktu. Kluski na parze pomimo swego składu i bez względu na to czy zawierają/bądź nie nadzienia jako jeden produkt nie mogą stanowić posiłku/dania dwuskładnikowego.

W związku z powyższym w ocenie tut. Organu wskazane przez Wnioskodawcę klasyfikacje nie mogą mieć zastosowania do opisanych we wniosku klusek na parze.

W tej sytuacji właściwym jest zaklasyfikowanie tych produktów do PKWiU 10.89.19.0 jako Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane. Kierując się kluczem powiązań pomiędzy PKWiU a CN należy wskazać, że symbolowi PKWiU 10.89.19 odpowiada kod CN 1901 90.

Kod CN 1901 oznacza m.in. przetwory spożywcze, z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające

Jak wynika z not wyjaśniających do ww. kodu celnego zawartych w Informacyjnym Systemie Zintegrowanej Taryfy Celnej (ISZTAR4) niniejsza pozycja obejmuje, między innymi, przetwory takie jak: Knödel (knedle), Klösse (kluski), Nockerln (kluski) zawierające takie składniki jak semolina, mąka zbożowa, bułka tarta, tłuszcz, cukier, jaja, przyprawy, drożdże, dżem lub owoce.

Mając na względzie powyższy związek pomiędzy PKWiU a CN w celu właściwego zaklasyfikowania produkowanych i oferowanych na sprzedaż klusek na parze można odwołać się także pomocniczo do Wiążącej Informacji Taryfowej wydanej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie nr WIT PLBTIWIT-2018-001117, zgodnie z którą Produkt spożywczy w kształcie okrągłych bułeczek drożdżowych, poddanych obróbce termicznej tzw. parowaniu, zawierający w swoim składzie m.in. mąkę pszenną, drożdże, wodę cukier, sól, olej rzepakowy, jaja w proszku. Pakowany w atmosferze ochronnej, chłodzony. Przygotowanie produktu do spożycia w kuchence mikrofalowej lub na parze pod przykryciem. Opakowanie o masie netto 500g został zaklasyfikowany pod kodem CN 1901 90 99.

Powołane przez Wnioskodawcę symbole, tj. PKWiU 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne oraz PKWiU 10.85.14.0 - Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych nie znajdują powiązania z ww. kodem CN 1901 90 99, a tym samym zaklasyfikowanie produkowanych przez Wnioskodawcę klusek na parze do ww. grupowań jest niewłaściwe.

Mając powyższe na względzie w ocenie tut. Organu wskazane przez Wnioskodawcę klasyfikacje PKWiU 10.73.11.0 oraz PKWiU 10.85.19.0 nie są właściwe dla produkowanych przez Wnioskodawcę klusek na parze. W tej sytuacji należy przyjąć, że symbolem właściwym będzie symbol PKWiU 10.89.19.0, pod którym mieszczą się Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane. Tym samym brak jest podstaw do zastosowania stawki podatku VAT 5% dla ich dostawy. Natomiast na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z pozycją nr 48 załącznika nr 3, w której zostały wymienione Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% o symbolu PKWiU ex 10.89.19.0 ww. kluski na parze podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki VAT 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że od dnia 1 listopada 2019 r., na podstawie art. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) nastąpiła zmiana przepisów ustawy o VAT.

Jednocześnie jednak zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, przepisy, w brzmieniu nadanym ww. ustawą z 9 sierpnia 2019 r., stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r.

Ponadto, należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 kwietnia 2020 r. może być określona tylko i wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej