Temat interpretacji
Określenie czy Spółka, jest podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15, z tytułu udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
(...) r. wpłynął Państwa wniosek z (...) r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. określenia czy Spółka, jest podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15, z tytułu udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z (...) r. (wpływ (...) r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem z Grupy Kapitałowej (...) („Grupa”).
Grupa zrzesza Spółki świadczące przede wszystkim usługi deweloperskie.
Obecnie u Wnioskodawcy jedynym przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność finansowa, na którą składa się udzielanie pożyczek wewnątrzgrupowych.
Spółka jest także komandytariuszem w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa.
Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, ani nie jest na etapie rejestracji.
W uzupełnieniu z (...) r. Wnioskodawca wskazał, że:
a)Udzielane przez (...) Sp. z o.o. pożyczki na rzecz podmiotów z Grupy mają charakter odpłatny, a zastosowane wynagrodzenie w postaci odsetek naliczane jest wg wartości WIBOR (co do zasady, 3M) powiększonej o 3% marżę. Wartości te znajdują potwierdzenie jako oprocentowanie rynkowe zgodnie z posiadanym przez spółkę analizą porównawczą (tzw. Benchmark).
b)(...) Sp. z o.o. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców z dniem (...) roku, która to data jest umowną datą formalnego rozpoczęcia działalności gospodarczej przez Spółkę.
c)(...) Sp. z o.o. nie osiąga przychodów ze sprzedaży towarów lub usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
d)W okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 (...) Sp. z o.o. rozliczał przychody i koszty wynikające z udziału kapitałowego w spółce komandytowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: (...)) jako komandytariusz tej spółki.
Od (...) Spółka rozliczała już tylko swoje przychody i koszty, wynikające ze świadczenia usług finansowych działalności (tylko finansowe).
Poniższa tabela prezentuje przychody i koszty (...) za rok 2021 z podziałem na własne i te wynikające z roli komandytariusza:
(...)
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług
Czy w związku z udzielaniem pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy, Spółka jest z tego tytułu podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pomimo że nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług
W związku z udzielaniem pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy, Spółka jest z tego tytułu podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. i w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pomimo że nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. z 2021 poz. 685 ze zm.) o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ust. 2 wskazuje zaś, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na podstawie ww. przepisów, bezspornym jest że status podatnika w świetle ustawy o VAT nie jest uwarunkowany dokonaniem rejestracji dla celów podatku VAT (czy to jako podatnik VAT czynny, czy to jako podatnik VAT zwolniony).
W świetle art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zaś art. 113 ust. 2 pkt 2b ustawy o VAT dodaje, że do wartości sprzedaży nie wlicza się usług o których mowa m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 38.
Art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT mówi, że zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W związku z faktem, iż Wnioskodawca w rzeczywistości nie prowadzi innej działalności operacyjnej poza udzielaniem pożyczek, nie są spełnione przesłanki skutkujące koniecznością rejestracji dla celów podatku VAT.
Nie przesądza to jednak o fakcie, że pożyczka nie została udzielona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w znaczeniu ustawy o VAT (tj. przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2). Udzielanie pożyczek jest bowiem czynnością mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie usługa udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z grupy stanowi czynność przedmiotowo zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38.
W interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2015 r. (sygn. IBPP2/4512-778/15/EK) wskazano, że co do zasady udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą (...) można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pomimo braku formalnego obowiązku rejestracji dla celów podatku VAT, Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zdefiniowanym w art. 15 ust. i ust. 2 ustawy o VAT.
Potwierdza to przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 czerwca 2017 r. (0111-KDIB4.4014.33.2017.2.BD), w której organ nie zakwestionował faktu bycia podatnikiem podatku od towarów i usług, pomimo braku rejestracji na cele podatku VAT w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
1)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
2)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu :
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy,
jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono te kwotę.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy,
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z przepisu art. 113 ust. 13 wynika, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie dokonuje dostaw towarów wskazanych w pkt 1 lit. a-g oraz nie świadczy usług, o których mowa w pkt 2 lit. a-d tego przepisu.
Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem:
przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.
Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.
W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług. Natomiast podmiot udzielający pożyczki w tej sytuacji występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zatem na gruncie przepisów podatku od towarów i usług mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo podmiotem z Grupy Kapitałowej (...). Grupa zrzesza Spółki świadczące przede wszystkim usługi deweloperskie.
Obecnie jedynym przedmiotem prowadzonej przez Państwa działalności jest działalność finansowa, na którą składa się udzielanie pożyczek wewnątrzgrupowych. Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, ani nie jest na etapie rejestracji. Udzielane przez Państwa pożyczki na rzecz podmiotów z Grupy mają charakter odpłatny.
Nie osiągacie Państwo przychodów ze sprzedaży towarów lub usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielając oprocentowanych pożyczek podmiotom z Grupy działają Państwo w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.
W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielania przez Państwa odpłatnej pożyczki, na rzecz podmiotów z Grupy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie
z art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W przypadku podmiotów korzystających ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zwolnienia podmiotowego, albo wykonujących wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług złożenie zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług jest fakultatywne.
Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą m.in. Państwa działania w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15, z tytułu udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy, pomimo niezłożenia zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 96 ust.3.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielanie odpłatnych pożyczek przez Państwa na rzecz podmiotów z Grupy stanowi odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Występujecie Państwo w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zatem na gruncie przepisów podatku od towarów i usług w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednocześnie jeżeli faktycznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczycie Państwo czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, ale wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym przekroczyła kwotę 200.000,00 zł, to nie możecie Państwo korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a co za tym idzie udzielenie pożyczki nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast z uwagi na to, że usługi udzielania odpłatnej pożyczki mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługi udzielania pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy korzystają Państwo ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Wykonując wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, nie mają Państwo obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy.
Niezłożenie przez Państwa zgłoszenia rejestracyjnego w oparciu o art. 96 ust. 3 ustawy, nie powoduje, że udzielając pożyczek nie działają Państwo w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, że Spółka, jest podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15, z tytułu udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy, pomimo niezłożenia zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 96 ust.3, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).