Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy dla usług w zakresie świadczeń stomatologicznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 9 września 2020 r. (data wpływu 14 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy dla usług w zakresie świadczeń stomatologicznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy dla usług w zakresie świadczeń stomatologicznych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 września 2020 r., złożonym w dniu 9 września 2020 r. (data wpływu 14 września 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 20 sierpnia 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 20 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 września 2020 r.):

Wnioskodawca (Szpital) w () jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej utworzonym i nadzorowanym przez Ministra ().
Zgodnie ze statutem celem szpitala jest udzielanie świadczeń zdrowotnych, promocja zdrowia, realizowanie zadań zleconych przez Ministra (). W ramach tej działalności szpital udziela świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty.

Na tę okoliczność () oraz () zwróciły się do szpitala z zapytaniem ofertowym dotyczącym zabezpieczenia żołnierzy w dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza dentysty przysługujące żołnierzom zawodowym zajmującym stanowisko służbowe:

• pilota samolotu lub instruktora-pilota samolotu naddźwiękowego, który wykonuje loty na tym samolocie;

• w składzie załogi okrętu podwodnego (), bez względu na nazwę tego stanowiska;

• na którym w ramach obowiązków wynikających z karty opisu stanowiska służbowego wykonuje zadania pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego, bez względu na nazwę tego stanowiska;

• w jednostkach podległych () (), (), () oraz (), (), na którym wykonuje zadania polegające na bezpośrednim fizycznym zwalczaniu terroryzmu lub w tym zakresie uczestniczy w szkoleniu, bez względu na nazwę tego stanowiska służbowego,
  oraz o wycenę tych świadczeń.

Następstwem wyboru oferty Wykonawcy jest zawarta umowa. Przedmiotem tej umowy jest udzielanie zamówienia na wykonywanie świadczeń zdrowotnych dla żołnierzy zawodowych w zakresie określonym przez Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. w sprawie dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty i materiałów stomatologicznych przysługujących żołnierzom zawodowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 210, poz. 1252) tj.:

1. oceny stanu układu stomatologicznego na podstawie zdjęcia pantomograficznego, wykonywanego nie częściej niż jeden raz w roku;
2. stomatologii zachowawczej z endodoncją:
   1. opracowanie i wypełnienie ubytków próchnicowych klasy od I do V według Blacka oraz ubytków pochodzenia niepróchnicowego z użyciem materiałów kompozytowych światłoutwardzalnych, cementów glasjonomerowych i ćwieków okołomiazgowych,
   2. leczenie endodontyczne z wypełnieniem wszystkich kanałów w zębach bocznych przedtrzonowych i trzonowych z wykonaniem niezbędnych radiogramów zębowych;
3. chirurgii stomatologicznej - resekcja wierzchołka korzeni zębów w obu łukach zębowych z dopełnieniem wstecznym;
4. chorób błon śluzowych przyzębia:
   1. kiretaż otwarty,
   2. założenie opatrunku peridontologicznego,
   3. usunięcie złogów nazębnych raz na kwartał w obrębie całego uzębienia.

Dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza dentysty i materiały stomatologiczne przysługują żołnierzom zajmującym stanowiska służbowe określone w Rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. w sprawie dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty i materiałów stomatologicznych przysługujących żołnierzom zawodowym ze względu na specyfikę służby wojskowej żołnierzy zawodowych oraz warunki i właściwości służby uzasadniające udzielanie świadczeń stomatologicznych.

W/w dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza dentysty i materiały stomatologiczne mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia.

Pod pojęciem materiały stomatologiczne należy rozumieć wszystkie materiały stomatologiczne niezbędne do wykonania przedmiotu umowy.

Materiały stomatologiczne stanowią element niezbędny do wykonania dodatkowych świadczeń stomatologicznych i nie stanowią przedmiotu dostawy odrębnej od świadczonych usług.

Podstawą tych umów jest:

1. Ustawa o Służbie Wojskowej Żołnierzy Zawodowych z dnia 11 września 2003 r.,
2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. w sprawie dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty i materiałów stomatologicznych przysługujących żołnierzom zawodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonywanie usług przez Wnioskodawca w () w zakresie przysługujących żołnierzom zawodowym dodatkowych świadczeń stomatologicznych oraz materiałów stomatologicznych na podstawie Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. podlega zwolnieniu od podatku towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepisy ustawy o Służbie Wojskowej Żołnierzy Zawodowych określają kiedy żołnierzom zawodowym przysługują bezpłatne dodatkowe świadczenia stomatologiczne oraz materiały stomatologiczne:

• w razie wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz na określonych stanowiskach służbowych;

• w okresie przygotowania do pełnienia służby poza granicami państwa;

• przez okres sześciu miesięcy po powrocie do kraju po zakończeniu służby poza granicami państwa.

W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1175) zawarte są regulacje dotyczące badań lekarskich pracowników, gdzie w art. 5 ust. 1 pkt 2 mówi się, że służba medycyny pracy realizuje zadania określone w ustawie w odniesieniu również do osób pozostających w stosunku służbowym. Dalej ta sama ustawa w art. 8 nakłada na Ministra Obrony Narodowej obowiązek określenia w drodze rozporządzeń zadań nie wymienionych w art. 6 ust. 1 ustawy, a wynikających ze specyfiki ryzyka zawodowego osób zatrudnionych lub pozostających w stosunku służbowym w podległych lub nadzorowanych zakładach pracy lub innych jednostkach organizacyjnych.

Wykonywanie usług przez Wnioskodawcę w zakresie przysługujących żołnierzom zawodowym dodatkowych świadczeń stomatologicznych oraz materiałów stomatologicznych na podstawie Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. oraz ustawy o Służbie Wojskowej Żołnierzy Zawodowych mieszczą się w kategorii zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług gdyż w świetle powyższego artykułu celem tych usług jest zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zatem zwolnieniu od podatku VAT podlegają wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki służą mianowicie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty, a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej utworzonym i nadzorowanym przez Ministra (). Wnioskodawca zawarł umowę na wykonywanie świadczeń zdrowotnych dla żołnierzy zawodowych, tj.: ocena stanu układu stomatologicznego na podstawie zdjęcia pantomograficznego, wykonywanego nie częściej niż jeden raz w roku, stomatologia zachowawcza z endodoncją (opracowanie i wypełnienie ubytków próchnicowych klasy od I do V według Blacka oraz ubytków pochodzenia niepróchnicowego z użyciem materiałów kompozytowych światłoutwardzalnych, cementów glasjonomerowych i ćwieków okołomiazgowych, leczenie endodontyczne z wypełnieniem wszystkich kanałów w zębach bocznych przedtrzonowych i trzonowych z wykonaniem niezbędnych radiogramów zębowych), chirurgia stomatologicznej - resekcja wierzchołka korzeni zębów w obu łukach zębowych z dopełnieniem wstecznym, choroby błon śluzowych przyzębia (kiretaż otwarty, założenie opatrunku peridontologicznego, usunięcie złogów nazębnych raz na kwartał w obrębie całego uzębienia).

Dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza dentysty i materiały stomatologiczne przysługują żołnierzom zajmującym stanowiska służbowe określone w Rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 września 2011 r. w sprawie dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty i materiałów stomatologicznych przysługujących żołnierzom zawodowym ze względu na specyfikę służby wojskowej żołnierzy zawodowych oraz warunki i właściwości służby uzasadniające udzielanie świadczeń stomatologicznych. Ww. dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza dentysty i materiały stomatologiczne mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia. Materiały stomatologiczne stanowią wszystkie materiały stomatologiczne niezbędne do wykonania przedmiotu umowy. Materiały stomatologiczne stanowią element niezbędny do wykonania dodatkowych świadczeń stomatologicznych i nie stanowią przedmiotu dostawy odrębnej od świadczonych usług.

W analizowanej sprawie wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy wykonywana przez Wnioskodawcę usługa, na którą składają się świadczenie stomatologiczne oraz zapewnienie materiałów stomatologicznych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że przedmiotem zawartej pomiędzy Szpitalem a zleceniodawcą umowy jest wykonanie świadczeń stomatologicznych na rzecz żołnierzy zawodowych. Natomiast zapewnienie materiałów stomatologicznych stanowi element niezbędny do wykonania dodatkowych świadczeń stomatologicznych i tym samym nie stanowi przedmiotu dostawy odrębnej od świadczonych przez Wnioskodawcę usług. W konsekwencji w analizowanym przypadku mamy do czynienia z kompleksowym świadczeniem usług stomatologicznych przez Szpital będący podmiotem leczniczym w rozumieniu przepisów ustawy o działalności leczniczej.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy definiujący zwolnienie od podatku od towarów i usług ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

W związku z powyższym, należy przeanalizować czy Wnioskodawca będący usługodawcą opisanych we wniosku świadczeń wypełnia przesłankę o charakterze podmiotowym.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o działalności leczniczej.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej, podmiot wykonujący działalność leczniczą oznacza podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęgniarkę lub fizjoterapeutę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej. Zatem stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie została spełniona przesłanka podmiotowa niezbędna dla zastosowania zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Drugim warunkiem, który determinuje zastosowanie zwolnienia od podatku dla usług opieki medycznej jest zakres przedmiotowy tych czynności.

Do rozstrzygnięcia pozostaje zatem kwestia ustalenia, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie świadczeń stomatologicznych stanowią usługi, które ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia lub za usługi ściśle z tymi usługami związane.

Ustawa zwalnia od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, ale służące wyłącznie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Przy czym termin profilaktyka oznacza wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Termin zachowywanie rozumiane jest z kolei, jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo ratowanie, należy odwołać się do słów ratować i ratownictwo. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo przywracać oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś znajdzie się w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawienie się, polepszenie. Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Należy wskazać, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia przywracanie zdrowia, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

W analizowanej sprawie na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca realizuje świadczenia stomatologiczne obejmujące dodatkowe świadczenie stomatologiczne oraz materiały stomatologiczne. Jednocześnie, z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że realizowane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie świadczeń stomatologicznych mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia. Zatem wykonywane przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i tym samym spełniają przesłankę przedmiotową, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie realizowane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie świadczeń stomatologicznych są opodatkowane podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi - w odpowiedniej części - wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej.

W związku z powyższym, nienależna opłata w kwocie 40 zł, uiszczona w dniu 8 września 2020 r., zostanie zwrócona - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej - na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej