Temat interpretacji
Obowiązek ewidencjonowania na kasie on-line działalności związanej z prowadzeniem klubu bilardowego, w którym serwowane są napoje.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku ewidencjonowania na kasie on-line działalności związanej z prowadzeniem klubu bilardowego, w którym serwowane są napoje. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2022 r. (wpływ 5 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan klub bilardowy, Pana działalność skupia się na rozrywce i rekreacji. W lokalu posiada Pan napoje, alkohol, drinki, piwo z nalewaka, kawę czy herbatę. Klienci we własnym zakresie mogą zamówić jedzenie z firmy zewnętrznej (rozliczają się bezpośrednio u dostawcy). Zaznacza Pan, że jest to forma grzecznościowa z Pana strony, nie jest to część Pana działalności.
W związku z ostatnią wizytą kontroli pojawia się wątpliwość o wymogu posiadania kasy on-line.
Z wiedzy, którą nabył Pan przez kontakt z organami skarbowymi w 2020 r. (były to rozmowy telefoniczne i osobiste, nie posiada Pan interpretacji indywidualnej) obowiązek wymiany kasy wynikający z przepisów, w Pana przypadku mowa jest o powiązaniu z gastronomią – świadczenie usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania – otrzymał Pan informacje, że Pana działalność nie podlega obowiązkowi wymiany kasy fiskalnej.
Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku
W klubie bilardowym kawa przygotowywana jest w ekspresie, kawę podaje obsługa lub Pan. Herbarta kupowana jest w saszetkach, a obsługa zalewa ją wodą. Drink, np. whisky z colą obsługa lub Pan podaje w następujący sposób: zakupiona whisky wlewana jest do szklanki i dodatkowo podawana jest coca-cola w butelce, także kupiona w hurtowni. W lokalu nie jest przygotowywany alkohol, jest on zakupiony w hurtowni, a klientowi może być przez Pana lub obsługę serwowany w oryginalnej butelce, szklance albo kieliszku. W lokalu nie jest ważone piwo, zakupione piwo jest przez obsługę lub Pana nalewane do szklanek, kufli o pojemności: 0,3l, 0,5l, 1l i podawane klientowi.
W lokalu miała miejsce kontrola Urzędu Skarbowego. Kontrolerzy uznali, że nie mogą jednoznacznie w Pana przypadku stwierdzić, czy podlega Pan pod przepisy o wymianie kasy fiskalnej.
Pytanie
Czy w przypadku prowadzonej działalności klubu bilardowego w przeważającym zakresie rozrywki i rekreacji jest Pan zobowiązany do posiadania kasy on-line?
Pana stanowisko w sprawie
W głównej mierze zajmuje się Pan rozrywką i rekreacją, dlatego też uważa Pan, że nie był zobowiązany do wymiany kasy, stanowisko to oparł Pan na wiedzy zdobytej w 2020 r.
Pana zdaniem powinien Pan wymienić kasę w momencie zapełnienia pamięci obecnej kasy.
Nieporozumienie wynikające z kontroli może wynikać z kodu PKD i Pana wcześniejszej działalności, prowadził Pan pizzerię – lokal gastronomiczny, aktualne zajmuje się Pan rozrywką i rekreacją w formie klubu bilardowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Zgodnie z tym przepisem,
podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.
Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia,
zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia,
w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
Stosownie natomiast do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia,
zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.
Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia,
zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.
Powołane wyżej przepisy rozporządzenia przewidują zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia zawierającym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania (zwolnienie przedmiotowe) oraz związane z osiąganym przez podatników obrotem (zwolnienie podmiotowe).
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 rozporządzenia.
Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Przepisy te zakładają m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
W myśl art. 111a ust. 3 ustawy o VAT,
kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:
1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
b)obejmujących określenie:
·sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
·sposobu pracy kasy rejestrującej,
c)zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
Art. 111 ust. 6a ustawy o VAT,
określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).
Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że
przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali zobowiązani do wymiany kas rejestrujących na kasy on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.
Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b ustawy,
podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3 ustawy.
Kasa rejestrująca z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii – stosownie do treści art. 145a ust. 2 ww. ustawy,
musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane, a w przypadku kasy z elektronicznym zapisem kopii – dodatkowo zapewniać bezpieczne ich przesyłanie na zewnętrzne nośniki danych.
Stosownie do art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy,
podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. - do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.
Stosownie do art. 145b ust. 2 ustawy,
przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1.
Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy,
minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.
W tym miejscu należy wskazać, że 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059). Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia,
przedłużono terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania,.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan klub bilardowy, Pana działalność skupia się na rozrywce i rekreacji. W lokalu sprzedaje Pan napoje, alkohol, drinki, piwo z nalewką, kawę czy herbatę. W klubie bilardowym kawa przygotowywana jest w ekspresie, kawę podaje obsługa lub Pan. Herbarta kupowana jest w saszetkach, a obsługa zalewa ją wodą. Drinki i piwo nalewane są i podawane przez obsługę lub Pana.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku prowadzonej działalności klubu bilardowego, w którym sprzedawane są ww. napoje jest Pan zobowiązany do posiadania kasy on-line.
Odnosząc się do obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas on-line, należy zauważyć, że dotyczy on, jak już wyżej wskazano, tylko ściśle określonych grup podatników.
Pana zdaniem w związku z tym, że w głównej mierze zajmuje się Pan rozrywką i rekreacją, nie był Pan zobowiązany do wymiany kasy.
W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy w odniesieniu do prowadzonego przez Pana klubu bilardowego, w którym obsługa przygotowuje i podaje klientom napoje (kawa, herbata drinki, alkohol, piwo z nalewką) mamy do czynienia ze sprzedażą realizowaną przez stacjonarną placówkę gastronomiczną, w której są świadczone usługi związane z wyżywieniem.
Mając na uwadze powyższe konieczne jest zdefiniowanie dwóch elementów:
- usług związanych z wyżywieniem,
- stacjonarnej placówki gastronomicznej.
Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych usług, jednakże bazując pomocniczo na tych klasyfikacjach należy stwierdzić, że usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w Dziale 56 PKWiU, który to dział obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy uznać, że w klubie bilardowym sprzedaje Pan napoje (kawa, herbata, drinki i piwo). Napoje te przygotowywane i podawane są przez obsługę lub Pana. Tym samym w klubie bilardowym przygotowuje Pan na rzecz konsumenta gotowe do spożycia napoje i świadczy tym samym usługę gastronomiczną.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”. Natomiast zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, to obiekt którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.
Placówki gastronomiczne dzielą się na:
- placówki ogólnie dostępne;
- placówki nastawione na obsługę określonych grup konsumentów.
Placówki gastronomiczne mogą być prowadzone m.in. w obrębie hoteli, moteli, zajazdów, schronisk, pól campingowych, w pensjonatach, domach wypoczynkowych i innych miejscach krótkotrwałego pobytu jak też w wagonach kolejowych wchodzących w skład pociągu oraz na statkach pasażerskich. Do placówek gastronomicznych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Z kolei punktem gastronomicznym jest placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taką jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp. Jednocześnie stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja itp. Sezonowa placówka gastronomiczna natomiast to placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż sześć miesięcy w roku kalendarzowym. Wg Głównego Urzędu Statystycznego, stacjonarne placówki gastronomiczne to m.in. bary, punkty gastronomiczne, restauracje, sezonowe placówki gastronomiczne, stołówki.
Zatem należy stwierdzić, że prowadząc w klubie bilardowym sprzedaż usług gastronomicznych, tj. sprzedaż kawy, herbaty, drinków – świadczy Pan usługi związane z wyżywieniem w stacjonarnej placówce gastronomicznej.
Tym samym, mając na uwadze powyższe regulacje prawne, należy stwierdzić, że w ramach prowadzonego klubu bilardowego prowadzi Pan sprzedaż usług gastronomicznych, zatem stosownie do zapisu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, był Pan zobowiązany od 1 stycznia 2021 r. do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kasy on-line, tj. kasy umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas.
Dodatkowe informacje
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).