W przyszłości Wnioskodawca planuje postępować w analogiczny sposób.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiadając na pytanie nr 1 opisana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Dodatkowo powyższy przepis stosuje się pod warunkiem, że zarówno nabywcą towarów jak i dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Wnioskodawca zamawia gotowy produkt, który jest wykonywany na zamówienie i jest projektowany zgodnie z aktualnymi potrzebami. Aby urządzenie mogło być uznane za sprawne, musi również przejść testy sprawności, jak każdy inny element współpracujący z innymi urządzeniami. Są to jednak czynności, które mają na celu wyprodukowanie gotowego przedmiotu, więc nie można mówić o nabyciu usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiadając na pytanie nr 2 wpłata zaliczki nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, mimo wystawienia faktury przez Kontrahenta Unijnego. Obowiązek podatkowy powstanie w chwili wystawienia faktury końcowej dokumentującej dostawę.

Kwestie związane z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uregulowane zostały w art. 20 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy obowiązek podatkowy przy transakcjach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów rodzi się w momencie, gdy podatnik wystawi fakturę - jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca, który następuje po miesiącu dokonania dostawy towaru - przedmiotu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Powyższy przepis wskazuje, że powstanie obowiązku podatkowego związane jest z wystawieniem faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę realizowaną przez podatnika z kraju członkowskiego dla podatnika VAT dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jednakże obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje w chwili wystawienia faktury dokumentującej tę transakcję, wyłącznie wówczas, gdy faktura dokumentująca dokonaną transakcję została wystawiona nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Tym samym jeżeli faktura dokumentująca nabycie wewnątrzwspólnotowe zostanie wystawiona później niż termin wymieniony w art. 20 ust. 5 ustawy (tj. po 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia), wówczas obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje wraz z dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez podatnika VAT.

W odniesieniu do zaliczek należy wskazać, że ustawodawca nie łączy powstania obowiązku podatkowego z zapłatą czy też otrzymaniem zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Również obowiązek podatkowy nie powstaje w związku z wystawieniem czy też otrzymaniem faktury dokumentującej zaliczkę na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zaś w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Jednocześnie stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Z okoliczności przedmiotowej spawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE zajmującym się produkcją maszyn i urządzeń przemysłowych. Wnioskodawca złożył zamówienie na system automatycznych podajników u Kontrahenta Unijnego zarejestrowanego jako podatnik VAT UE na terytorium państwa innego niż Polska. Podajniki zostaną zamontowane w produkowanej maszynie w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Zamówienie obejmuje zaprojektowanie urządzeń zgodnie ze specyfikacją, wyprodukowanie oraz testy sprawności przed wysyłką. Kontrahent Unijny dokona wysyłki gotowych urządzeń, bez montażu, z terytorium innego niż Polska państwa UE na terytorium Polski. Wnioskodawca składając zamówienie wpłacił zaliczkę w wysokości 30% wartości zamówienia co zostało potwierdzone fakturą. Warunkiem dokonania wysyłki przez dostawcę jest wpłata kolejnej zaliczki w wysokości 50%, która również zostanie potwierdzona fakturą. Natomiast wraz z wysyłką zostanie wystawiona faktura końcowa na pozostałe 20% zamówienia z 30-dniowym terminem płatności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą między innymi ustalenia czy opisana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, czy import usług.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz wskazane przez Wnioskodawcę informacje należy uznać, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca nabywając system automatycznych podajników od Kontrahenta Unijnego powinien rozpoznać na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Jak wskazano w wyniku realizacji zamówienia Kontrahent Unijny nie dokonując montażu dokona wysyłki gotowych urządzeń z terytorium innego niż Polska państwa UE na terytorium Polski, które to urządzenia zostaną zamontowane w produkowanej przez Wnioskodawcę maszynie. Zatem należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są przemieszczane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki a jednocześnie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE natomiast Kontrahent Unijny jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium państwa innego niż Polska. W konsekwencji opisana transakcja dla Wnioskodawcy stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należało uznać za prawidłowe.

Ponadto przedmiotem wątpliwości Wnioskodawca jest prawidłowe rozpoznanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że powołany art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Jednocześnie przepisy ustawy, definiując moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w żaden sposób nie wiążą go z wpłatą zaliczki na poczet dostawy towaru. Wpłata zaliczki na poczet dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nie powoduje tym samym powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku uiszczenie zaliczki w wysokości 30% wartości zamówienia czy też kolejnej zaliczki w wysokości 50% wartości zamówienia jak również otrzymanie faktury potwierdzającej uiszczenie zaliczki nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia systemu automatycznych podajników od Kontrahenta Unijnego. W analizowanym przypadku, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie w momencie wystawienia przez Kontrahenta Unijnego faktury dokumentującej dokonaną dostawę (faktury końcowej). Jak wskazano bowiem faktura końcowa na pozostałe 20% zamówienia zostanie wystawiona wraz z wysyłką systemu automatycznych podajników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej