Temat interpretacji
Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania na fakturach oznaczenia mechanizm podzielonej płatności w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4 jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania na fakturach oznaczenia mechanizm podzielonej płatności w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4. Wniosek został uzupełniony w dniu 22 września 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań i własne stanowisko do tak przeformułowanych pytań.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie wyjaśnienia definicji akcesoriów samochodowych w związku z poz. 145 załącznika nr 15 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw poz. 1751 (zwanej dalej załącznikiem nr 15).
Opis działalności Spółki.
Spółka prowadzi sprzedaż produktów z szeroko pojętej branży chemii samochodowej, w tym autokosmetyków, płynów chłodniczych, hamulcowych i do spryskiwaczy szyb, olejów silnikowych, przekładniowych i hydraulicznych, środków smarnych, dodatków do oleju i paliwa, odświeżaczy powietrza oraz podstawowego wyposażenia dla kierowców takiego jak produkty do napraw awaryjnych, żarówki, klucze do kół, podnośniki samochodowe, opaski kablowe i zaciskowe, a także dla warsztatów m.in. szlifierki, pistolety lakiernicze. Zdobyte przez lata doświadczenie i ciągły rozwój doprowadziły do budowania szerokiej oferty ponad tysiąca różnych produktów oferowanych klientom w Polsce oraz w ponad 90 krajach świata.
Wśród sprzedawanych produktów znajdują się wyroby klasyfikowane jako:
INDEKS | NAZWA PRODUKTU | KODCN | OPIS CN | KOD PKWIU 2008 | OPIS PKWIU 2008 |
() | ŻARÓWKI | 85392130 | LAMPY HALOGENOWE Z ŻARNIKIEM WOLFRAMOWYM, W RODZAJU STOSOWANYM W MOTOCYKLACH LUB POZOSTAŁYCH POJAZDACH SILNIKOWYCH | 27.40.12.0 | LAMPY HALOGENOWE Z ŻARNIKIEM WOLFRAMOWYM, Z WYŁĄCZENIEM LAMP ULTRAFIOLETOWYCH 1 LAMPOWYCH PROMIENNIKÓW PODCZERWIENI |
INDEKS | NAZWA PRODUKTU | KODCN | OPIS CN | KOD PKWIU 2008 | OPIS PKWIU 2008 |
() | HALOGEN | 85392130 | LAMPY HALOGENOWE Z ŻARNIKIEM WOLFRAMOWYM, W RODZAJU STOSOWANYM W MOTOCYKLACH LUB POZOSTAŁYCH POJAZDACH SILNIKOWYCH | 27.40.12.0 | LAMPY HALOGENOWE Z ŻARNIKIEM WOLFRAMOWYM, Z WYŁĄCZENIEM LAMP ULTRAFIOLETOWYCH 1 LAMPOWYCH PROMIENNIKÓW PODCZERWIENI |
INDEKS | NAZWA PRODUKTU | KODCN | OPIS CN | KOD PKWIU 2008 | OPIS PKWIU 2008 |
() | KABLE ROZRUCHOWE | 85443000 | WIĄZKI PRZEWODÓW ZAPŁONOWYCH 1 INNE WIĄZKI PRZEWODÓW STOSOWANE W POJAZDACH, STATKACH POWIETRZNYCH LUB PŁYWAJĄCYCH | 29.31.10.0 | WIĄZKI PRZEWODÓW ZAPŁONOWYCH 1 INNE WIĄZKI PRZEWODÓW, W RODZAJU STOSOWANYCH W POJAZDACH, STATKACH POWIETRZNYCH LUB JEDNOSTKACH PŁYWAJĄCYCH |
Z kolei w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje sprzedaży opisanych we wniosku produktów na rzecz innych podatników.
Faktury wystawione przez Wnioskodawcę z tytułu dostawy produktów mogą lecz nie muszą przekraczać kwoty 15 tys. zł lub jej równowartości.
Celem złożonego wniosku jest uzyskanie interpretacji w zakresie zastosowania przy sprzedaży wymienionych produktów mechanizmu podzielonej płatności. Klasyfikacja produktów jest Wnioskodawcy znana i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.
Stan faktyczny:
Obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności powstaje gdy spełnione są dwa warunki:
- kwota należności wynikająca z faktury przekracza 15 000 PLN lub równowartość tej kwoty;
- na fakturze znajdują się towary lub usługi z załącznika nr 15 Ustawy o VAT.
(art. 108 pkt 1a Ustawy o VAT. Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności).
Istotne są więc produkty wskazane w załączniku nr 15, dotyczące akcesoriów samochodowych w tym:
- poz. 76 29.32.30.0 Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane;
- poz. 145 45.31.1 Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.
Wątpliwość budzi poz. 145 w której Ustawodawca nie wymienia o sprzedaż jakich akcesoriów samochodowych chodzi nie ma bowiem w załączniku nr 15 w poz. 145 odniesienia ani do kodów CN, ani do kodów PKWiU.
Wobec powyższego Wnioskodawca próbuje ustalić definicję akcesoriów samochodowych.
W zakresie PKWiU 2008 akcesoria samochodowe należą do działu 29.3 części i akcesoria do pojazdów. Wnioskodawca przyjmuje więc, że akcesoria samochodowe to produkty z działu 29.3 (w tym 29.31 wyposażenie elektryczne i elektroniczne do pojazdów i 29.32 pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych z wyłączeniem motocykli).
Ponadto Wnioskodawca w piśmie tym zmienił klasyfikację Kabli rozruchowych na PKWiU 27.90.44.0 Kable i pozostałe izolowane przewody elektryczne do napięć
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania
oznaczone nr 2-4 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
- Czy w przypadku sprzedaży żarówek niehalogenowych stosowanych w pojazdach samochodowych (jako światła drogowego i światła mijania) klasyfikowanych kodem PKWiU 27.40.14.0. Żarówki gdzie indziej niesklasyfikowane gdy kwota faktury przekroczy 15 000 PLN sprzedający jest zobowiązany do oznaczania faktury mechanizmem podzielonej płatności w związku z art. 106e ust. 1 pkt 18e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT?
- Czy w przypadku sprzedaży żarówek halogenowych stosowanych do reflektorów samochodowych służących do oświetlenia zewnętrznego pojazdów mechanicznych (jako światła drogowe i światła mijania) klasyfikowanych kodem PKWiU 27.40.12.0. Lampy halogenowe z żarnikiem wolframowym, z wyłączeniem lamp ultrafioletowych i lampowych promienników podczerwieni, gdy kwota faktury przekroczy 15 000 PLN sprzedający jest zobowiązany do oznaczania faktury mechanizmem podzielonej płatności w związku z art. 106e ust. 1 pkt 18e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT?
- Czy w przypadku sprzedaży kabli rozruchowych stosowanych do awaryjnego uruchamiania samochodów o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A (tzw. pożyczania prądu o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A) klasyfikowanych kodem PKWiU 27.90.44.0 Kable i pozostałe izolowane przewody elektryczne do napięć
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):
Ad. 1)
Zgodnie z pytaniem pierwszym Wnioskodawca definiuje akcesoria samochodowe jako produkty z działu 29.3 PKWiU 2008.
Żarówki należą do działu 27.40.14.0 Żarówki gdzie indziej niesklasyfikowane w związku z tym nie spełniają definicji akcesoriów samochodowych, a tym samym ich sprzedaż nie jest tożsama ze sprzedażą w zakresie PKWiU 45.31.1. wymienioną w załączniku nr 15. Żarówki nie spełniają warunków określonych w załączniku nr 15 więc bez względu na wartość faktury sprzedaży nie ma konieczności stosowania mechanizmu podzielonej płatności na fakturze.
Ad. 2)
Wnioskodawca definiuje akcesoria samochodowe jako produkty z działu 29.3 PKWiU 2008. Żarówki halogenowe należą do działu 27.40.12.0 Lampy halogenowe z żarnikiem wolframowym, z wyłączeniem lamp ultrafioletowych i lampowych promienników podczerwieni w związku z tym nie spełniają definicji akcesoriów samochodowych, a tym samym ich sprzedaż nie jest tożsama ze sprzedażą w zakresie PKWiU 45.31.1 wymienioną w załączniku nr 15. Sprzedaż żarówek nie spełnia warunków określonych w załączniku nr 15 więc bez względu na wartość faktury sprzedaży nie ma konieczności stosowania mechanizmu podzielonej płatności na fakturze przekraczającej wartość 15 000 PLN.
Ad. 3)
Wnioskodawca definiuje akcesoria samochodowe jako produkty z działu 29.3 PKWiU 2008. Kable rozruchowe należą do działu 27.90.44.0 w związku z tym nie spełniają definicji akcesoriów samochodowych, a tym samym ich sprzedaż nie jest tożsama ze sprzedażą w zakresie PKWiU 45.31.1 wymienioną w załączniku nr 15. Sprzedaż kabli rozruchowych nie spełnia warunków określonych w załączniku nr 15 więc bez względu na wartość faktury sprzedaży nie ma konieczności stosowania mechanizmu podzielonej płatności na fakturze przekraczającej wartość 15 000 PLN.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4.
Na wstępie tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku sprzedaży wymienionych we wniosku produktów, a nie dotyczy ich klasyfikacji.
Wskazać bowiem należy, że analiza prawidłowości dokonanej klasyfikacji sprzedawanych produktów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.). W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wymienione w złożonym wniosku.
Należy zaznaczyć, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem sprzedawanych produktów.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).
Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751, z późn. zm.) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.
Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).
W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:
- zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
- zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.
Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
- sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
- sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
- wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
- otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy wyrazy mechanizm podzielonej płatności.
Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
- stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
- jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
Załącznik nr 15 do ustawy stanowiący Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:
- będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
- będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
- czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.
Jednocześnie w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) prowadzi sprzedaż produktów z szeroko pojętej branży chemii samochodowej oraz podstawowego wyposażenia dla kierowców takiego jak produkty do napraw awaryjnych, żarówki, klucze do kół, podnośniki samochodowe, opaski kablowe i zaciskowe, a także dla warsztatów m.in. szlifierki, pistolety lakiernicze. Wśród sprzedawanych produktów znajdują się m.in. takie wyroby jak:
- żarówki niehalogenowe stosowane w pojazdach samochodowych (jako światła drogowego i światła mijania) klasyfikowane kodem PKWiU 27.40.14.0. Żarówki gdzie indziej niesklasyfikowane;
- żarówki halogenowe stosowane do reflektorów samochodowych służące do oświetlenia zewnętrznego pojazdów mechanicznych (jako światła drogowe i światła mijania) klasyfikowane kodem PKWiU 27.40.12.0. Lampy halogenowe z żarnikiem wolframowym, z wyłączeniem lamp ultrafioletowych i lampowych promienników podczerwieni;
- kable rozruchowe stosowane do awaryjnego uruchamiania samochodów o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A (tzw. pożyczania prądu o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A) klasyfikowane kodem PKWiU 27.90.44.0 Kable i pozostałe izolowane przewody elektryczne do napięć
Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje sprzedaży opisanych we wniosku produktów na rzecz innych podatników. Faktury wystawione przez Wnioskodawcę z tytułu dostawy produktów mogą lecz nie muszą przekraczać kwoty 15 tys. zł lub jej równowartości.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Zainteresowany dokonując sprzedaży ww. produktów jest zobowiązany do oznaczenia faktury mechanizm podzielonej płatności gdy kwota faktury przekroczy 15 000 PLN.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.
Jak już wyżej zostało wskazane załącznik nr 15 do ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności. Przy czym podkreślić należy, że wymienione w tym załączniku towary i usługi są klasyfikowane za pomocą właściwego symbolu PKWiU (wyjątek stanowią poz. 43, 92, 93 oraz 97 tego załącznika, które jednakże nie mają wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie).
Zatem, tylko i wyłącznie te towary i usługi, które są enumeratywnie wymienione w załączniku nr 15 do ustawy i jednocześnie sklasyfikowane pod właściwym symbolem PKWiU (także wymienionym w tym załączniku) są objęte mechanizmem podzielonej płatności (oczywiście przy spełnieniu pozostałych warunków z tego mechanizmu).
Zatem nie każdy towar jest objęty obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności.
Wnioskodawca wskazał, że dokonuje sprzedaży żarówek niehalogenowych klasyfikowanych kodem PKWiU 27.40.14.0., żarówek halogenowych klasyfikowanych kodem PKWiU 27.40.12.0. oraz kabli rozruchowych klasyfikowanych kodem PKWiU 27.90.44.0. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje sprzedaży opisanych we wniosku produktów na rzecz innych podatników. Faktury wystawione przez Wnioskodawcę z tytułu dostawy produktów mogą lecz nie muszą przekraczać kwoty 15 tys. zł lub jej równowartości.
Dokonując analizy powyższych informacji w powiązaniu z załącznikiem nr 15 do ustawy stwierdzić należy, że wymienione przez Wnioskodawcę symbole PKWiU nie mieszczą się w tym załączniku.
Zatem biorąc pod uwagę powyższe informacje stwierdzić należy, że wskazane przez Wnioskodawcę symbole PKWiU produktów wymienionych we wniosku, tj.:
- żarówek niehalogenowych stosowanych w pojazdach samochodowych (jako światła drogowego i światła mijania) klasyfikowane kodem PKWiU 27.40.14.0. Żarówki gdzie indziej niesklasyfikowane;
- żarówek halogenowych stosowanych do reflektorów samochodowych służących do oświetlenia zewnętrznego pojazdów mechanicznych (jako światła drogowe i światła mijania) klasyfikowanych kodem PKWiU 27.40.12.0. Lampy halogenowe z żarnikiem wolframowym, z wyłączeniem lamp ultrafioletowych i lampowych promienników podczerwieni;
- kabli rozruchowych stosowanych do awaryjnego uruchamiania samochodów o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A (tzw. pożyczania prądu o maksymalnym natężeniu prądu 200/400A) klasyfikowanych kodem PKWiU 27.90.44.0 Kable i pozostałe izolowane przewody elektryczne do napięć
nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, w związku z czym do sprzedaży ww. produktów nie znajdzie zastosowanie mechanizm podzielonej płatności, nawet w sytuacji gdy kwota faktury przekroczy 15 000 PLN.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części zostało uznane za prawidłowe, aczkolwiek na podstawie innego uzasadnienia niż wskazane przez niego.
Ponadto podkreśla się, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKWiU. Podkreślić przy tym należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności zaklasyfikowania towaru, o którym mowa we wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Dodatkowo tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania na fakturach oznaczenia mechanizm podzielonej płatności w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, została rozstrzygnięta w postanowieniu o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 20 października 2020 r. o nr 0112-KDIL1-2.4012.480.2020.1.PG.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej